نویدنو -  کتاب -   رحمان هاتفی  درباره ما -  آرشیو

از همین قلم

 
 
 
 

2016-03-24

نویدنو  05/01/139

 

 

 

خاطره  ای از زنده یاد پرویز شهریاری

صادق شکیب

زنده یاد پرویز شهریاری شناخته تر شده تر از آن است که همچو منی در مورد ایشان بنویسم . یکی از افتخارات بزرگ زندگی ام این است که به کرات حضور آن بزرگوار شرفیاب شده بودم و از آن میهن پرست بزرگ  بسیار آموخته بودم . در اینجا می خواهم موردی را ذکر نمایم تا  گوشه ی کوچکی  از عظمت اخلاقی وی را  بیان کنم . سال ها پیش که در همکاری با نشریات کاملا بی تجربه بودم ، مقاله ای نوشته ، برای چاپ به دفتر ایشان رفتم . بعد  از خواندن مقاله ام ، نظر مثبتی داد و فرمود حتما آن را چاپ خواهم کرد . مدت ها گذشت از چاپ مقاله هیچ خبری نشد . به اقتضای جوانی و عجله ی ناشی از بی تجربگی ، عصبانی شدم . به دفتر ایشان رفتم و به تندی که سر به گستاخی می زد ( البته در حد درک خود سعی داشتم  بی حرمتی به  آن بزرگوارننمایم  )  به آقای شهریاری گفتم : نمی خواهم مقاله ام را چاپ کنید . به گمانم هرکسی مقاله اش در مجله شما چاپ می شود ، به وی مدال ودرجه می دهید مرا به درجه و مدال شما نیازی نیست ... آن بزرگوار با خونسردی ، در آرامش و سکوت محض با متانت به سخنانم  گوش  داد یا صریح تر بگویم گستاخی ام را تحمل کرد به گمانم در طی سال های دراز کار فرهنگی اش از این بی نزاکتی ها فراوان دیده بود که حتی خم به ابرو نیاورد وبا چه مهربانی غیر قابل وصفی  به این جوان تازه کار می نگریست  . فقط گفت مقاله هایی که در نوبت چاپ هستند تعدادشان زیاد است نوبت  چاپ مقاله ی شما  به زودی فرا خواهد رسید. از سر لجاجت گفتم : نه آقای شهریاری از خیر چاپ آن گذشتم  ، مرحمت نمایید چاپ نکنید . و از حضورشان مرخص شدم . چند  سال بعد دوباره مقاله ای را نزدشان بردم . با وجودی که ایشان فورا مرا شناخت که همان فردی هستم که به ایشان گستاخی کرده ام  ( صد البته ناخواسته و از روی نادانی )، اصلا به رویم نیاورد و بعد از خواندن مقاله فرمود : قابل چاپ است و چاپ خواهد شد ... این بار دیگر فهمیده بودم که شهریاری را  بی جهت  نیست که * آقای شهریاری* می گویند . و نیز  از ایشان آموختم که در کار فرهنگی  باید صبور وبردبار بود .  

آری چنین است رفتار بزرگان که حتی با برخوردهای سنجیده شان نیز به افراد آنچه را که باید می آموزند . استاد شهریاری سر آمد نسل خود در آموختن علم و اندیشه و منش و بزرگواری بود . او براستی آموزگار بی بدیل  چندین نسل از جستجوگران علم و اندیشه در میهن ما بود .

یاد و خاطره اش جاودان باد .

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin مطلب را به آزادگی بفرستید:Azadegi  

     بازگشت به صفحه نخست

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست
 
    اشتراك در نویدنو

  

نشانی پست الکترونیک: