سخنرانی دبیرکل فدراسیون جهانی سندیکاها در یازدهمین کنگره کنفدراسیون اتحادیه های کارگری آفریقای جنوبی (کوساتو COSATO )

برگردان : ح -  امید  

رفقای عزیز، یک بار دیگر می خواهم از پشت این تریبون همبستگی خود را با مبارزات معدنکاران آفریقای جنوبی اعلام نمایم. می خواهیم پیام تسلیت خودمان را به طبقهُ کارگر آفریقای جنوبی برسانیم . ما بعنوانWFTU  ، سازمان انترناسیونالیست پرولتری، قاطعانه در کنار کارگران درحال مبارزه ایستاده ایم . فدراسیون جهانی سندیکاها برعلیه وحشیگری سرمایه داری و استثمار انسان توسط انسان مبارزه می کند .

سه سال از کنگرۀ قبلی شما می گذرد . در طی این سه سال روابط بین WFTU و COSATO تحکیم و تقویت یافته است . همزمان با اتحاذیه ملی کارگران آموزش و بهداشت (NEHAWU) ، سه سندیکای دیگر ، اتحادیه سراسری معدنکاران آفریقای جنوبی(NUMSA) ، اتحاذیه کارکنان پلیس و زندانیان آفریقای جنوبی(POPCRU) و اتحادیه کارگران مواد شیمیائی ، انرژی ، کاغذ ، چاپ ، چوب و غذا (CEPPWAWU) به صفوف WFTU پیوسته اند که در حال حاضر برای عضویت MUMSA در فدراسیون تصمیم گرفته شده است .

ما در جریان مبارزات مشترک با همدیگر ملاقات می کنیم .

ما مبارزات مشترکِ همبستگی با مردم سوازیلند ، فلسطین و کوبا را سازماندهی کردیم .

سندیکاهای آفریقای جنوبی برای شرکت در اقدامات WFTU ، به کشورهای زیادی مسافرت کرده و تجربیات خود را در مورد مشکلات ، چشم اندازها و دیدگاههای مبارزه ، با دیگر رفقا در همه جای دنیا مبادله می نمایند . 

در شانزدهمین کنگرۀ فذراسیون ، رفیق «ماکوبیا» ، رهبر اتحادیه NEHAWU به عضویت هیئت رئیسه فدراسیون انتخاب گردید . این کنگرهُ تاریخی به خط مشی جهت تبادل نظر و تصمیم گیری برای نیروهای مبارز طبقۀ کارگر و تعیین مسیر پیروزمندانه ای که باید جنبش کارگری بر علیه وحشیگری سرمایه داری و استثمار پیگیری نماید ، دست یافت .

در فوریه 2012 اجلاس هیئت رئیسهُ WFTU در شهر ژوهانسبورک در آفریقای جنوبی برگزار گردید . از زمان پایه گذاری فدراسیون جهانی سندیکاها ، این اولین بار است که اجلاس هیئت مدیره آن در یک کشور آفریقایی برگزار می شود .

با اافتتاح  دفتر منطقه ای WFTU در آفریقای جنوبی ، اقدامات مشترک و نقش بزرگ بین المللی سندیکاهای آفریقای جنوبی تقویت گردیده است . این دفتر اکنون با مشورت و حمایت کلیۀ اعضای آفریقای جنوبی WFTU ، نه تنها در آفریقای جنوبی عمل می کند ، بلکه هدف اصلی آن تقویت ارتباطات بین سندیکاهای آفریقا ، اقدامات مشترک آنها و حمایت های  متقابل آنها می باشد. این دفتر برای تقویت مبارزه بر علیه غارتِ ثروتهای آفریقا توسط انحصارات خارجی و محلی فعالیت می کند .

رفقا ، از زمان برگزاری دهمین کنگرۀ «کوساتو COSATO» تا به امروز ، حضور WFTU در آفریقای جنوبی و نقش سندیکاهای آفریقای جنوبی در صف جنبش مبارزاتی طبقۀ کارگر افزایش یافته است .

در این کنگرۀ یازدهم کوساتو ، اعضای آفریقای جنوبی فدراسیون جهانی سندیکاها ، از آفرینندۀ خود کوساتو دعوت می نمایند که راهی را که آنها تعیین و تجربه کرده اند ، مشترکاٌ ادامه بدهند .راهی را که آنها سنگفرش کردند تا کوساتو مسیر بازگشت به خانه را پیدا کند ، این تصمیم مهم تاریخی را برای جنبش سندیکایی بین المللی  اتخاذ نماید و عضو فدراسیون جهانی سندیکاها بشود .

یک آینده نگری مهم برای طبقۀ کارگر جهانی

امروز ، سرمایه داری جهانی شده با منافع بی حد و حصر خود ، با خروارها سود ، بیش از هر زمان دیگر از تهیه و تدارک نیازهای دنیای کار عاجز است . او نمی تواند برای آن  نان ، آب ، لباس ، کتاب ، امنیت ، .... فراهم نماید .

سرمایه داری جهانی نشان می دهد که علی رغم قابلیت های خود برای سازماندهی جنگ بر علیه پرولتاریای بین المللی ، به پسروی در قوانین کار که طی دهها سال مبارزه توسط مبارزۀ جنبش سندیکایی طبقۀ کارگر بدست آمده ، مجبور می گردد . او کارگران را با دهها نوع تدابیر بر ضد دنیای کار و با عنوان بحران سرمایه داری سرکوب می کند . او جنگ های جدید را سازماندهی می کند ، او برای کنترل منابع انرژی و نفت بر علیه خلقها آتش افروزی می کند . سرمایه داران و دولت های آنها برای بار دیگر ، مرزها و نقشه های جغرافیایی را ترسیم می کنند . یک بار دیگر آنها خون کارگران را برای منافع فراملی خود بر زمین می ریزند .

 تفاوت مهم دراین است که امروز جنبش بین المللی کار « تحت مراقبت» آنها می باشد . آن (جنبش ) «خلع سلاح» شده است . طبقۀ سرمایه داران از طریق ماموران وعوامل خود درسوسیال دموکراسی و در درون سندیکاها ، تفرقه و دودستگی کارگران را برای تضعیف سندیکاها در همه جای دنیا اداره می کنند . او این کار را بمنظور تحمیل پیشوایان رفورمیست(اصلاح گرا) ، بمنظور تحمیل خط مشی های اپورتونیستی (فرصت طلبانه) و سازش با دشمن طبقاتی و دولت های آن ، انجام می دهد .

میزان تباهی برخی سندیکاهای اروپایی و آمریکایی آن گونه است که کارگران در آنجا بین این سندیکاها و دفاتر وکالت فرقی نمی بینند و این دفاتر می روند که از طریق یک کمک مالی سادۀ ماهانه جایگزین این نوع سندیکاها بشوند . حتی هزینۀ آنها کمتر از آن چیزی است که سندیکاها مطالبه می کنند . کارگران اروپا و آمریکا  این سندیکاها را بعنوان نمادِ وحدت و یکپارچگی کارگران که از تمام راهها ی ممکن برای حقوق ، برای همبستگی و اشتراک بین کارگران مبارزه خواهند کرد ، تلقی نمی کنند . آنها این سندیکاها را بعنوان مدارس مبارزۀ انقلابی در نظر نمی گیرند . برعکس آنها این سندیکاها را به مثابۀ سازوکار ی برای همکاری تسلیم طلبانه با کارفرمایان مدِ نظر دارند . مانند واسطه هایی بین دولت و کارگران ، و مانند موسسات یا شعب وزارت کار .

و تمام اینها مقارن است با حاکمیتِ شرایط واقعاٌ بسیار بد در سازمان های بین المللی مانند سازمان بین المللی کار (ILO) و سازمان ملل (UN) ، شرایطی منفی که مبارزۀ ویژۀ ما را خیلی مشکل و پیچیده می نماید .

چرا ما به سندیکاهای نیرومند نیازمندیم ؟

اما امروز طبقۀ کارگر بیش از هر زمان به ایجاد سندیکاهای قدرتمند محتاج است . سندیکاهایی که تمام کارگران را در صنعت و در هر محل کاری که مکان تولید باشد ، متحد نمایند . امروز به سندیکاهایی نیاز داریم که مبارزه را در تمام اشکال و با قاطعیت و رزمندگی ، جهت فتح و تصرف قوانین کار ، سازماندهی نمایند . ما به یک جبهۀ مستحکم و دایمی برعلیه رفرمیسم ، برعلیه اپورتونیسم و بر علیه فساد و انحراف نیازمندیم . ما در سطح بین المللی به یک جبهۀ مبارزِ متحد و یکدست از پرولتاریا برعلیه کارفرمایان مشترک خود نیاز داریم .

امروز جنبش سندیکایی باید به مسائل پیچیده ای جواب بدهد .

