|
نویدنو 04/02/1398
انقلاب
سودان
مقاله حاضر را رفیق فتحی الفضل عضو هیأت سیاسی حزب کمونیست سودان به
تقاضای اخبار روز و برای انتشار در این سایت نوشته است. این مقاله حاوی
توضیح مواضع کمونیستهای سودان در مورد آخرین تحولات این کشور است. حزب
کمونیست سودان از نیروهای اصلی رهبری کننده انقلاب کنونی در سودان است.
فتحی افضل عضو هیئت سیاسی حزب کمونیست سودان است. او در هفته های اول
خیزش مردمی دستگیر شد و تا همین اواخر در زندان رژِیم سودان بود و در
حال حاضر در استراحت و زیر مراقبت پزشکی است.
* * *
۱۹ آوریل، آغاز پنجمین ماه انقلاب سودان بود.
تظاهرات توده ای روز ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸ در واکنش به سه برابر شدن بهای نان
و سوخت آغاز شد و به سرعت به گردهمایی های سراسری علیه البشیر و سه دهه
حکومت دیکتاتوری فرا رویید.
مانند هر روند انقلابی، هیچ فرد یا حزبی قادر به پیش بینی روز آغاز
انفجار نبود. آنچه امروز انقلاب دسامبر نامیده می شود، نتیجه انباشت
شماری از حرکات توده ای، نبردهای سخت و فداکاری ها بود.
در تاریخ متأخر ما دو تحول مهم وجود دارد. قیام سپتامبر ۲۰۱۳ که در آن
هزاران نفر برای تظاهراتی مسالمت آمیز به خیابانها آمدند، با سرکوب
شدیدی مواجه شد که به مرگ ۲۳۰ زن و مرد جوان انجامید. تحول دوم پس از
۱۶ ژانویه ۲۰۱۸ روی داد. در آن روز، تشکیلات حزب کمونیست سودان در
پایتخت در اعتراض به تغییرات قیمتها و بودجه جدیدی که از سوی حزب
کمونیست سودان بوجه فقر و مرگ نامیده شد، دعوت به یک راهپیمایی مسالمت
آمیز در خارطوم کرد. این راهپیمایی که آغازی مسالمت آمیز داشت، به
تظاهراتی گسترده در همه خیابانهای خارطوم تبدیل شد. روز بعد، حزب
کمونیست سودان همه نیروهای اپوزیسیون را به یک نشست دعوت کرد. در آن
زمان دو گروه اصلی وجود داشتند که همه احزاب و سازمانهای اپوزیسیون را
نمایندگی می کردند: نیروهای اتحاد ملی که شامل حزب کمونیست سودان،
احزاب ناسیونالیست، بعثی ها و و ناسیونالیست های عرب بود، و جریان قیام
که دربرگیرنده سازمانهای محلی معترض و درگیر مبارزه برای حفظ اراضی
اعضای آنها و علیه فروش زمینهای حاصلخیز به شاهزاده های خلیج، شرکتهای
آمریکایی و سرمایه داران روس و چینی بود.
نشست گروه های اپوزیسیون در مقر حزب امت برگزار شد. در آن جلسه، جریان
دیگری از اپوزیسیون نیز حضور داشت، متشکل از حزب امت، کنگره سودان و
دو گروه از جریانات مسلح دارفور. در آن نشست، در نتیجه تلاشهای حزب
کمونیست سودان، یک پلاتفرم مشترک شکل گرفت و خواهان سرنگونی رژیم و
احیای دمکراسی شد. آن جلسه اولین گام در راه اتحاد اپوزیسیون بود. با
این حال، برخی از گروه های حاضر در آن نشست، به ویژه حزب امت و جبهه
خلق برای آزادی سودان (شمال) اندکی بعد مواضع خود را تغییر دادند. آنها
تسلیم فشار جامعه بین المللی شدند و نقشه راه ارائه شده از سوی سازمان
وحدت آفریقا و گروه سه جانبه متشکل از ایالات متحده آمریکا، نروژ و
بریتانیا را پذیرفتند. نیروهای اتحاد ملی نقشه راه را رد و محکوم کردند
و این موضع خود را با عموم در میان گذاشتند. به جای نقشه راه، حزب
کمونیست سودان خواهان بسیج توده ای شد. کمیته مرکزی حزب تصمیم گرفت
اعضای خود را مأمور تلاش مشترک با بدنه و شاخه های حزب با هدف اصلی
تقویت تشکیلات حزب در سطح جنبش و احیای ائتلافهای دمکراتیک با جوانان و
دانشجویان و نیز زنان کند. کمیته مرکزی گروه ویژه ای برای کار
سازمانگرانه در میان زحمتکشان، دهقانان و متخصصان تشکیل داد. این تلاش
برای ساماندهی مقاومت توده ای در محلات، موسسات و نهادهای آموزشی
ضروری تشخیص داده شد. این تدابیر، نقش اساسی در پایه گذاری ستونهای
اصلی جبهه دمکراتیک ملی به منظور رهبری اعتراضات توده ای داشت.
در نتیجه این اقدامات، ایجاد جبهه وسیعی در سطح توده ها آغاز شد. از آن
پس، موج جدید از مبارزه علیه رژیم و سیاستهایش شکل گرفت.
لازم به ذکر است که از ژانویه تا دسامبر ۲۰۱۸ البشیر سه دولت را برکنار
کرد، برای دادن پایگاه های نظامی به روسیه سفر کرد و از پوتین خواست
در برابر آمریکا از او حمایت کند. در عین حال، او با اعزام نیرو به
یمن برای شرکت در جنگ به محوریت عربستان سعودی موافقت کرد. وی همچنین
کنترل سواکن، دومین بندر بزرگ سودان در کرانه بحر احمر را به ترکیه
واگذار کرد و حاصلخیزترین اراضی را در اختیار قطر گذاشت. آشکار بود که
رژیم آخرین روزهایش را می گذارند. در ژوئیه ۲۰۱۸ کمیته مرکزی حزب
کمونیست سودان به بازبینی کار انجام شده و دستاوردهای کسب شده پرداخت.
حزب بار دیگر بر موضع خود مبنی بر عدم سازش با رژیم و عدم سازش با
جامعه بین المللی، خودداری از مذاکره با رژیم و عدم شرکت در انتخابات
ریاست جمهوری در سال ۲۰۲۰ تأکید کرد. حزب در راستای این مواضع، از
احزاب و سازمانهای شرکت کننده در فراخوان سودان، دعوت به همکاری و
تشکیل جبهه ای وسیع برای براندازی رژیم کرد. در آن نقطه عطف بود که
سازمانهای متخصصان شکل گرفتند. این سازمانها که به ویژه از پزشکان،
مهندسان، وکلا، استادان دانشگاه و گروه های جامعه مدنی تشکیل می شوند،
موافقت کردند که تلاشهای خود را یکپارچه کنند.
فراخوان اولیه برای راهپیمایی توده ای ۲۵ دسامبر در اعتراض به بودجه
سوم، از سوی گروه متخصصان صادر شد. اما حزب کمونیست سودان بر آن بود که
باید موضوع تظاهرات عوض شود تا همه احزاب سیاسی در آن شرکت کنند. فکر
تغییر موضوع تظاهرات پس از تظاهرات توده ای در عطبره در شمال شرقی
خارطوم شکل گرفت. عطبره مرکز اصلی راه آهن سودان است و یک شهر کارگری
محسوب می شود. در آنجا بود که خیزش جدید آغاز شد.
این یادآوری اهمیت دارد که همچنان دو پروژه اصلی برای آینده وجود
دارد، یکی طرح پیشنهادی حزب کمونیست سودان و متحدانش است که اکنون
مورد حمایت متخصصان نیز هست. به عنوان حامیان دیگر این طرح، می توان از
گروه های مسلح اصلی به رهبری عبدالوحید و الحیلو نام برد که ایده ها و
برنامه هایشان منطبق بر مواضع نیروهای اتحاد ملی است، از جمله براندازی
کل رژیم و اتخاذ سیاستهایی که به برچیدن و امحای دولت دیکتاتوری منجر
شود. پروژه دیگر، طرح ملایم ارائه شده از سوی گروه سه جانبه آمریکا،
اتحادیه اروپا و دولتهای مرتجع منطقه یعنی عربستان، امارات متحده
عربی، بحرین، ایران، مصر، قطر و ترکیه است. هدف این طرح، گسترش پایه
اجتماعی رژیم از طریق دعوت از برخی نیروهای اپوزیسیون به شرکت در دولت
است.
کودتای نظامی اخیر، کوششی برای اجرای طرح سازش است.
مبارزه در سودان حول دو طرح نامبرده ادامه دارد.
اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
|
