[1] -http://www.tuleftforum.com/   انجمن اتحادیه های کارگری چپ ایرلند

[2] -Industrial Action

به معنی کلیه اقداماتی مانند اعتصاب، کم کردن ساعات کار، ممنوع کردن اضافه کاری، کم کاری و... است که از سوی کارگران متشکل در اتحادیه های کارگری در راستای ایجاد اختلال در سیستم تولید سرمایه داری و کاهش بهره وری دنبال می گردد.(مترجم)

-[3]درصد کارگران متشکل در اتحادیه های کارگری (مترجم)

[4] - در این نمودار منحنی قرمز منحنی تغییرات 1% بالای درآمدی و منحنی آبی منحنی تغییرات تعداد اعضای اتحادیه های کارگری را در انگلستان در بازه زمانی تقریباً یک قرن گذشته (2006- 1908) نشان می دهد. این تجربه یک صد ساله نشان از وجود همبستگی دومتغیره منفی بسیار زیاد نزدیک به ماکزیمم آن یعنی (1-) بین دو روند یاد شده را به صورت کاملا شفاف نشان می دهد. هرجا که چگالی عضویت اتحادیه ای و تراکم و همبستگی اتحادیه ای بالا می رود، توزیع درآمد عادلانه تر می گردد و سهم یک درصد بالای جمعیت از درآمد کل کاهش می یابد و برعکس زمانی که تراکم اتحادیه ای یعنی تعداد اعضای اتحادیه ها کاهش یافته است، سهم یک درصد بالای جامعه از درآمد ملی کاهش می یابد. تقریبا دو منحنی حالت تقارن دارند. بویژه در این نمودار ملاحظه می شود که تعداد اعضای اتحادیه های کارگری به بیشترین تراکم یعنی 20 میلیون نفر می رسد، در حالی که در همین زمان سهم یک درصد بالا به کمترین حد خود رسیده است. این واقعیت دلیل شکل گیری و تسلط نئولیبرالیسم را که با روی کار آمدن تاچر بر اقتصاد این کشور و سرکوب گسترده معدنچیان نیز همراه بود، نشان می دهد. نمودار نشان می دهد که چگونه شمار اعضای اتحادیه ها چگونه با آغاز حاکمیت نئولیبرالیسم بشدت شروع به کاهش و درآمد یک درصد بالا با افزایش شدید همراه می گردد. این نمودار حاوی پیام بسیار مهمی برای فعالان اجتماعی است که برای عدالت اجتماعی مبارزه می کنند. متشکل نمودن کارگران در اتحادیه های کارگری مستقل در جوامع سرمایه داری، عامل بسیار مهم و تاثیرگذار در جهت محدود نمودن سهم یک درصد بالا از درآمد کل بوده است. این نمودار به روشن ترین شکل نشان می دهد که چرا اقلیت کوچک ممتاز و برخوردار در جوامع سرمایه داری به شکل های مختلف آشکار و پنهان می کوشند تا مانع از تشکل یابی صنفی کارگران در تشکیلات مستقل صنفی ، سندیکایی و اتحادیه ای گردند. این نمودار که حاصل یک پژوهش ارزشمند از نوع همبستگی دو متغیره در بازه زمانی قرن گذشته است، بروشنی تایید نظریه مارکسیستی مبنی بر " چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است ." بوده و پژواک پرطنینی از پیام "کارگران جهان متحد شوید." مطرح شده از سوی مارکس و انگلس در مانیفست را بازتاب می دهد  .(مترجم)

[5] - در این نمودار مبلغ کل اعتبارات پرداخت شده به شرکتهای غیر مالی و خانوارها با منحنی قرمز ، مبلغ کل اعتبارات پرداختی به شرکتهای غیر مالی با خط چین ، مبلغ کل اعتبارات پرداختی به خانوارها با منحنی مشکی و سرانجام مبلغ اسمی تولید ناخالص داخلی یا منحنی خاکستری در طی حدوداً چهار دهه (2013-1971) نشان داده شده اند. نمودار پایین نیز بدهی خانوارها را به عنوان درصدی از درآمد قابل مصرف آنها در فاصله سال های (2011- 1995) نشان می دهد که در سال 2007 به ماکزیمم خود رسیده است. همانگونه که مشاهده می شود، در فاصله سالهای 1971 تا تقریبا سال 1997یعنی طی نزدیک به سه دهه منحنی مجموعه اعتبارات پرداخت شده به شرکتهای غیر مالی و خانوارها اساسا برابر با تولید ناخالص داخلی ایرلند بوده است اما این دو منحنی منطبق بر هم درطی نزدیک به سه دهه، از سال 1997  کاملا واگرا شده اند و با اینکه هر دو رشد را نشان می دهند اما رشد مبالغ اعتبار چندین برابر رشد تولید ناخالص داخلی بوده است.  این روند محدود به ایرلند نبوده بلکه تنها یکی از تصاویر مربوط به پیامدهای مسیر اقتصادی برنامه ریزی شده و طی شده از سوی تعداد زیادی از کشورهایی است که در گوشه و کنار جهان با حجم بدهی انباشته بسیار بیشتر و حتی چند برابر تولید ناخالص داخلی خود مواجه هستند. در همین نمودار مشاهده می شود که در سالهای 2013-2000 میزان اعتبار پرداخت شده به شرکتها بسیار بیشتر از خانوارها بوده است. این نمودار در واقع کارنامه رویکرد اقتصاد فردریک فون هایک را تصویر کرده است که بر اساس آن برای خروج از بحران برخلاف رویکرد کینزی که افزایش تقاضای موثر را از طریق تخصیص اعتبار به مصرف کنندگان توصیه می کند، باید به تقویت عرضه (تولیدکنندگان) در اقتصاد پرداخت که یکی از پیامدهای آن منجر به ایجاد بدهی ملی قابل توجه برای کشور ها می گردد.. (مترجم)

[6] - این روند دقیقا محصول حاکمیت ایدئولوژی نئولیبرالیسم بویژه از اوایل دهه هشتاد بر جهان است که نمونه برجسته آن با سرکوب اتحادیه های معدنچیان انگلیسی از سوی مارگارت تاچر نخست وزیر وقت انگلستان همراه بود.(مترجم)