پاسخ امپراطوری به صلح در سوریه: حمله ی موشکی- رسانه ای
امیرهوشنگ اطیابی
حمله ی موشکی امریکا به فرودگاه نظامی «الشُعَیرات» در استان «حُمص» سوریه،
سپس قدرت نمایی با انفجار بزرگترین بمب غیرهسته ای در افغانستان و «زیبا»
خواندن این مناظر توسط رسانه های مسلط، اعتراض و انزجار انسان ها را برمی
انگیزد. این خشم طبیعی انسان است نسبت به: دروغ، حیله، دورویی، بی وجدانی،
منفعت طلبی مهارناپذیر و فقدان احساسات انسانی در میان سیاستمداران و رسانه
های مسلط امپراطوری جهانی سرمایه ...
اگر شناخت ما از سوریه و روسیه فقط از طریق رسانه های مسلط امپراطوری جهانی
سرمایه به رهبری امریکا باشد، یا از آن بدتر براساس روابط جمهوری اسلامی و
سپاه با آن ها، کاملن به خطا خواهیم رفت. کشورها همیشه و درهمه ی شرایط می
توانند منافع مشترکی داشته باشند مگر آنکه بایکدیگر درجنگ باشند. رژیم
سوریه، برخلاف رژیم ایران، حاکمیت مذهبی ندارد و هیچگاه به دنبال اجرای
قوانین شریعت نبوده است. همین مهم ترین دلیل وجودی مخالفان مسلح جهادی است؛
چون وجه مشترکشان، اجرای بنیادگرایانه ی قوانین شرع، مرگ برای دگراندیشان،
مزدوری برای کشورهای حامی خود و خیانت به منافع ملی کشورشان است. بخش
افراطی مخالفین مسلح، همسان برادران داعشی شان خواهان خلافت اسلامی هستند و
در مجموع بیش از
۳۰۰۰۰
جهادی خارجی درصفوف آنها در عراق و سوریه جنگیده اند و گاه نقش فرماندهی و
رهبری داشته اند. برخلاف آنها، مخالفانی همچون نیروهای دمکراتیک سوریه در
مناطق کردنشین شمال، با رژیم نمی جنگند؛ ولی برای نجات زندگی خود، مجبور
بوده اند همواره با داعش و دیگر جهادی ها بجنگند.
اگر در ایران روحانیون حاکمند، قضات شرع در راس نظام قضایی اند، حقوق زنان
نقض می شود، کنسرت ها ممنوع می شود، حجاب اجباری است، پلیس منکرات وجود
دارد و... نشانی از این ها را در نظام سوریه نمی توان یافت. بدون بررسی
دقیق منابع مختلف، مستقل و دست اول، ذهن، شعور و احساساتمان توسط
سیاستمداران و رسانه های مسلط امپراطوری به بازی گرفته می شود تا همه ی
عواقب غیرانسانی و بیرحمانه ی تجاوز، جنگ، ترور، دخالت خارجی، تغییر رژیم،
سود ورزی تجار اسلحه، و... برایمان عادی شود.[1]
حمله ی موشکی امریکا به فرودگاه نظامی «الشُعَیرات» در استان «حُمص» سوریه،
سپس قدرت نمایی با انفجار بزرگترین بمب غیرهسته ای در افغانستان و «زیبا»
خواندن این مناظر توسط رسانه های مسلط، اعتراض و انزجار انسان ها را برمی
انگیزد. این خشم طبیعی انسان است نسبت به: دروغ، حیله، دورویی، بی وجدانی،
منفعت طلبی مهارناپذیر و فقدان احساسات انسانی در میان سیاستمداران و رسانه
های مسلط امپراطوری جهانی سرمایه و یک درصدی که خون نود ونه درصد مردم جهان
را بیش ازپیش می مکند. ابعاد دروغ و بی شرمی آنچنان مسحور کننده است که
بسیاری را هم میخکوب و بی تفاوت کرده است.
صرفنظر از اینکه استفاده ی جنایتکارانه از سلاح شیمیایی چگونه و توسط چه
کسانی سازمان داده شده باشد، اجرای سناریوی هالیوودی آن توسط رسانه های
مسلط در صحنه ی جهانی تا بالاترین ارگان های دیپلماتیک و شورای امنیت، تنها
یک هدف را دنبال می کند و بس: وارد آوردن ضربه ی آخر به سوریه با تجاوز همه
جانبه ی نظامی ضمن آماده سازی جهانیان برای جنایاتی بسیار بزرگتر.ارتکاب
جنایتی برای توجیه جنایاتی درابعادی باورنکردنی- آنهم پس از شش سال تجاوز و
دخالت خارجی ده ها کشور قدرتمند غربی به هزینه ی متحدان منطقه ای
ثروتمندشان برضد کشوری کوچک.
