نویدنو:13/05/1389                                                                    صفحه قابل چاپ است

 نویدنو

 

 

 جنگ

احمد سپیداری

 

انتقال مقر فرماندهی نیروی دریایی سپاه پاسداران به جنوب و صحبت از مین گذاری استان های جنوبی، آمادگی ها و مانورهای نظامی پیدا و پنهان طی ماه های گذشته، موضعگیری های علنی رهبران و فرماندهان نظامی اسرائیل، آمریکا و جمهوری اسلامی در احتمال وقوع جنگ، خمپاره پرانی های حماس و جهاد اسلامی به طرف اسرائیل، انفجار در کشتی نفت کش ژاپنی در تنگه ی هرمز و اعلام رسمی آماده بودن طرح حمله ی نظامی به جمهوری اسلامی توسط فرماندهی عالی ارتش آمریکا تنها بخشی از اطلاعات اعلام شده ای ست که افزایش خطر جنگی مرگبار در منطقه را گوشزد می کنند ...
من از مدت ها پیش و تا همین اواخر در این زمینه نوشته ام و خواهم نوشت. منظورم هم مقاله نویسی در این وبلاگ نیست. اما در برابر این خطر جنگ به نظرات گوناگونی برخورد کرده ام، که علاقمندم اینجا در میان بگذارم
1- گروهی جمهوری اسلامی را بزرگ ترین خدمت گذار آمریکا می دانند و از آنجا که جنگ بین دو همجنس را به رسمیت نمی شناسند، همه چیز را جنگ زرگری می دانند
2- گروه دیگری جنگ را امری نزدیک، ولی آن را جنگی قابل قبول برای رها شدن از چنگ جمهوری اسلامی می شناسند
3- گروه سوم ایجاد شرایط جنگی را فشاری برای پذیرش تسلیم از طرف جمهوری اسلامی می شناسند که به زودی به هدفش دست خواهد یافت و به همین دلیل دامن زدن به تبلیغات پر دامنه در زمینه ی صلح را زمینه سازی برای پذیرش خیانت تسلیم می دانند
4- گروه دیگر جنگ را امری غیر قابل قبول ولی ناگزیر می دانند و تصور می کنند به جای موضعگیری در مقابل متجاوزان و محکوم کردن بی نتیجه ی افراط گری های جمهوری اسلامی، بهتر است به فردای بعد از جمهوری اسلامی اندیشید و برای خود سرپلی ایجاد کرد.

به نظر من تفاوت های جدی زیادی بین نظرات بالا به چشم می خورد، اما همه ی آن ها در یک چیز مشترک اند: بی توجهی به ضرورت مبارزه علیه جنگ و حفظ صلح بعنوان مبارزه ای سرنوشت ساز بین نیروهای مترقی جهان از یکسو و صف ارتجاع و نیروهای جنگ طلب مدافع مجتمع های نظامی جهانی از سوی دیگر ...
پیروزی جنگ طلبان در بر پا کردن جنگ سوم خلیج، قدم بزرگی در چرخش دوباره ی آن ها به قدرت بلارقیب در عرصه ی جهانی با پیامدهای بسیار خطیر برای نیروهای ترقی خواه و مردم زحمتکش است. این جنگ برنده ای جز هارترین بخش سرمایه ی داری جهانی نخواهد داشت و برای ما همانقدر آزادی و امنیت به ارمغان خواهد آورد که برای مردم عراق و افغانستان آورد ...

سرچشمه : وبلاگ شب نگاشت ها

http://ahmadsepidari.blogspot.com/2010/08/blog-post.html


 

  

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

بازگشت به صفحه نخست         

         

free hit counter