اتحادیه اروپا آری، زندان اروپا نه!
مترجم: بردیا ضرغام
گفتگوی هفته نامه ی آلمانی اشترن
با لیانا کانلی نماینده حزب کمونیست یونان در پارلمان
سوال:
شما در کشورتان به عنوان سخنگوی خلق اعتباری خاص کسب کرده اید. شما از
اعماق قلبتان سخن میگویید. مایلیم شما را با نگرانی های آلمان در مورد
بدهکاری های شما آشنا سازیم. ما کی میتوانیم پول خود را از شما پس بگیریم؟
جواب: شما به آدرس درستی مراجعه کرده اید. و باید با صراحت به شما بگویم که
پول شما در اختیار خلق یونان نیست. این پول ها از سویس، لندن و لیشتن
اشتاین سر برآوردند. شما می توانید در این مورد از کنسرن های فراملیتی سوال
کنید.
سوال: صحبت بر سر کنسرن ها نیست، بلکه بر سر پول هاییست که مردم آلمان از
مالیاتهای خود به دولت یونان پرداختند.
جواب: موضوع اینطور نیست. این پول های کارگران یک کشور به کارگران یک کشور
دیگر نیست بلکه از یک کاست به کاست دیگر است. یونان به دست یک فامیل اداره
میشود نه به وسیله خلق.
سوال: ما پول خود را نه به حساب یک فامیل بلکه به دولت منتخب شده مردم
واریز کرده ایم. بنا بر این می خواهیم پول خود را پس بگیریم.
جواب: جان من (darling)
این مشکل شماست نه مشکل ما.
سوال: بنا بر این بهتر بود که به شما پول قرض نمی دادیم و یا اصلا بهتر بود
شما را وارد جریان یورو نمی کردیم.
جواب: این اشتباه شما بود. چرا یورو را به ما داده اید؟ چرا آمار تقلبی
منتشر شده دولت را باور کرده اید؟ آیا به ما علاقمند بودید؟ یا آفتاب گرم
ما شما را شیفته و وسوسه کرده بود؟ خیر، شما قمار کردید. شما فکر کردید که
این معامله خوبی خواهد بود. اما شما به دولتی اعتماد کردید که سر تا پا
فاسد است. و دولتی که آمار را دستکاری می کند ناتوان است. این سوداگری محض
است. شما قمار را باختید.
سوال: اگر در کشور شما دمکراسی کاربردی ندارد و کشور طبق ادعای شما به
وسیله یک فامیل حریص اداره میشود با این حال دلیلی ندارد که کشور آلمان
غارت شود. مالیات پردازان کشور ما علاقه ای به مشکلات داخلی شما ندارند.
جواب: چطور؟ واقعا ندارد؟
سوال: صد درصد. ما مایلیم که شما مشکلات تان را خودتان حل کنید.
جواب: پس چرا اینقدر برای ما مشاوران و مراقبان همه چیزبین می فرستید که به
ما امر و نهی میکنند چه بکنیم یا نکنیم؟
سوال: برای اینکه پول ما در دست شماست.
جواب: بله. برای اینکه ما باید ماشن های صادراتی شما را بخریم. شما
صادرکننده اید و ما واردکننده.
سوال: پس این هم برای شما معامله خوبی است زیرا هم پول در اختیار شما
گذاشته می شود و هم ماشین.
جواب: و نه فقط ماشین. ما مجبوریم که با آن پول هم زیردریایی، تانک لئوپارد
((Leopard
و دیگر تجهیزات نظامی که شما به ما صادر میکنید بخریم. ده درصد کل بوجه ما
فقط به این کار اختصاص داده شده است.
سوال: اگر از پس بودجه آن بر نمی آیید چرا آن تجهیزات را می خرید؟
جواب: برای اینکه ما مورد تهدید دائمی دوستان ترک شما هستیم.
سوال: اما ما همه عضو ناتو هستیم. آلمان، یونان و ترکیه متحد هم هستند.
جواب: ترکیه کشور پرجمعیتی است و فضای بزرگی نیاز دارد. از طرف دیگر سیستم
اجتماعی ما به وسیله مهاجرین غیرقانونی که به کشور ما وارد میشوند مورد
تهدید است. برای اینکه شما جنگ به راه میاندازید. در افغانستان، پاکستان،
لیبی و یوگوسلاوی. شما پول به ما می دهید تا ما بتوانیم این یک میلیون و
هفت صد هزار پناهنده را تغذیه کنیم.
سوال: شما ما را دچار سرگیجه میکنید. آیا تمام این میلیارد ها به حساب این
ها واریز شده است؟
جواب: شما برای بازسازی شرق آلمان پول هایی بیشتری خرج کرده اید.
سوال: آن مربوط به آلمان بود. پس باید چنین کاری در مورد یونان هم بکنیم؟
جواب: بله، روشن است. شما تصمیم گرفتید که رهبر اتحادیه اروپا باشید و این
خرج دارد. شما می خواهید با غول های اقتصادی هند و چین مقابله کنید و می
خواهید اروپا را رایش چهارم خود بکنید. شما کشورها را نه با تانک ها و
هواپیما های جنگی بلکه با پول هایتان فتح میکنید. بنا بر این یورو واحد پول
شما است نه ما.
سوال: فقط کم مانده که ما را نازی خطاب کنید و مورد تهمت قرار دهید.
جواب: اتحادیه اروپا برای انسان ها نیست بلکه برای هیولاهای سرمایه داری
است. شما به ایده اروپایی خیانت کرده اید. انسان ها و ایده ها دیگر هیچ
ارزشی ندارند. حتی کارگران آلمان هم در اثر این شرایط در وضع غم انگیزی بسر
می برند.
سوال: ما آلمانی ها تغییر و تحولات عظیمی را از سر می گذرانیم. به این
مفهوم که ما هم بانک ها، هم پرتغالی ها، ایرلندی ها و هم شما یونانی ها را
نجات می دهیم. اگر می دانستید ما این کار را چگونه انجام می دهیم؟
جواب: من کاملا مشتاقم بدانم که چگونه شما این کار را انجام می دهید.
سوال: با رفرم در سیستم اجتماعی خود. ما آلمانی ها بیشتر و سخت تر از ده
سال پیش کار میکنیم و در دستمزد ها هم تغییری صورت ندادیم. اما شما اعتصاب
میکنید.
جواب: جان من, ما با هر اعتصاب خود را قربانی می کنیم. ما هر روزی که کار
نمیکنیم مزدی هم دریافت نمیکنیم.
سوال: دست کم باید امیدوار بود که بتوانید از پس مخارج آن هم برآیید؟
جواب: چقدر بیشرمانه این را ادعا میکنید. واقا بدتر از این نمی شود به یک
یونانی که از سر ناچاری محض اعتصاب میکند توهین کرد. ما سخت کار میکنیم و
مالیات می پردازیم.
سوال: وزارت دارایی شما حدس میزند که طی سال های متمادی در بیش از یک سوم
مالیات ها اختلاسی صورت گرفته است. اگر یونانی ها در کاری تخصصی داشته
باشند همین یک کار است. اکثر وکلا و طبیبان را چه میگویید که فقط ادعای ده
هزار یورو در سال دارند اما کشتی های پر زرق و برقشان در بندر میکونس لنگر
انداخته.
جواب: آنها فقط دسته کوچک از دزدان هستند. سهم عظیم مالیات را (۵۷
درصد) مردم کم درآمد می پردازند.
سوال: شما خود نماینده پارلمان هستید. توضیح دهید چرا هیج حکومتی در یونان
طی سالیان متمادی نتوانسته است از ثروتمندان مالیات بگیرد و همیشه در
مقابله آنان شکست خورده است؟
جواب: آیا میخواهیم درمورد مسائل بومی و منطقه ای در دنیایی که هم سرمایه و
هم همه چیز آن جهانی شده صحبت کنیم؟
سوال: ما می خواهیم درباره سیستم مالیاتی یونان صحبت کنیم اما شما از آن
طفره میروید.
جواب: ما یونانی ها طفره نمیرویم. من ارتباط مسائل باهم دیگر را توضیح
میدهم.
سوال: پس درباره مسائل مالیاتی صحبت کنید.
جواب: شما با این پرسش مرا عصبی میکنید. صحبت بر سر مسائل منطقه ای نیست.
ما قبل از یورو میتوانستیم به خوبی خود را تغذیه کنیم. پنجاه سال پیش ما
باغ اروپا بودیم. امروز ما فقط واردکننده و فقیرخانه اروپا شدیم. ما می
خواهیم از این زندان که به آن اتحادیه اروپا میگویند، که به هیچ وجه
اتحادیه نیست خارج شویم.
سوال: پس فرار از اتحادیه اروپا و نپرداختن بدهی ها تنها پیشنهاد شماست.
جواب: اگر ما از این زندان خارج شویم به اندازه کافی پول در اختیار خواهیم
داشت. و این برای شما ساده ترین راه مسئله است. شما باید این حقیقت را
بپزیرید. ما حدودا سی صد و چهل میلیارد بدهی داریم. در سال
۲۰۱۵
به چهار صد میلیارد بالغ خواهد شد و پنج سال بعد از آن به هشت صد میلیارد
خواهد رسید. شما چگونه می خواهید پول خود را دریافت کنید؟ من نمیتوانم به
شما پاسخ درستی بدهم.
سوال: چطور است که بعضی از موسسات خود را دولتی کنید.
جواب: ما به این پیشنهاد تن نخواهیم داد. این به معنی نابودی ثروتهای ما
است. ما کارخانه تولید برق، خیابان ها، بنادر و سرزمین خود را نگه خواهیم
داشت. این را به مردم آلمان هم بگویید. هم به تحصیل کنندگانتان هم به عوام.
ما فاوست گوته نیستسم. ما روح خود را به شیطان نمی فروشیم.
سوال: کشور های اروپای شرقی اقتصاد خود را با پرداختن مزد حداقل به کارگران
حدودا سروسامان داده اند. چرا شما تن به چنین رفرمی نمی دهید؟
جواب: عجب. شما می خواهید ما را فقیران غرب اروپا کنید.
سوال: کارگران شما همیشه زندگی خوبی داشته اند. برای مثال در واحد های حمل
و نقل و صنایع نفت.
جواب: این مثال ها در همه جا صدق نمی کنند و با این مثال ها آلمانی ها فکر
میکنند که ما مانند اوناسیس زندگی میکنیم. چه مهملاتی. حقوقها در نزد ما
حتی پایین تر از حد متوسط استانداردها در خود اتحادیه اروپا است.
سوال: پس نمی خواهید با حقوق کم تر کار کنید و از منابعتان چشم پوشی کنید.
و جرأت نزدیک شدن به اموال ثروتمندان را هم ندارید. یعنی پول ما به هدر
رفته است.
جواب: من برای آلمانی ها یک پیشنهاد دارم و شاید هنوز یک راه حلی برای
پرداخت بدهی های شما موجود باشد. به جای اینکه ما پول ها را به بانک ها
پرداخت کنیم تضمین میکنیم که در سی سال آینده هر آلمانی می تواند در هر
تابستان ده روز به طور رایگان در یونان بسربرد و در سواحل ما به بتفریح
بپردازد. پس شتاب کنید.
منبع: هفته نامه ی اشترن به تاریخ
اخبار روز:
www.akhbar-rooz.com
يکشنبه
۹
مرداد
۱٣۹۰
-
٣۱
ژوئيه
۲۰۱۱
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
