تروئیکای رسانه ای : مطبوعات مالی و جنگ سیاسی
نوشته: جیمز پتراس
-
برگردان: آمادور نویدی
افراط گرائی «رسانه های اصلی» غربی: تحریف، دروغ بافی و تقلب در مطبوعات
مالی
با
فروپاشی کشورهای های کمونیستی در سال های ۱۹۹۰ و تبدیل آنها به سرمایه
داری، و به دنبال آن، ظهور رژیم های نئولیبرال در سراسر اغلب آمریکای
لاتین، آسیا، اروپا و شمال آمریکا، رژیم های امپریالیستی در آمریکا و
اتحادیه اروپا طیف سیاسی جدیدی را ایحاد کرده اند، که
استانداردهای قابل قبول تنگ شد و تعریف دشمنان گسترش یافته
است.
در طول ربع قرن گذشته، آمریکا و اتحادیه اروپا تمرکز حمله خود را از دشمنان
سیستماتیک (کشور/ دولت ها و جنبش های ضد سرمایه داری و ضد امپریالیستی)، به
رژیم های سرمایه داری تغئیر داده است، که
(۱) - ملی کردن، توزیع دوباره و سیاست های کینزی را اتخاذ کرده اند؛
(۲) - مخالف مداخلات نظامی، کودتا ها و پایگاه های نظامی (آمریکا – م)
هستند؛
(۳)- با قدرت های سرمایه داری غیر غربی همسو شده اند؛
(۴)- مخالف استعمار صهیونیستی فلسطین و تروریست های اسلامی مورد حمایت مالی
دولت های خلیج (فارس – م) هستند؛
(۵)- و از دستورات / برنامه های مالی دیکته شده وال استریت و خانه های
سرمایه گذاری شهر لندن، دلالان و کرکسان منابع مالی پیروی نمی کنند.
رژیم های امپریالیستی غرب (آمریکا، کانادا و اتحادیه اروپا)، از قدرت های
سیاسی، نظامی، اقتصادی و تبلیغاتی خود استفاده کرده اند، تا
(۱)- تنوع گزینه های سرمایه داری را ازبین بردن یا محدود کنند؛
(۲)- انواع روابط دولتی – بازار را کنترل کنند؛ و
(۳)- همکاری را از طریق حملات نظامی تنبیهی، اشغال و تحریمات اقتصادی علیه
دشمنان هدف برقرار سازند.
«ترویکای رسانه ائی»:
مطبوعات مالی و جنگ های سیاسی
روزنامه های مالی مهم ثبت شده
در آمریکا در رابطه با آن چیزی که قابل قبول سیاست های سرمایه داری است، در
اشاعه خط سیاسی پسا کمونیست، نقش کلیدی بازی کرده اند: «ترویکا»
- ژورنال وال استریت (دبلیو اس جی)، تایمز نیویورک (ان وای
تی)، و تایم مالی (اف تی) - بطور سیستماتیک درگیر جنگ سیاسی، به
عنوان سلاح تبلیغات بالقوه دولتهای امپریالیستی آمریکا و اتحادیه
اروپا عمل می کند که در تلاش خود جهت
تحمیل و/ یا حفظ وضعیت کشورها و اقتصاد دولت های دست نشانده، طبق
نیاز مؤسسات مالی غربی «تنظیم» شده است.
تبلیغات ترویکا نه تنها منعکس کننده منافع و سیاستهای
نخبگان سیاسی است، بلکه سردبیران، روزنامه نگاران و مفسران، سیاست های
آنها را از طریق گزارش، تجزیه و تحلیل و سرمقالات خود شکل می دهند.
روش و ماهیت اقدامات سیاسی ترویکا مانع هر نوع گزارش دهی متعادل و
منصفانه است.
هر روز و هرشب، ترویکا
(۱) برای مخالفان خود «بحران» تقلبی می سازد و به دست
نشاندگان خود وعده های واهی «ترمیم و جبران» می دهد؛
(۲) اطلاعات مطلوب دشمنان را تحریف و یا حذف میکند، رژیم های هدف را به
عنوان «مستبد» و «فاسد» رد می کند. در مقابل، حاکمان مطیع و تسلیم خود را
به عنوان «واقع بین» و «واقع گرا» توصیف میکند. ترویکا با «تهدید» و
«رفتار پرخاشگرانه» به مخالفانی که در سیاستهای دفاعی درگیر هستند، صفت
ویژه ای نسبت می دهد، در حالی که حملات یا تهاجم دست نشاندگان خود را به
عنوان اقداماتی تلافی جویانه و یا دفاعی توجیه میکند.
خواندن دقیق گزارش نوشته های ثابت ترویکا در ۲ سال گذشته، استفاده
مکرر از ترم ها و اظهارنظرات تند و تیز و اتهامات بسیار زیادی را در توصیف
رهبران مخالف آشکار میسازد. این روش ها خواننده را برای ارزیابی
منفی یکطرفه از سیاست های اتخاذ شده گذشته، حال و آینده رژیم هدف آماده
می سازد.
زمانی که دولتهای امپریالیستی و ترویکا جهت هدف قراردادن یک دولت و
رهبرانش تصمیم بگیرد، تمام «اخبار» متعاقب آن برای نشان دادن انگیزه های
این رهبران به عنوان «خائن و پیمان شکن» و تأثیر سیاست های «فاجعه بار»
اقتصادی و اجتماعی آن ها طراحی شده است.
و هر زمانی که تجزیه و تحلیل ها یا پیش بینی/پیشگویی های «ترویکا» بطور
رسواکننده ای اشتباه باشد و دروغ از آب درآید – هرگز تصحیح نمی شوند. دروغ
های گستاخانه ترویکا بدون هیچ تغئیری در فابریک/ بافت تبلیغات آنها
صیقل داده می شوند و به حاشیه می روند.
وقتی که دولتی به عنوان «دشمن» (آماده برای «تغئیر رژیم» تعئین شد،
ترویکا همان پیام ها را تقریباُ روزانه بازیافت می کند. دلیلش، با
نگاهی به سرخط ترویکا، حال حداقل سه چهارم محتوای آن «مقاله» را می
دانید. بخش کوچکی از گزارش ممکنست بصورت گذارا به برخی وقایع ویژه یا تصمیم
سیاسی مراجعه کند که با زخم زبان راه انداخته است.
ترویکا،
دست در دست رژیم های امپریالیستی غربی، از همان ترم های خارج شده از زبان
سخنگویان سیاستمدار زن و مرد سیاست امپریالیستی استفاده میکنند.
در این مقاله، ما درباره رژیم های اصلی و سیاست هایی بحث می کنیم که توسط
ترویکا و شرکای خود، دولتها/کشورهای امپریالیستی غربی هدف گرفته اند.
سپس ارزیابی حقایق ترویکا، تفسیر و سابقه تاریخی آنها را از ابتدای
یورش تا به حال بررسی می کنیم. با این بررسی، و نقش تبدیل مطبوعات مالی «مهم»
جریان اصلی را در کوبیدن بر طبل جنگ، توسط ترویکای جنگ طلب، نتیجه گیری
میکنیم.
رژیم های هدف قرار گرفته توسط ترویکا: با بوق وکرنا گناهان آنها را سر
میدهد و موفقیت هایشان را انکار میکند.
جنگ تبلیغاتی ترویکا نه تنها با سیاست های بی ثبات سازی دولت
ها(«تغئیر رژیم») هم گراست، بلکه هم چنین در سمت توافقات و سیاست
های ویژه میان باصطلاح متحدان، شرکاء و حتی دولت های دست نشانده هدف گیری
شده است.
شدت تند و تیزی و موج مقالات خصمانه، با توجه به سطح اختلاف بین رژیم های
امپریالیستی و کشور هدف برای «تغئیر رژیم» متفاوت است. هر چه که درگیری
بزرگ تر باشد، زبان خشونت بیش تر است.
ما خصومت شدید ترویکا را، در قالب مکرر حملات هیستریک، علیه روسیه،
چین، ونزوئلا، آرژانتین و فلسطین پیدا مشاهده می کنیم. حتی هر «انحراف»
مظنون کشورهای دست نشانده، مانند شیلی یا برزیل، در قالب قوانین اجتماعی
داخلی محبوب، مشمول سرزنش و هشدار سخت و محکم با عواقب وخیم قرار می گیرد.
ترویکا روسیه را بدنام می کند
حملات ترویکا تا اندازه ای با هرکشور هدف متفاوت است. در مورد
روسیه، ترویکا معمولا پرزیدنت ولادیمیر پوتین را مانند حاکمی مستبد
متهم می سازد که دمکراسی روسیه را تضعیف می کند. آنها ادعا میکنند که
اقتصاد روسیه در بحران است و مواجه با فروپاشی قریب الوقوع است.
