نویدنو:18/07/1387                                                                     صفحه قابل چاپ است

 نویدنو

"خودانتقادی" بوش

نویسنده : فیدل کاسترو- برگردان : هاتف رحمانی

رئیس جمهور ایالات متحده در یک سخنرانی مختصر 15 دقیقه ای ، اظهاراتی بیان داشت که اگر از زبان هر یک ازمخالفانش خارج می شد ، آنها می توانستند بعنوان تهمت زنندگان شریر وغرغرو علیه سیستم اقتصادی کشور که بوش آن را"سرمایه داری دموکراتیک" خواند توصیف شوند.   

اوپس از ارائه درخواست رقت انگیز به کنگره برای اختصاص 700میلیارد دلار اضافی برای مقابله با بحران ،در میان دیگران، دلایل زیر را ذکر کرد: 

-این دوره ای فوق العاده برای اقتصاد امریکا است  

- ما شاهد وضعیت وحشتناکی در اقتصاد امریکا هستیم

- هدف حفظ تمامیت اقتصاد کشور است

-من اعلام کرذه ام که اقتصاد جهانی ما وسیعا تحت تنظیمات قوانین قرن بیستم باقی نگه داشته شده وما باید آن را با ساختار های مالی قرن بیست ویکم به روز کنیم .  

- بانک ها اعتبارهارا محدود کرده اند

- بسیاری از وام دهندگان بدون سنجش قدرت پرداخت وام گیرندگان وام ها را تایید کرده اند.

 ما چگونه به این نقطه رسیده ایم؟این وضعیت برای آینده مالی کشور چه معنایی دارد؟

- اقتصاددانان اظهار می کنند این ها مشکلاتی هستند که در طی بیش از یک دهه رشد کرده اند .

 -بسیاری از اقتصاد دانان توافق دارند که مشکلاتی که ما امروز شاهد آن هستیم در یک دوره زمانی طولانی شکل گرفته است .

 -بسیاری از شرکت های تازه تاسیس برای آغاز کار ،خرید خانه واتومبیل وام گرفته اند.نتایج منفی زیادی به ویژه در بازار مسکن وجود داشته است .

- بسیاری از وام دهندگان  رهنی بدون سنجش دقیق قدرت باز پرداخت وام گیرندگان وام هارا تایید کرده اند .

-بسیاری از افراد تصورمی کردند که به بازپرداخت وام مسکن خود قادرند ، اما چنین نشد . 

-همه این ها بر بازاری فراتر از بازار مسکن تاثیر گذاشته است . 

-اوراق بهاداربه سرمایه گذاران سراسر جهان فروخته می شوند.بسیاری از آنها تصور می کردند این اوراق  ارزش تضمین شده ای دارند. 

- بسیاری از شرکت ها نظیرفردی مک مقدار عظیمی پول قرض گرفتند وبازار مالی مارا در مخاطره قرار دادند.

  -بانک های بزرگ خودرا با  حجم عظیمی از دارایی هایی تاسیس کردندکه قادر به فروش آنها نیستند.

- سایر بانک ها نیز خودرا در وضعیت مشابهی قرار دادند واعتبار قابل استفاده خشکانده شد.

- بسیاری اعتقاد داشتند که مورد تضمین دولت فدرال هستند وسیستم مالی مارا در مخاطره قرار دادند.

- اوضاع روز به روز بیشتر متزلزل می شود.

- من عمیقا  به تجارت آزاد اعتقاد دارم .

- سقوط بازار مسکن تاثیری دومینو وار بر جای گذاشت .

- من اعتقاد دارم شرکت هایی که تصمیمات بدی گرفتند باید بهای آن را بپردازند.در شرایط عادی ، من نمی توانستم چنین مسیری را تعقیب کنم. امااین ها مشی شرایط عادی نیست.

- بازار به شایستگی کار نمی کند.سلب اعتماد گسترده ای وجود داشته است .

- کارشناسان عالی اقتصادی دولت هشدار می دهند که بدون اقدام فوری  ممکن است کشور در وحشت فرو رود ،بانک های بیشتری ورشکست شوند، ممکن است در حساب بازنشستگان تاثیر ات منفی داشته باشد،محرومیت ها می تواند صعود کند ومیلیون ها امریکایی  ممکن است کار خودرا از دست بدهند . 

- کشورممکن است  رکود طولانی ودردناکی را تجربه کند.ما نباید اجازه دهیم این امر رخ دهد.

