نویدنو:27/09/1389                                                                    صفحه قابل چاپ است

 

 نویدنو  27/9/1389

 


نویدنو: دوازدهمین همایش احزاب کمونیست وکارگری در روزهای سوم تا پنجم دسامبر سال جاری در تشوان افریقای جنوبی به میزبانی حزب کمونیست افریقای جنوبی بر گزار شد . نوید نو به تدریج متن کامل بیانیه این گرد همایی وسخنرانی های احزاب کمونیست شرکت کننده در همایش را دراختیار خوانندگان خود قرار خواهد داد. متنی که ملاحظه می کنید بخشی از بیانیه پایانی همایش است که ادامه آن در شماره بعد تقدیم خواهد شد .

 

دوازدهمین همایش جهانی احزاب کمونیست وکارگری

تشوان، آفریقای جنوبی سوم تا پنجم دسامبر 2010

 

بیانیه تشوان

دوازدهمین همایش جهانی احزاب کمونیست وکارگری روزهای سوم تا پنجم دسامبر سال 2010 در تشوان آفریقای جنوبی با عنوان " تعمیق بحران سیستمی سرمایه داری . وظایف کمونیست ها در دفاع از حق حاکمیت ملی، تعمیق اتحاد اجتماعی، تحکیم جبهه ضد امپریالیستی در مبارزه برای صلح ، ترقی وسوسیالیسم " بر گزار شد

102نماینده به نمایندگی از 51حزب شرکت کننده از 43کشورواز تمام کشورهای جهان  برای به پیش بردن کار همایش پیشین ما ، وبرای ارتقا وتوسعه عمومی و حرکت همگرایانه حول یک چشم انداز مشترک گردهم آمدند .

تعمیق بحران سرمایه داری

اوضاع جهانی به مسلط شدن بحران پایدار وعمق یابنده سرمایه داری ادامه می دهد. این واقعیت بر تحلیل های مطرح شده در بیانیه 2008ما در سائو پولو و2009 دهلی نو، دهمین ویازدهمین همایش جهانی مهر تایید می زند. بحران جهانی جاری سرمایه داری بر محدودیت تاریخی آن ونیاز به سرنگونی انقلابی آن تاکید می نماید . آن (بحران) تشدید تضاد بنیادی سرمایه داری میان صفت اجتماعی تولید و مالکیت خصوصی سرمایه داری را نشان می دهد.

بحران ساختاری است – علیرغم توهم های مغایر سرمایه داری پیش از 2008،سرمایه داری نمی تواند از ماهیت خود ، گرایش ساختاری به چرخه رونق ورکود فرار کند.بحران جهانی جاری یک مظهر به ویزه شدید رکود سرمایه داری ناشی از اضافه تولید سرمایه داری است .اکنون ، همچون گذشته ،هیچ پاسخی در منطق سرمایه داری ، به بحران های ادواری ، با مشخصه نابودی غیرعقلانی دارایی های عظیم اجتماعی – از جمله بیکارکردن جمعی، تعطیلی کارخانه ها، وحمله عمده به دستمزدها ، مستمری ها ، تامین اجتماعی وتحلیل معاش مردم ، غیر از خود بحران وجود ندارد. این همان جهتی است ، که ما در دو همایش پیشین ، به درستی اثبات کردیم که بحران جاری صرفا قابل استناد به کوتاهی ذهنی ، به حرص وآز بانکداران یا بورس بازان مالی نبوده ، بلکه بحرانی تعبیه شده در ترکیب سازمانی خود سرمایه باقی می ماند .

پایداری بحران با تغییرات عمده ای در تعادل نیروهای جهانی ترکیب شده است . به ویژه ، کاهش مداوم سلطه جهانی اقتصاد امریکا ، رکود تولید عمومی در اقتصاد های پیشرفته سرمایه داری ، وظهور قدرت های اقتصادی جدید جهانی ، از جمله  چین وجود دارد . بحران رقابت بین مراکز امپریالیستی ونیز بین قدرت های مستقر شده وقدرت های نوظهوررا تشدید کرده است . این امر جنگ ارز به رهبری امریکا ، تمرکز ومرکزیت یافتن قدرت اقتصادی وسیاسی در داخل اتحادیه اروپا وتعمیق مشخصه آن بعنوان یک بلوک امپریالیستی با هدایت قدرت های اصلی سرمایه داری ،تند کردن واضح مبارزه داخل امپریالیستی برای بازار ها ودسترسی به مواد اولیه ، گسترش نظامی گری ، از جمله تحکیم اتحاد های متجاوز ( مثلا ، همایش ناتو در لیسبون با راه کار استراتژیک خطرناک "جدید" ش) ، فراوانی نقاط تنش منطقه ای وتجاوز( مشخصا در خاورمیانه ، آسیا وافریقا ) کودتا ها در امریکای لاتین ، تشدید گرایش های  نو امپریالیستی در منازعات  قومی شعله ور وافزایش یافتن نظامی کردن امور در سراسر افریقا، از جمله افریکوم  درمیان دیگر چیزها را شامل می شود.

هم زمان آشکار شده است که خط سیر سرمایه داری با حداکثر کردن سودش ، نابودی عجولانه منابع طبیعی ، ومحیط زیست در کل ، تهدید کلانی را به حفظ خود تمدن بشری مطرح می سازد. نخبگان سیاسی در کشورهای عمده سرمایه داری با پیشنهادهای گوناگون شان برای "فن آوری های سبز" وتجارت کربن در بهترین حالت سازگاری  سوداوری سرمایه را افزایش می دهند در حالی که تغییر شکل طبیعت را عمق می بخشند ، وبحران های ناشی از تغییرات اقلیمی  را به کشورهای کمتر توسعه یافته انتقال می دهند.بحران های سیستم سرمایه داری که ما بعنوان نوع بشر با آن ها مواجهیم مستقیما با ناتوانی سرمایه داری برای باز تولید خود پیوند دارد که جز از طریق بر اندازی خود سرمایه داری  میسر نیست .  

در مواجهه با این واقعیت ها ، سرمایه در همه جا برای باز گشت به گذشته ، برای نگه داشتن سود وانتقال مسئولیت بحرانش به دوش طبقه کارگراز طریق تشدید استثمار مبتنی بر جنسیت وسن ، مبتنی بر فقرای شهر وروستا، ومبتنی بر حوزه گسترده ای از اقشار میانی مبارزه می کند .استثمار تشدید شده است ، دولت در حال نجات بانکداران خصوصی وشرکت های مالی است در حالی که نسل های آینده را در برابر سطح بدهی های غیر قابل تحمل بی پناه می گذارد ، وتلاش های شدیدی برای باز پس گرفتن مزایای اجتماعی وجود دارد.

در تمام جهان سرمایه داری ، حقوق اجتماعی، اقتصادی، سیاسی وتامین اجتماعی کارگران منسوخ می شوند.هم زمان سیستم های سیاسی ارتجاعی ترشده ، آزادی های دموکرتیک ومدنی ، به ویژه حقوق اتحادیه های کارگری را محدود می کنند. تقلیل ها، از جمله قطع هزینه های عمده بخش عمومی تاثیر ویرانگری بر کارگران ، به ویژه زنان کارگر داشته است . تلاش هایی نیز برای  معطوف کردن تنگدستی توده ای ونا امنی به عوامفریبی های  ارتجاعی، نژاد پرستی وبیگانه هراسی هم دوش قانونی کردن نیروهای فاشیستی وجوددارد . این ها جلوه های  گرایش های ضد دموکراتیک واستبدادی هستند که با گسترش حملات ضد کمونیستی وکارزارهایی در بخش های زیادی از دنیا نیزمشخص می شوند.در افریقا ، اسیا وامریکای لاتین ما شاهد تحمیل مکانیزم های جدیدی از ستم ملی وطبقاتی بر ملت خود از جمله ابزارهای اقتصادی ، سیاسی ونظامی ونیز آرایش صفی از ان جی او های هوادار امپریالیسم هستیم ،

هر چند ، برای توده های خلق ها ، به ویژه ، در افریقا ، اسیا وامریکای لاتین،  یادآوری آن مهم است که ، حتی پیش از بحران اقتصادی جاری جهانی نیز ، زندگی تحت سلطه سرمایه داری بحرانی دائمی، مبارزه ای روزانه برای بقای آشکار بود.حتی قبل از بحران جاری ، یک میلیارد نفر درمحلات کثیف زندگی می کردند، ونیمی از جمعیت جهان با در آمدی کمتر از 2دلار در روز سپری می کردند.با بحران ها این واقعیات به طورعظیمی بدتر شده اند.

اکثر این فقرای شهر وروستا،که همراه با اعضا خانواده بعنوان مهاجرین آسیب پذیر در کشورهای خارجی کار می کنند،قربانیان تبعیدی  توسعه سرمایه داری شتابنده در حال اجرا بر زمین های کشاورزی در افریقا ، اسیا وامریکای لاتین هستند.سرمایه داری جهانی، به سر کردگی شرکت های عمده در بخش کشاورزی- صنعتی ،بر علیه تقریبا نیمی از بشریت اعلان جنگ کرده اند – سه میلیون جمعیت روستایی باقیمانده در افریقا ، اسیا وامریکای لاتین .

  هم زمان موانع غیر انسانی علیه مهاجران وپناهندگان در حال اجرا است . رشد دائما فزاینده قارچ آسای محلات شهری ونیمه شهری انباشته از توده های فراموش شده به طور طبیعی در گیر در انواع فعالیت ها برای بقای زندگی  وجود دارند.دگرگون سازی شتابنده سرمایه داری زمین های کشاورزی درکشورهای با سطح پایین توسعه سرمایه داری معنی قتل عام جمعی داشته است . 

ادامه دارد
 

 

  

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

بازگشت به صفحه نخست         

         

free hit counter