برای آزادی ، دموکراسی ،صلح، استقلال و عدالت اجتماعی                         آزادی زندانیان سیاسی 
نویدنو -  کتاب - رحمان هاتفی  درباره ما -  بایگانی

2022-03-31

نویدنو 12/01/1401         Print Friendly, PDF & Email      چاپ مطلب

 

 ویژه هشتمین سال جنگ جنایتکارانه علیه مردم یمن

 

هفتمین سالگرد جنگ یمن: “ما هم انسانیم”/تاتس لیزا شنایدر برگردان: فرهاد صفایی

من هفت سال است که در جنگ است. طرف های زیادی در جنگ وجود دارند، قربانیان بسیار بیشتر و توجه بین المللی کم است. ریشه ی این درگیری کجاست و چگونه می توان به یمن کمک کرد؟

در ۲۶ مارس ۲۰۱۵ جنگ در یمن آغاز شد. جنگی که در هفت سال گذشته به یک فاجعه انسانی منجر شده است: در پایان نوامبر ۲۰۲۱، برنامه توسعه سازمان ملل متحد تخمین زد این جنگ تا پایان سال حدود ۳۷۷۰۰۰ قربانی خواهد گرفت – ۱۵۴۰۰۰ نفر از آنها در جنگ و ۲۲۳۰۰۰ نفر در پیامدهای غیر مستقیم جنگ. فاجعه!

از سال ۲۰۱۵، فرودگاه ها و بنادر دریایی یمن بارها توسط عربستان سعودی، یکی از طرف های درگیر در این کشور، برای رهگیری محموله های تسلیحاتی ایران به شورشیان حوثی – یکی دیگر از جناح های متخاصم – مسدود شده است. اما عربستان همچنین مانع از ارسال محموله های مواد غذایی، سوخت و منابع بشردوستانه به یمن می شود. عربستان سعودی بارها این موضوع را رد کرده است. بر اساس گزارش برنامه جهانی غذا، بیش از ۱۷ میلیون نفر در یمن دسترسی کافی به غذا ندارند. حدود ۳.۵ میلیون نفر دچار سوءتغذیه حاد هستند و ۳۱۰۰۰ نفر در وضعیت «شبه قحطی» قرار دارند.

سکینه شرف الدین از Save the Children (از کودکان محافظت کن) مستقر در صنعا، پایتخت یمن – می گوید: “هر بار که فکر می کنیم به ته رسیده ایم، عمیق تر فرو می رویم.” او یک پسر ۶ ساله دارد که در حال جنگ است. می‌گوید: «جهان هرگز امن نیست، چه او در خانه باشد و چه در مدرسه. یمنی ها گرفتار “قاتلان خاموش” – بیماری و گرسنگی، پیامدهای غیرمستقیم جنگ – شده اند.

در غرب به جنگ یمن به طور قابل توجهی کمتر از جنگ اوکراین توجه می شود. تا حدی به این دلیل که کشورهای غربی به طور مستقیم درگیر نیستند و به ندرت هیچ یمنی به آلمان فرار نمی کند. الگوهای فکری نژادپرستانه نیز در این میان نقش دارند. اما این نیز به این دلیل است که در یمن چهار گروه اصلی و بسیاری گروه‌های کوچکتر با یکدیگر می‌جنگند. آنها اهداف و ایده های متفاوتی در مورد آنچه باید در کشور رخ دهد، دارند. این امر درک جنگ را دشوار می کند. برای انجام این کار، باید به گذشته نگاه کرد: به تقسیمات استعماری، اتحادهای دوران جنگ سرد، نفوذ جهادی ها و “جنگ علیه تروریسم” جهانی علیه آنها،

نگاهی به گذشته

تا سال ۱۹۹۰، یمن بر اساس خطوط استعماری قبلی تقسیم شده بود. شمال برای مدت طولانی بارها توسط امپراتوری عثمانی اشغال شد، سپس به پادشاهی یمن تبدیل شد، سپس به جمهوری عربی یمن تغییر شکل داد که مورد حمایت آمریکا و عربستان سعودی بود. جنوب این کشور مستعمره بریتانیا بود تا اینکه با حمایت مستمر شوروی در سال ۱۹۶۷ خود را از سلطنت آزاد کرد و به جمهوری دموکراتیک خلق یمن تبدیل شد. پس از اتحاد مجدد، علی عبدالله صالح، رئیس جمهور سابق یمن شمالی، رئیس دولت شد.

پس از آن، گروه‌های غیردولتی از هر دو طرف بارها سعی کردند قدرت را به دست گیرند: جدایی‌طلبان در جنوب و زیدی‌ها، شعبه ای از مسلمانان شیعه، در شمال. پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، عربستان سعودی، همسایه شمالی یمن، حامیان القاعده را سرکوب کرد، بسیاری از آنها به یمن گریختند و در آنجا جمع شدند. بنابراین “جنگ علیه تروریسم” در یمن نیز سرعت گرفت و ایالات متحده حمایت خود را از صالح که علیرغم ادعاهای مکرر فساد هنوز در قدرت بود، تشدید کرد.

بهار عربی در سال ۲۰۱۱ به یمن رسید. صالح استعفا داد و معاون او عبد ربه منصور هادی که اهل جنوب یمن است، رئیس جمهور موقت شد. او توسط شورای همکاری خلیج فارس (GCC) – شامل عربستان سعودی و سایر کشورهای خلیج فارس – که در واکنش به انقلاب اسلامی در ایران تأسیس شد حمایت می شود. هادی از حمایت آمریکا نیز برخوردار است. او تا به امروز خود را به عنوان رئیس دولت می خواند؛ دوره ریاست او به طور رسمی در سال ۲۰۱۴ به پایان رسید.

شورشیان حوثی مورد حمایت ایران با او و حامیانش می جنگند. در سال ۲۰۱۴، پس از اینکه هادی یارانه سوخت را قطع کرد، حوثی ها شورش کردند، مردم را به اعتراض فراخواندند و در نهایت اسلحه به دست گرفتند. در پایان سال، آنها پایتخت صنعا را تصرف کردند، در ژانویه ۲۰۱۵ هادی استعفا داد و به عربستان سعودی گریخت. اندکی پس از آن، در ۲۶ مارس ۲۰۱۵، حمله نظامی عربستان به حوثی ها آغاز شد. آنها اکنون بخش‌های وسیعی از شمال غربی یمن، از جمله پایتخت صنعا، مناطقی که به‌طور سنتی شیعیان در آن زندگی می‌کنند، و برخی بخش‌های سنی را فتح کرده‌اند. جنوب شرق کشور تحت کنترل دولت انتقالی هادی و جنوب غرب تا حدی تحت کنترل شورای انتقالی جنوب (STC) است.

حوثی ها چه کسانی هستند؟

دو گروه قدرتمند در جنگ یمن، حوثی ها و دولت موقت با حامیانش از خلیج هستند. نام رسمی شورشیان حوثی “انصار الله” – پیروان خدا – است. آنها پس از رهبر سابق آنها، حسین بدرالدین الحوثی، معمولاً به نام حوثی ها نامیده می شوند، آنها زیدی ها، یک شعبه از مسلمانان شیعه هستند. بر اساس درک آنها، تنها نسل حضرت محمد مشروعیت حکومت بر یک کشور مسلمان را دارد. نه صالح و نه هادی این معیار را ندارند. محدوده آنها در اطراف سعده در نزدیکی مرز با عربستان سعودی است.

در گفتمان غربی، حوثی‌ها همواره به عنوان «آدم‌های خوب» این مناقشه دیده می‌شوند. از یک سو، به دلیل اقدامات دولت صالح بین سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۰، زمانی که حوثی‌ها علیه قدرت مطلق شورش کردند، صالح آنها را سرکوب کرد، کل شهرها را با بمب ویران کرد. شورای همکاری خلیج فارس در این جنگ شرکت دارد. در درجه ی اول عربستان سعودی و امارات در حال جنگ هوایی هستند و تعداد تلفات غیرنظامیان در یمن بسیار زیاد است. اما حوثی‌ها از یک ایدئولوژی رادیکال پیروی می‌کنند که بر پرچم آنها نیز منعکس شده است : «خدا بزرگ است! مرگ بر آمریکا! مرگ بر اسرائیل! لعنت بر یهودیان! پیروزی اسلام

هشام العمیسی این سازمان را به خوبی می شناسد: پس از اینکه در سال ۲۰۱۴ شهر صنعا را تصرف کردند، او علنا ​​هم از اقدامات دولت و هم از اقدامات حوثی ها انتقاد کرد. آنها او را ربودند و همراه چهار نفر بیش از پنج ماه اسیر در سلول انفرادی نگاه داشتند. او توضیح می دهد: «حوثی ها سعی می کنند خود را مدافع یمن معرفی کنند. در واقع، آنها نیز یک رژیم تمامیت خواه هستند که می خواهند بر تمام یمن کنترل داشته باشند تا کشور را مطابق با ایده های خود شکل دهند. آنها خود را از نسل پیامبر می دانند و حق حکومت بر یمن را از همین جا گرفته اند. از زمان به دست گرفتن قدرت، این گروه به طور فزاینده ای رادیکال شده است. او می گوید: «حوثی ها نه محافظ یمن هستند و نه آزادی بخش، بلکه متجاوز هم هستند.

این گروه توسط ایران حمایت می شود. رایمان الحمدانیاو که در شورای روابط خارجی اروپا در مورد یمن تحقیق می کند و در صنعا بزرگ شده است، معتقد نیست که حوثی ها تابع رژیم ایران هستند: “آنها به دستورات آنها گوش می دهند، فقط وقتی برای آنها مفید باشد.” او توضیح می‌دهد که رابطه این دو به این صورت است: «حوثی‌ها به ایران نگاه می‌کنند و آن را الگوی الهام‌بخش دولت خود می‌دانند.» او می‌گوید به طور کلی، مسلمانان شیعه معتقدند که اگر از وضعیت فعلی خود ناراضی هستند، باید به انقلاب روی آورند. مسلمانان سنی تمایل داشتند به مشروعیت هر کسی که حکومت کند، حتی در شرایط سخت، باور داشته باشند. هر دو دیدگاه برگرفته از تفاسیر متفاوت از تاریخ اولیه اسلام است. این شکاف ایدئولوژیک، هرگونه اجماع و صلح را دشوار می کند.

ایران نیز به نوبه خود شبکه خود را از این طریق گسترش می دهد. ایران از چندین گروه شبه نظامی شیعه در غرب آسیا، مانند حزب الله لبنان، حمایت می کند و در کشورهایی که عمدتا سنی هستند، اتحادهای استراتژیک ایجاد می کند. حوثی‌ها همچنین بیشتر تسلیحات خود را از ایران می‌گیرند و ارتش آمریکا بارها مانع تحویل اسلحه به آن ها شده است. موشک های آنها اکنون تا عربستان سعودی و امارات می رسد . الحمدانی می گوید: «با قوی تر شدن پیوند بین ایران و حوثی ها عربستان سعودی به آن ها پاسخ داد.

چرا جنگ اینقدر خونین است؟

شورای همکاری خلیج فارس به رهبری عربستان سعودی و امارات، از دولت انتقالی هادی حمایت می کند و نسبت به حوثی ها و غیرنظامیان بسیار بی رحم است. در ۲۶ مارس ۲۰۱۵، عربستان سعودی برای اولین بار اهدافی را در یمن بمباران کرد . پروژه داده های یمن (YDP) که اطلاعات بمباران های ائتلاف نظامی به رهبری عربستان سعودی را جمع آوری می کند ، می گوید که تنها در ژانویه ۲۰۲۲، در مجموع ۴۰۱ حمله هوایی انجام شده است. از زمان آغاز جنگ، نزدیک به ۲۴۹۰۰ مورد حمله ی هوایی صورت گرفته است. سخت ترین ضربه ها به سعده، محل حوثی ها وارد آمده است. به گفته YDP، از مجموع بمباران ها از آغاز جنگ، ۷۰۴۰ مورد به اهداف غیرنظامی اصابت کرده است که تقریباً ۲۴۰۰ خانه شخصی را شامل می شود.

این حملات تا حد زیادی باعث تعداد بالای تلفات غیرنظامیان در یمن است. علیرغم این، فرانسه، ایالات متحده و آلمان از جمله کشورهایی هستند که به فروش تسلیحات به پادشاهی عربستان سعودی و متحدانش ادامه می دهند. چند مثال: فروش فرانسه به سلطنت سعودی در سال ۲۰۱۸ پنجاه درصد افزایش یافت . بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹، حدود ۷۴ درصد از کل واردات تسلیحات عربستان سعودی از ایالات متحده آمریکا بوده است و امارات نیز حدود دو سوم واردات خود را از این کشور دریافت کرده است. آلمان در سال ۲۰۲۰، ۵۱ میلیون یورو تسلیحات به امارات صادر کرد. کشورهای غربی متهم به همدستی در رنج مردم یمن هستند.

شورای انتقالی جنوب (STC) سومین طرف اصلی درگیری در یمن است و از سازمان الحراک – گروهی از جنوب یمن که برای بازگشت به مرزهای پیش از اتحاد مجدد – از جمله با توسل خشونت – جنگیده اند، در سال ۲۰۱۷ ایجاد شده است. العمیسی می گوید زیرا وضعیت به ویژه برای یمنی های جنوبی ناامیدکننده بود. امروزه بسیاری هنوز احساس می کنند که در حاشیه هستند و مردم شمال منابع طبیعی آن ها را به سرقت می برند. این گروه توسط امارات متحده عربی حمایت می شود. زیرا یکی از بزرگترین دشمنان اخوان المسلمین امارات است. حزب الاصلاح، که علی محسن الاحمر، معاون رئیس جمهور هادی با آن در ارتباط است، ارتباط نزدیکی با آنها دارد. امارات می خواهند نفوذ آن ها را تضعیف کند. در عین حال، آنها از طریق شورای همکاری خلیج فارس از دولت موقت که در حال مبارزه با STC نیز هست حمایت می کنند.

علاوه بر حوثی‌ها، شورای همکاری خلیج فارس، دولت انتقالی و STC، القاعده نیز در این کشور فعال است. ربودن دو کارمند پزشکان بدون مرز (MSF) در سه هفته پیش، درست قبل از ناپدید شدن پنج کارمند سازمان ملل، به این گروه نسبت داده می شود. ایالات متحده پهپادهای خود را به سراغ آنها می فرستد. به گفته Airwars ، یک سازمان غیرانتفاعی که جنگ را از هوا در کشورهای مختلف مستند می کند، یمن از ژانویه ۲۰۱۷ شاهد ۱۸۱ مورد بمباران توسط ایالات متحده بوده است که احتمالاً حداقل ۷۷ غیرنظامی را کشته است.

در پاسخ به تعداد زیاد حملات هوایی از سال ۲۰۱۵ ، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد یک گروه کارشناسان برجسته (GEE) را در پاییز ۲۰۱۷ تأسیس کرد. قرار بود این گروه از کارشناسان شواهدی مبنی بر نقض قوانین بین‌المللی جمع‌آوری کند. آن ها چهار گزارش منتشر کردند که در آن‌ها از جمله توصیه می‌شد صادرات تسلیحات به کشورهای درگیر متوقف شود. عربستان سعودی برای انحلال GEE لابی کرد و سرانجام در سال ۲۰۲۱ موفق شد. این مأموریت دیگر تمدید نشد.

 میشل باچله، کمیسر عالی حقوق بشر در آن زمان تایید کرد “بسیاری از حملاتی که علیه غیرنظامیان صورت می گیرد و به آن ها آسیب می زند” می تواند جنایات جنگی باشد. جالب است که حملات هوایی در یمن در حالی که گروه (GEE) فعال بود به میزان قابل توجهی کاهش یافت. از آوریل ۲۰۱۸ این حملات به طور مداوم – با برخی استثنائات – تا دسامبر ۲۰۲۱ کاهش یافتند. از آن زمان بمباران های هوایی دوباره در حال شدت گرفتن هستند. شرف الدین می گوید که پایان کار GEE یک فاجعه برای مردم یمن است و امکان معافیت از مجازات را برای طرف های درگیر فراهم می کند. او از جامعه جهانی ابراز ناامیدی می کند.

چگونه می توان به یمن کمک کرد؟

العمیسی می گوید: سیاستمدارانی که هنوز به طور رسمی در قدرت هستند – مانند هادی در تبعید در عربستان سعودی – مدت هاست که نماینده مردم یمن نیستند. اکثر آنها فاسد هستند و مدت ها پیش کشور را ترک کرده اند. به جای بحث در مورد تقسیم قدرت در آینده در کشور، یمنی ها به کسی نیاز دارند که مین ها را از مزارع پاکسازی کند و دسترسی به برق را تضمین کند. او می گوید که اتحادیه اروپا در حال حاضر با بسیاری از بازیگران جامعه مدنی در یمن گفتگو می کند، اما باید این شبکه را گسترش دهد، به مردم در کشور یمن گوش دهد و نیازهای آنها را جدی بگیرد.

و: «از دنیا می‌خواهم که یمن را فراموش نکند. می دانم که آسان است تحت الشعاع اوکراین قرار بگیریم، همان طور که تحت الشعاع لیبی و سوریه قرار گرفتیم. من متوجه هستم که ما کشور فقیری هستیم که منابع بسیار کمی داریم. اما ما هم انسانیم. ما شایسته فرصتی برای زندگی بهتر هستیم

اخبار روز

 

از این قلم :

 

Share

Comments System WIDGET PACK

ادامه:

آرشیوماهانه

نقل مطالب نوید نو با ذکرمنبع آزاد است

 

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست