نویدنو -  کتاب -   رحمان هاتفی  درباره ما -  آرشیو

از همین قلم

 
 
 
 

2018-10-06

نویدنو  14/07/1397 

 

 

  •  "چپ ایران" نیاز به بازآفرینی خود و باززایی دارد. این "باززایی" بر خلافِ آنچه توسط گرایشاتِ سوسیال دموکراسی و سوسیال لیبرالیسم  و چپ نو و... سعی در ترویج آن دارند، در فاصله گرفتن از آموزه های انقلابی جهان بینی مارکسیسم-  لنینیسم و به تعبیر "سایه" جدایی شاخه های پراکنده از "ریشه"  نیست،

     

مطلب دریافتی

ضرورتِ همگرایی"جنبشِ چپ" درشرایط امروز ایران

امضاء: محفوظ

 

 

 

باغ‌ها را گرچه دیوار و در است

از هواشان راه با یکدیگر است

شاخه‌ها را از جدایی گر غم است

"ریشه"هاشان دست در دست هم است!

هوشنگ ابتهاج (سایه)  

 

 "جنبش چپ" در شرایط کنونی ایران (به شکل اعمّ آن)، برای احیایِ مجدّد و ایفای نقشِ هژمونیکِ اجتماعی و سیاسی خود بیش و پیش از همه نیازمند پالایش خود از انواع تنگ نظری های سکتاریستی یا واگرایانه است که متاسفانه به نوعی اپیدمیِ مزمن و مخرّب در جنبشِ چپ تبدیل گشته و مانع از هر گونه همگرایی و اتّحادِ عمل و اقدامِ مشترک در جهت صیانت از اسقلالِ میهنِ عزیز و برقراریِ صلح، آزادی و عدالتِ اجتماعی برای عمومِ اقشار و طبقاتِ خلقی  حتی در چارچوب یک جبهه واحد دموکراتیک گردیده است.

احزاب و سازمان های چپ، ارثیۀ هیچ فرد و جماعتِ بخصوصی نیستند. اینها داراییِ سیاسی و تشکیلاتی و دستاوردِ خونبارِ تاریخِ بیش از یک قرن مبارزاتِ دلیرانۀ طبقه کارگر و کمونیستهای ایران اعم از کارگر، روشنفکر، هنرمند، نویسنده و...هستند و آنچه می تواند به هر حزب و سازمان و تشکیلاتِ سیاسی در جامعه امروزِ ایران اعتبار دهد، بیش از گذشتۀ آن (که البته به نوبۀ خود بسیار هم مهمّ است)، نقشی است که امروز در سازماندهی و هدایت و متشکل کردنِ مبارزات ملی،  دموکراتیک و عدالتخواهانه عموم مردم ایران و بویژه کارگران و زحمتکشان یدی و فکری در شهرها و روستاها ایفا می کند.

درکِ ضرورتِ تحول تاریخی امروز و بسیج همه امکانات برای پاسخگویی به این ضرورتِ تاریخیِ قانونمندانه، مسئله اساسی در شرایط امروز ایران است که البته شامل مجموعه ای از بایدها و نبایدها و به قول معروف اقدامات سلبی و ایجابی است که هنوز وحدت نظری و عملی پیرامون آنها شکل نگرفته است. برای این منظور نیاز به آن است تا همه موانعِ موجود در تفکّر، کاراکتر و عادات و منش های عقیدتی، سیاسی و تشکیلاتی را شناسایی نموده و بدون تعارف به کنار بگذارد.

 "چپ ایران" نیاز به بازآفرینی خود و باززایی دارد. این "باززایی" بر خلافِ آنچه توسط گرایشاتِ سوسیال دموکراسی و سوسیال لیبرالیسم  و چپ نو و... سعی در ترویج آن دارند، در فاصله گرفتن از آموزه های انقلابی جهان بینی مارکسیسم-  لنینیسم و به تعبیر "سایه" جدایی شاخه های پراکنده از "ریشه"  نیست، بلکه دقیقا در روی آوردن مجّدد همه آنها به "ریشه"  و بکارگیری آنها به همراه درس آموزی از تجربیات گذشته در سلوک اجتماعی و سیاسی و مبارزاتی سازمان ها و احزاب چپ و کارگری و کمونیستی است تا بتواند همه این احزاب را از حالت "بی خطر" برای بورژوازی خارج کند و تنها در این صورت است که می تواند امیدِ دوبارۀ توده های مردم را به  جنبش چپ میهن جلب کند. این امر بویژه با کارنامۀ مخرّبِ نئولیبرالیسم  و خانه خرابی و به فلاکت نشاندن توده های عظیم مردم،  نه تنها شدنی است بلکه تنها راه رهایی از این سیستم ضدّ بشری است.

"چپ ایران" باید خود را باور کند، از انفعال و برخوردهای واکنشی بیرون بیاید و رویکردی کنش گرانه و آگاهانه و ارادی را بر اساس "تحلیلِ مشخّص از وضعیتِ مشخّص" در جامعه دنبال کند، چپ باید منافع طبقه کارگر و توده های مردم را بر منافعِ فردگرایانه و خودخواهانه شخصیتی، فرقه ای و تنگ نظرانه خود ارجح بداند و حاضر باشد هر چیزی را فدایِ اهدافِ مترقّی اجتماعی و انسانیِ خود کند. چپِ ایران این کار را هم باید بسیار اجرایی و عمل گرایانه دنبال کند زیرا اگر بموقع اقدام به این کار نکند، چه خوشمان بیاید یا نیاید، باید منتظر دنباله روی مردم و زحمتکشان ستمدیده ایران از همین جماعت وابسته به نیروهای ارتجاعی و امپریالیستی باشد که برای نابودی ایران و ایرانی کمر همت بسته اند.

از مرحوم مدرّس در جایی نقل کرده اند که هرگاه جریانِ مبارزاتِ ملّی مردم با بن بست یا مانعی جدی مواجه می شد، تکیه کلامِ معروفش این عبارت کوتاه بود که: " یکی باید بجنبد!" در شرایطِ خطیرِ کنونی میهن نیز "چپ ایران" اگر بخواهد از قافله تاریخ و اثربخشی بر روند تحولات جاری و آتی میهن جا نماند، "باید زودتر بجنبد" که امروز دیر است و فردا، نامش آیندۀ نامعلوم!  

دهم مهر،  برابر با جشنِ بزرگِ مهرگان؛ سالروزِ خیزش کاوۀ آهنگر بر علیه ضحّاک و برافراشته شدن "درفش کاویانی" - نخستین درفشِ دادخواهی در جهان -  بر همه باورمندان به سوسیالیسم علمی، نیروهای چپ اصیل و مبارزان صدیق مذهبی و عدالت خواهانِ میهن عزیزمان ایران، خجسته باد!

 

10 مهر 1397

امضاء: محفوظ

ویرایش و انتشار: امید

تاریخ: 10 مهر 1397  

 

 

Comments System WIDGET PACK

Share

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

 

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست
 
    اشتراك در نویدنو

  

نشانی پست الکترونیک: