 |
|
نویدنو:14/03/1390 |
|
نویدنو 14/03/1390
براي هاله ي سحابي،آن اخترشب افروز علي رضا جباري (آذرنگ)
پروازجانت اي سبك بال سبك رو جان ما سوخت در منتهاي اين شبا هنگام تاريك مارا چه بايد كرد با اين درد جانكاه درون سوز اي باتو صدهادرد و اندوه ازتباهي هاي دوران اي با توصدها اخترشب تاب در اين كوره ره ماندي تو رخشان و شب افروز با ما خيال صبح روشن با سَحَرخند تو ماند زان سوي ره روشن چراغ جان تو پرتو فشاند
مارا به ره مگذار و مگذر سوي ديار جاودانان مهربانا! ديدار هرروز و شبت با خيل رهپويان پر امٌيد فردا پرواز را در اوج شب، براوج اين واديٌ دلگير تا صبحدم آسان نمايد جاودانا!
اي با تو صد آهنگ محزون از تلخكامي ها و از پروار ياران! اي باتو غوغاي سرود رودباران از رهگذار سخت پا ييز تا موسم سبز بهاران بامايي و در ما نميرد هيچ ياد ت پويا بمان تا روشناي بامدادان اين ماندگاري تا سحرگه نوش باد ت
با ما بمان، با ما بمان تا صبح روشن دراين شبان تيره ي رهپويه هامان پرواز جانت اي پرستوي سبك بال بادا نويد رويش گل در بهاران! صدها، هزاران در لاله زاران!
90/3/11-2011/6/1
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
|
|
|