این اِعمالِ دیکتاتوری خشن امپراطوری جهانی سرمایه است به بهانه ی مقابله
با «دیکتاتوری» بسیار کوچک تر در گوشه ای از دنیا. این امپراطوری به هیچ
وجه با دیکتاتور یا دیکتاتوری مشکل ندارد؛ مشکل اصلی نافرمانی و تمرد کشوری
مستقل است نسبت به تحکم آن و خوارکردن تسلط جهانی اش. مشکل نه بشارالاسد
است، نه «کیم یونگ اون»، نه ولادیمیر پوتین و نه دیگران بلکه تن ندادن آن
ها به بردگی برای امپراطوری امریکاست که می خواهد سرزمین ها و منابع
کشورهاشان را تسخیر کند.
ارتش روسیه، به دعوت رسمی دولت سوریه، در سپتامبر 2015، مبارزه با داعش و
انواع گروه های تروریستی-جهادی را آغاز کرد. این نیروهای جهادی در سوریه،
عراق و سراسر جهان همچون ارتشی سری توسط امریکا، انگلستان، ترکیه، سایر
کشورهای عضو «ناتو»، عربستان، قطر، اردن، اسرائیل و... برای رسیدن به
اهدافشان به کارگرفته شده و می شوند. پس از شروع عملیات در سوریه، وزارت
دفاع روسیه بیانیه های صوتی-تصویری را به طورمرتب به رسانه ها ارائه کرده
است که به ندرت از سوی رسانه های مسلط گزارش شده است. به دلیل اهمیت وقایع
جاری، برای نمونه، آخرین بیانیه ی رسانه ای وزارت دفاع روسیه[2] ترجمه شده
و با توضیحات لازم در آخر این مقاله آمده است. این بیانیه فاش می کند که دو
مرکز تسلیحات شیمیایی در مناطق تسلط شورشیان باقیمانده است و آنها در صدد
انجام جنایات شیمیایی دیگری هستند تا دولت سوریه را متهم کرده و سبب تجاوز
نظامی یکجانبه ی امریکا شوند. بیانیه ی قبلی، ماه گذشته به رسانه ها ارائه
شد و نشان می داد که دولت سوریه درهمه ی جبهه ها و ازجمله در جبهه ی صلح
پیشروی می کند.[3]
با ورود روسیه، داعش و انواع گروه های تروریستی-جهادی درهمه ی جبهه ها
وادار به عقب نشینی شدند. درنتیجه، نقش تحریک آمیز فرقه ای-شیعی ایران و
حزب الله در رقابت با عربستان و قطر کمرنگ شد. گرچه با توجه به وجود ده ها
کشور متجاوز-نیابتی، اهمیت و ضرورت حضور ایران و حزب الله در معادلات نظامی
سوریه و عراق کاهش نیافته است. روسیه، به عنوان طرفی قدرتمند، مطمئن و
پایدار درصحنه ی جهانی، نقش میانجی و ضامن مصالحه ی طرف های درگیر را بعهده
گرفت؛ درحالی که سازش ناپذیری اصولی خود را نسبت به داعش و تروریست های
جهادی بر اساس قطعنامه های سازمان ملل حفظ کرد. از آن پس، روند صلح و
بازگرداندن مخالفین به مصالحه ی ملی و زمین گذاردن اسلحه با گرفتن امان
نامه آغاز شد و شتاب گرفت. حتی آنها که حاضر به مصالحه نبودند اجازه یافتند
با اسلحه های شخصی شان به مناطق کنترل مخالفین مهاجرت کنند.
با پیشبرد روند مصالحه، تلاش های داعش، «النصره»[4] و متحدینش، سودجویان
جنگ و نیروهای سیاه بین المللی برای خرابکاری در صلح و تحریک به تجاوز
نظامی آغاز و تشدید شد. سانسور اخبار، روایات جعلی و واژگونه توسط رسانه
های مسلط، عملیات تروریستی، عملیات سری سازمان های اطلاعاتی همراه با ارسال
پیشرفته ترین سلاح ها و آموزش نظامی مخالفان، آتش افروزی های فرقه ای و...
برای شکست هر گام صلح آمیز و جلوگیری از سقوط سریع داعش و تروریست ها
افزایش یافت. نمونه ها بسیارند:
- حمله ی انتحاری به کاروان اتوبوس های غیرنظامیان تخلیه شده از دو روستای
«کفریا» و «فوعه» (پانزدهم آوریل 2017) که در محاصره ی جهادی های مسلح
استان «ادلب» بوده اند. این حمله موجب کشته شدن حداقل
۱۱۲
غیرنظامی شد که نیمی از آن ها کودک بودند. تخلیه ی این دو روستا همزمان با
تخلیه ی دو شهرک «الزَبَدانی» و «مضایا»، که در محاصره ی نیروهای دولتی
بوده اند، در حال انجام است. توافقی در این زمینه با شرکت میانجی های بین
المللی به عمل آمد تا به بیش از چهار سال جنگ و محاصره در این مناطق پایان
داده شود. این تا کنون بزرگ ترین مصالحه در طول جنگ بوده است؛
- انتشار خبری جعلی، تحریک آمیز و جنگ طلبانه با عنوان «بیانیه ی اطاق
عملیات مشترک روسیه-سوریه-ایران» در رسانه های مسلط مبنی بر هشدار به
امریکا در زمینه ی «عبور از خط قرمزها». منبع اصلی این خبرجعلی خبرگزاری
فارس وابسته به سپاه بود.[5]
- ترور سفیر روسیه در آنکارا (بیستم دسامبر 2016) پس از شکست تروریست ها در
حلب و آغاز بهبود روابط با ترکیه؛
- حمله به کاروان کمک های انسانی درحال گذر از مناطق تسلط مخالفان و نسبت
دادنش به سوریه و روسیه (سپتامبر 2016)؛
- بمباران نیروهای سوریه در شهر «دیرالزور»، که در محاصره ی داعش بوده است،
توسط نیروهای ائتلاف به رهبری امریکا که موجب کشته شدن بیش از 60 نظامی شد
(سپتامبر 2016)؛
- سرنگون کردن جت جنگی روسیه (دسامبر 2015) توسط همان هایی که بعد در
کودتای ژوئیه 2016 در ترکیه شرکت کردند؛
- انفجار هواپیمای مسافربری روسیه بر فراز مصر (اکتبر 2015) به تلافی آغاز
عملیات ضدتروریستی در سوریه؛
- درهم شکستن مذاکرات صلح ترکیه با «پ.ک.ک.» و حملات ترکیه به نیروهای
دمکراتیک کردستان سوریه به بهانه ی ارتباط با «پ.ک.ک.»؛
- عملیات متعدد انتحاری در پایتخت های اروپایی به منظور برحذرداشتن اروپا
از شرکت در روند صلح؛ اروپا از بازگشت هزاران تروریست-جهادی اعزام شده به
عراق و سوریه هراسان است و ترجیح می دهد با تداوم جنگ هیچ کدامشان
بازنگردند و در ضمن سودجویی نجومی از فروش تسلیحات تدوام یابد؛
- حملات متعدد شیمیایی در مناطق تسلط مخالفان برای تحریک و توجیه تجاوز همه
جانبه ی نیروهای ائتلاف به رهبری امریکا؛
- بازی با احساسات مردم جهان توسط رسانه های مسلط با به کارگیری ابزار
هالیوودی برای توجیه حمایت از تروریست های جهادی و داعش؛ و...
پس از شش سال جنگ نیابتی، داعش و انواع گروهای تروریستی-جهادی-افراطی، که
به چیزی جز خلافت اسلامی و اجرای شرع اسلام رضایت نمی دهند، با شکست و عقب
نشینی درهمه ی جبهه های سوریه و عراق مواجه اند. همه ی کشورهایی که با
انواع عملیات پنهان و آشکار (تجهیز، آموزش، تامین مالی، فعالیت دیپلماتیک و
تبلیغات رسانه ای) از این گروه های تروریستی پشتیبانی می کردند، اکنون
ناچارشده اند آشکارا وارد میدان شوند تا بتوانند سهم بیشتری در تحولات
آینده داشته باشند و درضمن عوامل کلیدی خود را، در داعش و طیف جهادی ها،
نجات دهند.
آنها برای اشغال کامل و محو کشور مستقل سوریه شرایط را آماده کرده اند. با
همان سیاستی که موجب تداوم هشت ساله ی جنگ ایران و عراق شد، می خواهند جنگ
داخلی در سوریه تاحد ممکن ادامه یابد تا این کشور تجزیه و تخریب شده، کشتار
و آوارگی جمعیتش تداوم یابد و درس عبرتی شود برای کشورهای نافرمان.
گسترش تروریسم-اسلامی یا ارتش سری «ناتو» و متحدین منطقه ای اش، جنگ بی
پایان در اوکراین، سوریه، عراق، افغانستان، لیبی، یمن، سومالی، سودان و...
رونقی بی سابقه در فروش تسلیحات و خدمات توسط مجتمع های
نظامی-تسلیحاتی-امنیتی ایجاد کرده است تا سقوط دوره ای بازارهای مالی و
عظیم ترین بحران سرمایه داری به تاخیر افتد.
گسترش «ناتو» به شرق؛ عظیم ترین اردوکشی نظامی به کشورهای هم مرز روسیه پس
از عملیات «بارباروسای» هیتلر درحمله به اتحادشوروی؛ تمرکز بی سابقه ی
ناوگان دریایی، پایگاه ها و نیروهای نظامی در اطراف چین به بهانه ی کره ی
شمالی؛ و استقرار پایگاه های موشکی با قابلیت حمل کلاهک اتمی در اطراف
روسیه و چین؛ جهان را درآستانه ی جنگ جهانی سوم و نابودی مطلق، در اثر
زمستان اتمی، قرار داده است.[6]
امیرهوشنگ اطیابی
۲۸
فروردین
۱۳۹۶ ( 17
آوریل 2017)
بیانیه ی صوتی-تصویری وزارت دفاع روسیه در برابر رسانه ها- دهم آوریل 2017
آتش بسی، که از سی ام دسامبر 2016 برقرار شد، در سراسر سوریه رعایت شده
است.[7] تعداد گروه های مخالفی که مدعی رعایت آتش بس بوده اند به
۲۰۴
رسیده است. طی دوهفته ی گذشته، نمایندگان
۵۵
منطقه ی مسکونی موافقتنامه های پیوستن به آتش بس را امضا کرده اند. تعداد
کل چنین موافقتنامه هایی [از آغاز این روند مصالحه] به
۱۴۵۲
رسیده است. بیش از سه میلیون و یکصدهزار نفر در شهرها و روستاهایی زندگی می
کنند که به مصالحه پیوسته اند.
«مرکز روسی برای مصالحه»ی دو طرف منازعه (Russian
Centre for Reconciliation of the Opposing Sides)،
ارسال کمک های خود به غیرنظامیان سراسر سوریه را ادامه می دهد. از فوریه
2016 تاکنون، پرسنل نظامی روس،
۱۰۴۴
برنامه ی کمک های انسانی را به انجام رسانده اند که طی آن، غیرنظامیان بیش
از
۱۶۰۰
تُن موادغذایی و نیازهای اضطراری دریافت کرده اند. دیروز، کاروان «مرکز
روسی برای مصالحه» هشت تُن کمک های انسانی در کمپ پناهندگان «شهباء»،
درحومه ی «عَفرین»، واقع در [شمال] استان «حلب» توزیع کردند.[8] پزشکان
نظامی وزارت دفاع روسیه تاکنون برای چهارده هزارنفر خدمات درمانی فراهم
کرده اند.[9]
واحد جمع آوری مین سوریه، که توسط متخصصان «مرکز کُنش بین المللی مین» (International
Mine Action Centre) وابسته به وزارت دفاع
روسیه آموزش داده شده اند، عملیات مین روبی درمحله های مسکونی شرق «حلب »
را (که از اشغال شورشیان آزاد شده بود) به پایان رساندند. خانه های مسکونی
و دیگر زیرساخت های عمومی برای استفاده ی مجدد آماده می شوند. بیش از هفت
هزار خانواده به خانه هایشان در شهر «حلب» بازگشته اند. پرسنل مین روب
روسیه، در حال جمع آوری مین ها و تله های انفجاری در شهر «پالمیرا» [یا
«تَدمُر»] هستند. آنها تاکنون،
۲۱
مرکز عمومی،
۱۰
مدرسه،
۹
مسجد و
۲
کلینیک درمانی را پاکسازی کرده اند. پرسنل مین روبی، تعداد
۱۸۹۴
ساختمان و خانه ی مسکونی در منطقه ای به وسعت
۱۱۳۵
کیلومترمربع را بازرسی کرده اند؛ [به اضافه ی]
۱۱۵
کیلومتر جاده؛ و بیش از پنج هزار وسیله و تله ی انفجاری (IED)
را خنثی کرده اند.[10]
نیروهای هوا-فضای روسیه به پشتیبانی از ارتش سوریه و واحدهای بسیج مردمی
آن، -که با داعش و مجموعه ی زیرفرمان «جبهه النصره» می جنگند،- ادامه می
دهند. درعین حال، برخلاف موافقتنامه های امضا شده با رهبران مخالفان سوری،
ما هنوز نقشه هایی را که مناطق و محله های زیر کنترل مخالفان و شورشیان را
مشخص می کند دریافت نکرده ایم. این مانع عملیات ما برضد تروریست های «جبهه
النصره» و داعش می شود.
در سه ماهه ی اول سال 2017،
۲۲۶
شهر و شهرک و حدود
۳۵۰۰
کیلومترمربع از سرزمین سوریه از تسلط تروریست ها آزاد شده است. در شمال
شرقی استان «حلب»، طی دوهفته ی اخیر، سپاهیان دولتی دسته هایی از تروریست
های داعشی محاصره شده در نزدیکی شهر «دیرحافر» را نابود کرده اند و عملیات
یورش در طول ساحل غربی رود فُرات را ادامه داده اند. تاکنون، ده کیلومتر
پیشروی شده است. ارتش سوریه به فرودگاه «جیراه» نزدیک شده است. درنتیجه ی
عملیات تعمیر سد «الطبقه» [بزرگترین سد سوریه]، تخلیه ی آب امکان پذیر شده
و فشارآب در پشت سد کاهش یافته است. اما کارتعمیر در این منطقه، به دلیل
عملیات نظامی و بمباران شورشیان [داعشی] متوقف شده است. یادآوری می شود که
در بیست و ششم مارس، در نتیجه ی حمله ی هوایی نیروهای ائتلاف به رهبری
امریکا، دریچه های تخلیه ی این سد، که برای جلوگیری از سرریز آب طراحی شده،
آسیب دید.
در حومه ی «پالمیرا» [تَدمُر]، واحدهای ارتش سوریه به گسترش منطقه ی امن در
اطراف شهر ادامه می دهند. در نتیجه ی پیشرفت گروهان های سوری، شورشیان
[داعشی] عقب نشینی می کنند و بلندی ها و راس تپه ها را ترک می کنند. در یک
ماه اخیر، گروهان های دولتی،
۲۳۰
کیلومترمربع از این منطقه را بازپس گرفته اند. با استفاده از نتایج حمله ی
امریکا با موشک های کروز به پایگاه هوایی «الشُعَیرات» -که مورد استفاده ی
نیروی هوایی سوریه برای عملیات نظامی در شهر پالمیرا و [شمال] شهر «حماه»
بود،- تروریست ها[ی داعشی] از جناح جنوب غربی، ضدحمله به واحدهای نظامی
دولتی را آغاز کردند. تمام حمله های شورشیان دفع شد. دو تانک، سه خودروی
جنگی، هشت وانت حامل مسلسل و صدوپنجاه تروریست نابود شدند.
در حومه ی [شمالی] شهر «حماه»، نیروهای دولتی با حمایت نیروهای هوا-فضای
روسیه به حملات خود ادامه دادند. سیزده روستا و شهرک همچون «خطّاب» و
«مَعَردِس» در منطقه ای به وسعت
۶۷
کیلومترمربع آزاد شدند. با تلاش به حفظ تحرک خود، شورشیان [«هیئت
تحریرالشام» نام جدید «النصره» و متحدینش]، که متحمل تلفات سنگینی شده اند،
کوشش می کنند تا ضدحمله های دیگری را به مواضع ارتش سوریه سامان دهند، که
بهرجهت ناموفق بوده است.[11] طی روزگذشته، در همسایگی «مَعَردِس»، سه
ضدحمله ی دشمن دفع شد. در نتیجه، هفت تانک، پنج نفربر جنگی و
۲۰۰
شورشی نابود شدند. همچنین یک تانک و دو نفربرجنگیِ تروریست های «جبهه
النصره» به تصرف ارتش سوریه درآمد. بنابراین، دشمن متحمل شکستی پس از شکست
دیگر می شود و زمین بیشتری را ازدست می دهد.
در چنین شرایطی، حکومت بشارالاسد هیچ نیازی به استفاده از سلاح های شیمیایی
ندارد. به علاوه، به هیچ وجه این سلاح ها را دراختیار ندارد. همه خوب می
دانند، که در سال 2013، سوریه داوطلبانه به «پیمان نامه ی سلاح های
شیمیایی»[12] (CWC)
پیوست و همه ی اطلاعات مربوط به برنامه ی نظامی-شیمیایی اش را در اختیار
«سازمان منع سلاح های شیمیایی» (OPCW)
قرارداد. دستگاه های ویژه ی تولید سلاح های شیمیایی و تاسیسات مورد
استفاده، خنثی شدند و همه ی تجهیزات کاربرد، حمل و توزیع این سلاح ها نابود
شدند.
ذخایر مواد شیمیایی سمی به کشتی امریکایی «کِیپ رِی» (Cape
Rayy) حمل شدند و بعد در تاسیسات ایالات
متحده ی امریکا، بریتانیا، فنلاند و آلمان بازیابی [خنثی] شدند. متخصصان
«سازمان منع سلاح های شیمیایی» (OPCW)
تخریب
۱۰
مرکز از
۱۲
مرکزی، که برای تولید و انبار سلاح های شیمیایی استفاده می شد، را تایید
کردند. مقامات سوری به دو مرکز باقیمانده دسترسی ندارند؛ چون آنها در مناطق
تسلط به اصطلاح مخالفین قراردارند. به همین دلیل، سازمان (OPCW)
نمی توانست تخریب این دو مرکز و سلاح های شیمیایی موجود در آن ها را تایید
کند. بازرسان بین المللی بازرسی های اضافه تری از اهداف سوری دیگری را هم،
که هیچ ربطی به تولید و انبار سلاح های شیمیایی نداشت، اجرا کردند. آنها
تولید هیچ مواد سمی دیگری را تایید نکردند.
بنابراین، سوریه به عنوان عضوی از «پیمان نامه ی منع سلاح های شیمیایی»، به
وظایف خود برای محو کلیه ی وسایل مخصوص تولید، ذخیره و توزیع سلاح های
شیمیایی، کلاهک های موشکی، بمب های هوا-به-زمین و انبارهای مواد
سمی-شیمیایی به تمامی عمل کرد. این واقعیت توسط نمایندگان رسمی سازمان (OPCW)
مستند و تایید شد. این سند می گوید که سوریه هیچ سلاح شیمیایی ای ندارد.
درعین حال، موارد استفاده از سلاح های شیمیایی توسط نیروهای مخالف ثبت شده
است، که شامل سلاح های دست ساز هم می شود. در برخی از این موارد، نمونه ها
و شواهد تحقیقاتی به نمایندگان رسمی سازمان (OPCW)
تحویل داده شد.[13] در شانزدهم نوامبر 2016، در محله ی «مَرّت اُم حَوش»
حلب، متخصصان وزارت دفاع روسیه، خمپاره ی
۲۴۰
میلیمتری ای را -که شورشیان مسلح به سوی شهروندان غیرنظامی شلیک کرده بودند
و منفجر نشده بود- بازرسی و آزمایش کردند.[14] متخصصان روسی وجود گاز خردل
در آن را تایید کردند. در ژانویه ی 2017، مقامات سوریه نتیجه ی این تحقیقات
را به «سازمان منع سلاح های شیمیایی» (OPCW)،
که مسئول اجرای «پیمان نامه ی منع سلاح های شیمیایی» هستند، ارائه کردند.
اتهامات مطرح شده در رسانه های جمعی مبنی بر استفاده از سلاح شیمیایی توسط
دولت سوریه در منطقه ی مسکونی «خان شیخون»، استان ادلب، به طور کامل تحلیل
و بررسی شد. اعتبار و قابلیت استناد این اتهامات، سئوالات بسیاری را
برانگیخته است- نه فقط از جانب روس ها. متخصصان و سازمان های معتبر بیشتر و
بیشتری به ساختگی بودن این ویدیوها متمایل می شوند. با این وجود، ایالات
متحده، بار دیگر [مانند تجاوز نظامی به عراق] این را برگزید که برای نتیجه
ی تحقیقات صبر نکند.
در هفتم آوریل، با نقض قوانین بین المللی، دولت امریکا دستور اجرای حمله ی
موشکی به پایگاه هوایی الشُعَیرات را صادر کرد[15] که موجب کشته شدن هفت
غیرنظامی ازجمله چهار کودک شد. حدود ده نفر هم زخمی شدند.[16] بنابراین، می
بایست تحقیقات همه جانبه ای در مورد، به اصطلاح، حمله ی شیمیایی نیروی
هوایی سوریه به شهر «خان شیخون»، انجام شود.
روسیه، به نوبه ی خود، آماده است تا امکانات لازم را فراهم و ایمنی لازم را
تضمین کند تا اجازه دهد که متخصصان مستقل و نمایندگان «سازمان منع سلاح های
شیمیایی» (OPCW) برای تحقیقات به
فرودگاه «الشُعَیرات» بیایند. متخصصان می دانند که اثرات بازمانده از سلاح
های شیمیایی را نمی توان مخفی کرد. دولت سوریه همچنین، برای اجازه دادن به
متخصصین برای ورود به این پایگاه هوایی و کمک به انجام کارشان، اعلام
آمادگی کرد. افزون براین، طبق اطلاعات موجود و تایید شده، شورشیان درحال
توزیع مواد سمی به مناطق «خان شیخون»، فرودگاه «جیراه»، «غوطُه»ی شرقی
[حومه ی دمشق] و غرب «حلب» هستند. هدف از این کارها، ایجاد بهانه ای دیگر
برای متهم ساختن دولت سوریه به استفاده از سلاح شیمیایی و تحریک امریکا
برای حمله ی مجدد است. روسیه درمورد انجام چنین اقداماتی هشدار می دهد!
(ترجمه ی بیانیه از امیرهوشنگ اطیابی)
زیرنویس ها:
[1]. برای مقابله با سانسور، یکسونگری و دستکاری واقعیت ها در رسانه های
مسلط، و تکمیل اطلاعات خود می توانید به منابع گوناگون از جمله به این
رسانه های مجازی درباره ی روسیه، وقایع سوریه، خاورمیانه و تنش های بین
المللی مراجعه کنید:
• «جبهه ی جنوب» (South Front):
"پروژه ای غیردولتی درباره ی سیاست بین المللی است که از طریق پایگاه های
متعدد رسانه ای، بخصوص شبکه های اجتماعی کار می کند و توسط تیمی بین المللی
از چهارگوشه ی جهان اداره می شود. تمرکز ما بر تولید مطالب ویدیویی و
نوشتاری درباره ی بحران های جاری درسراسر جهان است: اوکراین، جنگ در یمن و
سوریه، جنبش اعتراضی در بالکان و سایر وقایع مهمی که توسط نیروهایی مخرب
برانگیخته می شوند. ما سعی می کنیم که حقایقی را کشف کنیم که به ندرت توسط
«رسانه های مسلط» (Main Stream Media-MSM)
پوشش داده می شوند." [برگرفته از صفحه ی فیسبوک «جبهه ی جنوب»]
کانال یوتوب «جبهه ی جنوب»:
www.youtube.com
وبسایت «جبهه ی جنوب» به زبان انگلیسی همراه با صفحاتی به زبان های آلمانی،
عربی و فرانسوی:
southfront.org
• در دو کانال یوتوب، «روزنگاری جنگ» (War
Diary-R&U Videos)
وقایع روزمره جنگ در سوریه، عراق، یمن و اوکراین را ارائه می شود:
www.youtube.com www.youtube.com
• وبسایت «آشنای روسیه» (Russia
Insider): "رسالت این وبسایت انتقاد از رسانه
ها و اصلاحات است. کار آن از 2014 آغاز شد- توسط گروهی از متخصصان مهاجری
که در روسیه زندگی می کنند و حس می کردند که پوشش خبری روسیه جانبدارانه و
نادقیق است. ما واکنش های بسیاری، به طور عمده از امریکا و اروپا، دریافت
کرده ایم حاکی از آنکه رسانه ها جدن بدعمل می کنند و این درباره ی روسیه
کاملا مشهود است. ولی مشکل فراتر از این هاست. مشکل این است که رسانه ها
توسط معدودی از شرکت های بزرگ بین المللی، گروهای سودجو، همپیوند با دولت
ها و منافع تجاری، کنترل می شوند. به جای پرسشگری، چالشگری و حمایت از
مباحثه ی باز، آنها به تبلیغ این منافع تمایل دارند. رسانه های آزاد، گوش و
چشم دمکراسی های ما هستند. اگر این گزینه حذف شود، شهروندان و سیاستمداران
منتخب ما نمی توانند تصمیم های عاقلانه ای بگیرند..."[به نقل از اهداف این
وبسایت]:
russia-insider.com
و کانال یوتوب «آشنای روسیه»:
www.youtube.com
• کانال یوتوب «اینِسا اس» (Inessa S)،
یک شهروند مهاجر روس که به ابتکار خود و پس از آزردگی و تعجب از واژگونه
سازی ها و دروغ های رسانه ها تصمیم می گیرد که اخبار روسیه را ترجمه کرده و
دراختیار جهانیان بگذارد. این کانال خیلی
زود محبوب بینندگانی از سراسر دنیا می شود. او می نویسد "... یکی از
ابزارهای درمعرض دستکاری نخبگان سیاسی، رسانه ها هستند....من با کرملین،
سازمان امنیت روسیه (FSB)،
«روسیه ی امروز» (RT)،
«مرد خفاش» (Batman)،
سیاره ی کاپیتان (Captain
Planet)،
و سایر مراکز نفوذ ارتباطی ندارم...":
www.youtube.com
[2]. این بیانیه، یازدهم آوریل توسط «سرگی رودسکوی»، رئیس اداره ی عملیات
مرکزی ستاد کل ارتش روسیه، به رسانه ها ارائه شد. منبع این ترجمه را در
یوتوب با زیرنویس انگلیسی ببینید:
www.youtube.com
[3]. بیانیه ی قبلی دهم مارس 2017 ارائه شد. اینجا را ببینید:
www.youtube.com
[4]. در این نوشته «النصره» معادل «جبهه النصره» («القاعده» در سوریه) و
خلاصه شده ی تغییر نام های بعدی آن به کاربرده شده است.
[5]. اینجا و بخش نظرات را در مورد این خبر جعلی ببینید:
www.akhbar-rooz.com
[6]. برای اطلاع بیشتر، این مقاله و ترجمه را ببینید:
www.akhbar-rooz.com
[7]. براساس قطعنامه ی سازمان ملل، داعش و «جبهه النصره» در لیست گروه های
تروریستی قرار دارند و به همین دلیل مشمول مذاکرات صلح نمی شوند. ضمن آنکه
آنها هم نه حاضر به مذاکره اند و نه قابل اعتماد. آنها گروه های شرکت کننده
در مذاکرات را نیز تکفیر کرده و مورد حمله قرار می دهند. لازم به ذکر است
که «النصره» شاخه ی القاعده در سوریه بوده و همکاری و هماهنگی با داعش را
نیز مجاز می شمارد. پس از قطعنامه ی سازمان ملل، با فشار حامیان غیررسمی اش
درعربستان سعودی، قطر و ترکیه، نام خود را در آستانه ی یورش های وسیع برای
تسخیر کامل شهر حلب (آگوست 2016) به «جبهه فتح الشام» تغییر داد. به این
مقاله مراجعه کنید:
www.akhbar-rooz.com
با شکست کامل گروه های جهادی-تروریستی و آزاد شدن شهرحلب در دسامبر گذشته،
این گروه ها با بحران بزرگی مواجه شدند و جنگ های داخلی بین آن ها درگرفت.
سرانجام «النصره» تعدادی از گروه ها و منشعبین افراطی گروه های دیگر جهادی
را زیر پرچم خود گرد آورد و با نام جدید «هیئت التحریر الشام» به جنگ با
نیروهای دولتی و گاه با رقبای جهادی خود ادامه داد. پس از داعش، بیشترین
جهادی های خارجی در این گروه هستند و با نیروهای دولتی می جنگند.
[8]. به دعوت نیروهای دمکراتیک کرد سوریه، ارتش روسیه در مناطق کنترل آنها
مستقر شد. هدف از این دعوت، جلوگیری از حمله و تهدیدهای ارتش ترکیه و جهادی
های زیرفرمانش به کردها و مهارعملیات نظامی-سری ترکیه بود. پس از آن کمک
های انسانی به مناطق کردنشین هم گسترش یافت. گزارشی از «منبیج»:
www.youtube.com
و گزارشی از کمپ پناهندگان «جبرین» در حومه ی شهر حلب:
www.youtube.com
[9]. گزارشاتی از خدمات درمانی روسیه در مناطق آزادشده ازجمله در شرق شهر
حلب:
www.youtube.com
www.youtube.com
www.youtube.com
www.youtube.com
[10]. لازم به ذکر است که این عملیات بار دوم است که انجام می شود؛ چون پس
از آغاز عملیات موصل در عراق، نیروهای ائتلاف به رهبری امریکا اجازه دادند
تا داعش بخش مهمی از نیروها و تجهیزات نظامی اش را به راحتی به شهرهای
«دیرالزور» و «پالمیرا» منتقل کند و برضد دولت سوریه به کارگیرد. درنتیجه،
داعش موفق شد «پالمیرا» را، که سال گذشته آزاد شده بود، دوباره تسخیر کند.
همچنین شهر محاصره شده ی «دیرالزور» را از فرودگاه نظامی اش جدا کند.
مقاومت پنج ساله ی مردم «دیرالزور» و نیروهای نظامی اش دربرابر محاصره و
حمله های داعش، خود حماسه ی دیگری است. اکنون تنها با فروریختن نیازهای
ضروری و مهمات از هواپیما و بالگرد می توان به آن شهر کمک رسانی کرد. گزارش
های مین روبی مجدد «پالمیرا» را ببینید:
www.youtube.com
www.youtube.com
www.youtube.com
[11]. باهدف شکست مذاکرات اخیر صلح در «آستانه» پایتخت ازبکستان و در
«ژنو»، نیروهای متحد «النصره» (با نام جدید «هیئت تحریرالشام») با چندین
هزار نیروی مجهز در «حما»ی شمالی، «غوطُه»ی شرقی در حومه ی دمشق و در
«درعا» حملات وسیعی را در چندین فاز آغاز کردند. این عملیات با هزاران
تلفات همگی با شکست مواجه شد. با وجود آنکه به بهانه ی این نبردهای
خودساخته و شکست خورده، ترکیه و برخی گروه ها در مذاکرات «آستانه» حاضر
نشدند، این دور از مذاکرات صلح انجام شد و در ژنو با شرکت همه ی طرف ها
ادامه یافت.
[12]. (Chemical
Weapons Convention-CWC)
این پیمان نامه در سال 1992 تهیه شد و پس از پیوستن
۸۷
کشور به آن از29 آوریل 1997، به مثابه قانونی بین المللی، به اجرا گذاشته
شد. از آن پس، کار «سازمان منع سلاح های شیمیایی» (Organisation
for the Prohibition of Chemical Weapons- OPCW)
نیز آغاز شد. مرکز این سازمان بین الملی در شهر «هِیگ» (The
Hague or Den Haag)
هلند است. تا کنون
۱۹۲
کشور به این پیمان نامه پیوسته اند. تنها کشورهای اسرائیل، کره شمالی،
سودان جنوبی و مصر به این پیمان نامه نپیوسته اند. ایران از همان ابتدا به
این پیمان نامه پیوست. برای اطلاع بیشتر اینجا را ببینید:
www.opcw.org
[13]. درزمینه ی تحویل رسمی شواهد، نمونه برداری ها، نتایج آزمایش ها و
تحقیقات درمورد حمله ی شیمیایی تروریست های جهادی، این گزارش ها را ببینید:
www.youtube.com
www.youtube.com
[14]. گزارش های حمله ی شیمیایی به مناطق مسکونی غرب «حلب» درجریان
آزادسازی بخش شرقی آن از تسلط گروه های جهادی و «النصره» («جبهه فتح
الشام») ببینید:
www.youtube.com
www.youtube.com
مواد شیمیایی یافته شده در کارگاه بمب سازی پس از آزادسازی محله ی مسکونی
1070 «حلب» که توسط متخصصان روسی آزمایش می شود:
www.youtube.com
مواد شیمیایی یافته شده در کارگاه بمب سازی در مدرسه ای واقع در منطقه ی
آزاد شده ی شرق «حلب» در دسامبر 2016:
www.youtube.com
حمله ی شیمیایی به محله ی کردنشین «شیخ مقصود» در غرب شهر حلب در آوریل
2016:
www.youtube.com
[15]. واکنش های رسمی وزارت دفاع روسیه، یک روز پس از حمله ی موشکی و سپس
در روز هفتم آوریل توسط سخنگوی آن، «ایگور کوناشنکوف»، در اختیار رسانه ها
گذارده شد. همچنین روسیه اعلام کرد که امریکا تنها دوساعت پیش از حمله ی
موشکی، به روسیه اطلاع داده بود. این تماس از طریق کانال ارتباطی موجود
برای ممانعت با برخوردهای ناخواسته، انجام شد. اما برخلاف معمول، اینبار به
طور غیرمستقیم تماس می گیرند تا عکس العمل ها و تدابیر ایمنی روسیه و سوریه
را به حداقل برسانند.
در پنجم آوریل، یک روز پس از حادثه ی شیمیایی، اعلام شد که یک دپوی بزرگ
تسلیحات توسط ارتش سوریه بمباران شده بود. این دپو مورد استفاده ی «النصره»
(«هیئت تحریرالشام») بود و از آنجا به عراق تسلیحات حمل و نقل می شد. در
همان منطقه، کارگاه های تولید سلاح شیمیایی هم وجود داشت:
www.youtube.com
در هفتم آوریل، اعلام شد که حمله ی موشکی امریکا مدت ها قبل از واقعه ی
شیمیایی تدارک شده بود؛ چون برنامه ریزی، تدارک و سازماندهی آن درست سه روز
بعد به تلافی حادثه ی شیمیایی امکان پذیر نبوده است:
www.youtube.com
[16]. لازم به ذکر است که علاوه بر
۹
غیرنظامی،
۵
نظامی نیز در حمله ی موشکی به پایگاه هوایی سوریه کشته شدند. گزارشات مربوط
به تلفات حمله به این پایگاه هوایی:
www.youtube.com
مجروحان حمله:
www.youtube.com
و روستای آسیب دیده در مجاورت پایگاه:
www.youtube.com
برگرفته از : اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
