مسعود
يوسفي
«حرا» درختي كه از اشك چشم روئيد
حرا درختي است كه بر اساس يك روايت افسانه‌اي، از اشك چشم انسان روئيده
است.اين درختچه بيشتر در آبهاي جنوبي ايران مي‌رويد كه در اين ميان
جنگل‌هاي هميشه سبز دريايي حرا در حاشيه شمال غربي قشم، از زيباترين
گردشگاه‌هايي است كه همچون نگيني در پهنه نيلگون خليج فارس، چشمها را
مي‌نوازد و دوستداران طبيعت را به تماشاي خويش فرا مي‌خواند. جنگل حرا در
ميان آبهاي شور خليج فارس جنگل‌هاي حرا كه گونه‌اي از درختان مانگرو
هستند، در سواحل شمالي جزيره قشم ديده مي‌شوند. درختان مانگرو را دانشمندان
گياه‌شناس اروپايي به احترام و ياد ابوعلي سينا ، فيلسوف و دانشمند ايراني
در مورد علم گياه‌شناسي تحقيقات زيادي دارد
Avicienia
نام نهادند. سازمان يونسكو جنگل‌هاي حراي جزيره قشم را در فهرست ذخاير زيست
جهان به ثبت رسانده است. جنگل‌هاي حرا محل مناسبي در زمستان براي پرندگان
مهاجر است. سالانه بيش از يكصد گونه پرنده آبزي و كنار آبزي در اين منطقه
ديده مي‌شود. انواع كاكايي‌ها، پرستوهاي دريايي، فلامينگوهاي سرخ پر،
حواصيل‌‌هاي سفيد و خاكستري از انواع پرندگان مهاجر هستند كه با جمعيتي چند
صدتايي و گاه چند هزارتايي به اين مكان مهاجرت مي‌كنند. درختان جنگل حرا به
نعمت وجود جزر و مدهاي دريا رشد يافته و تكثير مي‌شوند به اين ترتيب كه هر
6ساعت يك‌بار هنگام جزر كه آب دريا پايين مي‌رود ريشه‌هاي اين درختان از آب
بيرون آمده و اكسيژن مورد نيازشان را از هوا مي‌گيرند و دوباره در زمان مد
كه آب دريا بالا مي‌آيد به زير آب مي‌روند. گاهي در زمان مد آب دريا چنان
بالا مي‌آيد كه تنها مي‌توان سرشاخه‌هاي درختان حرا را ديد. درختان حرا رشد
خود را با آب شور دريا تطبيق داده‌اند. درختان اين جنگل در اواخز تير و
اواسط مرداد گل مي‌دهند و بعد به ميوه‌اي شبيه بادام تبديل مي‌شوند. اين
ميوه‌ها پس از مدتي جوانه مي‌زنند و به داخل آب مي‌افتند و در خاك‌هاي
ساحلي ريشه دوانده و شروع به رشد و نمو مي‌كنند. هر درخت حرا خود به منزله
خزانه توليد درختان ديگر است. ميوه و برگ درختان حرا نيز به عنوان داروي
گياهي مورد استفاده قرار مي‌گيرد، همچنين ريشه درختان حرا به منزله سدي
طبيعي عمل مي‌كند و از فرسايش و ويراني تأسيسات ساحلي توسط امواج و
طوفان‌هاي دريايي محافظت مي‌كنند.
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
