نویدنو:18/02/1390  

 

 نویدنو  18/02/1390

 

مبارزه طبقاتی در تایلند

گیلس جی اونگ پاکورن*  - برگردان میم حجری


در تایلند مسئله فراتر از تضاد میان نخبگان نو و کهنه است، پروفسور گیلس جی اونگ پاکورن می گوید.
طی هفته های گذشته صدها هزار سرخ پیراهن به خاطر دموکراسی بیشتر به خیابان آمدند، به خیابان های بانکوک و دیگر شهرها.
هدف نشان دادن قدرت خویش و افشای دروغ های حکومت سلطنت طلب و رسانه های گروهی بود که سرخ پیراهنان را نماینده اکثریت جمعیت کشور نمی دانند.
آماج اعلام شده جنبش سرخ پیراهنان واداشتن رژیم دست نشانده کودتای نظامی (2006) به برگزاری انتخابات جدید است.
ولی به دشواری می توان دریافت که رهبری جنبش سرخ پیراهنان چگونه می خواهد تظاهرات غول آسا را به اهرم مبارزه بر ضد ارتش بدل کند و قوای کودتا را درهم بشکند.
ظاهرا رهبری جنبش سرخ پیراهنان هنوز به حمله قطعی بر دژهای ارتش و سلطنت حاضر نیست. انتخابات جدید نیز حلال مشکلات نخواهد بود.
کثرت شرکت کنندگان در تظاهرات اما پیشرفت مهمی محسوب می شود. اکثریت قریب به اتفاق سرخ پیراهنان را توده های تهیدست تشکیل می دهند و رهبری جنبش علنا از «مبارزه طبقاتی» میان توده های تهیدست و نخبگان سخن می گوید.
جنبش سرخ پیراهنان در هر صورت باید ادامه یابد، نفوذ خود را در میان کارگران شهرها و رده های پائینی ارتش گسترش دهد تا قدرت کافی برای تغییرات واقعی را بدست آورد.
هر سازش و مصالحه به حفظ قدرت نخبگان سلطنت طلب منجر خواهد شد و تلاش در راه مدرنیزاسیون جامعه را نقش بر آب خواهد ساخت.
بحران سیاسی که ما پس از کودتای 19 سپتامبر سال 2006 بر ضد رژیم منتخب تاکسین شیناواترا شاهدیم، از مبارزه طبقاتی جدی میان کنسرواتیوهای ثروتمند و توده های تهیدست شهر و روستا حکایت می کند.
خلئی که در اردوی چپ پس از فروپاشی حزب کمونیست تایلند پدید آمده، به میلیونری به نام تاکسین و حزب او معروف به «تای راک تای» (تایلندی دوستدار تایلندی است!) امکان جلب توده های ساده کشور را پدید آورد .
بسیاری از مفسران ادعا می کنند که تضاد کنونی تنها میان تاکسین و کنسرواتیوها، یعنی میان «طبقه سرمایه دار مدرن» و « نظام فئودالی سابق» شعله می کشد.
قضیه اما در واقع از قراری دیگر است.
تاکسین با اقدامات اجتماعی ـ سیاسی خویش (مثلا بیمه سلامتی همگانی و برنامه های مربوط به توسعه روستائی) با توده های کارگر و تهیدست روستاها وحدتی تشکیل داد.
سرخ پیراهنان دوستدار تاکسین اند، ولی آماج های مبارزاتی شان در بازگشت تاکسین به قدرت خلاصه نمی شود. سرخ پیراهنان قبل از همه خواهان دموکراسی اصیل و عدالت اجتماعی اند.
هم تاکسین و هم مخالفین کنسرواتیو او طرفدار سلطنت اند و هر دو مؤسسات سلطنتی را برای حفظ و تحکیم حاکمیت طبقاتی بورژوازی مورد استفاده قرار می دهند.
کنسرواتیوها گام به گام از تاکسین فاصله گرفتند، زیرا می ترسیدند که برنامه های مدرنیزاسیون وسیع او که مورد پشتیبانی وسیع جمعیت کشور قرار داشت، موجب از دست رفتن امتیازات آنها شود.
جنبش دموکراسی طلب، اکنون می کوشد که تمامت ساختار نخبگان و سلطنت را زیر علامت سؤال قرار دهد. قابل توجه خودسازماندهی اعضا و خرید پیراهن های سرخ از جیب خویش است.
این مبارزه طبقاتی به تغییر مواضع سیاسی منجر می شود و کلیه بخش های جامعه را به محک آزمون و آزمایش می زند.

مسئله اصلی اکنون عبارت از این است که چگونه می توان مطالبات طبقه کارگر را به خدمت گرفت  و چگونه می توان دژهای قدرت دولتی را تسخیر کرد؟

(2. 4. 2010)

 

www.linksnet.deسرچشمه :

 

* - پروفسور گیلس جی اونگ پاکورن (1953) ،از مبارزان آکادمیکی ـ سیاسی تایلندی ـ انگلیسی ،مهاجر ضد سلطنتی تایلندی ،پروفسور علوم سیاسی در دانشگاه چولالانگکورن

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

بازگشت به صفحه نخست         

         

free hit counter