آنها ارتش روسیه را بدنام می کنند که به دولت بشار اسد سوریه کمک نظامی می
کند. آنها قابلیت دوام معاهدات نظامی و اقتصادی روسیه با چین را زیر سئوال
می برند. در مجموع، ترویکا روسیه را به گونه ای به تصویر می کشد در
زمانی که (در سال های ۱۹۹۰ دوره ریاست بوریس یلتسین، روسیه غارت می شد)،
کشوری صلح آمیز، دمکراتیک و مطیع قانون بود. ولی اکنون توسط مقامات سابق ک
جی بی اداره می شود که درگیر ماجراجوئی های نظامی گستاخانه در خارج هستند،
و هم زمان قوم مردم مسلمان خودشان را( در چچن و داغستان) سرکوب می کنند و
به خاطر سوء مدیریت و تحریمات غربی در حال فروپاشی است. آنها هرگز به خود
زحمت نمی دهند که شرح بدهند چرا پوتین «مستبد»، علی رغم مناجات ترویکا
علیه این شر و شیطان(پوتین - م)، مدام با نسبت بالائی محبوب شهروندان است و
طرفداران زیادی دارد...
عروسک دست نشانده – مورد حمایت ترویکا ٪۱ طرفدار دارد:
در دسامبر ۲۰۱۳، معاون وزیر خارجه آمریکا در امور اروپا و اورآسیا ویکتوریا
نولاند، دیپلمات بد دهن، معشوقه دست نشانده و متعصب ریاضت اقتصادی، لاف زد
و رجز خوانی کرد که واشنگتن برای «تغئیر رژیم» در اکراین ۵ میلیارد دلار
هزینه کرده بود تا رژیمی عروسکی به ریاست پریزیدنت پترو یاشنکو و نخست
وزیری («یاتس آدم خودمان») آرسنیلی یاتسینیوک نصب کند. گوش به فرمان
حامیان غربی و ترویکا، یاتسینیوک به امضای قراردادی با صندوق بین
المللی پول جهت دریافت کمک و ضمانت مالی به برنامه ریاضتی اقدام کرد و
دستمزدها و حقوق بازنشستگی شهروندان اکراینی را نصف کرد، تولید ناخالص
داخلی را ۲۵ ٪ کاهش داد، به یارانه سوخت و مواد غذائی پایان داد و بیکاری
را سه برابر کرد. این سیاست ها برای سرمایه داران میلیادرهای صمیمی و بشدت
فاسد، سودهای بادآورده ای به همراه داشت. ترویکا، کودتای نولاند را
یک برچسپ «انقلاب دمکراتیک» زد، از یاتسینیوک که با شور و نشاط برای
پیشبرد برنامه دیکته شده صندوق بین المللی پول اقدام کرد، قدردانی و تشویق
نمود و برایش آینده خوب و موفقیت آمیزی پیش بینی کرد....
در حالی که نارضایتی گسترده و خشم شهروندان اکراینی زیاد می شد،
یاتسینیوک با خواندن بخشی از بلوف سرمقالات ترویکا با صدای بلند
از شجاعت خود جهت ریاضت اقتصادی به خودستایشی پرداخت و نظرسنجی از هموطنان
خود را تا انتخابات ۲۵ اکتبر ۲۰۱۵ نادیده گرفت.
با نزدیک شدن انتخابات، نظرسنجی آشکار ساخت که ٪۹۹ از رأی دهندگان
(که شامل میلیون ها نفر از شهروندان منطقه دونباس نمی شود)، مخالف آرسینی
(که حال به عنوان سوراخ کون نولاند/ شخصی پستشناخته شده )
یاتسینیوک هستند. او در مواجهه شدن با رد همگانی به خاطر سیاست
های گرسنگی دادن و دوست صمیمی سرمایه داری، حزب خود را از(جبهه (چنین)
مردمی در انتخابات، اما نه از دولت «دمکراتیک» خارج ساخت...
دو سال است که ترویکا از کودتای کی یف، با «گزارش های» دروغ
درباره «رفرم های» اقتصادی مثبت کی یف... که ٪۱ الیگارش های فاسد سود برداه
اند، ستایش کرده است... در حالی که توده ها فقیر می شوند. کارخانه های
تولید تبلیغات غربی بطور سیستمالتیک واکنش مردمی را در میان شهروندان
اکراینی تحریف نمودند، با استناد به «متخصص های ناشناس» خیالی و
از سرنگونی ناگهانی حکومت توسط ظاهر فریبنده «مردان خیابان» ستایش کردند.
ترویکا تاکنون این قدر درگیر در چنین «روزنامه نگاری» پرهیاهو و
فریبنده ای در حساب خود در دو سال غارت و بینواسازی توده ای تحت نخست وزیر
یاتسینیویک نبوده است. و زمانی که «یاتیس» با انکار کل مردم جامعه روبه رو
شد، او افکار عمومی مردم اکراین را با شوخی و شاد دلانه رد کرد، و ادعا
نمود که «نگران اظهارنظر عمومی موقت (چنین) حزب سیاسی نیست»
. بی تفاوتی او در انکار رأی انتخاباتی ٪۹۹ در توهمی ریشه دارد که او به
خاطر ستایش گسترده اتحادیه اروپا، آمریکا، صندوق بین المللی پول و ...
ترویکای رسانه ای، در نخست وزیر باقی خواهد ماند.
ترویکا و چین: اینجاست که سقوط می آید...؟
ترویکا
در «روزنامه نگاری محور آسیا» ی خود، داده های رشد بالای
اقتصادی چین را زیر سئوال می برد و ناراضی است و مکرراً پیش بینی می کند
که بحران، و شکست و نارضایتی توده ای قریب الوقوع است.
ترویکا
سیاست دفاعی چین را به عنوان «تهدیدی نظامی علیه همسایگانش» توصیف
می کند و سیاست های سرمایه گذاری و تجارت خارجی چین را برچسب «استثمار
استعمار نو» می زند.
ترویکا
کمپین ملی چین علیه فساد و محاکمه و تعقیب قضایی مقامات فاسد را به عنوان
«پاکسازی سیاسی پریزیدنت تشنه قدرت» رد می کند.
ترویکا
پیشرفت های چین در علم و فن آوری را به عنوان «دزدی سایبری از اختراعات
غربی» نسبت می دهد.
تعئیر مکان کارگران چین (مهاجرت داخلی) را به مناطقی با شغل و با پرداخت
بهتر و سرمایه گذاری را «استعمار» می خواند.
پاسخ دولت چین به تروریسم و جدائی طلبان مسلح تبت و مناطق غربی ایلغور، به
عنوان «نقض سیستماتیک حقوق بشر اقلیت های قومی توسط پکن» محکوم می
شود.
ترویکا آرژانتین سرمایه داری را (برای یک دهه رشد) تنبیه می کند
آرژانتین علی رغم داشتن دولت چپ میانه رو، که سرمایه داری را از سقوط کامل
(بحران سال های ۱۹۹۸-۲۰۰۲) نجات داد و رشد سود را برگرداند، برای یک دهه در
رادار ترویکا بوده است . شرکت های چند ملیتی، مانند مونسانتو و
شورون، از بازده بزرگی در سرمایه گذاری خود در آرژانتین لذت می برند.
ترویکا
در حالی دولت آرژانتین را برای اجرا کردن کسری بودجه محکوم می کند که تأثیر
پاداش حکم قضاوت دادگاه منهاتن جهت «پرداخت سود» هزار درصدی از یک قرض
قدیمی قبل از بحران را به گروهی از دلالان «مالی کرکس» وال استریت، نادیده
می گیرد.
ترویکا
ادعا می کند که رژیم آرژانتین بیش از حد درگیر اعمال پوپولیستی است، و مانع
روند سرمایه گذاری در مقیاس بزرگ می گردد.
ترویکا
رکود اخیر در اقتصاد را هم چون یک «بحران عمیق» توصیف می کند، که
نیازمند «تغئیرات ساختاری عمیق» (یعنی حذف بودجه اجتماعی
بازنشستگان، کاهش درآمد مزد بگیران و کودکان مدارس) است.
ترویکا
تصویری فاجعه بار از آرژانتین می کشد: اقتصادی در حال پوسیدن که توسط یک
رهبری سیاسی عوام فریب درگیر دروغ و جعل داده ها... برای ماسک زدن بر سقوط
حتمی است...
ترویکا و کمپین خود «نفرت از ونزوئلا»
روزنامه نگاران ترویکا
و نویسندگان سرمقالات، ونزوئلا را مانند یک مصیبت کامل به تصویر می کشند:
یک اقتصاد راکد و در حال سقوط، که توسط یک رژیم پوپولیست مستبد که مخالفان
صلح جوی اپوزیسیون را سرکوب می کند، نابود شده است.
طبق نظر ترویکا، ونزوئلا قادر به فراهم ساختن کالاهای اساسی برای
مصرف کنندگان نیست. در مقابل متوسل به مصادره سخت گیرانه کالا های کسب و
کار/سرمایه داران محترم می شود – به ناحق آنها را متهم به احتکار و گران
فروشی می کند. واقعیت «کمبود» روزانه تولید همواره نادیده گرفته می شود.
زمانی که دولت ونزوئلا تلاش می کند تا خشونت حملات مرزی باندهای شبه
نظامی و قاچاقچیان کلمبیائی را متوقف سازد، این عمل را به عنوان سرکوب
خودسرانه مهاجران کلمبیائی محکوم می کند.
وقتی که کاراکاس رهبران اپوزیسیون را بخاطر درگیری خشونت آمیز مستند در
تظاهرات خیابانی، ترویج خرابکاری در نیروگاه های برق و درمانگاه ها و برای
برنامه ریزی کودتا دستگیر می کند، دولت توسط ترویکا به عنوان نقض
کننده «حقوق بشر مشروع مخالفان» به تصویر کشیده می شود.
ترویکا
هرگز از ارائه ده ها میلیون دلار آمریکایی واشنگتن به ان جی او
ها/سازمانهای غیردولتی اپوزیسیون جهت ادامه کمپین بی ثباتی علیه ونزوئلا
چیزی نمی گویند. به تأمین مالی سازمان های غیردولتی اپوزیسیون توسط آمریکا
برچسب «سازمان های جامعه مدنی مستقل» می زند (درست مانند اکراین قبل از
کودتا).
ترویکا
برای بیش از ۲ دهه، از گروه های اپوزیسیون به عنوان منتقدان قدرت مند دولت
چاوز – مادورو ستایش کرده است، اما هرگز به خوانندگان خود توضیح نداده است
که چرا چنین گروه های «نیرومند» کاملاً در ۱۴ انتخابات از ۱۵ انتخابات شکست
خورده اند.
ترویکا و فلسطین: در دفاع از ترور اسرائیل
ترویکا در پوشش گزارشات خاورمیانه ای خود، به طور مداوم فلسطینی ها را به
عنوان تروریست های خشن و متجاوز به تصویر می کشد، در حالی که اسرائیل را به
عنوان قربانی توصیف می کند. طبق نظر ترویکا، ارتش اسرائیل زمانی که
شهروندان غیرنظامی فلسطینی گرفتار در غزه را بمباران و کشتار می کند، درگیر
اقدامات «تلافی جویانه» می باشد و قابل توجیه است. سلب مالکیت پایان
ناپذیر خانه ها، مزارع و حقوق فلسطینی ها و اشغال خشونت آمیز مهاجران
مستعمره نشین توسط استعمارگران یهودی اسرائیلی، تنها به عنوان استقرار
یهودیانی که از اذیت و آزار فرار کرده اند، توجیه می شود.
هیچ اشاره یا کمترین اهمیتی داده نشده است به:
(۱)- بی احترامی یهودیان اسرائیلی نسبت به مکان های مذهبی مسیحی و اسلامی؛
(۲)- ترور سیستماتیک و زندانی کردن توده ای معترضان صلح جو توسط اسرائیل.
مقاومت فلسطینی ها به عنوان «آتش افروزی، و خشونت غیرمنطقی» توصیف شده است.
روزنامه نگاران ترویکا «مقالاتی» تولید می کنند که عملاً از جزوه
های مطبوعات هیئت قدرت مند صهیونیستی در آمریکا غیرقابل تشخیص اند.
ترویکا حتی رژیم های شریک خود را در آمریکا و اتحادیه اروپا جهت انتقاد
نجیب و آرام و یا اظهار بیان شوک از شنیع ترین و انگشت نماترین جنایات
اسرائیل، تنبیه و ملامت می کنند.
ترویکا
ادعا می کند، دادگاه های بین المللی که جنایات مقامات اسرائیلی را با جنایت
علیه بشریت محکوم می کند، فاقد «بی طرفی» است و حملات اسرائیل و صهیونیست
ها را علیه تربیونال بین الملل انعکاس می دهد.
ترویکا و سوریه: ژنرال های نشسته بر صندلی راحتی
ترویکا
از دولت بشار اسد سوریه اهریمن و شرور ساخته است، در حالی که از تروریست
های جهادی ملقب به «شورشیان» یا «میانه روها» حمایت می کند. و مدت زیادی
است که برای مداخله نظامی مستقیم بیشتر ارتش ناتو جهت سرنگونی دولت دمشق
استدلال می کند.
ترویکا،
به عنوان «مطبوعات مالی» مستقل تغئیر شکل داده است و مقالات زیادی توسط ده
ها «ژنرال صندلی نشین» منتشر می کند که استراتژی های نظامی را علیه دمشق
درست می کنند، در حالی که هزینه های اقتصادی سنگین، فاجعه اجتماعی را بر ۴
میلیون پناهنده داخلی و خارجی سوری جنگ و عواقب وخیم تقسم دولت – ملت واحد
سکولار را که زمانی متحد بود، نادیده می گیرند .
ترویکا و نئولیبرال خود رأی
ترویکا
حتی کشورها و دولت هایی را که «سیاست های بازار آزاد» را درپیش گرفته اند،
اما نمای اجتماعی متوسطی را حفظ یا معرفی کرده اند، توبیخ و ملامت می کند.
برای مثال، رژیم میشل باچت شیلی برای ترویج افزایش حفیف مالیات شرکت های
بزرگ و اجرای قوانین اتحادیه های کارگری جهت حقوق بیشتر کارگری، قربانی نقد
ترویکا شد. طبق نظر ترویکا، این اصلاحات کم منجر به
رکود اقتصادی، کاهش در سرمایه گذاری و بیشتر قطبی شدن اجتماعی می شود.
ارزیابی: برداشتن نقاب تحریف، تقلب و دروغ پردازی ترویکا
«روزنامه
نگاری و سرمقاله نویسی» ترویکا درباره روسیه بطور کامل تاریخ
اقتصادی و سیاسی اخیر آن را تحریف کرده است. مانند تمام افراد اعتماد به
نفس، رزنامه نگاران و سردبیران ترویکا چند موضوع حقیقت دار را با
دروغ اختراع و ثبت می کنند، نقص ها را زیر ذره بین می برند و دستاورها را
به حداقل می رسانند، روند بلند مدت را نادیده می گیرند و بربخشی از حوادث
منفی و فرعی تأکید می کنند.
ترویکا،
کمک های اخیر نظامی و دیپلماتیک روسیه به مبارزه دولت سوریه علیه تروریست
های اسلامی، و دستاورد جلوگیری از پیشرفت های داعش و تثبیت دولت مرکزی را
نادیده می گیرد .
ترویکا
تخیل گسترش جغرافیای سیاسی روسیه بزرگ را به تصویر می کشد، ولی شراکت
بلندمدت سیاسی و اتحاد بین روسیه و کشورهای مهم منطقه، عراق، ایران، لبنان،
سوریه و اردن را نادیده می گیرد.
ترویکا
با موضوعات اقتصادی، اثر تحریمات آمریکا و اتحادیه اروپا علیه روسیه را به
خاطر اکراین، «مصیبت بار» توصیف می کند، درحالی که نتایج بلندمدت اقتصاد
روسیه – اعتماد به نفس بیش تر و سرمایه گذاری در تولید و کشاورزی به عنوان
محرکی در تولید کنندگان داخلی و ظهور تأمین کنندگان و بازارهای
جایگزین در خارج از کشور، به ویژه چین و ایران را نادیده می گیرد.
ترویکا،
دوسال رکود اقتصادی روسیه را برجسته می کند، درحالی که یک دهه و نیم رشد
قابل توجه، پس از سال های فاجعه بار «یلتیسن» را نادیده می گیرد.
ترویکا
تحولات سیاسی گذشته و حال را تحریف می کند. آنها بطور مطلق خشونت
الیگارش های گانگستر مورد حمایت غرب را که بر روسیه در دوره غارت/سالهای
۱۹۹۰حکومت می کردند، به عنوان دمکراسی ستایش می کنند، ولی انتخابات
نسبتاً صلح آمیز و رقابتی تحت ریاست پوتین را به عنوان «استبدادی»
محکوم می کنند.
ترویکا
با اقدامات مربوط به تبلیغات مشابه علیه چین متوسل می شود. هر گونه آهستگی
و یا رکود از سه دهه رشد دو رقمی اقتصاد چین به عنوان سقوط قریب الوع نام
برده می شود، این واقعیت نادیده می گیرد که جامعه کسب و کار آمریکا و
اتحادیه اروپا فقط می تواند خواب نرخ رشد ٪۷ چین را ببیند که هنوز هم قوی
است.
اتهامات سرقت اینترنتی چین از فن آوری و دانش غربی این واقعیت آشکار را
نادیده می گیرد که سرمایه گذاری عظیم عمومی چین در علم و تکنولوژی پایه و
کاربردی در ده ها مرکز ممتاز، دستاوردها و ارتقاء سطح تحقیق های خیره کننده
ای تولید کرده است. مروری بر ادبیات علمی بین المللی و مجلات – تصویری
کاملاً متفاوت از پیشرفت های چین ترسیم می کند که توسط ترویکا توصیف
می شود.
رشد اقتصادی چین از طریق صادرات دریائی نیازمند سرمایه گذاری مهم و تعهد به
مسیرهای دریائی و امنیت آن است. برای مقابله با رشد اقتصادی چین و دفاع از
ادعای برتری آمریکا، واشنگتن معاهدات تحریک آمیز و جدیدی با ژاپن، استرالیا
و فیلیپین امضاء کرده است و تجاوزات سرزده و بدون اجازه هواپیماها و کشتی
های خود را به آب ها و حریم هوائی چین تشدید کرده است. ترویکا دفاع
چین از آبراه های خود را یک تهدید نظامی «سلطه جویانه» نسبت به همسایگان
منطقه ای خود برچسب میزند، در حالی که سرمایه گذاری نظامی آمریکا در پایگاه
های آسیا و جمع آوری اطلاعاتی ثابت آمریکا پنج برابر چین بیشتر است. کشتی
های جنگی آمریکا گستاخانه مرز دریائی ۱۲ مایلی چین را نقض می کند.
نویسندگان ترویکا بطور کامل تاریخ اخیر آمریکا و امپراتوری ژاپن را
نادیده می گیرند که به ده ها کشور آسیائی حمله برده اند، مستعمرات جدید
ایجاد کردند، و میلیون ها نفر از مردم را کشتند. در مقابل حلقه نظامی
پایگاه های استراتژیک عظیم آمریکا و پایگاه های مرزی ارتباطاتی از طریق
منطقه آسیا و پاسیفیک، چین هیچ پایگاه نظامی خارجی یا پرسنلی در خارج
ندارد- واقعیتی که هیچ شخصی هرگز از «ترویکا» یاد نخواهد گرفت.
کمپین ترویکا علیه آرژانتین، نفوذ در صفحاتس، نقش کوتاه مدت کاهش
سرعت معاصر در تقاصای بین المللی برای کالا ها را به حداقل میرساند و به
مشکلات و مسائل آرژانتین نسبت به برنامه های رفاهی، کنترل سرمایه و مقررات
دولتی ویژگی می دهد. ترویکا در برسمیت شناختن رشد دهه گذشته، رفاه و
رشد استاندار زندگی در میان مردم آرژانتین ناتوان است.
منبع رکود آرژانتین نه به خاطر کمبود سیاست های بازار آزاد است، بلکه برای
ترویج آسایش و تطبیق طرز زندگی توسط رژیم فرناندیز در همراهی با منافع بین
المللی بانکداران، تقریباً تمام دارندگان بدهی خارجی(بحز یک «کرکس» بدنام!»
سرمایه داری (تجارت محصولات کشاورزی، مونسانتو، انبار/ کلبه طلا و غیره)،
می باشد.
ترویکا
«دهه رسوائی» را نادیده می گیرد- سال های ۱۹۹۰ را- زمانی که آرژانتین هم
چون یک بازار مقرون به صرفه برای خصوصی سازی شرکت های سود ده عمومی خدمت
کرد و سرانجام در سال ۲۰۰۱ با بسته شدن بانک های اصلی سقوط کرد، و صدهزار
ورشکسته و پنج میلیون بیکار(٪۳۰ نیروی کار) – اقتصادی کاملاً غارت شده
بود. در عوض ترویکا جهان ایده آل بازار آزاد رفاه گذشته را جعل می
کند تا آرژانتین معاصر را محکوم کند، و برگشت و بهبود ازسابقه تاریخی
واقعی افتضاح آمیز لیبرالی و کینزی را نادیده می گیرد .
ونزوئلا در حال حاضر در بحران شدید است، همانگونه که ترویکا می
نویسد و ما را با سرو صدا وجیغ های گزارشات خود یادآوری می کند- همه
تقصیرات (برای مثال: هزینه های عمومی در رفاه اجتماعی) و سیاست های «ملی
گرایانه» را به گردن «دولت پوپولیست» می اندازد.
ترویکا
خرابکاری های به خوبی مستند شده توسط واردکنندگان و توزیع کنندگان را در
جامعه کسب و کار خصوصی نادیده می گیرد، که احتکار می کنند، بیش از حد سود
می برند و سوداگر ارزی هستند. این مشکلات به دلیل کاهش شدید درآمد های نفتی
ناشی از نیروهای بازار بین المللی است، و نه صرفا به خاطر سوء مدیریت دولت
.
ترویکا
به خوانندگان خود می گوید که دولت های چاوز و مادورو مستبدند، ولی یک دوجین
و نیم انتخابات آزاد و رقابتی را از زمان صعود چاوز به قدرت نادیده می
گیرد. به علاوه، ترویکا تا به حال به خاطر پشتیبانی خشونت آمیز
شفاهی مقاله نویسان خود از نمایندگان اپوزیسیون کسب و کار و حمایت سفارت
آمریکا از کودتا نظامی سال ۲۰۰۲ و کودتای کشف و سقط شده سال ۲۰۱۴ ساکت
مانده است.
نتیجه گیری
ترویکای رسانه ائی: ژورنال وال استریت، نیویورک تایمز و تایمز مالی به
کرات اظهار نظرهای کاذبی در باره عملکرد اقتصادی دولت هائی سرهم بندی
کرده اند که برای «تغئیر رژیم» هدف قرار گرفته شده اند. پیش بینی های
اقتصادی آنها بارها و و بارها اشتباه بوده است و اگرخوانندگان آنها
در میان مردم سرمایه گذار طبق راهنمایی صفحات مقاله نویسان ترویکا
عمل می کردند، و «نزدیک» علیه چین و بقیه شرط می بستند، پیرهن خودشان را
هم می باختند.
بدگویی های منحرف کننده ازفعالیت های دفاع نظامی روسیه و چین تنش جهان را
بیش تر می کند. حمایت آنها از جدایی طلبان قومی در قفقاز روسیه و
غرب چین، منحر به اقدامات تروریستی و قتل صدها کارگر چینی توسط تروریست های
ایلغوری و تبتی و صدها روسی به دست تروریست های چچنی و هزاران روسی زبان
در منطقه دونباس اکراین شده است.
برای اطلاعات معتبر، به ویژه در ارتباط با مخالفان(آنهایی که برای «تغئیر
رژیم» هدف قرار گرفته)، با سیاست های اقتصادی، سیاسی و خارجی آمریکا و
اتحادیه اروپا نمی توان به ترویکا اتکا کرد.
در بسیاری از جدل های دراز و خسته کننده، آنها به خواننده فهمیده، دیدی
نسبت به خط تبلیغات ترویج شده قدرت های غربی می دهد.
علاوه براین درسال های اخیر، ترویکا حتی خیلی بیشتر مزاحم و نظامی
گرا تر از نخبگان حاکم شده است. ژنرال های صندلی نشین ترویکا،
اوباما را برای نفرستادن پرسنل نیروی زمین به سوریه تمسخر کردند؛ آمریکا و
اتحادیه اروپا را به دلیل امضای توافقات هسته ای با ایران سرزنش نمودند؛ و
قتل سیستماتیک فلسطینیان توسط اسرائیل را با آغوش باز پذیرفتند.
ترویکا،
با نوشته های غیرقابل اعتماد و طعن پرخاشگرانه، اعتبارش را نسبت به
خوانندگان باهوش، کسانی که به خود فشار می آورند تا« بین خطوط را بخوانند»،
بیش از عدم توازان گزارش حقایق از دست داده است، وقتی که ترویکا می
نویسد دولتی در زمان انتخابات « منفور» است. به احتمال زیاد متصدیان برنده
انتخابات می شوند و اکثریت رأی مردم را حفظ می کنند، به گونه ای که در
مورد روسیه، آرژانتین، ونزوئلا و جاهای دیگر چنین بوده است.
اگر و زمانی ترویکا موفق به ترویج بیشتر جنگ بشود، به گونه ای که در
عراق، لیبی، سوریه، یمن و سومالی انجام داده است، هر ماجراجویی نظامی منجر
به فجایع اجتماعی و اقتصادی می شود که میلیون ها پناهنده بیشتر تولید می
کند.
زمانی که دولت های امپریالیستی، مانند انگلستان، سیاست های آشتی جویانه ای
نسبت به چین اتخاذ کنند، و با اجتناب از درگیری، به نفع برد- برد همکاری
کنند، ژنرال های صندلی نشین ترویکا مطمئناً دولت محافظه کار را
مسخره و متهم می کنند که به اقتدارگرایان سجده کرده اند – و ۳۰ میلیارد
دلار معاملات سرمایه گذاری را رد کرده اند.
ترویکا
به مراتب از نقش قبلی خود در ارائه خط رژیم های امپریالیستی فراتر رفته
است. در حال حاضر ترجیحاً، با طبل نظامی واقعی و خیالی تروریست ها و
جنگجویان هسته ای پیشروی می کند. به «مطبوعات آزاد» و «دروغ های زمان ما»
خوش آمدید!
درباره نویستده:
جیمز پتراس استاد بازنشسته جامعه شناسی ( بازنشستگان ) بارتل در دانشگاه
بینگهامتون، نیویورک و استادیار دانشگاه سنت مری، هالیفکس، نوا اسکوشیا، در
کانادا است که مقالات زیادی در مورد مسائل سیاسی خاورمیانه و آمریکای لاتین
منتشر کرده است.
برگردانده شده از:
Western ‘Mainstream’ Extremism:
Distortion, Fabrication and Falsification in the Financial Press
http://petras.lahaine.org/
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
