زن
علی جعفری (ع.ج.ساوی)
برای
فاطمه مدرسی
آسمانی
ماه من
از
سلالهی آتشست
بیهیچ
ترحمی بر گزنهها و نیلوفر.
دامن سپید
برفیش
با اخمی
بر بیهودگیهای خار
با
گردههای زرافشان باغ آشناست.
اهرام
دامنش از بهار گلها رنگ گرفته و
تنها از
گردنههای صعب زمستان
بارور
میشود.
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست