پيرامون سفر
اوباما به هند
نويسنده: پراکاش کارات، دبير‌کل حزب کمونيست هند (مارکسيست)
باراک
اوباما، رييس‌جمهور ايالات متحده، در هفته اول نوامبر به هند سفر می‌کند.
آخرين باری که يک رييس جمهور ايالات متحده به هند سفر کرد، موقعی بود که
پرزيدنت جورج بوش در سال
۲۰۰۶
به هند آمد. در آن موقع، تظاهرات گسترده‌ای در کشور صورت گرفت. مخالفت با
سفر او عمدتاً به خاطر جنگ عليه عراق و اشغال آن بود. در دو مجلس پارلمان
عليه سفر او اعتراضاتی صورت گرفت.
انتخاب باراک اواما به عنوان رييس‌جمهور و پايان رژيم بوش در سراسر جهان با
استقبال رو‌به‌رو شد. انتظارات زيادی از رييس‌جمهور جوان آفريقايی-
آمريکايی تبار که در سنای ايالات متحده با جنگ در عراق مخالفت کرده بود،
وجود داشت. جهان پايان تجاوز لجام‌گسيختۀ نومحافطه‌کارانۀ دورۀ بوش را
انتظار می‌کشد. طی نزديک به دو سال دولت اوباما، دروغ بودن بخش عمده
انتظارات به اثبات رسيده است. در تمايل کلی و شکل، تغيير صورت گرفته است،
اما مضمون سياست خارجی ايالات متحده تغيير چندانی نکرده‌است.
گرچه ايالات متحده خروج نيروهای جنگی از عراق را اعلام کرده است، اما به
استقرار
۵۰٫۰۰۰
سرباز آمريکايی و ديگر نيروهای مزدور در عراق ادامه می‌دهد. پايگاه‌های
نظامی ايالات متحده برای نظارت بر منافع آمريکا که شامل به دست آوردن بخش
عمدۀ منابع نفتی کشور است، باقی خواهند ماند. دولت اوباما به هدف قرار دادن
ايران به بهانه موضوع هسته‌ای ادامه داده است و رهبری تحميل دور چهارم
تحريم‌ها عليه ايران را- که از طرف شورای امنيت سازمان ملل تصويب شد- داشته
است. علی‌رغم قول شروع مذاکرات برای حل عادلانه مسأله فلسطين، دولت اوباما
در انجام آن قصور کرده‌است، زيرا نمی‌خواهد لابی نيرومند يهودی در ايالات
متحده را از بر ضد خود برانگيزد. دولت اوباما به ناديده گرفتن طرح‌های
غيرقانونی و توسعه‌طلبانه اسرائيل در اراضی اشغالی ادامه می‌دهد.
اوباما
۳۰٫۰۰۰
سرباز بيش‌تر به افغانستان فرستاد و استراتژی «اَف‌پَک» [افغانستان-
پاکستان] را ابداع کرد. جنگ ايالات متحده- ناتو در افغانستان قادر به درهم
شکستن طالبان نخواهد شد، اما موفق خواهد شد فقط مصايب مردم افغانستان را
تشديد نمايد. دولت اوباما به محاصره اقتصادی غيرقانونی عليه کوبا ادامه
می‌دهد. و خواست دولت‌های متوالی برای «دمکراسی» در کوبا را به عنوان
پيش‌شرط پايان دادن به محاصره اقتصادی تکرار می‌کند.
تنها گام ارزشمندی که اوباما برداشت سخنرانی پراگ در سال
۲۰۰۹
بوده است که در آن خواهان خلع سلاح اتمی جهانی شد. متعاقب اين، «قرارداد
کاهش سلاح‌های استراتژيک» (START
III)
با روسيه امضاء شد که به کاهش يک‌سوم کلاهک‌های اتمی موجود دو کشور خواهد
انجاميد. البته، اين موافقت‌نامه در انتظار تصويب از طرف سنای ايالات متحده
است.
بعد
از دو سال، دولت اوباما ثابت کرده است که جمهوری‌خواه يا دمکرات، در دنبال
کردن اساسی استراتژی جهانی و اهداف سياست خارجی، که به سود طبقات حاکم
آمريکا هستند، هيچ تغييری رخ نخواهد داد.
اوباما در شرايطی به هند سفر می‌کند که اقتصاد ايالات متحده هنوز با نرخ
بالای بيکاری که
۹٫۶
درصد در تقلاست. اين، پشيبانی از او در ميان مردم را به ميزان قابل توجهی
کاهش داده است و در شکستی که دمکرات‌ها در انتخابات مجلس نمايندگان و سنا
خوردند، منعکس شد. سفر، بنابراين، شاهد تلاش جدی طرف آمريکايی برای اين
خواهد بود که هند بازارهای خود را باز کند و به شرکت‌های آمريکايی اجازه
بدهد در بخش‌هايی مانند فروش و کشاورزی سرمايه‌گذاری نمايند. هندی‌ها
می‌بينند که دولت اوباما گام‌هايی در جهت عدم تشويق شرکت‌های آمريکايی برای
انتقال بخش‌هايی از فعاليت‌شان به هند بر‌می‌دارد و هم‌زمان با آن، از هند
انتظار می‌رود تا فرصت‌های تجاری بيش‌تری در اختيار ايالات متحده قرار دهد.
سفر
پرزيدنت اوباما واکنش‌های گوناگونی را در هند موجب شده است. يک لابی هوادار
ايالات متحده وجود دارد که به خوبی در دستگاه حاکم جا گرفته است و اميدوار
است اين مناسبت بتواند برای تقويت اتحاد استراتژيک با ايالات متحده به کار
گرفته شود. آن‌ها گسترش بيش‌تر روابط دفاعی و گردن نهان به دستورات ايالات
متحده را برای باز کردن فرصت‌های سرمايه‌گذاری در بخش‌های جديد، تبليغ
می‌کنند. يک بخش پُر سر‌و‌صدای جناح راست و رسانه‌های سرمايه‌داری حتا
می‌خواهد هند با هدف ايالات متحده برای قرار دادن هند به عنوان يک نيروی
موازنه در برابر چين موافقت کند. ما در گذشته لاطائلاتی را در باره «جامعۀ
دمکراسی‌‌ها» که متحداً عمل می‌کند، از طرف دولت واج‌پائی در زمان دولت
کلينتون شنيديم.
عجيب به نظر می‌رسد، اما هنوز کسانی هستند که دلشان برای دورۀ بوش تنگ
می‌شود. رونن سن، سفير سابق هند در ايالات متحده، با گفتن اين‌که جورج بوش
بهترين رييس‌جمهور آمريکا برای هند بوده است، اين احساس را خلاصه کرد.
آن‌هايی که هوس متحد آمريکا شدن را دارند، دلشان برای دورۀ بوش تنگ می‌شود.
قول داده بودند هند را يک قدرت بزرگ کنند، به شرط آن‌که هند يک متحد
استراتژيک قابل اعتماد بشود.
تا
آنجا که به حزب کمونيست هند (مارکسيست) و چپ مربوط می‌شود، ما تفاوت بين
بوش و اوباما را می‌دانيم. در عين حال، ما آگاه هستيم که دولت اوباما
تداوم رويکرد اساسی ايالات متحده برای سلطه جهانی را نمايندگی می‌کند. به
اين دليل است که چپ تصميم گرفته است از اين فرصت برای برجسته کردن مخالفت
مردم هند با ادامه مداخلات امپرياليستی ايالات متحده استفاده نمايد. چپ
مخالفت مردم هند را با فشارهای فزايندۀ دولت ايالات متحده بر هند برای
تشديد سياست‌های اقتصادی نئوليبرالی در هند و تسهيل باز کردن بخش‌های حياتی
مانند کشاورزی، فروش و آموزش عالی به روی چند مليتی‌های آمريکايی، ابراز
خواهد کرد. سفر اوباما نبايد منجر به آن شود که به [فروشگاه‌های زنجيره‌ای]
وال‌مارت اجازه داده شود وارد خرده‌فروشی در هند بشود و زندگی معيشتی ده‌ها
هزار پيشه‌ور و مغازه‌دار کوچک را نابود نمايد. وزير بازرگانی و بخش‌هايی
از دولت «ائتلاف مترقی متحد» به دنبال ورود سرمايه‌گذاری مستقيم خارجی به
فروشگاه‌های زنجيره‌ای هستند.
براساس «قرارداد چهارچوب دفاعی هند- ايالات متحده» که در سال
۲۰۰۵
امضاء شد، ايالات متحده در پی به امضاء رساندن يک سری موافقت‌نامه است. دو
تای از آن‌ها- «موافقت‌نامه پشتيبانی لجستيکی» و «موافقت‌نامه ياداشت تفاهم
ارتباطات، عمليات مشترک و امنيت»- برای مبدل ساختن نيروهای مسلح هند به يک
متحد پنتاگون، کليدی هستند. اوباما مشتاق است که هند مقدار زيادی تسليحات
آمريکايی بخرد. هند تاکنون موافقت کرده است هواپيماهای حمل‌و‌نقل نظامی سی-
۱۷
را بخرد. آمريکايی‌ها بيش‌تر علاقه‌مندند که هند
۱۲۶
هواپيمای جنگنده، به قيمت بيش از
۱۰
ميليارد دلار را سفارش بدهد. احزاب چپ به طور پيوسته با همکاری نظامی با
ايالات متحده، که مانعی در مقابل سياست خارجی مستقل و استقلال استراتژيک
هند است، مخالفت کرده‌اند.
بايد به پرزيدنت اوباما گفته شود که مسؤوليت تضمين عدالت برای قربانيان گاز
بوپال، با اوست. يک شرکت آمريکايی مسؤول بدترين مورد فاجعه صنعتی در جهان
بود. اگر اوباما می‌تواند بريتيش پتروليوم
BP
را مجبور کند ميلياردها دلار برای تميز کردن آلودگی نفتی در سواحل خليج
[مکزيک] بپردازد، چرا شرکت داو‌کميکالز
Dow
Chemicals
نبايد مجبور شود بابت خسارات و تميز کردن منطقه بوپال بپردازد؟
احزاب چپ خواهند خواست که ايالات متحده کمک به اسرائيل را- که به اشغال
غيرقانونی اراضی اعراب طی بيش از چهار دهه ادامه داده است- متوقف کند.
آن‌ها از اوباما خواهند خواست به محاصره اقتصادی کوبا پايان دهد و گفت‌و‌گو
با ايران برای حل مسأله اتمی را بدون توسل به تحريم‌های تنبيهی، آغاز
نمايد.
در
روز
۸
نوامبر، پرزيدنت اوباما در پارلمان سخنرانی خواهد کرد. نمايندگان احزاب چپ
نيز، در کنار ديگران، به او گوش خواهند داد. در همان روز، تظاهرات و
ميتينگ‌هايی در سراسر کشور برای اعلام نظر مردم هند برگزار خواهد شد.
پرزيدنت اوباما بايد به آن‌ها گوش بدهد.
تارنگاشت عدالت
منبع: دمکراسی مردم
۷
نوامبر
۲۰۱۰
http://pd.cpim.org/2010/1107_pd/11072010_2.html
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
