درنگی بر "دوسیه نویسی" راه توده

ارژنگ غمگسار

می گویند اواخر عمر برناردشاو نویسنده شهیر ایرلندی دوستی بر او وارد شد وپس از کلی تعریف وتمجید که تو انسان شایسته وخوبی هستی گفت اما یک عیب داری . برنارد شاو پرسید عیب من از نظر تو جیست ؟ آن دوست جواب داد خیلی دنبال کسب مال وپول هستی . بر نارد شاو گفت درست اما بگو ببینم تو این همه سال دنبال چه بودی ؟ مرد گفت دنبال علم وفضیلت . بر نارد شاو با خونسردی گفت حالا درست شد . طبیعی است هر کسی دنبال چیزی می رود که فاقد آن است . حالا به فرمایش زنده یاد عمران صلاحی حکایت ماست :

درست در بحبوحه مدعای وزیر اطلاعات رزیم مبنی بر کشف "جزوه ای با ادبیات توده ای " که به تایید " بازجویان بخش حزب توده " هم رسیده است ، نشریه توده ای ستیز "راه توده" پا به میدان گذاشت تا با اشاره به مقاله ای ازالف .ج (رفیق احمد سپیداری) وبا این جملات که " از این نوع امضاء ها که اشاره کردید، مثل ح و ب. ج و خ. ر و ص. ب. باد ها ما هم روی برخی سایت های پراکنده مدعی طرفداری از نامه مردم و یا حزب توده ایران دیده ایم. "، "ادبیات توده ای " واقعی را به وزیر محترم گوش زد نماید وبا ذکر این که " ما هم چیزی از جمله ای که آن را نقل کرده اید نفهمیدیم." برائت خود را از این ادبیات ابراز نماید . ودر ادامه با سماجت باز جویانه وتحریک آمیزی بنویسد " کسی که حرفی داشته باشد که حداقل خود به آن مومن و معتقد باشد، آن را در ساده ترین جملات و با اسم و رسم واقعی خودش می نویسد و منتشر می کند تا جوابگوی آن هم باشد. هر وقت که پای مقاله ای از این ج. د- ح. ص- ر. ف- ب. باد ها دیدید بدانید که نویسنده یکجای کارش لنگ می زند و خرده شیشه دارد!" تا در پیشگاه پلیس سیاسی اعلام نماید که آن کسانی که پشت این نام ها هستند همگی توده ای بوده و " شیشه خرده " دارند.

 شناخت این که هویت چه کسی، الف .ج ها ، یا راه توده واقعی است کار دشواری نیست .

راه توده با سرقت عنوان یک نشریه حزبی وآرشیو حزب توده ایران شکل گرفته است . به صورت جعلی بارها به نام "حزب توده ایران" اعلامیه صادر کرده است . با تقلب وارد جلسه حزبی حزب کمونیست دانمارک با عنوان توده ای شده وادعای "یگانه نماینده راستین " حزب توده ایران بودن را مرتب درنوشته هایش تکرار می کند.وبا ترفند های خر رنگ کنی مثل این سناریوهنوزهم بر این که "هویتش" مورد تایید بسیاری است تاکید می گذارد. راه توده در پرسش وپاسخی ساختگی از قول خواننده ای می نویسد :" ضد انقلاب نمی تواند بنام انقلاب سخن بگوید، اگر انقلابی ها با صدای بلند از انقلاب دفاع کنند. پیشنهاد می کنم راه توده به نام حزب توده ایران سخن بگوید و اجازه ندهد کسانی که سنخیتی با مشی توده ای ندارند بنام حزب سخن بگویند .این توده ای ها هستند که تشخیص می دهند روش وسیاست صحیح توده ای کدام است . " وخود نیز بدون هیچ توضیحی درباره انقلاب وضد انقلاب و... ادامه می دهد :

" راه توده: دوست عزیز، به جای سخن گفتن بنام حزب، اجازه بدهید همان روش و سیاستی را ادامه بدهیم که شما در بخش آخر پیام کوتاه خود به اهمیت آن اشاره کرده اید. مشُگ آنست که خود ببوید، نه آن که عطار بگوید. به صرف سخن گفتن بنام حزب، هیچ مشکلی حل نمی شود، که اگر حل میشد، "نامه مردم" گرفتار مشکل کنونی نبود." به راستی سخیف تر از این هم می توان سخن گفت وادعای هویت کرد؟ از نگاه آقایان " نامه مردم" همیشه گرفتار مشکلاتی است وتنها منحصر به "مشکل کنونی" نیست . چرا که راه توده ازروز نخست تاسیس سارقانه خود برهمین ادعای توده ای ستیزانه شکل گرفته است .

حال آن که الف .ج نه ادعای توده ای بودن کرده است ، نه از جانب حزب توده ایران ویا هر سازمان دیگری سخن گفته است . ودر واقع با هویت حقیقی خود بعنوان یک فعال سیاسی سخن می گوید.حال اگر از اسم مستعار استفاده می کند لابد دلایل منطقی خودش را دارد.  

 اما پیشگامی ودرخشندگی کارالف .ج بعنوان فعال سیاسی روشنفکری که تلاش می کند وضعیت جامعه خودرا به صورت علمی مورد بررسی قرار دهد از نظر هر شاگرد مکتب سیاست ، حتی اگر دچار کوررنگی اجتماعی باشد قابل انکار نیست، که با تیز بینی علمی خیلی فراتر وزود تراز بسیاری ازمدعیان دنیای سیاست وازجمله "راه توده" ، جریان زیر پوستی جامعه سیاسی ایران را دیده ونسبت به تحولات آن عکس العمل نشان داده است . 

البته کار اصلی راه توده " دوسیه نویسی" وایجاد تفرقه در صفوف جنبش انقلابی است . از پرونده سازی برای شالگونی راه کارگری بگیر تا رئیس دانای عضو کانون نویسندگان ، از پورمندی وتابان اکثریتی بگیر تا الف.ج مستقل ، از دفاع از فرخ نگهدار بگیر تا ... وهمه هم در راستای تخریب حزب توده ایران واتحاد جنبش چپ که در این فرصت کوتاه مجال توضیح آنها نیست .

راه توده پروای هیچ پلیس سیاسی را هم ندارد واز همه می خواهد بنام واقعی خود سخن بگویند. این امر ناشی از نادانی راه توده نیست که حداقل اطلاع از تاریخ مبارزات انقلابی در ایران وسراسر جهان نشان می دهد که استفاده از اسامی مستعار به دلایل مختلف از جمله دلایل امنیتی امری رایج بوده ، هست وخواهد بود ، بلکه ناشی از آن است که به این بهانه به بی اعتبار سازی افراد به پردازد تا در سایه بی اعتباری آنها پروژه های ضد مردمی خودرا پیش ببرد.

شاهد این ادعا درست یک هفته پس از حمله به الف .ج در سرمقاله راه توده خودرا آشکار کرد و نشان داد راه توده با حمله به الف .ج ، بدون پرداختن به محتوی نوشتاراو – که البته سواد درک آن رانیز به اعتراف خود ندارد- خود عملا یکی از طرف های مدعی انتخابات ونماینده راست ترین جناح روحانیت است . موضع گیری راه توده نسبت به الف .ج  نشان می دهد که مقالات الف .ج در مجموع خود چیزی جز سنگ محکی برای ارزیابی موضع گیری انتخاباتی راه توده نبوده وپروژه از پیش طراحی شده او برای انتخابات را ناکارآمد نموده است ، واین تخطئه وپرونده سازی رامی توان در واقع رفتن به پیشبازسرکوب الف .ج ها ارزیابی کرد .

بهمن 1389

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: