چه کسانی تصمیم
به ربودن پیروزی ما گرفته اند
حزب کمونیست کارگری روسیه
-
برگردان شهریار قاسمی
از
مسکو پیامی به 68 کشور خارجی، و نیز سران سازمان ملل متحد، یونسکو، شورای
اروپا و اتحادیه اروپا برای دعوت به
حضوردر جشن 70 سالگی پیروزی در جنگ بزرگ میهنی فرستاده شد. رهبران 26 کشور
، از جمله رئیس جمهور چین شی جین پینگ، رئیس جمهور هند، آفریقای جنوبی،
مغولستان، ویتنام، رهبران کوبا، کره شمالی، و همچنین رئیس یونسکو و شورای
اروپا مشارکت خود را تائید کردند. اما دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا
دعوت مسکو برای تاریخ 9 مه را نپذیرفت. همین تصمیم را آنگلا مرکل صدراعظم
آلمان، رهبران لهستان، لتونی، لیتوانی و استونی گرفتند. روزن پلونلیف رئیس
جمهور بلغارستان نیز با دعوت مسکو مخالفت کرد. همه این مسائل بیانگرانست که
درسال جاری غرب تصمیم به بازنویسی تاریخ گرفته است.
پیش از این، همه رهبران غربی، بدون در نظر گرفتن سطح روابط با مسکو، شرکت
خود را دربزرگداشت ویژه جنگ بزرگ میهنی را ضروری می دانستند. موضوع
قهرمانی سربازان شوروی به خاطر میهن خارج از بازی سیاست بود. و اکنون
رهبران کشورهای غربی از آمدن به پایتخت روسیه و شرکت در جشن پیروزی بر
فاشیزم ابراز بی میلی می کنند .
دشواربتوان این رفتاررهبران غربی را تنها با دلیل موضع روسیه درباره
اوکراین توضیح داد. تمام ایده ها و یادمان های جنگ جهانی دوم و نقش اتحاد
جماهیر شوروی در پیروزی بر فاشیزم مدتهاست که غرب را ناراحت کرده است .
ما باید اعتراف کنیم که همه دموکرات های اروپای غربی در ابتدا به تقویت
قدرت آلمان نازی کمک کردند ، و سپس همه آنها تقریبا بدون مقاومت در برابر
آن تسلیم شدند. سیمای بیش از حد قدرتمند شوروی ازحضور در جنگ جهانی دوم ،
برای سیاست فعلی غرب ناخوشایند است. چگونه می توان به دفاع از باندراهای
مدرن در دولت اوکراین پرداخت و فاشیسم را ضد بشر نامید؟ چطورمی توان از یک
اروپای واحدی که دران هم نظامیان اس اس راه پیمایی می کنند و هم کشورهای
بالتیک شرکت دارند سخن گفت؟ بله همه نهادها و سازمان های مدرن جهانی به
این واقعیت که پیروز جنگ جهانی دوم حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل را
دارد واقف هستند.
از
این رو به نظر می رسد که غرب آشکارا برای فرار از واقعیت های ناخوشایند
سعی در بازنویسی تاریخ دارد. ظاهرا امسال بهترین زمان برای اجرای این تصمیم
در نظر گرفته شده است . به هیچ وجه تصادفی به نظر نمی رسد که در ارتباط با
جشن هفتاد سالگی ازادی اردوگاه مرگ اشویتس ، از رئیس جمهور روسیه دعوت به
عمل نمی آید، چون وزیر امور خارجه لهستان در انجا اعلام می کند که اردوگاه
مرگ توسط اوکرائینی ها ازاد شده است و نخست وزیر اوکرائین ( یاسینوک) نیز
طی اظهاراتی اعلام می کند که سربازان شوروی باعث اشغال المان و اوکرائین
شدند که مرکل به ارامی انرا فرو می خورد .
مسئله در مورد حفظ یادبودهای جنگ جهانی دوم در حال حاضر بسیار تلخ است. هدف
فاشیسم هیتلری بعنوان سلاح امپریالیسم غربی نابودی اتحاد جماهیر شوروی بود.
رهبران شوروی به مانور انها پی بردند به همین دلیل مردم شوروی بر فاشیسم
پیروز شدند. اما این بدان معنا نیست که امپریالیسم غربی برنامه های خود را
برای سلطه بر جهان، از جمله سرکوب روسیه و تسلط بر منابع طبیعی بی حد و حصر
آن را رها سازد.
چرا در حال حاضر کشورهای حوزه بالتیک ، لهستان و دیگر کشورها همانظور که
مشاهده می کنیم چشم خود را به تمام اقدامات فاشیسم بسته اند؟ دلیل اصلی این
است که آنها می خواهند مردم را وادار کنند چشمانشان را بر فاشیسم هار که
زائیده امپریالیسم است ببندند. در اروپا، ترویج این دیدگاه وجود دارد که
ظهور فاشیسم آلمانی درپاسخ به تمامیت خواهی استالینیستی بود. در چنین
تفسیری می خواهند بگویند که فاشیسم در مقایسه با نظام استالینی همچنان شر
بزرگی نیست و مردم روسیه و کشورشان به دلیل باقی ماندن اثار استالینیسم پس
از یلتسین دوباره همان راه اشتباه را می روند.
ما باید این پیروزی بزرگ را به خاطر داشته باشیم چون این مهمترین چیزیست
که ما را به گذشته و میراث اتحاد جماهیر شوروی متصل و به عنوان یک اصل
اخلاقی وحدت و یکپارچگی مردم کشور ما را تثبیت می کند. بنابراین ما نیاز
به درکی اصولی از این جنگ اطلاعاتی و تبلیغاتی مدرن داریم .غرب کارزار
جدیدی را برای حمله به این حافظه تاریخی راه اندازی کرده است. سخن این
کارزار نه تنها در مورد چگونگی بازنویسی تاریخ جنگ جهانی دوم ، بلکه به دست
فراموشی سپردان کامل آن است .
برای ما دیگر شگفت انگیز نیست که اس اس های سابق در کشورهای بالتیک هم
راهپیمایی کنند. و این امر هیچکس به جز روسیه را اشفته نمی کند. آیا
رهبران غربی از این راه پیمایی ها آگاه نیستند؟ آنها به خوبی آگاه هستند،
به همین خاطر راضی به همه چیز بر علیه اتحاد جماهیر شوروی و میراثش و
مخالف روسیه هستند و روز پیروزی نیز"تحریم " دیگری علیه کشور ما خواهد
بود.
مدتهاست که پیروزی روسیه را به حالت تعلیق دراورده اند.نسل جدیدی که درغرب
رشد پیدا کرده زیاد مطمئن نیست که آیا آلمان به اتحاد جماهیر شوروی حمله
کرده ،یا بالعکس . نه به خاطر این که این افراد دشمنان روسیه هستند بلکه
به خاطر آن که تاریخ رابه آن ها چنین آموخته اند. مدتهاست در غرب فکر می
کنند که امریکا سبب پیروزی در جنگ بود و اتحاد جماهیر شوروی صرفا در خاک
خود اندکی درگیر مبارزه و جنگ بود .
با امدن گورباچف ، مقام های بورژوازی روسیه نسبت به آن که غربی ها در مورد
روسیه چه می گویند بیش از حد حساس شده اند. به تازگی با کلمات سعی می
کنند این واقعیت را به اثبات برسانند که ما باید زندگی خود را خودمان
بسازیم. برای این کار حتی نظریه دقیقی جمع اوری و مطرح کردند که علم ،
تاریخ اتحاد جماهیر شوروی و جنگ بزرگ میهنی را به اثبات رساند .اگر تاریخ
ما در مسکو و سنت پترزبورگ مورد سوال است پس هیچ جای تعجبی نیست که در
کشورهای حوزه بالتیک و اوکراین چنین اتفاقی رخ دهد. موضوع آن طور که طرف
داران قدرت می گویند این نیست که ما یک نظریه تاریخی درست یا اموزشگاه
عالی تاریخی و یا دستگاه قدرتمند علمی و تبلیغاتی داشته باشیم بلکه مسئله
این است که انها می خواهند پیروزی ما را از محتوای طبقاتی تهی ساخته و برای
خصوصی سازی کامل بورژوازی روسیه تلاش می کنند.
تعجب آور نیست که رهبران غربی سرانجام به بازنویسی تاریخ پیروزی مردم
شوروی بزرگ بر فاشیسم تصمیم گرفته اند. فاشیزم زاییده سرمایه داری باید
نوزاد برتری سیاسی، اقتصادی و اخلاقی نظام سوسیالیستی را بپذیرد. این موضوع
نسخه های رهبر فعلی جهان را زیر سوال می برد . به همین دلیل می خواهند
پیروزی سرخ را از ذهن مردم پاک و به فراموشی بسپارند .
نباید از احساسات میهن پرستانه ، همانطور که میهن پرستان مجلسی ، از "محاسن
" بورژوازی روسیه می کاهند، کاست. کلیت وماهیت طبقاتی اربابان فعلی کشور
را ملزم می سازد در راستای کاهش ابعاد پیروزی بزرگ درنابودی هسته و اندیشه
اصلی آن عمل نمایند. در پی همین هدف بازنگاری و تعریف تاریخ صورت می گیرد.
منافع طبقاتی طبقه حاکم ، امکان اقرار، به اینکه فاشیسم به همت برافراشتگی
پرچم سرخ بر کرمیلین و به همت نبرد خلق شوروی در دفاع از میهن سوسیالیستی
درهم کوبیده شد را رد می نماید.
برخی احزاب سیاسی و رهبری انها مثل حزب کمونیست فدراسیون روسیه به درستی از
اینکه کشورهای غربی در جشن پیروزی 9 می در مسکو شرکت نمی کنند ناراحت هستند
. رهبری حزب (ک ف ر) به این حقیقت اذعان دارند که در اخرین رژه نظامی در
مسکو مقبره لنین به طرز شرم اوری با تزئینات مختلف پوشانده شده بود تا
نظامیان در حال رژه قادر به دیدن ان نباشند و نام لنین که روی مقبره حک شده
خوانده نشود و در این میان رفقا اکیدا درخواست کردند که از این پس مقبره
لنین به همان صورتی که در رژه مشهور سال 1941 بوده است به نمایش گذاشته
شود.
ما با رفقای خود احساس همدردی می کنیم و هنوز هم این سوال را داریم که وقتی
کشورهای غربی تصمیم بگیرند که به مسکو بیایند و همراه پوتین در مقبره لنین
سخنرانی کنند چه اتفاقی می افتد ؟ ما همیشه باید موقعیت خودمان را حفظ کنیم
و متاسفانه مقام های فعلی روسیه نمی توانند مردم شوروی را پیروز معرفی
کنند.
برگردان شهریار قاسمی
برگرفته از سایت حزب کمونیست کارگری روسیه
http://tr.rkrp-rpk.ru/get.php?5633
http://www.rkrp-rpk.ru/
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