مبارزهُ سادۀ سندیکایی برای افزایش دستمزدها تنها در یک شرکت ، با حربه های سخت بر علیه کارگران روبرو می گردد 

کارفرمایان ، کارگرانی را که در کشت کوکائو حاضر به کار نمی شوند ، تهدید میکنند که شرکتها و سرمایه گذاری های خود را برداشته و به کشور دیگری می روند . حربه های مشابه ، جهت در اسارت نگهداشتن کارگران در هر کشوری مورد استفاده قرار گرفته است ، حتی در کشوری مانند نپال که دستمزد در حدود 700راند می باشد .

جنگهای امپریالیستی ، فقر ، گرسنگی ، فاجعه های زیست محیطی ، بیکاری ، همهُ اینها تودۀ کارگران را وادار به مهاجرت برای کار می کند . حتی در اینجا (آفریقای جنوبی) مهاجرانی از کشورهای آسیایی برای پیدا کردن کار وجود دارند . کارگران مهاجر ، کارگرانی بشدت وحشت زده هستند . آنها بسیار استثمارزده تر از کارگران دیگر می باشند .

امروز ما در وضعیت بحران سرمایه داری قرار داریم ، در یونان ، اسپانیا ، پرتقال ، ایتالیا ، فرانسه ، و در سراسر اروپا و در تمام دنیای سرمایه داری .

بنابراین ، آیا مبارزهُ سندیکایی ساده می تواند جدا از مبارزۀ بین المللی باشد ؟

آیا مبارزهُ کارگری در یک کشور می تواند مجزا از اصل همبستگی بین کارگران جهان و مبارزات آنان باشد ؟

آیا مبارزه بر علیه یک شرکتِ چند ملیتی ، بدون هماهنگی بین کارگران دیگر کشورهایی که برای همان کارفرما کار می کنند ، می تواند به پیروزی برسد ؟

آیا مبارزۀ یک سندیکا در صورت نبودن هماهنگی در عملکردهای آن با اهداف مشترک ، می تواند به نتیجه برسد ؟

امروز مبارزه انترناسیونالیستی پرولتری دارای نقشی در حال گسترش است . تعاون و همکاری بین سازمانهای سندیکایی ملی و منطقه ای در همه جای دنیا ، برای هماهنگی و جهت یابی مبارزۀ طبقاتی در درون مبارزه ، سرنوشت ساز و حیاتی است .

آیا رهبران سندیکاهای آبکی اروپایی ، مامورین ساده لوح بورژوازی در درون جنبش سندیکایی ، خود فروخنه گان خدمتگزار دولتها ، می توانند یک چنین وظیفۀ سنگینی را بر دوش بگیرند ؟  ابداٌ !

سازمانی که دست در دست صندوق بین المللی پول (IMF) ، که برای حمایت از سرمایه داری و مدرنیزه کردن سیستم سرمایه داری پایه ریزی گردیده کار می کند ، آیا می تواند بیانگر منافع کارگران باشد ؟  ابداٌ ! هرگز!

رفقا ، بحثی که در آفریقای جنوبی مطرح گردیده ، بحث تازه ای نیست . استدلال هایی هم که توسط مخالفان WFTU بکار رفته، استدلالات تازه ای نیستند . این استدلال ها در حال حاضر آنچنان کهنه شده اند که پاسخ هایشان را از سال 1920 ،  زمانی که جنبش سندیکایی اولین گام هایش را برمی داشت ، دریافت کرده اند . لنین خود جواب همین استدلالات را داده است .

با شرح چند نمونه از این حربه ها ادامه می دهیم :

چند رفیق استدلالی را طرح می کنند که ، " سندیکاهای ارتجاعی می توانند عوض شوند ." 

علی رغم همه چیز ، ICTU (کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های آزاد کارگری) ، سازمانی که از سال 1949 تا سال 2005 وجود داشته است ، در عرض این 60 سال تغییر نیافته است . اپورتونیستها همواره این استدلال را در سطح جهان بکار برده اند که یک سازمان ارتجاعی را می توان به یک سازمان «دست چپی» تغییر شکل داد . نهایتاٌ سازمان فوق بجای این استدلال ، تنزل یافت . او نه تنها در سیاست مرکزی خود نسبت به سندیکاهای ارتجاعی ذره ای تغییر بعمل نیآورد ، بلکه درون آنها جای گرفت . تصور اینکه شما سازمانی بین المللی را که از مصالحی دیگر ، از چیز دیگری بوجود آمده است ، تغییر بدهید . همانند تلاش برای کاشتن یک درخت در یک اقیانوس است . یا بعبارت بهتر ، قرار دادن سرِ خود در درون پوزه یک کوسه با این تصور که او را از درون شکمش مغلوب کنید .

رفقایی وجود دارند که از لنین برای استتارِ اهداف واقعی خود استفاده می نمایند . آنها آثار او را تغییرشکل داده و چند جزء از آنرا بکار می برند ، در حالی که بقیه را پنهان می کنند . استدلالی مبتنی بر مقاله مشهور لنین خطاب به کمونیست های آلمان در خصوص چپگرایی وجود دارد . استدلال این است که : " کمونیست ها موظفند با سندیکاهای ارتجاعی مبارزه نمایند."

اولاٌ، لنین از رفتار بچه گانه برای 1920 در مطابقت با شرایط خاص عصر خود صحبت کرده است . آنهایی که شرایط را برای جنبش بصورت مکانیکی از یک کشور در یک زمان معین ، به دوره ای دیگر در یک کشور دیگر و به  زمان دیگری انتقال می دهند ، صرفاٌ دگماتیک (خشک اندیش) می باشند . این یک اشتباه دگماتیک (تعصب گرایانه) است .

ثانیاٌ ، لنین همچنین گفته است : " ما اکنون وظیفۀ مبرم داریم که توده های زحمتکش را بسوی موقعیتی هدایت کنیم که به انقلاب بپیوندند . آیا سندیکاهای ارتجاعی بخاطرِ انقلاب مبارزه می کنند ؟  اصلاٌ !

امروز در 2012 ، ما بایستی تاریخ خود را مطالعه و بررسی کرده و از آن بیاموزیم ، تا اینکه گام تعیین کننده و سرنوشت ساز را بسوی آینده ای که باید برای طبقۀ کارگرِ امروز بسازیم ، برداریم . تاریح واقعی خود را بیاموزیم و نه انحرافات آنرا . 

ما با احترام از تاریخ و مبارزات بزرگی که اتحادیۀ کارگران کنگره آفریقای جنوبی(SACTU) وسایراعضاء در WFTU برعلیه آپارتاید ، برای حقوق کارگران سیاهپوست ، برای به رسمیت شناختن اولین سندیکاهای غیر تبعیض نژادی ، برای شناسائی  SACTU ، برای آزادی رفقای زندانی ، برای تحریم  کشتی ها ، ارتباطات و معاملات این رژیم  بیرحم نژادپرست سازماندهی کردند ، می آموزیم . در آن زمان WFTU قاطعانه در این مبارزات طولانی حضور داشت . اعضای سندیکاها و ملیونها کارگر آنها به هر فراخوان همبستگی WFTU ، در همه جای دنیا پاسخ می دادند . «موشه مآبیدا» رهبر ما ، نائب رئیس«وایس پرزیدنت»  WFTU ، «مارک شاپ» ، «ژان  گیتسیو» ،«موُزه  کوُتن» ، «لیزلی  مآسینا» ، «مارک گیتسیو» و اسطورۀ سرزنده «اریک  متشالی» با صف آرایی خود در مورد WFTU ، نقش بسزایی در سازماندهی جنبش سندیکایی آفریقایی ، در ایجاد اولین سندیکای آفریقا و پایه گذاری اولین فدراسیون سندیکایی سراسر آفریقا ، «AATUF» ایفا کردند.

امروز ما به چه نوع سندیکایی نیاز داریم ؟

رفقا !

ما باید با این تاریخ بزرگ و این تجربۀ عظیم  بر دوش خود ، به یک سوال کلیدی زمان خود پاسخ بدهیم . ما در سطح ملی و بین المللی ، برای مبارزهُ موثر و ثمربخش جهت منافع طبقۀ کارگر ، بر علیه شرکت های فراملی و بر علیه شرکت های چند ملیتی ، برای پیروزی در نبرد و بهبود شرایط زندگی کارگران و مردم فقیر ، برای آماده کردن مسیر تازه ای که در آن ثروت به آنهایی تعلق خواهد داشت که آنرا تولید می کنند ، به کدام جنبش سندیکایی نیاز داریم ؟

ما برای پاسخ به این سوال ، بعنوان فدراسیون جهانی سندیکاها ، شرایط جدید توسعه سرمایه داری و گسترش بحران سرمایه داری را بررسی می کنیم ، و بعنوان WFTU ، برای تربیت و آموزش اعضا و دوستان خود بمنظورِ تشکیل سندیکاهایی با قابلیت های ویژه ای که قادر به ایفای وظایف سختِ مبارزۀ معاصر باشند ، مبارزه می کنیم .

ما به سندیکاهایی  با خصوصیات زیر نیاز داریم:

سازمانهایی از کارگران با خصلت طبقاتی و انقلابی که بر علیه سرمایه داری و امپریالیسم مبارزه نمایند .

سندیکاهایی با عملکرد دموکراتیک و کنترل شده از طرفِ کارگران .

سندیکاهایی با رهبریتی که از صف طبقۀ کارگر بیرون آمده و به اصل انتقاد و انتقاد از خود احترام بگذارد . رهبریتی با انضباط پرولتری که آنرا به مبارزه بر علیه بورژوازی ، فساد و انحراف اختصاص بدهد .

سندیکاهایی که با قاطعیت بر علیه تبعیض ها برحسبِ نژاد ، جنس ، مذهب و غیره در بین کارگران مبارزه نمایند .

سندیکاهایی که وحدت و پیوند با دهقانان ، کارگران جوان و زنان کارگر را ارتقاء بدهند .

سندیکاهایی که ازعهدۀ وظایف انترناسیونالیستی همبستگی پرولتری با خلقهایی که درهمه جای دنیا مبارزه می کنند ، برآیند .

سندیکاهایی که نسل های کارگران را با تاریخ آنها ودرس های جنبش سندیکایی ملی وبین المللی و مبارزات طبقۀ کارگر ، تربیت بکنند .

سندیکاهایی که در سطح بین المللی ایفای نقش نموده و با توجه به آزادی های دموکراتیک و سندیکایی ، راه حل ها را اعلام کرده و از تداوم هماهنگی کامل گروهی و سازنده دفاع  نمایند .

سازمان هایی که در رابطه با کل جهان بی تفاوت نباشند . بعنوان نمونه ما در خاورمیانه در کنار اسرائیل نیستیم . ما در کنار فلسطین و حامی کامل مبارزۀ فلسطینیان ، نه تنها در در حرف ، بلکه از طریق اقدامات مداوم عینی و مادی     می باشیم . در سوریه ما در کنارِ شاهان ، امیران ، سلطان ها و امپریالیسم نیستیم . آنها نگران دموکراسی در سوریه نیستند . نگرانی آنها ، امکانات و قابلیت های مادی و مالی است ، آنها دنبال نفت هستند . همانطور که WFTU با قاطعیت اعلام کرده است : " مردم سوریه تنها تعیین کنندۀ حال و آیندۀ خود و تنها مسئول شکل دموکراسی و آزادی خود هستند ".

با اینچنین سندیکاهایی ما جهت دستیابی به اهداف استراتژیکِ جامعۀ سوسیالیستی نزدیک ترخواهیم شد . اینگونه سندیکاها ، همان هایی هستند که فدراسیون جهانی سندیکاها برای تشکیل آنها مبارزه می کند . سندیکاهایی بدون سازش . سندیکاهایی که تنها مشاوران قانونی نیستند . سندیکاهایی که شعب وزارت کار ، که همنشینان کشتی شرکت های چند ملیتی نمی باشند .

نقش بین المللی « کوساتو COSATO »

ما بعنوان WFTU ، بعنوان سازمان بین المللی طبقۀ کارگر با 82ملیون عضو در 120کشور ، نمی خواهیم که کوساتو در حوزۀ بین المللی تنها یک تماشاگر بماند . ما می خواهیم کوساتو در جنبش سندیکایی که در آفریقا جان تازه ای گرفته است ، پیشتاز باشد . ما به یک کوساتو در رهبری جنبش سندیکایی بین المللی ، در کنار نیروهای سرزنده در همه جای دنیا نیاز داریم . ما همه معتقدیم که سرمایه داری نمی تواند مشکلات طبقۀ کارگر را حل نماید . سرمایه داری مسبب تولید فقر در مناطق فقیر ، بیکاری ، گرسنگی ، خصوصی سازی ، اقتدارگرایی و خشونت دولت ها ، جنگ ها ، فلاکت و فاجعهُ زیست محیطی است .سرمایه داری منافع عظیم را برای اقلیتی اندک و تهیدستی را برای جمعیتی عظیم تولید می کند . تنها سوسیالیسم می تواند ما را از سرمایه داری برهاند . از اکنون شروع به احداث آن نمائیم !

طبقۀ کارگر با ازمیان برداشتن استثمارگران می تواند به مقام بزرگ و شایستۀ خود دست یابد .

این وظیفۀ ماست . ما باید مبارزۀ طبقۀ کارگر بمنظورِ تسخیر ثروتها به نفع کل جامعه را هدایت نمائیم .

مبارزۀ ما به پیروزی منتهی خواهد شد !

جهانی بدون کارگران غیرممکن است !

جهان بدون سرمایه داری ضرورت است !

فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری (WFTU )  

   منبع : سایت WFTU

  

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: