بمباران لیبی

قذافی در شرف سقوط است ، اما بعد چه؟

پاتریک کوکبرن- برگردان : ارش

در چند هفته آینده سرهنگ معمر قذافی احتمالا قدرت را از دست می دهد. نیروهای به صف شده علیه او بسیار قدرتمند هستند. حمایت سیاسی ونظامی از او بسیار ضعیف است . امریکا ، بریتانیا وفرانسه با زورمصمم  به نادیده گرفتن  بن بستی  هستند تا تسلط برآنچه را که او در تریپولی وبخشی از لیبی غربی بدان چسبیده است توسعه دهند در حالی که شورشیان شرق کشور را در دست دارند.

قذافی حتی قبل از حمله هوایی قادر به بسیج بیش از 15000نفر برای پیشرفت در بنغازی نبود، وبسیاری از این افراد دوره سربازی را طی نکرده بودند . دلیل پیشرفت آنها آن است که شورشیان در شرق قادر نبودند 6000سربازی را که فرارآنها بر قیام اصلی تاثیر داشت  وارد مبارزه کنند.

اولین روز دخالت خارجی با پیشرفتی به شدت خوب بازتاب تجربه امریکا ومتحدانش در افغانستان در سال 2001 وعراق سال 2003 بود.حملات هوایی ستونی از تانک ها وپیاده نظام جنوب بنغازی را در هم کوبید. نجات یافتگان گریختند. این تارومارممکن است بزودی اضمحلال سریع طالبان وارتش عراق را بیاد اورد.

بسیاری از مردم عراق وافغانستان ازرهایی ازدست حاکمانشان خوشحال بودند ، وبسیاری از لیبیایی ها از دیدن عقب نشینی قذافی خوشحال خواهند شد . رژیم قذافی ممکن است سریعتر از آن چه اکنون انتظار می رود سقوط نماید . کارشناسان  در چند روز گذشته با تکان دادن انگشتانشان می گویند قذافی ممکن است دیوانه باشد اما احمق نیست ، اما این نظر دست کم گرفتن کیفیت  اپرای کمیک رژیم اوست .

این قدم بعدی – پس از سقوط قذافی – است که پتانسیل تولید بدبختی مشابهی با افغانستان وعراق را دارد. در هر دو مورد جنگ پیروزمند امریکا را بعنوان نیروی مسلط در کشور باقی گذاشت . این امر در عراق به سرعت به یک اشغال امپریالیستی مدل قدیم تبدیل شد . همانطور که یکی از رهبران عراق دوست دارد تکرار کند " اشغال مادر تمام اشتباهات بود." در افغانستان امریکا همیشه آماج تیرها بود ، حتی اگر حامد کرزای دولت را سرپرستی می کرد .

همان مشکل می رود که  در لیبی سر بر آورد. یک فقدان شریک محلی معتبر وجود خواهد داشت . شورشیان نشان داده اند که از نظر سیاسی ونظامی ضعیف هستند. در واقع ، اگر چنین نبود ، درآنجا هیچ نیازی به دخالت دقیقه نود خارجی برای نجات انها وجود نمی داشت .

رهبران محلی که در این شرایط در راس قرار می گیرند همیشه کسانی هستند که انگلیسی را بهتر صحبت می کنند وبا امریکا ومتحدان آن همراهی می کنند. در بغداد وکابل کسانی که در ابتدا سبز شدند کسانی بودند که  تملق  بیشتری می گفتند وکسانی  بودند که آماده بودند در مقابل  کنگره  ازعملکرد امریکا قدردانی اغراق آمیزی اظهار نمایند.   

اینجا پیچیدگی بیشتری وجود دارد . لیبی کشوری نفتی شبیه عراق است ، وثروت نفت به  بر انگیختن بدترین ها در تقریبا همه کس تمایل دارد. ثروت نفت منجر به خودکامگی می شود چون هرکسی که درامد های نفتی را در اختیار دارد می تواند (هزینه های گزافی) برای (ایجاد) نیروهای امنیتی قدرتمند پرداخت نماید وافکارعمومی را نادیده بگیرد. کشورهای کاملا متکی بر نفت  اندکی دموکراسی هستند    

رهبران حریص لیبی که کارت هایشان را بر سر چند ماه آینده بازی می کنند می توانند خودرا در وضعیت کسب مبلغ هنگفتی پول قراردهند. یک کارمند عراقی در بغداد قبل از سقوط صدام حسین در 2003 با بد گمانی اظهار داشت که " عراقی های تبعیدی  کپی برابر اصل کسانی هستند که بر ما حکومت می کنند " ، اما رهبری کنونی " از آنجایی که 30سال مارا چاپیده بودند " تقریبا سیر بودند در حالی که حاکمان جدید "بسیار گرسنه " خواهند بود.

پیش از این نشانه هایی وجود داشت که دیوید کامرون ، هیلاری کلینتون ، ونیکلاس سارکوزی  به باور کردن بسیارزیاد  تبلیغات  خود شان ، به ویژه  بر سر حمایت اتحادیه عرب از حمله هوایی نزدیک می شوند. دیپلمات ها ی به طور عادی تحقیر کننده دیدگاه های اتحادیه عرب ناگهان  فراخوان آن برای منطقه پرواز ممنوع را همچون مدرکی که ( نشان می دهد ) جهان عرب دخالت را همراهی می کند تلقی کردند.   

این (رابطه) به سرعت می تواند تغییر کند. (چون) رهبران اتحادیه عرب عموما افرادی هستند که " بیداری اعراب" برای جابجایی انها می کوشد . مشارکت نظامی در عملیات علیه دولت لیبی از سوی امارات متحده عربی وقطر ، اعضا شورای همکاری خلیج ( فارس) که با یکدیگر دولت های سلطنتی خلیج ( فارس) را تشکیل می دهند قابل انتظار است . این همان شورای همکاری خلیج (فارس) است که به تازگی برای کمک به دولت بحرین برای شکست  دادن معترضین دموکراسی خواه توسط اکثریت شیعه به بحرین سرباز اعزام کرده است . 

بدترین وحشیگری قابل پیگیری در جهان عرب در هفته های گذشته در لیبی نبود بلکه در یمن بود ، که تفنگداران هوادار دولت تظاهرات غیر مسلحانه را جمعه گذشته به رگبار بست و52 نفر کشته شدند.

از لحاظ اعمال اقتدار واقعی ، قذافی احتمالا نه از سوی لیبیایی ها بلکه توسط قدرت های خارجی که به سر نگونی آن یاری می کنند تعویض می شود. با عزیمت از آن چه در افغانستان وعراق رخ داد ، برای آن که رفتار های آنها در سراسر خاورمیانه بعنوان ریاکار ی وخود خواهی جلوه نماید  زیاد طول نخواهد کشید وبا مقاومت بیشتری مواجه می گردد.

سرچشمه: کانترپانچ

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: