آب مایع حیات

شکوه پور افشار

آب مایع حیات عبارتی که از زمان کودکی تا هنگامه بزرگ سالی هر کس بارها و بارها در زمانها و مکانهای مختلف به گوش و چشمش می خورد و همه می دانیم که این مایع بی رنگ و بی بو  چقدر در زندگی مان اهمیت دارد و واقعا مایع حیات ما است و اگر نباشد هیچ موجود زنده ای روی این کره خاکی نمی تواند بقاء یابد پس با توجه به دانستن این موضوع چرا ماانسانها که خود را اشرف مخلوقات ومغز متفکر می دانیم با بی توجهی هایمان این مایع حیاط را به ورطه نابودی رسانده ایم پس چرا ما انسانهایی  که ادعا می کنیم از عقل و هوش و درک و درایت بهره زیادی برده ایم کمر به نابودی مایع حیاتمان بسته ایم و دائما در خبرها می شنویم که به زودی روزی خواهد رسید که آب نخواهیم داشت و چه روستا ها و شهرهایی که با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند و حتی به دلیل بی آبی شهر و دیار خود را ترک کرده اند و می شنویم که روستاهایی در اقصا نقاط این دیار به دلیل بی آبی خالی از سکنه شده اند این روند تا کی ادامه خواهد یافت؟ آیا کوچ کردن چاره کار است؟  اگر کل ایران آب نداشت و کل جهان آنگاه چه می کنیم؟ پس باید کاری کنیم کاری اساسی برای نجات خود و آیندگانمان از بی آبی و از جنگ بر سر آب و لازمه اش ابتدا اصلاح الگوی مصرف خودمان است. تازمانی که هر شخص خود را مسئول نداند ومایع حیات را پاس ندارد و از آن درست استفاده نکند این روند رو به رشد نابودی آب همچنان می تازد و روزی خواهد رسید که حیاتمان بدون مایع حیات می ماند و نابودی تمام موجودات زنده به دست این بشر با شعور حتمی خواهد بود

پس بییایم از خودمان شروع کنیم و این سوال اساسی راز خود بپرسیم روزی چند لیتر آب هدر می دهیم و چگونه ؟ زمانی که دست هایمان را ، ظرف هایمان را و ماشین و .... را می شوییم چقدر آب هدر می دهیم

سپس راهکارهایی را بیابیم تا بتوانیم از هدر رفت مایع حیاتمان جلو گیری نماییم و با کمترین مصرف آب بهترین زندگی را داشته باشیم و در صورت کارا بودن راهکارهایمان آن را به اشتراک بگذاریم تا دیگران نیز سهمی در این پیکار داشته باشند

از راهکارهایی که می توان از آن استفاده نمود این است که هنگام شستن دستها حتما شیر آب را با فشار کم باز کنیم و زمانی که آن را نیاز نداریم حتما آب را ببندیم و یکی از مصارفی که د رخانه ها زیاد است در زمان ظرف شویی است خانم و یا آقا در حال ظرف شستن اند  تلفن زنگ می زند آّب را رها می کنند و به تلفن پاسخ می دهند بعد یادشان می افتد که آب باز است باید آن را ببندند پس باید نسبت به این مورد حساس باشیم زمانی که آب را احتیاج نداریم حالا هر زمان که می خواهد باشد مثلا زمان قراردادن بشقابی در آب چکان که آب را نیاز نداریم آب را ببندیم می دانید چه میزان از هدر رفت آب جلوگیری می شود .ویا برای آب یاری گل و گیاهمان سعی کنیم از پسماند آب شتشو میوه ، برنج و سبزی استفاده نماییم و آب شربمان را به پای گلهایمان نریزیم و خیلی از موارد دیگررا رعایت کنیم و راهکارهای دیگر را بیابیم و به اشتراک بگذاریم .

علاوه بر اینکه الگو مصرف مان را اصلاح می کنیم می توانیم از دولت مردان نیز بخواهیم با برنامه ریزی درست و اصولی و استفاده از کارشناسان خبره  طرح هایی را پیاده نماید که بتوانند با کمک این طرح ها از هدر رفت این مایع حیات جلوگیری نمایند .برای مثال در بخش کشاورزی که بیشترین مصرف را دارد درحدود 88تا 92 در صد طرح هایی پیاده شود که این آب هدر نرود و برنامه ریزی نمایند که اگر محصولی که تولید می شود آب زیادی استفاده می کند اصلا لزومی نیست که آن کشت شود وقتی ما کشور بی آبی هستیم برای چه باید هندوانه که محصولی است با مصرف آب زیاد را بکاریم می توان در بخشهای دیگر سرمایه گذاری نمود و یا محصولاتی که آب کمتری مصرف می کنند تولید و صادر نموده و اقلام دیگر را که آب بیشتر مصرف می نماید از کشورهای دیگر وارد کرد شعار خود کفایی فقط یک شعار است و عملی نمی باشد زیرا هر کشور منابع در دسترسش متفاوت است و باید از منابع در درست رس استفاده نماید  و تولیدات خود را به اشتراک بگذارد مانند نفت که همه کشورها از آن بهره ندارند و یا منابع دیگر پس به هیچ وجه خود کفا بودن نمی تواند درست باشد .

و دیگر که از دولت مردان بخواهیم که در حفظ جنگلها ، تالابها  و تمام منابع در دست رسمان با کمک خود مردم بکوشند و کارهایی صورت گیرد که قطع جنگل ها ، نابودی تالابها و رودخانه ها و هر آن چه منابع در دست رس ماست متوقف شود .و تمام طرح های عمرانی زیر نظر کارشناسانی قرار گیرد که در امور محیط زیست خبره باشند تا با ایجاد یک کار عمرانی به محیط زیستمان آسیب وارد نشود .

باید همه جانبه تلاش نماییم و از راههای مختلف جلو ی هدر رفت آب را بگیریم تا بتوانیم مایع حیاتمان را از ورطه نابودی نجات دهیم به امید روزی  که همه خود را نسبت به مصرف بهینه آب مسئول بدانند.