معیارهای
جهانی محیط زیست برای خاورمیانه
امیر حسینی
بسیاری
از کارشناسان محیط زیست [ ۱] بر این باورند که تا حدود چهل سال دیگر گرمایش
جهانی منطقه خاور میانه و شمال آفریقا را برای انسان غیر قابل زیست خواهد
کرد و حدود ۵۰۰ میلیون نفر مجبور به مهاجرت خواهند شد. به باور برخی از
کارشناسان محیط زیست حتی رعایت کامل قرارداد جهانی محیط زیست در زمینه کاهش
سالانه دی اکسید کربن به منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا کمکی نخواهد
رساند. دخالتهای نظامی امپریالیسم در منطقه, انهدام روستاها و خشک کردن
مزارع, ورود مواد شیمیایی به هوا, خاک و آب در اثر بمباران های چند ساله
نمی توانند در آلودگی محیط زیست در این منطقه بی تأثیر بوده باشند. عدم
استفاده از انرژیهای تجدیدپذیرکه به سادگی قابل دسترسی هستند, کم توجهی به
کشاورزی و تولید غذا در سطح محلی , تراکم جمعیت در شهرهای بزرگ , شیوه
تولید , شیوه مصرف و شیوه زندگی به تقلید از کشورهای سرمایه داری صنعتی تا
چند دهه دیگر خاور میانه را خالی از سکنه خواهد کرد. یک خودروی شخصی
سالانه بطور متوسط ۴ تن گاز گلخانه ای وارد هوا میکند. برای خنثی کردن
تأثیر این گاز باید به ازاء هر خودرو ۹ درخت کاشته شود. معیارهای جهانی می
توانند در کاهش گازهای گلخانه ای مؤثر باشند ولی این معیارها تا کنون
نتوانسته اند از انهدام طبیعت , مهاجرت های میلیونی , فقر , مرگ و گرسنگی
ناشی از جنگ جلوگیری کنند. بحران محیط زیست , بحرانی اجتماعی است. حل این
بحران تنها با دموکراسی و مشارکت مردم محلی امکان پذیر است.
[۱] بعنوان نمونه
موسسه ماکس پلانک در آلمان در این مورد تحقیق و گزارش داده است.
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
