لال بازی
دموکراسی : کودتای پرتقال علیه ریاضت ستیزی
بیونی کمپارک – هاتف رحمانی
در عین حال ما شاهد کودتایی واقعی همراه با بی میلی حاکمیت مستقر برای
پذیرش نتیجه انتخابات و حمایت از پیروزی حزب هایی هستیم که با ریاضت
اتحادیه اروپا مخالفند ."
گری آدامز، شین فین 24 اکتبر 2014
"
این
واقعی ترین شکل استبداد یورو ، تهی از اتاق های زندان وشکنجه است . ( به
موقع ، زندان وشکنجه هم ممکن است بیایند.) اگر تحت تاثیر ایده خرافی یک
واحد پولی ، قرار ندارید ، اگر برای سازمان دادن حمله ای علیه ریاضت
اقتصادی ، و هم زاد آن اتحاد پولی نیرو جمع آوری می کنید ، پس شما ، در چشم
این نیروهای پلیسی باید ضد پروژه اروپایی باشید .
این وارونگی زشت در پرتقال شکل گرفته است ، کشور دیگری که زمانی که با
مبارزه بین نتیجه عرصه انتخابات و ندای شکست ناگزیر سیستم یورو رو در رو
شد، مسیر حرکت به سوی عمل ضد دموکراتیک را اتخاذ کرد. این عمل سرمای تاریخ
را دارد – گروه بندی های سیاسی با تعداد معینی از رای های ممنوع به خاطر
گرایش های رادیکال فرضی . آن اقدام در رسانه های معینی هم اندک پوششی یافت
، با نمونه های اندک قابل توجهی ، مانند دیدبانی آمبرسو اوانز –پریچارد که
نوشت کشور" وارد آب های خطر ناک سیاسی شد" .
ابتدا ، ریاضیات انتخابات برگزار شده در 4 اکتبر (را مرور کنیم) . بلوک چپ
روی هم رفته 50.7 درصد رای (122 کرسی) را کسب کرد ، در حالی که وزیر کار
سابق ، ائتلاف دست راستی پدرو پاسوس کوئهلو – با از دست دادن 28 کرسی-
38.3 درصد رای ها را به دست آورد .آدم باید فرد لاف زن و احمقی باشد که
اجازه دهد دومی تشکیل دولت بدهد . اما این در حقیقت ، همان چیزی است که
آنیبال کاواکو سیلوا رئیس جمهور قانونی کشور انجام داد .
" در 40 سال دموکراسی ، هیچ دولتی در پرتقال هرگز وابسته به حمایت نیروهای
ضد اروپایی نبوده است ، باید گفت نیروهایی که برای لغو پیمان لیسبون ،
معاهده مالی ، بسته رشد وثبات و نیز از بین بردن اتحاد پولی و خارج کردن
پرتقال از یورو کارزار می کنند ، خواهان منحل کردن ناتو هستند."
بیانیه - اگر بتوانید آن را بیانیه بخوانید - به تعریفی از پروژه اروپایی
،که با ساختار های محدود ، دربند منافع شخصی بازار و درستی های دفاع نظامی
پیوند دارد تاکید دارد.
کاواکو سیلوا ظاهرا نمی تواند درک کند که یک پروژه اروپایی می تواند گرفتار
تغییر موضوع شود ، و مخالف با دگم های ریاضت وبانک را به حال خود وا گذارد.
سوسیالیست ها ، تحت هدایت آنتونیو کوستا، سیاست های بهبود اقتصادی( کاهش
مالیات ها، تغییر انباشت پول ، کم کردن بهره ها) کینزی را همراه با اختصاص
هزینه هایی برای آموزش وپرورش و بهداشت را وعده داده اند ، یک مشی سیاسی
بسیار مغایر با بسته مالی اتحادیه اروپا.
بسیار ، از این حیث ، چون ارثیه انقلاب میخک بود که ناظر عادی سازی پرتقال
پسا سالازار بود . آن انقلاب بود که کاملا مسالمت آمیز شاهد مرگ دیدگاه
شرکت گرای آنتونیو د اولیوریا سالازار بود که ، در برخی عرصه های نا خوش
آیند مشابهت هایی را با روح غیر دموکراتیک اداره بازاری اتحادیه اروپا به
اشتراک می گذارد. کاواکو سیلوا رها شده از همان اصطبل ها ، اصرار می کند که
چپ اروپایی و به ویژه حزب های پرتقالی ، به نوعی ضد اروپا ، کوته نظر و از
این رو خطرناک هستند. در واقع وضعیت وارونه است .
سر نخ اندیشه های غلط کاواکو سیلوا در باره ایده پان اروپایی در ایمان او
به بازار، به ایده آل های شرکتی قرار دارد . در این جا نه زبان رای دهنده
ها و سرمایه گذاری عمومی ، بلکه قدرت های شبحی سرمایه و سرمایه گذاری خصوصی
به حساب می آید . باید سرمایه گذار ها ، متخصص های مالی و بانک دار ها در
وضعیت خوبی حفظ شوند – در غیر این صورت کل کشور و در نتیجه ، اتحادیه
اروپا، متلاشی می شوند .
" این بدترین لحظه برای تغییر رادیکال برای بنیاد های دموکراسی ماست . پس
از آن که ما برنامه سنگین کمک مالی را، با فداکاری عظیم به اجرا گذاشتیم ،
وظیفه من است ، که در محدوده قدرت قانونی خود هر کارممکنی را برای جلوگیری
از علامت های دروغی که به نهاد های مالی ، سرمایه گذار ها و بازار ها
ارسال می شود انحام دهم."
درحقیقت ، رادیکال ترین گرایش در تاریخ این توهم است که آن چه دموکراسی
وبازار انجام می دهند ، در واقع رابطه ای دارند که بیشتر از آن که نا ساز
باشند همانند هستند. در حقیقت ، دموکراسی تنها زمانی می تواند زنده بماند
که بازارها کنترل شوند . نهادهای مالی اروپا احساس معینی دارند که از طریق
ایدئولوژی تروئیکا آشکار می شود که اتحادیه اروپایی بیگانه شده تنها به این
خاطر که نهاد هایی مانند ارز واحد ، یا یک خط ریاضتی استوار دارد دموکراتیک
است.
بحران یونان ریاکاری ترسناک بودن کامل این روند را ، با اکنون آتن که کشور
دست نشانده تا خرخره بدهکار و محدود شده با بندگی وام است نشان داد . این
امر پس از آن که سیریزا در ژانویه قدرت را با خط مشی ای که در ابتدا به
نظر می رسید کاملا ضد ریاضتی باشد برد رخ داد . حق حاکمیت اندکی تغییر کرد
ه است، اما بخش مالی منفعت های خود را می شمارد .
مفهوم کامل چنین شورشی در امور مالی آسان گیری نسبت به ارتجاع ، و عامل های
ملی گرا است . این پارادوکس ( تناقض) داشتن یک بازار قابل انعطاف فرضی است
که تسهیل نقدینگی را در غیاب ساختارهای پایدار اجتماعی تشویق می کند. به
طور تاریخی ، نیروهای سرمایه و مالی زمانی که بخش پولی سود مند باشد تا حدی
به ملی گرایی و افراط گرایی اجازه می دهند. نقدینگی به یک جا ماندن تمایل
دارد .
نمونه پرتقال تاکنون به اشکار ترین بیان این گرایش تبدیل شده است ، اگر چه
گروه بندی چپ وعده می دهد با از سر گرفتن فعالیت مجلس برنامه سیاست 4ساله
پیشنهادی مدیریت اقلیت را مسدود و دور بیندازد .
تا زمانی که دو نقطه– چپ هوادار اروپای الهام گرفته از حق حاکمیت پایدار
کینزی و نهاد های ضد دموکراتیک که ایده اروپایی را به گروگان گرفته اند –
با هم سازش کنند اندیشه یک منطقه یوروی کار آمد متلاشی خواهد شد . در عوض
یک منطقه جعرافیایی محصور از سوی دولت های استبدادی که انتخابات را لال
بازی محض تلقی می کنند فرا خواهد رسید.
سرچشمه :
کانتر پانچ
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
