نویدنو -  کتاب -   رحمان هاتفی  درباره ما -  آرشیو

از همین قلم

 
 
 
 

2018-03-30

نویدنو  10/01/1397 

 

 

  • زمانی که بنیاد مادی جامعه به سود کارگران و ستم دیدگان و نه به سود شرکت ها است، زمانی که جامعه برای توده ها و نه برای سود برنامه ریزی و سازماندهی می شود ، زندگی به لحاظ کیفی بهتر است . 

     

 

زنان ، کوبا و راه به انقلاب

 ترزا گوتیرز- هاتف رحمانی

عصر بخیر رفقا . من تصمیم ندارم گفته های خود را به زنان کوبا محدود کنم ، بلکه سخنان من زنان اردوی سوسیالیسم را نیز شامل خواهد شد .

زندگی زنان با واژگونی اتحاد شوروی و سوسیالیسم در اروپای شرقی  به نحو مصیبت باری تغییر کرد . واقعیت ها نشان می دهند که زندگی زنان تحت حاکمیت سوسیالیسم نسبت به حاکمیت سرمایه داری غیر قابل مقایسه بود . 

نیویورک تایمز به تحقیقی اشاره کرده است که بر اساس آن زنان در اروپای شرقی سوسیالیست حقوق و امتیاز های بسیار بیشتری نسبت به زنان تحت حاکمیت سرمایه داری داشتند، که زنان نه تنها از مرخصی زایمان، مرقبت رایگان از کودک، سرمایه گذاری دولت در آموزش و پرورش برخوردار بودند، بلکه درحاکمیت سوسیالیسم ازلذت جنسی بیشتری نیزبرخوردار بودند.

(12اوت2017)

اما این ایجاد احساس می کند آیا چنین نیست؟ زندگی زنان تحت حاکمیت سرمایه داری بسیار دشوار است که وقتی به خانه می رسند، نه تنها از کار خسته اند – اگر به اندازه کافی برای داشتن شغلی خوش شانس باشید- بلکه سنگینی و نگرانی از زندگی تحت حاکمیت سرمایه داری هر نوع احساس لذتی را به رویایی دور تبدیل می کند. از این رو این حس را که زنان در حاکمیت سوسیالیسم از لذت جنسی بیشتری برخوردارند ایجاد می کند.

زمانی که بنیاد مادی جامعه به سود کارگران و ستم دیدگان و نه به سود شرکت ها است، زمانی که جامعه برای توده ها و نه برای سود برنامه ریزی و سازماندهی می شود ، زندگی به لحاظ کیفی بهتر است . 

به محض سرنگونی اردوی سوسیالیست سرنگونی برابری زندگی زنان فرا رسید. یک پژوهشی یادآوری می کند "یک تصویر زننده تغییر پس از سقوط دیوار برلین آن بود که زنان در بزرگ راه ها حراج سکس عرضه می کردند." به خاطر فروپاشی سوسیالیسم در اروپای شرقی قاچاق مستقیم تعداد بی سابقه ای از زنان آغاز شد.(کلیگمن و لیمونسلی" قاچاق زنان" سیاست های اجتماعی12.1) 

از فراوانی حقوق تا بندگی انسان

زندگی برای زنان تحت حاکمیت سرمایه داری، به جای حاکمیت سوسیالیسم متفاوت است . و برای زنان ترنس (دوجنسیتی)، وزنان رنگین پوست وحشت ها چند برابر می شود .

زندگی زنان کوبا را در صورت سرنگون شدن انقلاب آن ها تصور کنید.  خوشبختانه ما نباید این تصور را بکنیم چون به رهبری و مردم کوبا بسیار اعتماد داریم . آن ها به سرمایه داری باز نخواهند گشت . آن ها تا آخرین نفس برای دفاع از سوسیالیسم خواهند رزمید . 

اینجا در نیویورک ما به زودی فرصت شنیدن مستقیم سخنان یک زن کوبایی را خواهیم داشت که عمیقا در ساختن سوسیالیسم درگیر بود. گریسلدا اگوئیلرا زمانی که به کارزار سواد آموزی در روز های اول انقلاب پیوست کودکی هفت ساله بود. در کمتر از یک سال، چون مردم برای آموختن اعزام می شدند وبه توده ها حق خواندن و نوشتن داده می شد، کوبا نرخ باسوادی خود را به 96 درصد رساند. این ، البته تا حد زیادی به سود زن ها بود . 

و کوبا فدراسیون زنان کوبا را بنیان گذاشت. فدراسیون به  کسب مرخصی زایمان شش ماه تمام ، همراه با مرخصی شش ماهه دیگری بدون دریافت حقوق کمک کرد. این مرخصی در سال 2003 بهبود یافت، وبه مرخصی زایمان یک ساله هم برای پدران و هم برای مادران گسترش یافت .فدراسیون زنان قانون خانواده کوبا را شکل داد که تعهد مردان به مشارکت در کارهای خانه داری و پرورش کودک را قانونی کرد .تصورش را بکنید!

اتفاقا آن چه من در باره زنان کوبا بیشتردوست دارم آن است که آن ها تحت حاکمیت سوسیالیسم رشدمی کنند ، آن ها روش زیبای دیالکتیک ماتریالیستی  توصیف جهان خود را دارند . آن ها وقتی زندگی واقعی در خانه را توصیف می کنند می گویند : " چون آن ها (مردان) در خانه زنی که برای ان ها غذا آماده کند و از خانه مراقبت نماید ندارند ". زندگی با آن چه قانون دیکته می کند متفاوت است . " زنان کار می کنند " زنان کوبایی می گویند" اما مردان شستن و پختن را یاد نمی گیرند. مردان هنوز معنی برابری را درک نمی کنند." 

زمانی یک زن کوبایی -  در شرایط علاقمندی به جنس مخالف ، اما با این وجود مهم – به ما گفت "زنی که مرد کوبایی می خواهد دیگر وجود ندارد، و مردی که زن کوبایی می خواهد هنوز باید متولد شود" آیا دیالکتیک زیبایی نیست ؟   

ا ین نکات در حین مبارزه چقدر اهمیت دارند! چون ما اگر نیاموزیم چگونه با تضاد ها بر خورد کنیم، نیاموزیم چگونه مبارزه را باظرافت ها و باریک بینی ها اجرا کنیم ، مبارزه  چقدر می تواند خسته کننده و کسل کننده باشد .

و وقتی خسته و کسلیم نمی توانیم پیش برویم .

این همان چیری است که درست اکنون در مبارزه علیه آزار جنسی و زن ستیزی در امریکا می بینم . مبارزه ای مفید، به پیش می رود، اما بسیار دور از آن چه ما نیاز داریم .

برای ما خواه از جنبش زنان یا کارگران یا جنبش ضد جنگ یا حتی حزب صحبت  کنیم : نه جنبش نه حزبی که می خواهیم هنوز تشکیل نشده است. نه به خاطر ان که ما مبارزه نمی کنیم یا سازمان دهی نمی کنیم ، بلکه به خاطر  شرایط مادی ، به خاطر واقعیت عینی که در آن زندگی می کنیم .

سوسیالیست ها و کمونیست ها و انقلابی های اصیل با اینجا و اکنون، و نیز به پیش بردن آن چه آرزو ی تحقق آن را داریم، عاشقانه، اما بی غرضانه ،به طور واقعی و تا حد ممکن عاقلانه سروکار دارند

از این رو ، در اجتماعی در باره زنان و سوسیالیسم ،ما یک سخنگوی ترانس (دو جنسیتی)داریم تا به جنبش نشان دهیم این چیزی است که ما به پیش می رویم – این پیشرفت را چگونه انجام می دهیم ! سوسیالیست ها درک می کنند که برای کسب آزادی زنان، ما باید برای آزادی ترنس ها بجنگیم . برای کسب آزادی زنان، ما باید علیه نژادپرستی، سرکوب دگرباشان جنسی ، تبعیض علیه معلولین و بقیه چیز ها بجنگیم .

انقلاب سوسیالیستی بدون زنان و رهایی ترنس ها امکان پذیر نیست . رهایی زنان یا رهایی دگرباشان جنسی بدون انقلاب سوسیالیستی امکان پذیر نیست. 

برگرفته از : وب سایت کارگران – امریکا  

 

Comments System WIDGET PACK

Share

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست
 
    اشتراك در نویدنو

  

نشانی پست الکترونیک: