پیرامون "خاموشی برج ایفل در سوگ کشتار حلب"

واقعاً که ...!

مسعود امیدی

در میان اخبار مرتبط با آزادی حلب از جمله مواردی که مخابره گردید،  خبری با عنوان "خاموشی برج ایفل در سوگ کشتار حلب " بود. در محاورات روزمره مردم عبارتی وجود دارد که گاهی اوقات خیلی جواب می دهد! و آن عبارتی است در قالب "واقعاً که!… " عبارتی که بسیار ساده است اما در عین حال می تواند حامل پیام های بسیار عمیق و پرمعنا باشد. 
و اینجاست که عبارت"واقعاً که..." می تواند بیانگر نکاتی باشد مانند :
 - واقعا که چقدر وقیحانه است اشک تمساح ریختن امپریالیسم جهانی و رسانه های مزدور آنها در سوگ تروریستهای کشته شده در حلب در حالی که همین تروریستهای گسیل شده از دهها کشور به سوریه سالها تحت حمایت رسانه ای آنها و با پول و تسلیحات و حمایت سیاسی و نظامی آنها از هیچ جنایت شنیعی در حق مردم سوریه و سربازان وارتش این کشور کوتاهی نکردند! 
 - واقعا که چقدر بیشرمی می خواهد اعلام خاموشی برج ایفل در سوگ کشته شدگان حلب ، در شرایطی که هیچگاه این چراغ ها در سوگ خیل عظیم کشته شدگان بمب گذاریها در عراق و صد ها هزار کوک عراقی کشته شده در نتیجه مداخله آمریکا در این کشور، هزاران غرق شده در دریا در فرار از مصیبت جنگ برافروخته شده توسط غرب در لیبی ، ویرانی و کشته شدن بیش از ده هزار نفر از مردم یمن در زیر بمباران وحشیانه عربستان که با سکوت و حمایت غرب همراه بوده ، صدها و هزاران فلسطینی کشته شده در اثر بمباران غزه توسط اسرائیل ، کشتار و آورادگی ایزدی ها در عراق، فروش زنان در بازارهای بردگی جنسی در عراق،سوریه و نیجریه ، و....... هیچگاه خاموش نشدند!
- واقعا که  چقدر بیشرم و وقیح اند این رسانه های مزدور امپریالیسم که با این ادا و اطوارها دیگر گند هرچه کار رسانه ای را درآورده اند. و تا این حد افکار عمومی را فاقد شعور تصور می کنند و اینچنین وقیحانه در صدد تحمیق مردم جهان اند!
 - واقعا که چقدر خام اندیشانه است تصور کسانی که ادعاهای ایالات متحده آمریکا ، اتحادیه اروپا و نهادها و رسانه های مزدور آنها را در ارتباط با دفاع از آزادی، دموکراسی و حقوق بشر در کوبا، ایران، ونزوئلا، چین ، روسیه ، کره شمالی و...باور می کنند! (با اینکه به هیچ وجه نمی توان شرایط این کشورها را با هم مقایسه نمود و مشابه هم دانست.) 
 - واقعا که چقدر ساده لوحانه و شاید هم فریبکارانه است ادعاهای کسانی که دموکراسی بورژوایی ، آزادی های بورژوایی و حقوق بشر ادعایی آنها را نماد توسعه یافتگی و پیشرفت وانمود می کنند و چشم بصیرت برای دین این گونه برخوردهای تهوع آور غرب با مسائل حقوق بشر و... را ندارند و شاید هم ترجیح می دهند خود را به کوری بزنند! 
 - واقعا که چقدر گیج و در عالم هپروت اند به اصطلاح چپ هایی که بی خیال هر آنچه که در زمین واقعیت می گذرد، همچنان بر رویاهای منزه طلبانه خود اصرار می ورزند و چشم خود را بر روی اشک شوق و شادی رهایی و نجات مردم سوریه و عراق از دست وحشیان داعشی دست پرورده غرب در مناطق آزاد شده می بندند و ناتوان از درک و تحلیل مشخص از اوضاع مشخص منطقه و جهان کنونی ، با تکرار کلیشه ای عباراتی چون جنگ ناعدلانه ، جنگ امپریالیستی و... به زعم خود از انقلاب پرولتری و ... دفاع می کنند! بواقع اگر قرار بود جامعه اینها را نماینده تفکر چپ بداند، چه ضربه مهلکی ممکن بود بر توان تحلیلی و نظری و درک سیاسی و حیثیت چپ در افکار عمومی وارد شود؟ می توان تصور نمود که چنین تفکری در شرایط نبرد ضد فاشیستی جنگ جهانی دوم نیز فارغ از آنچه در داخائو، ماوت هاوزن و ...می گذشت، لابد به دلیل حضور انگلیس و فرانسه سرمایه داری در کنار اتحاد شوروی و... در برابر آلمان فاشیستی و متحدینش، می توانست مبارزات ضد فاشیستی آن زمان را هم تحت عنوان جنگ امپریالیستی تخطئه نمایند. 
- واقعا که چقدر بی معناست  ادعاهای نیروهای به اصطلاح ترقی خواه و اصلاح طلبی که اوج آرزوهایشان برای جامعه ما توسعه بازار آزاد به عنوان زمینه عینی و اجتماعی آزادی و...در حد کاریکاتوری از نمونه های غربی و به اصطلاح توسعه یافته آن است. نمونه ای که در واقع گندش درآمده و آشکارا در حال احتضار است. 
 - واقعا که چقدر لجبازانه است ادعاهای کسانی که همچنان برای مفاهیم دموکراسی، دیکتاتوری، حقوق بشر، آزادی و... تعاریف انتزاعی و عام قائلند و هزار چهره مکار و فریبکار رسانه ها و دولت های سرمایه داری را در برخورد گزینشی با این مفاهیم می بینند ولی همچنان در برابر تعریف مارکسیستی و لنینیستی ، علمی و طبقاتی این مفاهیم مقاومت می کنند و آن را نمی پسندند. 
به قول اندیشمند فرزانه زنده یاد احسان طبری، رسانه های سرمایه داری جهانی  گاه حتی قطره ای قطران را در بشکه ای عسل به خورد مخاطب می دهند تا مانع از آگاهی درست افکار عمومی شوند. اما این رسانه ها و اربابانشان امروز کارشان به جایی رسیده است که آشکارا به دفاع از جنایت پیشگان وحشی برخاسته و ناگزیر شده اند تا نگرانی خود را از شکست نیروهای دست پرورده خود که سالها منابع مالی و نظامی و حمایتهای گسترده و بی دریغ خود را صرف آن نموده بودند تا شاید یکی دیگر از حکومتهای نافرمان را در راستای خاورمیانه نوین براندازند، در شرایط جشن و پایکوبی مردم برای آزادی حلب، نگران کشتار سربازان دولتی سوریه در حلب شده و بکوشند تا با برقراری آتش بس بار دیگر فرصت سازمان یابی و تسلیح این گروه ها را برای تهاجم دوباره فراهم آورند. و از این روست که برای حقوق بشر در حلب اشک تمساح می ریزند و با خاموش کردن چراغ های برج ایفل شام غریبان گرفته اند. 
 ضمن درک تلاش دولت سوریه در دفاع از تمامیت ارضی خود و تحکیم مواضع بدست آمده ، با اینهمه از آنجا که جنگ نیز اهریمن خو آدمیخوار است ، باید امیدوار بود به اینکه این امر با کمترین هزینه انسانی و مادی دنبال گردد. 
26 آذر  95

 

برگرفته از فیس بوک نویسنده