 -خیلی ها می پرسند طرح نجات چگونه عمل خواهد کرد ؟

- طرح نجات باید در اسرع وقت تصویب شود.

- دولت فدرال ممکن است متحمل  تزریق 700میلیارد دلار نقدینگی شود

- دولت برای بازگشت بازار به وضع عادی در اسرع وقت تلاش خواهد کرد.

- ما شاهد بوده ایم که چگونه یک شرکت می تواند آنچنان بزرگ شود که شکست آن تمام سیستم مالی را به خطر اندازد.

- دولت باید برنظارت بیشتر بر شرکت هامجاز باشد تا اطمینان پیدا کند که رشد آنها اقتصاد جهانی را تهدید نمی کند.

- من می دانم که امریکایی ها بعضی وقت ها دلسرد می شوند ، اما این وضعیتی گذرا است .

تاریخ نشان داده است که در دوران آزمایش های واقعی، رهبران آن برای غلبه بر موقعیت متحد می شوند .  

- فردا در کاخ سفید، اوباما ، مک کین وسایر رهبران کنگره گرد هم خواهند آمد.

 او(سخنان خودرا) با سپاسگزاری به پایان برد.

 برخی ها خاطر نشان کرده اند که چشمان او حتی برای دقیقه ای از روی نوشته دور نشد وآن که تمام مدت اخم کرده  بود.

 دیروز جرج دبلیو بوش نه تنها بر این حقایق اعتراف کرد، بلکه نوع جدیدی از" اتحاد برای پیشرفت "را مطرح کرد .

اولین طرح ازاین نوع  نمایش مسخره کندی  در پونتا دل استه در 1961 پس از انقلاب کوبا بود.

 یکی ما قبل آخری هم  ، همانطور که می دانیم ، متعلق به بیل کلینتون بود  وطرح " منطقه تجارت آزاد برای امریکایی ها "(FTAA)،خوانده می شد که در سال 1994 به امضا رسید .این یکی در سال 2005 در ماردل پلاتا به آخر خط رسید .

 بوش در همان روز " خود انتقادی" گذرگاهی  به کامیابی در ابتکارعمل امریکا را مطرح کرد.چه اسم مضحکی.

پس از بررسی لیست 10کشور امریکای لاتین اعزام شده به جلسه ابتکارعمل در نیویورک، متوجه  غیبت برزیل، آرژانتین، اوروگوئه،پاراگوئه، بولیوی ، اکوادور، ونزوئلا ونیکارگوا شدم ، به عبارت دیگر، تقریبا تمام کشورهای امریکای جنوبی ویک کشور از امریکای مرکزی ، که تنها وزیرسابق آن میگوئل داسکوتو، یک ساندنیست ویک کشیش هوادار الهیات رهایی بخش ، در حال حاضرجلسات مجمع عمومی سازمان ملل را اداره می کنند . 

 مطابق خیال پردازی عود کننده بوش ، این طرحی که  از سوی خبرگزاری های تلویزیونی مورد بجث قرار دارد ،همان طور که رئیس جمهور زمانی که به حضور دولت های 10کشور اشاره می کرد بیان کرد "می تواند به مابرای  همکاری در جهت کسب اطمینان از آن که منافع تجارت وسیعا تقسیم می شونداجازه دهد" 

 "این امر ارتباطات بین بازار منطقه ای را تعمیق خواهد کرد ومشارکت مارا در مسائل توسعه گسترش خواهد داد.این فکرخوبی است که به گسترش بازار های جدید ، به ویژه در همسایگی خود ادامه دهیم  "

 چنین رخ دادهایی مطالب عالی قابل مطالعه ای  برای مبارزه ایدئو لوژیک فراهم می آورد. 

 امپریالیسم با سلاح های هسته ای اش ، با صنعت نظامی اش ، با ناوگان های حامل سلاح  هسته ایش ، با جنگ های استیلا جویانه اش ،با مبادلات نابرابر وغارت ابدی سایر ملل ، چه نوع پیشرفتی را می تواند برای کشورهای امریکای لاتین تضمین نماید؟

خودانتقادی بوش مقوله ای از زیرمجموعه "سرمایه داری دموکراتیک" نیست . وما در هر حال نباید ناخشنود یا بی ادب باشیم :ما باید از بوش به خاطر شرکت درخشان در تئوری سیاسی سپاسگذار باشیم .

 

September 25, 2008

 

بازگشت به صفحه نخست         

                            

Free Web Counters & Statistics