کردهای کوبانی ریاکاری ائتلاف علیه داعش را افشا می کنند

داعش : دشمنی سودمند

اسماعیل حسین زاده – برگردان : مهرگان

نیروی تاریک اندیش داعش ظاهرا نیروی جنگی مخرب شکست ناپذیر و غیر قابل مهاری است که بیرحمانه در حال کشتن و پیروزی در پیگیری تاسیس دولتی اسلامی در عراق وسوریه است . در واقعیت ، اما آن چنان که به نظر می رسد خارج از کنترل نیست .  در حقیقت ، آن نیرو با دقت از سوی خالقین  وپشتیبان های خود که عبارتند از ایالات متحده ومتحد های آن در منطقه ، - کسانی که اکنون ادعا می کنند ائتلافی را برای مبارزه با آن تشکیل داده اند! -  کنترل ومدیریت می شود . امریکا ، ترکیه ، عربستان سعودی و سایر متحد ها در منطقه در حقیقت نیازی به جنگ با داعش ندارند تا ( به اصطلاح) آن را نابود کنند ، آن چه که آن ها برای خاموش کردن شعله آن نیاز دارند متوقف کردن تامین سوخت آتش آن است ، یعنی ، متوقف کردن تامین مالی ، مزدور ، آموزش نظامی و تسلیحات است . 

راه های بسیاری برای نشان دادن حقیقت وجود دارد که ولی نعمت های داعش ، به شیوه های ماهرانه ای عملیات آن را کنترل و فعالیت های آن را بر حسب منافع جغرافی سیاسی  ( ژئو پلتیکی) خود جهت می دهند. یک راه توجه به ماموریت ادعایی آن است : سرنگون کردن رژیم های فاسد و نا مشروع در عراق وسوریه  وجایگزین کردن آن ها با دولت "ناب" اسلامی تحت رهبری یک " خلیفه پرهیزگار" . با وجود این ماموریت ادعایی برای مبارزه با رژیم های دیکتاتوری و نامشروع  که اسلام را لکه دار کرده اند ، داعش فاسد ترین رژیم های دیکتاتوری و نامشروع منطقه  - مانند رژیم های  قطر ، سعودی ، کویت و اردن که عملیات آن را تامین مالی وتسلیحاتی می کنند – را زیر علامت سوال قرار نمی دهد .

راه دیگر مقایسه حمله داعش ( در اوایل اوت ) به کرد های عراق در اربیل و حمله کنونی آن به کردهای سوریه در کوبانی است . زمانی که اربیل تحت حمله داعش قرار گرفت ، امریکا نیروی کامل قدرت هوایی خود را با همدستی پیشمرگه های رزمنده کرد برای دفع حمله به کار گرفت .

در مقابل ، زمانی که شهر کردنشین کوبانی در شمال سوریه  از سوی نیروهای با تسلیحات برتر داعش مورد حمله قرار دارد و هزار ها نفر از ساکنان محاصره شده آن اگر سقوط کند در معرض کشتار قطعی قرار دارند ، نیروهای " ائتلاف برای جنگ با داعش" در حال تماشا هستند- در نتیجه ، در حال بازی قایم باشک ، یا شاید قاشق زنی با داعش –  در حالی که نیروهای  فاقد سلاح وکم شمار کرد شجاعانه تا پای مرگ علیه حمله کننده ها می جنگند. تنها هر از گاهی نیروهای ائتلاف ماموریت بمباران انجام می دهند  که به نظر می رسد اساسا نمایشی ، یا فقط برای ثبت سابقه باشد . پس ، چرا کردهای کوبانی  به صورت متفاوت تری از کردها ی اربیل تهدید می شوند؟ من پاسخ اجامو برکه  را به این پرسش کاملا قابل درک یافتم : 

" دلیل آن که چرا کردهای کوبانی باید قربانی شوند از این حقیقت ناشی می شود که آن ها نوع اشتباهی از کرد ها هستند. مسعود بارزانی و کردهای بورژوا ی حزب دموکرات کردستان " کرد های خوب " و نیرو ی مسلط در میان کردهای عراق  هستند . کنترل آن ها بر  تقریبا 45 درصد از ذخایر نفتی و تجارت آن ها که از زمان " آزادی " با هجوم امریکا با شرکت های نفتی امریکا واسرائیل در گیر آن بودند آن ها را به دارایی ارزشمندی برای امریکا تبدیل کرد . همان برای ترکیه هم جاری است که با وجود سرکوب تاریخی  کردهای ترکیه ، دولت ترکیه تجارت قدرتمندی با کردهای عراق دارد " (منبع)

در حالی که امریکا ، ترکیه و متحدهای آن ها در منطقه حزب دموکرات کردستان را تهدیدی برای برنامه های ژئو پلتیک خود ( حداقل در حال حاضر) تلقی نمی کنند ، اما زمانی که به کرد های " بد " در منطقه خودگردان در شمال سوریه  می رسند ، که توسط  واحد های محافظت خلق کرد هدایت می شود آن را تهدید تلقی می کنند. بر خلاف حزب دموکرات کردستان که به دوری از حزب کارگران کردستان در ترکیه  در راستای عدم دشمنی با ترک ها ، امریکا و متحد های آن ها در منطقه تمایل دارد ، واحد محافطت خلق کرد در مبارزه خود با داعش از حمایت حزب کارگران کردستان استقبال می کند.  

منافع برجسته ترکیه در سوریه به اندازه ای که علیه کردهای سوریه  ونیز رئیس جمهور سوریه بشار اسداست علیه داعش نیست ، چون رژیم ضد کرد متعصب در انکارا وحشت دارد که رژیم ضعیف شده اسد نتواند  کردهای خود گردان کوبانی را متوقف و منطقه های کرد نشین را محاصره نماید .رژیم ترکیه نگران است که کردهای کوبانی به دفع نیروی داعش موفق گردند  ، که  ممکن است موفقیت وتجربه خود گردانی آن ها در منطقه کوبانی برای 15 میلیون کرد ترکیه  هم چون نمونه ی وسوسه انگیز خود مختاری عمل کند.ترک ها همچنین نگرانند که موفقیت کردهای سوریه علیه داعش ممکن است آرزوی بلند مدت آن ها برای اشغال / یا ضمیمه کردن منطقه کردنشین سرشار از نفت شمال سوریه را عقیم بگذارد –  از این رو بر یک  فضای حایل یا منطقه پرواز ممنوع در آن منطقه پافشاری می کند.

این امر به توضیح آن که چرا رژیم ترکیه اصرار می کند که سرنگونی رژیم اسد باید مقدم بر مبارزه علیه داعش باشد کمک می کند. همچنین توضیح می دهد که چرا ترکیه با بی قراری برای باز داشتن داو طلب های کرد برای عبور از مرزبا سوریه برای کمک به  رزمنده های محاصره شده کوبانی در برابر حمله بی رحمانه داعش تلاش می کند – در نتیجه به داعش علیه کرد ها یاری می رساند . انفعال ، یا عمل از روی بی علاقگی ایالات متحده در برابر قتل عام  قابل پیشگیری کردهای سوریه  ، که آن را همدست قتل عام می سازد ، می تواند با تجارت اسب سیاسی آن با ترکیه در ازای همدستی ترک ها با پیگیری منافع امپریالیستی امریکا در منطقه توضیح داده شود . 

رویکرد امریکا به داعش زمانی که در متن هدف های کلی آن در منطقه – وورای آن - مورد بررسی قرار گیرد می تواند بهتر درک شود . آن هدف برجسته ، تقسیم شده وتقویت شده توسط دولت های دست نشانده تضعیف  یا از بین بردن " محور مقاومت " متشکل از ایران ، سوریه ، حزب الله ، حماس و با وسعت اندکی ، نیروهای شیعی در عراق ، یمن ، بحرین و عربستان سعودی است . دست یابی به این هدف می تواند دست یابی به هدف دیگر، هدفی حتی فراختر، یعنی تضعیف نفوذ روسیه و اتحاد های منطقه ای و با گسترش آن در بخش های دیگر جهان – به عنوان مثال ، نقش حیاتی مهم  آن در داخل شورای همکاری شانگهای ( متشکل از چین ، روسیه ، قزاقستان ، قرقیزستان ، تاجیکستان وازبکستان) و کشورهای بریکس ( متشکل از برزیل ، روسیه ، هند ، چین وافریقای جنوبی ) هم باشد .

برای مداخله  در راستای دست یابی به این هدف ها ، امریکا ومتحد های آن به بهانه ها و یا دشمن هایی – حتی اگر به معنی ابتکار یا ساختن دشمن هایی باشد -  نیاز دارند . بدون داعش ، از سر گیری عملیات نظامی امریکا در عراق و گسترش آن عملیات به داخل سوریه می توانست برای توجیه مردم امریکا خیلی دشوار باشد . یک سال یا کمی پیش تر، حرکت دولت اوباما برای حمله به سوریه  با مخالفت مردم امریکا  و ، سپس کنگره امریکا خنثی شد . ظهور داعش به سرعت آن مخالفت را به حمایت تبدیل کرد .

با روشنای این چشم انداز ، داعش می تواند هم چون ابزار ضروری دیگری ( به تازگی ساخته شده ) در جعبه ابزار سیاست خارجی امریکا ، ، که " تروریسم بین المللی " حمله یازده سپتامبر بر مرکز تجارت جهانی ، سلاح های کشتار جمعی ، فن آوری هسته ای ایران ، ال قاعده و بسیاری از گروه های رادیکال اسلامگرا – همه محصول ها ، یا مقاومت هایی به  سیاست خارجی امپریالیستی امریکا-  را در بر می گیرد تلقی شود.

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید:  

     بازگشت به صفحه نخست