متن زیر بیانیه بسیار قابل توجهی است که از سوی جبهه جوانان کمونیست
ایتالیا به مناسبت نتایج انتخابات سراسری منتشر شده است.
« برنده واقعی انتخابات از بورس سهام میلان سربرمیآورد که، دیروز،
قطعا بدون آنکه تحت تاثیر چشم انداز دولت راست افراطی به رهبری
"برادران ایتالیا" قرارگیرد بسته شد. سرمایه گذاران بزرگ آرامند چون
خیلی خوب میدانند که دولتی که پدیدار خواهد شد دوست کارفرماها و دشمن
کارگران خواهد بود. این دولت در سخن علیه دراگی، اما دراساس ازهمان
قماش خواهد بود.
دولتی که در هفتههای آینده تشکیل خواهد شد تداوم کامل دولتهای راست -
مرکز، چپ - مرکز و تکنوکراتها خواهد بود. این دولت بحران سرمایهداری
را که با بیماری همه گیر و آغازجنگ امپریالیستی در اوکراین، تضمین
وفاداری اورو- اتلانتیک، و مشارکت ایتالیا در برنامههای ناتو بدتر شده
است مدیریت خواهد کرد. این دولت به نام منافع انحصارات بزرگ، با
بارکردن هزینههای بحران - به صورت افزایش هزینههای زندگی، سرکوب،
تزلزل، کاهش عملی دستمزدها و حقوق- روی شانههای طبقهکارگرو لایههای
مردمی حکومت خواهدکرد.
پیروزی راست ملیگرا و محافظهکاربرای ما بی اهمیت نیست. ما نسبت
بهگردش به راست کل محور سیاسی ایتالیا، که چپ- مرکز درحالی که همان
حوزه انتخاباتی را حفظ می کند به راست تبدیل میشود اما میبیند که
تعادل داخلی قوا تغییر میکند، سوسیال دموکراتها لیبرال میشوند و
کسانی که ازچپ برای مطرح کردن گزینههای رادیکال تلاش می کنند فراتر از
سوسیال دموکراسی بزدل نمیروند، بی تفاوت نیستیم.
اما ما میگوییم که : از فردانباید کسی تلاش کند که بگوید اپوزیسیون
ازمیان چپ – مرکز، لیبرالها، حزب دموکراتیک میگذرد، که (اپوزیسیون)
درمیان آن نیروهایی است که پیش از این از طرف کارفرماها حکومت
میکردند، وبا وجود آنکه دردوران کارزارهای انتخاباتی موضع ضد فاشیستی
گرفتند، با اجرای اصلاحات ضد مردمی که حتی راست هم قادر به انجام آن
نبود راه را برای پیروزی راست هموار کردند .
دولت جدید قادر خواهد بود از ابزارهای سرکوبی که از سوی حزب دموکراتیک
و جنبش پنج ستاره مورد استفاده قرارگرفت علیه کارگران و دانشجویان
استفاده کند، و حتی آنها را بیشتر تقویت خواهد کرد.
اگرپرهیز از رای رشد میکند، بهخاطرآن است که پشت تناوب احزاب حاکم
غیاب آلترناتیوی واقعی به شدت آشکاراست. پرهیز از دادن رای، به ویژه
درجنوب، که تحلیل گستاخانه بورژوازی تلاش میکند آنرا به بدی آب و هوا
یا به موضوعاتی نسبت دهد که ماهیت مشکل یعنی سالها و سالها سیاستهای
ضد مردمی و کشتاراجتماعی را که نابردباری و سرخوردگی نسبت به سیاستها
وظاهرسازیهای اندک آن هاایجاد کرده بود پنهان میکند. نباید نقش
کارگران مهاجر، حدود پنج میلیون نفررا ذکر کرد، که از دادن رای محروم
شده بودند.
ما به یک اپوزیسیون واقعی نیاز داریم. اپوزیسیون اجتماعی، رزمنده، با
ریشه طبقاتی، که استعمار شدگان و زحمتکشان را به عنوان پیشگامان برجسته
خواهد کرد. مایلیم اضافه کنیم: ما به پاسخی با انتخاب سیاسی نیاز داریم
که مردم ما را درمرحمت کوسهها رها نخواهد کرد. تهی دستی نتایج کسانی
که در "چپ" قرار دارند، کسانی که درآخرین دقیقه ائتلاف انتخاباتی
همیشگی را دوباره مطرح کردند، باصدای بلند از عظمت مشکل سخن می گوید.
ما ارائه تحلیل عمیق از نتایج انتخابات را به روزهای آینده وا
میگذاریم. اما موضوعی وجود دارد که میخواهیم روی آن تاکید کنیم. ما
در ایتالیا به کمونیستها نیازمندیم. نه هم چون نوعی نوستالوژی، نه از
نوع فرصت طلبان کم مایه، بلکه به حزب مبارزه و تغییر، حزب طبقه کارگر و
تمام زحمتکشان.»
|