ادغام وزارتخانه ها، و آینده
سازمان تامین اجتماعی
طبقه
کارگر و دیگر زحمتکشان میهن ما به حق خواستار استقلال و عملکرد شفاف سازمان
تامین اجتماعی در مقابل دستبرد و مداخله های پی در پی دولت های جمهوری
اسلامی اند. تامین اجتماعی، پیدایی و فعالیت آن، از زمره دستاوردهای تاریخی
مبارزات کارگران ایران است. این سازمان می باید بیانگر اراده و خواست
زحمتکشان کشور و مدافع منافع آنان باشد.
بحث پیرامون ادغام وزارتخانه ها طی هفته های اخیر دامنه گسترده تری یافت و
زوایای دیگری از هدف های این برنامه را آشکار ساخت.
یکی از موضوع های بسیار مهم در پیوند با ادغام وزارتخانه ها چگونگی فعالیت
و آینده برخی ارگان ها و سازمان های تاثیرگذار مانند سازمان تامین اجتماعی
است.
با ادغام وزارتخانه های رفاه و کار و امور اجتماعی، وضعیت صندوق تامین
اجتماعی به یک بحث داغ و حساس بدل گردیده و نقطه نظرهای گوناگون پیرامون
آینده مجموعه سازمان تامین اجتماعی جریان دارد.
خبرگزاری ایلنا، ۲۴ اردیبهشت ماه، در گزارشی یادآوری کرد: ”مدیر عامل صندوق
تامین اجتماعی در ادامه با اشاره به تصویب ادغام وزارتخانه های رفاه و کار
و تاثیر این ادغام بر فعالیت صندوق تامین اجتماعی گفت، تامین اجتماعی دارای
سه حوزه فعالیت بیمه ای، درمانی و اقتصادی است که این سه حوزه در ارتباط با
یکدیگر هستند و به صورت یک بدنه واحد عمل می کنند که با حفظ این انسجام در
ساختار جدید، خدمت رسانی صندوق تامین اجتماعی بدون هیچگونه مانعی تداوم
خواهد داشت.“
این سخنان در حالی بازگو شد که به دنبال طرح ادغام وزارتخانه ها و پیرو
سیاست مقررات زدایی و خصوصی سازی اعلام گردیده است که، برخی املاک تامین
اجتماعی به فروش می رسد. ایلنا، ۲۸ اردیبهشت ماه، در این باره نوشت: ”باید
نسبت به فروش و آزاد سازی املاک اقدام شود.“
درک اینکه چرا آینده سازمان تامین اجتماعی در کانون بحث های مربوط به خصوصی
سازی و ادغام وزارتخانه ها قرار دارد، چندان دشوار نیست. برای پی بردن به
کنه ماجرا و علت کشمکش حاد بر سر تصاحب سازمان تامین اجتماعی، مروری کوتاه
اما دقیق و موشکافانه به یادداشتی که با عنوان: ”سازمان تامین اجتماعی و
انتخابات“ که در خبرگزاری ایلنا، ۲۵ اردیبهشت ماه، انتشار یافته ضروری و
پراهمیت است.
در این یادداشت با صراحت اعلام می گردد که، دولت های مختلف و گرایش های
متنوع رژیم ولایت فقیه هر یک با انگیزه های مشخص از اعتبار و امکان های
مالی این سازمان تاثیر گذار به سود هدف های خود استفاده کرده و می کنند، و
آنچه در این بین فاقد اهمیت بوده است، منافع صاحبان اصلی سازمان تامین
اجتماعی یعنی کارگران و زحمتکشان است. در این یادداشت آمده است: ” اگر
نگاهی به سیر تطور قوانین و مقررات تامین اجتماعی طی دهه های اخیر
بیاندازیم به سیاهه ای از مداخلات غیر بیمه ای و سرریزهای حمایتی و تکالیف
مالایطاق دولت ها و مجالس مختلف در منابع و مصارف سازمان تامین اجتماعی که
در قالب طرح و لایحه و از طریق قوانین برنامه توسعه و برنامه و بودجه
سالانه صورت پذیرفته است، تهیه نماییم و آنرا با تقویم انتخابات مجلس و
ریاست جمهوری مطابقت دهیم، به وضوح و روشنی شاهد خواهیم بود که در مقطع
نزدیک به هر انتخابات یکسری تصمیمات سیاسی، صنفی، باندی و گروهی در خصوص
سازمان تامین اجتماعی اتخاذ می شود ... چون تامین کننده منابع تبلیغات
کاندیداهای ریاست جمهوری پیمانکاران و بنگاه های اقتصادی بزرگ هستند
تغییرات و تحمیلاتی که به سازمان تامین اجتماعی در موعد انتخابات ریاست
جمهوری می شود بیشتر به نفع کارخانجات [بخوان کلان سرمایه داران] و
پیمانکارارن بزرگ است.“
این وضعیت را مقایسه کنید با تصمیم دولت احمدی نژاد که دریافت فرانشیز از
کارگران را در مرکزهای درمانی رواج داده است. کارگران که سازمان تامین
اجتماعی متعلق به آنان است حتی نمی توانند از خدمات بیمه استفاده کنند، اما
در همان حال کلان سرمایه داران با تحمیل اراده خود از طریق دولت های جمهوری
اسلامی از امکان های این سازمان ثروتمند و با نفوذ به رایگان بهره می برند.
اینست سرانجام سازمان تامین اجتماعی درچارچوب رژیمی خودکامه، قانون گریز، و
سرکوبگر.
در ادامه، یاداشت فوق با اشاره به نقش مخرب دولت احمدی نژاد در تحمیل بسیج،
خادمین مساجد، هیات های عزاداری، طلاب و روحانیون، مداحان و قاریان به
سازمان تامین اجتماعی زیر نام ”پوشش بیمه برای اقشار ویژه و خاص“ خاطر نشان
می شود: ”حال این سازمان تامین اجتماعی را چه شده است که اینگونه خلع سلاح
و منفعل در مقابل مجلس و دولت می باشد و مورد آماج حملات و مداخلات و
تحمیلات غیر بیمه ای قرار گرفته است؟ چه کسانی و با چه نیاتی سازمان تامین
اجتماعی را به این روز انداختند؟ بیش از سه دهه است که بحث ادغام سازمان
تامین اجتماعی ... از سوی برخی مطرح شد و در قالب طرح و لایحه ارایه و
پیگیری شده بود، ولی سازمان توانسته بود در طی این سال ها با ارایه توجیهات
و دلایل کارشناسی مانع از این اتفاق شود ... حال چگونه شده است که از سال
گذشته و اخیرا در اثنای بحث ادغام وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت رفاه
...
زمزمه هایی مبنی بر واگذاری امر درمان سازمان تامین اجتماعی به وزارت
بهداشت ... به گوش می رسد و هیچکس نیست که از کیان و یکپارچگی تامین
اجتماعی دفاع کند؟“ طرح ادغام سازمان تامین اجتماعی از چند جنبه برای
ارتجاع حاکم و همه نیروهای هوادار نظریه نولیبرالی در درون و پیرامون
حاکمیت با اهمیت و مهم تلقی می شود. از یک سو بدهکاری کلان دولت های جمهوری
اسلامی با طرح ادغام ”پاک“ می شود، و از دیگر سو میدان برای فعالیت شرکت
های بیمه خصوصی داخلی و خارجی باز شده و بیمه، درمان، و سلامت و آینده مردم
به ویژه زحمتکشان در چنگال بیمه های خصوصی قرار می گیرد.
در واقع نیز ادغام سازمان تامین اجتماعی بخشی از طرح تحول اقتصادی یا همان
آزاد سازی اقتصادی است که اصل پذیرفته شده و محور برنامه های اقتصادی-
اجتماعی در رژیم ولایت فقیه است.
بنا به آمار رسمی، طلب سازمان تامین اجتماعی از دولت۲۳۰۰۰ میلیارد تومان
است و در همین حال کارفرمایان شرکت ها و پیمانکاران بزرگ و عمده کشور بالغ
بر ۳۵۰۰ میلیارد تومان به تامین اجتماعی بدهکارند. بحث ادغام تامین اجتماعی
اتفاقا از سوی همین جریان ها پیگیری می شود. تشکیل و فعالیت سازمان تامین
اجتماعی ثمره مبارزات جنبش کارگری میهن ما است. این سازمان در درجه اول
متعلق به کارگران و زحمتکشان است و باید در مسیر صحیح و در دفاع از منافع
آنان حرکت کند. طبقه کارگر ایران برای حفاظت از این دستاورد تاریخی خود
باید مبارزه یی همه جانبه را سازمان دهد.
به نقل از نامه مردم، شماره 870، 16 خرداد ماه 1390
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
