اعتصاب کارگران پتروشیمی خوزستان

اعتصاب کارگران مجتمع های پتروشیمی بندر شاپور و ماهشهر نمودار نارضایتی ژرف زحمتکشان از اوضاع موجود و پیامدهای مخرب اجرای سیاست های اقتصادی-اجتماعی رژیم ولایت فقیه است. وظیفه مهم و اولویت امر در اوضاع بغرنج کنونی مبارزه خستگی ناپذیر برای ارتقا سطح رزمندگی جنبش کارگری بوده و هست.
هزاران تن از کارگران مجتمع های پتروشیمی بندر شاپور و ماهشهر در اوایل مهر ماه امسال دست به اعتصاب زدند. این اعتصاب که از سوی اغلب کارگران مراکز صنعتی بویژه واحدهای مختلف صنایع پتروشیمی استان خوزستان مورد حمایت قرار گرفت، هنگامی روی داد که مسئولان جمهوری اسلامی به توافق نامه کتبی اوایل سال جاری خود با کارگران عمل نکردند. خواسته های کارگران مانند لغو قراردادهای موقت، عقد قرارداد دایم، برچیده شدن شرکت های پیمانکاری نیروی انسانی و حق انعقاد قراردادهای دستجمعی در توافق با مسئولان در ابتدای امسال گنجانده شده بود و مسئولان قول عملی ساختن آنها تا پایان تابستان را داده بودند.
در اعتصاب بزرگ واحد های پتروشیمی بندر شاپور و ماهشهر بیش از 6000 کارگر حضور داشتند که علاوه بر خواست اجرای توافقات قبلی، خواستار دریافت مزایای خود مانند پاداش تولید و بدی آب و هوا شدند.
خواست لغو قراردادهای موقت و حذف شرکت های پیمانکار نیروی انسانی از زمره خواست های بنیادی و مشترک طبقه کارگر و دیگر زحمتکشان میهن ما به شمار می آید. طی سال گذشته تعدادی از حرکت های اعتراضی در کارخانجات ذوب آهن اصفهان، مجتمع پتروشیمی تبریز، پولاد مبارکه و پالایشگاه اراک با خواست لغو قراردادهای موقت صورت گرفته است. این مبارزه با توجه به انتشار پیش نویس اصلاحیه قانون کار توسط دولت ضد ملی احمدی نژاد که در آن موضوع قراردادهای دایم بکلی حذف می گردد، از اهمیت اصولی برخوردار بوده و می توان اعتصاب مجتمع های پتروشیمی خوزستان را واکنش اعتراضی کارگران و زحمتکشان در پاسخ به یورش ارتجاع به دستاوردهای تاریخی و سلب حقوق سندیکایی ارزیابی کرد. واکنش و حرکتی که می باید به لحاظ سازماندهی و سطح همبستگی ارتقاء داده شود. بعلاوه کارگران دلیر پتروشیمی های استان خوزستان با اعتصاب خود، برنامه های اقتصادی-اجتماعی ضد مردمی نظیر قانون هدفمند سازی یارانه ها را نیز به چالش گرفتند.
طبقه کارگر ایران خصوصا کارگران شاغل در واحدهای بزرگ صنعتی به خوبی اثرات ویرانگر اجرای سیاست آزادسازی اقتصادی را با پوست و گوشت خود احساس کرده و به درستی نابودی امنیت شغلی خود را نتیجه پیاده ساختن چنین برنامه هایی می دانند. با توجه به همه این مسایل اعتصاب کارگران مجتمع های پتروشیمی بندر شاپور و ماهشهر نمودار نارضایتی ژرف زحمتکشان از اوضاع موجود و پیامدهای مخرب اجرای سیاست های اقتصادی-اجتماعی رژیم ولایت فقیه است. وظیفه مهم و اولویت امر در اوضاع بغرنج کنونی مبارزه خستگی ناپذیر برای ارتقا سطح رزمندگی جنبش کارگری بوده و هست.

سایت حزب توده ایران
۱۰ مهر ۱٣۹۰ - ۲ اکتبر ۲۰۱۱

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: