آیا اسد واقعا
از (گاز) سارین استفاده می کند
؟
پال گوتتینگر- برگردان : هاتف رحمانی
تقریبا بلافاصله پس از آن که ویدئوی مربوط به حمله شیمیایی در ادلیب به دست
رسانه های غربی رسید ، از سوی شبکه های خبری امریکا و مفسران سیاسی اسد
مقصر(آن) اعلام شد . صفحه نخست نیویورک تایمز در پنجم آوریل 2017 تصویر
اندوه بار کوکی زخمی در حمله شیمیایی نسبت داده شده را با سر تیتر اسد
مسئول بود نشان می داد . تا عصر 7 آوریل ، به نظر می رسید حمله امریکا
اجتناب پذیر است چون هم تیلرسون و هم ترامپ گفتند اقدام خواهد شد .
بین دموکرات ها و جمهوری خواه ها ، اجماع دو حزبی ، که در ریاست جمهوری
ترامپ نادر بود پدیدار شد ، که به موجب آن اسد مقصر قلمداد می شد و ترامپ
در حال بر انگیختن حمله بود . صداهای مخالف اندکی که عمدتا در رابطه با
فقدان تایید قانونی برای حمله بود ظاهر شد .
شب حمله ، رسانه های امریکایی ...، به شیوه رسانه دولتی عو عو می کردند.
کارشناسان تلویزیونی در حین توضیح "زیبایی" قدرت امریکایی رها شده بر کشوری
از قبل ویران شده در جنگی شش ساله به خلسه می رفتند.
کارشناس ها حمله را به مثابه " جراحی" توصیف می کردند ، در عین حال پنتاگون
به آرامی می پذیرفت که یکی از موشک ها هدف خود را از دست داده و آن ها نمی
دانند کجا فرود آمده است . پرسش های من از ستاد مشترک ارتش ایالات متحده
امریکا و دفتر وزارت دفاع در باره موشک های کروز مفقود شده تا اینجا بی
پاسخ مانده است . اما منابع سوری ادعا می کنند که در حمله موشکی غیر نظامی
ها کشته شده اند .
ترامپ حمله را با کلمات رمز دعای مذهبی و صحبت های بی معنی غیر متقاعد
کننده ای در باره "کودکان زیبای" کشته شده در حمله شیمیایی توجیه کرد .
به دنبال حمله ، بیانیه های رسمی ترامپ حاکی است که تغییر مسیری به سوی
تغییر رژیم وجود دارد . نیکی هالی سفیر امریکا در سازمان ملل روز یکشنبه
گفت که بر کنار کردن اسد اکنون اولویت است . کوسه های نئو کان هم دور هم
جمع شدن را آغاز کرده اند . بیل کریستول در پست توئیت خود نوشت که این حمله
ها می تواند برای حرکت به سمت تغییر رژیم در ایران مفید باشد . مارکو روبیو
، لیندسی گراهام ، و جان مک کین نیز همه به یک دیگر پیوسته اند ، دهان آن
ها از فکر برکنار کردن اسد آب افتاده است .
اما آیا اسد واقعا مسئول حمله ( شیمیایی) بود؟
برای طرح چنین پرسشی باید از سوی کارشناس ها و گفتمان پلیس در سراسر طبف
سیاسی یک "اسدگرا" فرض شوی.
غیر از فقدان یک تحقیق مستقل ، و غیر از این واقعیت که تقریبا تمام اطلاعات
در باره حمله گفته شده از منابع شورشی بیرون آمده ، که به سود پاسخ امریکا
عمل می کند ، دلیل بسنده ای برای شک گرایی وجود دارد.
دریک جامعه متمدن یک بازیگر تا زمانی که گناه او ثابت شود باید بی گناه فرض
می شود . اگر مقصر تعیین شود ، یک مسیر توجیه قانونی باید طی شود . اما در
امریکا ، اگر متهم دشمن امریکا باشد ، هیچ شاهدی لازم نیست ، و حتی توطئه
های بی خردانه به صورت معینی در پوشش رسانه ای جریان اصلی بازی می کنند.
بهترین نمونه اخیر این امر توطئه رسانه های امریکا در باره دستبرد روسیه به
انتخابات امریکا و کارکردن برای ترامپ است . رسانه های امریکا (دربرابر این
ادعا )آن چنان سرخم کرده اند که حتی توطئه های وهمی مطرح شده از سوی لوئیس
منش را به پیش می برند . او اخیرا ادعا کرد که قیام 2014 فرگوسن یک توطئه
روسی بود. در مورد حمله گفته شده در خان شیخون ، مقام های امریکا و کارشناس
های هوادار جنگ بلافاصله اسد را مقصر اعلام کردند و سپس برای استفاده غیر
قانونی از زور هورا کشیدند. این همه بسیار یادآور مقدمات جنگ عراق است .
در یک انطباق وحشتناک ، مایکل .آر. گوردون ، که به اتفاق جودیت میلر به
معامله داستان سلاح های کشتار جمعی عراق به امریکا کمک کردند، مقاله مشترکی
در نیویورک تایمز 4 آوریل در باره حمله (گاز) سارین منتسب به اسد در خان
شیخون نوشت . برای کمک به فروش حکایت سارین ، رسانه های امریکا به دکتری
برای توصیف حمله گفته شده متوسل شدند که در همکاری با افراط گرایان به یاری
دادن به ربودن روزنامه نگار ها متهم شده بود .
زمانی که امریکا حمله هوایی خود در موصل در ماه مارس امسال را مورد تحقیق
قرار داد ، قبل از آن که پذیرفته شود حمله صدها غیر نظامی را کشته اند
روزهای زیادی طول کشید . اما در حمله خان شیخون مقصر بی درنگ مشخص شده بود
.
در 2013 ، رسانه های امریکا نیز در نتیجه گیری استفاده اسد از (گاز) سارین
در یک حادثه وحشتناک در قعوته شتاب کردند . امریکا آن زمان در لبه حمله به
اسد قرار داشت ، اما اوباما بر خلاف آن تصمیم گرفت . اوباما ادعا کرد چون
جاسوسی امریکا نسبت به تقصیر اسد مشکوک بودند دست نگه داشت .
تحقیقات سازمان ملل در باره حمله قعوته تقریبا یک ماه طول کشید و حتی جمع
بندی های آن مورد مشاجره قرار گرفته بود .
در دسامبر 2013 ، سیمور هرش تحقیق مفصلی را در باره حمله 2013 قعوته منتشر
کرد و دلیل مسئولیت اسد برای حمله را مورد تردید قرار داد . او مجبور شد
(تحقیق خود را) پس از آن که نیویورک تایمز و واشنگتن پست از انتشار آن خود
داری کردند، در بررسی کتاب لندن منتشر سازد . او گزارش کرد که
گزارش
های محرمانه امریکا مدعی هستند که (گروه) وابسته به القاعده سوریه " دستور
و ساز و کار ساختن (گاز) سارین " را داشت .
یک ماه پس از آن که نوشته هرش پدیدار شد ، یک بررسی ام آی تی ( دانشکده فنی
ماساچوست ) با نشان دادن آن که راکت های استفاده شده در حمله قعوته نمی
توانند تا فاصله ای که دولت امریکا ادعا می کند پرواز کنند در باره حکایت
دولت امریکا تردید بیشتری ایجاد کرد . تد پوستول ، یکی از نویسندگان بررسی
گفت ، " ما بر اساس خطا های فاحش در حال حرکت سریع به سوی جنگ بودیم ."
در این آخرین حمله گاز گفته شده ، افراد کمی جرات زیر علامت سوال قرار دادن
روایت دولتی را داشتند.
روبرت پری روزنامه نگار اخیرا ادعا کرد شواهد زیادی برای باور به این حقیقت
که پمپئو ، رئیس سیا ، در میان کسانی که روایت اخیر سارین را به مردم
امریکا فروختند نبود وجود دارد . او اعتقاد دارد این امر حاکی است که در
سیا نسبت به در گیر بودن اسد تردید وجود دارد .
اسکات ریتر، بازرس سابق سلاح سازمان ملل در عراق ، در باره دست داشتن اسد
ابراز تردید کرده است .او می گوید شورشی ها در سوریه تسهیلات سلاح های
شیمیایی داشته اند و اظهارات برخی از شاهدان در طی حمله دود غلیظی را توصیف
می کنند ، که حاکی از به کار بردن چیزی غیر از سارین است .
دولت کانادا به صورت ابتکاری دعوت به تحقیق کرد و به مقصر شمردن اسد در
سازمان ملل پایان داد ، اما بعدا حمله های ترامپ را مورد تمجید قرار داد .
گروه هایی مانند سازمان های منع سلاح های شیمیایی و ناظر حقوق بشر هنوز
حمله گفته شده در خان شیخون را مورد تحقیق دارند .
این که این گروه ها یا گروه های دیگر به هدایت تحقیقی مستقل قادر خواهند
بود معلوم نیست . اما در رفتار معمول ، امریکا هیچ علاقه ای به تحقیق حقایق
، که ممکن است پاسخ های نادرستی فراهم آورد ندارد.
امکان دارد که اسد حمله را انجام داده باشد ، اما چون او صرفا شخصیتی قابل
سرزنش است به معنی آن نیست که هیچ نیازی به فراهم کردن شاهد و انجام تحقیق
مستقل نیست .
آن چه اکنون آشکار است آن است که حمله امریکا به سود گروه های جهادی بود،
که اقدام نظامی امریکا را محتمل تر کرده ، و فرصت های اقدام نظامی مستقیم
رو در رو با روسیه را افزایش داده است .تمام این پی آمد ها بسیار خطرناک
هستند.
در برابر اقدام نظامی بیشتر امریکا در سوریه باید با فشار مردمی مقاومت
شود. تاریخ نشان می دهد ما نمی توانیم در رسانه ها یا کارشناسان حرفه ای
بعنوان صدای خرد عمل کنیم .
سرچشمه : کانتر پانچ
