هفته اول دخالت
نظامی روسیه در سوریه
نویسنده : ساکر- برگردان : هاتف رحمانی
سرغتی
که عملیات نظامی روسیه در سوریه انجام گرفت سبب شگفتی بزرگی برای جامعه
اطلاعاتی امریکا شد ( من آن ها را سرزنش نمی کنم چون خودم هم به همان
اندازه شگفت زده شدم). اشتباه نکنید ، نیروهای روسی در سوریه نیرویی کوچک
است ، حداقل برای زمان حاضر ، و حتی به آن چه که شایعه ها پیش بینی می کنند
شبیه نیست ، اما روش ویژه ای که مورد استفاده قرار می گیرد بسیار اصیل است
: به مثابه نوعی "تقویت کننده" برای ارتش سوریه و احتمالا پوششی برای ارتش
ایران . این راه حلی برازنده است که با کاربست آن نیروی کوچکی به طور نا
مناسبی به نتیجه بزرگی دست می یابد . این روش تا اندازه ای راهبرد خطرناکی
است ، چون نیرو ها را خیلی آسیب پذیر می سازد ، اما یک چیز را، حداقل تا
الان ، پوتین با موفقیت برای مردم روسیه
روشن
کرده است .
طبق
آخرین نظر سنجی 66 درصد روس ها ا زحمله های هوایی در سوریه پشتیبانی می
کنند ، در حالی که 19 درصد مخالفند. با در نظر گرفتن مخاطره های درگیری ،
این ها نمره های به شدت خوبی هستند. محبوبیت شخصی پوتین ، اتفاقا هنوز به
طرز شگفت انگیزی 85 درصد است ( تمام این رقم ها خطایی 3.4 درصدی دارند ).
باز هم ، این آماربرای من حاکی است که عامل بالقوه برای دلواپسی ، و شاید
نا امیدی حضور دارد . مزیت بزرگی که پوتین نسبت به رئیس جمهور امریکا دارد
آن است که روس ها درک می کنند که جنگ ها ، همه جنگ ها ، بهایی دارند ، و از
این رو در هر کجا به اندازه مردم امریکا یا اروپا از تلفات بیزار هستند .
اما ، در عین حال گرفتن عرصه جنگ ازسلاح های بی سرنشین آغاز خوبی است ،
پوتین به زودی خواهد توانست چیزی قابل لمسی ارائه دهد . پس از این ،
احتمالا ، حمله پدافند ارتش سوریه . اما ، شیوه جاری پیروزی گرایی در
روسیه تشنج ایجاد می کند.
واکنش
در غرب ، اما ، بسیار منفی بوده است ، به ویژه پس از حمله موشک های کروز
روسیه ( که برای اولین باز نشان می دهد که روس ها از نیروهای غیر هسته ای
اما راهبردی خود برای نمایش هدف گیری بیشتر از داعش برای امریکا استفاده می
کنند ) .
در 8 اکتبر ، اشتون کارتر وزیر دفاع امریکااعلام کرد : "
ما همکاری با روسیه را مادامی که به تعقیب این راهبرد نادرست ادامه می دهد
تایید نمی کنیم وتایید نخواهیم کرد . ما به صورت فزاینده ای شاهد رفتار غیر
حرفه ای از سوی نیروهای روسی بوده ایم . آن ها حریم فضایی ترکیه رانقض
کردند ، که اوایل هفته جاری همه ما روشن کردیم ، و امروز در بروکسل شدیدا
مورد تایید قرار گرفت ، که حریم فضایی ترکیه ، حریم فضایی ناتو است .آن ها
موشک های کروز را از یک کشتی در دریای خزر بدون هشداری شلیک کردند . آن ها
تقریبا چند مایل دور تر از یکی از پهپاد های ما فرود آمده اند . آن ها
تهاجم زمینی مشترکی را با رزیم سوریه آغاز کرده اند ، که سر دری را که آن
ها برای جنگ با داعش بر پا کرده بودند شکستند.
این
امر پی آمد هایی برای خود روسیه هم خواهد داشت ، که به حق از حمله به روسیه
ترسان است . ومن انتظار دارم که در روز های آینده روسیه متحمل تلفاتی خواهد
شد ."
آیا (این گفته ها) چیزی را به یاد شما نمی اورد ؟ آیا مانند تکرار تهدید
شاهزاده بندر بن سلطان رئیس اطلاعات عربستان سعودی به نظر نمی رسد که به
رها کردن حمله های تروریستی " چچنی" ها علیه روسیه تهدید می کرد ؟
حداقل
، این باز هم نشانه ای است که امریکا کنترل ، یا حتی فکر می کند که دیوانه
های وهابی را در کنترل دارد و می تواند آن ها را علیه هر دشمنی به کار
اندازد .
روز بعد ژنرال ایگور کوناشنکف پاسخ داد :
"
نماینده های وزارت دفاع روسیه ، در ارزیابی اقدام ارتش امریکا و عملیات
مختلفی که در سراسر جهان درگیر آن هستند ، هرگز تا آن سطح که آشکارا برای
سربازها ، یا کمتر از آن برای امریکایی های عادی آرزوی مرگ کنند سقوط
نکردند . اعلامیه امروز اشتون کارتر رئیس پنتاگون ، متاسفانه آشکارا سطح
کنونی فرهنگ سیاسی برخی از نماینده های دولت امریکا ، یا بهتر است بگویم ،
سطح بد بینی آن ها را نسبت به بقیه جهان نشان می دهد . من مطمئنم که هیچ
ژنرال امریکایی به خود اجازه بیان چنین احساس هایی را نمی دهد ."
به صورت نوعی ، دو شیوه وجود دارد که غرب با هر عملیات نظامی روسیه برخورد
می کند : آن ها یا بعنوان قتل جمعی و قصابی یا زشت ، ابتدایی و نا کار آمد
نشان داده می شوند.
سی ان ان گزینه دوم را برگزید
وگزارش کرد که " دو مقام امریکایی روز سه شنبه به سی ان ان گفتند ، تعدادی
از موشک های کروز شلیک شده از کشتی روسی که هدف هایی را در سوریه نشانه
گرفته بود در ایران سقوط کردند". هم روسیه وهم ایران بی درنگ آن را رد
کردند ، اما تاکنون وزیر دفاع وپنتاگون از تایید یا رد گزارش خود داری کرده
اند.
ماریا زاکاروا سخنگوی وزارت خارجه روسیه با تنفر به این گزارش در
فیس بوک خود واکنش نشان داد و
نوشت :" من گزارش سی ان ان را که ادعا می کند " موشک های کروز روسیه در
ایران سقوط کرد" خوانده ام . من تعجب می کنم ، آیا آنها با آشفتگی می
نویسند یا چه ؟ چون به صورت پایدار به منبعی ارجاع می دهند که به کانال زدن
به آب از فاضلاب می ماند ".
آشکارا روس ها نسبت به واکنش های امریکا به عملیات نظامی روس ها بیشتر
عصبانی هستند تا احساساتی . مانند مقام های امریکا ، که به نظر می رسد برای
آن چه باید در مرحله بعد انجام دهند سر در گمند .
اگر
چه ، این نمایش ها می توانند فریبنده باشند که : این " بازی" از پایان خود
بسیار فاصله دارد .
همان طور که من اخیرا در
مقاله ای نوشتم ، تصوری که
روسیه منطقه پرواز ممنوع بر سر سوریه ایجاد کرده است دروغ آشکار است : چهار
سوخو 30 ام اس ، حتی اگر با شش سوخو 34 ام اس پشتیبانی شود برای برقراری
هیچ نوع منطقه پرواز ممنوعی کافی نیست. ماموریت واقعی این سوخو 30 ها
محافظت از نیروی هوایی روسیه از حمله ناگهانی هر جنگنده ترک یا اسرائیلی ،
و نه برقراری منطقه پرواز ممنوع است. در واقع ، طبق اظهار فرمانده عملیات
نیروی هوایی امریکا در سوریه ، امریکا بسیار بیشتر از روسیه سورتی پرواز
دارد . آن چه او اضافه نمی کند آن است که بسیاری از این سورتی های امریکا
شامل رها کردن سلاح هایی که روسیه در کل رها می کند نیست . اما ، در حقیقت
مقایسه سیب با پرتقال است . نیروی هوایی امریکا هر چند سورتی که بخواهد می
تواند پرواز کند ، تنها هواپیما های روسی در هماهنگی نزدیک با نیروهای سوری
وایرانی در زمین عمل می کنند .
آن چه مرا نگران می کند آن است که مردم هر دو سو مانند هم در لاف دلیری گیر
کنند وچیز هایی مانند " امریکایی / روس ها هرگز جرات نمی کنند با یک
هواپیمای روسی / امریکایی حمله کنند " بگویند. این شیوه بسیار خطرناک فکر
کردن در باره چیزی که جریان دارد هست چون تمام شاهد های تاریخی را نادیده
می گیرد برای همین تصمیم گیرها تصمیم های بی معنی می گیرند وتلاش می کنند
از تحقیر شدن از سوی طرف مقابل اجتناب کنند ( بلافاصله ایهود اولمرت 2006
به خاطر می آید ). این واقعیت که اوباما و امریکا کاملا حقه باز به نظر می
رسند خوب است ، اما به صورت بالقوه بسیار خطرناک هم هست .
خبر خوب آن است که ، حداقل تا الان ، نه روسیه ونه امریکا یک دیگر را تهدید
نمی کنند ، حداقل نه در سطح نظامی .ظاهرا نیروی هوایی امریکا بر یک " شعاع
پرهیز" 20 مایلی تصمیم گرفته است و در عین حال روس ها در مورد آن اظهار
نظری نکرده اند ، من کاملا مطمئنم که آن ها از راه خود برای مقابله با
امریکایی ها خارج نمی شوند ، بسیار کم آن ها را مستقیما تهدید می کنند .
اما ، این وضعیت به طوز ذاتی خطر ناک است .
چون این یک منطقه نبرد واقعی است و نه فقط منطقه پاسداری زمان صلح ،
هواپیماهای روسی وامریکایی ناگزیر از استفاده از وضعیت رادار هستند که به
صورت عادی به یک هدف خصمانه بستگی دارد : نه تنها بررسی آسمان برای هر دشمن
بالقوه ، بلکه بررسی هر هواپیمای پیدا شده . این وضعیت بسیار حساسی است چون
زمانی که راداری هواپیمایی را پیدا می کند و فعالانه در حال بررسی هواپیما
است هر خلبانی آن چه را باید برای حمله انجام دهد فشار دادن یک تکمه است.
برای خلیان هواپیمای در حال بررسی، این شبیه نشانه رفتن تفنگی به سوی شماست
– شمارا خیلی عصبی می کند.
سیاست مدار ها می توانند در این نوع مهمل ها افراط کنند ، اما من امیدوارم
که ژنرال های هر دو سو با هر آن چه در قدرت دارند برای دوری از چنین وضعیتی
انجام خواهند داد . هم اکنون ، به نظر می رسد اوضاع تحت کنترل است ، اما می
تواند به سرعت بدتر شود . امیدوارانه ، پنتاگون و ستاد عمومی روسیه به زودی
به قرار داد عدم مقابله خواهند آمد.
گزارش های بسیاری وجود دارد که ایران در حال تدارک دخالت بزرگی در سوریه
است . گزارش ها از منبع های بسیاری می آید و من آن ها را معتبر می دانم
خیلی ساده چون هیچ راهی وجود ندارد که دخالت بسیار محدود روسیه بتواند
واقعا زمان جنگ را تغییر دهد ، حداقل نه توسط خودش . آری ، من اصرار دارم
که دخالت روسیه یک دخالت بسیار محدود است .12 سوخو 24 ام ، 12 سوخو 25 اس
ان ، 6 سو خو 34 و 4 سوخو 30 اس ام نیروی بزرگی نیست، حتی توسط هلی کوپتر
ها و موشک های کروز پشتیبانی نمی شود . آری ، نیروهای روسی برای وارد کردن
فشار روی جبهه شمال غربی موثر بوده اند و به ارتش سوریه اجازه ضد حمله را
داد، امانمی تواند خودش به جنگ پایان دهد . برای یک چیز ، امور می تواند
واقعا زشت شود ، دیوانه های داعش به سادگی می توانند آن چه را قبلا در
گذشته انجام دادند تکرار کنند : عبور از مرز به داخل ترکیه، اردن وعراق.
علاوه بر این، شما نمی توانید هیچ زمینی را از هوا حفظ کنید . به همین خاطر
، "پوتین ها روی زمین" مورد نیازند و پوتین های روسیه نمی آیند – پوتین
بدون هیچ ابهامی آن را بیان کرد ( اگر چه دریچه کوچکی را برای تغییر راهبرد
در آینده با گفتن آن که دخالت زمینی در "برنامه های جاری" وجود ندارد باز
گذاشت.). صرف نظر از هر چیز ، هر نوع کوتاهی از یک زیر دست یا دخالت خیلی
کوتاه به صورت عجیبی برای فروش در روسیه می تواند دشوار باشد و من به همین
خاطر هنوز اعتقاد ندارم که رخ خواهد داد . من روی ایرانی ها شرط می بندم .
خوب ، وقتی که من می گویم " ایرانی ها" ، ایرانی ها ومتحد های آن ها ، از
جمله حزب الله را مد نظر دارم ، اما نه الزاما در یونیفرم های ایرانی .
احتمالا ایرانی ها و سوری ها تلاش خواهند کرد تا جایی که مقدور است عظمت در
گیری ایرانی ها را پوشیده نگه دارند ، اما ، البته، قادر به فریب امریکا ،
ترکیه یا اسرائیل برای مدت طولانی نخواهند بود ، مگر آن که نیروی بزرگ
ایرانی ها در گیر نشود .
پس پرسش یزرگ برای من این است : امریکا در صورت دخالت ایران در سوریه چه
خواهد کرد ؟
این احتمال وجود دارد که عراقی ها برای شکست داعش درست در لحظه ای که
ایرانی ها حرکت خود را آغاز می کنند از روسیه تقاضای کمک نماید . اگر روس
ها موافقت کنند ، و به صورتی که آن ها مایلند اتفاق بیفتد ، نیروی هوایی
روسیه ، در حقیقت برای نیروهای ایرانی حرکت کننده در مرزهای عراق به سوی
سوریه پوشش هوایی فراهم خواهد کرد . من تصور می کنم که روسیه برای گرفتن
چند قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل تلاش خواهد کرد تا به یک دخالت بین
المللی در سوریه اجازه دهد یا در صورت شکست برای گرفتن موافقت امریکا تلاش
خواهد کرد . اما این به صورت ترسناکی دشوار می شود ، چون نئو کان های
امریکایی ، در صورتی که ایرانی ها حرکت بزرگی را در داخل سوریه آغاز کنند
به شدت عصبانی خواهند شد .
در ست همین الان نیروی هوایی روسی منابع مورد نیاز برای حمایت از یک حرکت
ایرانی در داخل سوریه را ندارد ، و همین ممکن است منشا ظهور دو باره شایعه
در باره
رفتن شش میگ 31 اس به داخل سوریه باشد . من شخصا شاهدی برای آن مشاهده
نکرده ام ، حداقل نه از یک منبع نیمه کاره مطمئن، اما اگر واقعا رخ دهد ،
آن وقت به تغییر دهنده بزرگ بازی تبدیل خواهد شد چون یک چیز قطعی است : میگ
31 اس هرگز علیه داعش یا حتی ترکیه تا حدی منزوی یا جنگنده های اسرائیل
مورد استفاده قرار نخواهد گرفت ، اگر میگ 31 اس واقعا در آسمان سوریه به
نمایش در آید ، هدف آن حفظ کنترل حریم هوایی سوریه و تهدید مستقیم و
معتبری علیه امریکا و متحد های آن خواهد بود . همان موضوع در باره کاربرد
عملی اس 300هم صادق است . خدا را شکر ، ما اکنون ان جا نیستیم . اما تا
زمانی که ارتش سوریه تهاجم شدید موفقی را علیه داعش اجرا نکند ، دخالت بزرگ
ایرانی ها خیلی محتمل خواهد بود . در آن زمان اوضاع در واقع بسیار خطر ناک
خواهد شد .
درهمان زمان که ، ناتو مشغول صدور اعلامیه های بزرگ درباره "
آمادگی دفاعی ترکیه " است
مک
کین اعلام می کند که امریکا وروسیه در گیر یک
جنگ نیابتی هستند. ما باید برای تخلیه چنین پر سر وصدای هوای داغ
سپاسگذار باشیم ، چون خوشبختانه مادامی که رهبر های غربی احساس کنند که سخن
پوچ آن ها را بی اعتبار می سازد ، آن ها برای انجام چیزی واقعا احمقانه و
خطر ناک وسوسه نخواهند شد .
این ها قطعا زمان های خطر ناکی هستند.
سرچشمه :
UnzReview
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
