برای آزادی ، دموکراسی ،صلح، استقلال و عدالت اجتماعی                         آزادی زندانیان سیاسی 
نویدنو -  کتاب - رحمان هاتفی  درباره ما -  بایگانی

2020-05-05

نویدنو 16/02/1399           Print Friendly, PDF & Email      چاپ مطلب

 

  • ارژنگ شماره 6 اردیبهشت سال 1399در 176 صفحه با آثاری از:

    ط. آدینه‌وند/ ه. ابتهاج(سایه)/ آدونیس/ ایلماز/ خ. باقری/ م. پاینده لنگرودی/ ع. جعفری ساوی/ د. جلیلی/ س .ح. حسینی/ ناظم حکمت/ م .ز. دریاباری/ احسان طبری/ ص. فضل‌اللهی/ ی. لیانکه/  ا. ماهری/ م. ماهور/ ب. مطلب‌زاده/ ف. موسویان/ ش. موسوی‌زاده/ ن. میر/ ا. نصرتی/ م. هاشمی /ع. یزدانی و دیگران... منتشر شد .

     

 

 

 

 

 

 

ارژنگ ماه نامه ادبی، هنری و اجتماعی نویدنو شماره 6 اردیبهشت 99 منتشر شد

 

ارژنگ شماره 6 اردیبهشت سال 1399در 176 صفحه با آثاری از:

ط. آدینه‌وند/ ه. ابتهاج(سایه)/ آدونیس/ ایلماز/ خ. باقری/ م. پاینده لنگرودی/ ع. جعفری ساوی/ د. جلیلی/ س .ح. حسینی/ ناظم حکمت/ م .ز. دریاباری/ احسان طبری/ ص. فضل‌اللهی/ ی. لیانکه/  ا. ماهری/ م. ماهور/ ب. مطلب‌زاده/ ف. موسویان/ ش. موسوی‌زاده/ ن. میر/ ا. نصرتی/ م. هاشمی /ع. یزدانی و دیگران...  منتشر شد .

 

سرسخن

هر صدف را گوهر از نیسانِ ماست/ شوکتِ هر بحر از توفانِ ماست (اقبالِ لاهوری)

یِکُمْ: "نیسان" (در زبان سُریانیِ آرامی یاآشوری؛ مترادف و مخففِ اَنیسان)، نام دیگر ماهِ اردیبهشت، دومین ماه از فصلِ بهار و سالِ شمسی(مصادف با ماه آوریل)، و نیز نام ماهِ هفتم از سالِ سُریانی است که در فرهنگ عمید به معنای "نَی‌سان و شبیه به نَی" آمده است و باران اردیبهشت را نیز نیسان گویند. در گویشِ مازَنی، بارانی است که بعداز بیستم فروردین به مدت 20روز می‌بارد و آن‌را نیسان یا شفادهنده می‌دانند. بارانی که قطرات آن‌را جمع می‌کردند و بر آن دعا می‌خواندند و در منابع دینی، نوشیدن آن‌را موجب تقویتِ سلامتی بدن و دفع بیماری‌ها می‌دانستند. در بسیاری از متون و اشعار کلاسیک و حتی معاصر ایران، واژۀ "نیسان" فراوان به کار رفته و گاه نیز با تعابیر و عبارات ترکیبی که می توان ردّ آن‌را در شعر شاعرانی یافت: خاقانی (نمِ نیسان، فصلِ نیسان، آتشِ نیسان یا چمنِ نیسان)؛ مسعود سعد و بسطامی و سعدی و صائب (ابرِ نیسان)؛ ناصرخسرو (ماهِ نیسان)؛ نظامی (بارانِ نیسان) و سعدی (دولتِ نیسان)؛... ."نیسان"، در شعر شاعران معاصر نیز پرکاربرد بوده است، به عنوان نمونه: نادر نادرپور (چه کسی می‌دانست/ که پس از آن‌همه بیداردلی/ در شبِ تیرۀ نیسانِ زمین خواهی خفت) و همو در شعر کهن دیارا (من ای بهاران ز ابرِ نیسان/ چه بهره گیرم که خود خزانم)؛ و یا مفتون امینی در شعری به یاد صمد بهرنگی (سکوتِ باغچه‌هایت، دُعایِ نیسان بود)... ؛ ولی ما در اشعار بزرگانی چون حافظ و فردوسی و خیام و نیز نیما از میان معاصران، این واژه را کمتر و یا اصلا نمی یابیم که این خود، می تواند موضوع پژوهشی جداگانه باشد که در حوصلۀ این مقال نیست. در ایران و کشورهای حوزۀ نوروز، در پیِ فروردین، ماهِ نیسان (اردیبهشت)، یکی از بهترین آب و هواهای طی سال و طبیعتِ شکوفا بر روی کرۀ زمین را داراست. مردم ایران، امسال به دلیل شیوع گستردۀ ویروسِ کرونا، شوربختانه از امکانِ سفر و گردش در دلِ طبیعت و دیدنِ گذر ابرِ نیسان بر کوه و دشت و دمن محروم شدند که سعدی در وصف آن می گوید: "به تَک‌ ژاله می‌ریخت بر کوه وُ دشت/ تو گفتی مگر ابرِ نیسان گذشت...". بی تردید مشاهدۀ دوبارۀ چنین تصاویر و لحظاتِ استه‌تیکی از طبیعتِ پویا و پیوند آن با سرنوشت انسان که در شعر شاعرانِ ما نقش بسته، نیازمند آن است که بر این زمین عَبَث نرانیم و به تعبیر جرج برنارد شاو "یاد بگیریم که مثلِ آدم روی زمین زندگی کنیم."          

دُیُّمْ: همه‌گیری ویروس سارس.کو2 یا کووید19 (عامل بیماری موسوم به "کرونای جدید") تا امروز نزدیک به 4میلیون مبتلا و بیش از 240هزار قربانی روی دست بشر قرن 21 گذاشته و به دلیل نبودن داروی قطعی برای درمان و یا تولید انبوه واکسن برای پیشگیری، هنوز بیماری ناشناخته‌ای است و معلوم نیست تا آن زمان (یعنی تا یکسال تا 18 ماه دیگر) چه تعداد دیگر قربانی خواهد گرفت ولی آن‌چه بدیهی است این‌که کرونا نه اولین ویروس بوده و نه آخرین ویروسی خواهد بود که می تواند این‌چنین گریبان همه حدود 8 میلیارد نفر ساکنان سیّاره زیبای زمین را بگیرد. فرارسیدن 22 آوریل (برابر با 3 اردیبهشت امسال) که "روزِ زمینِ پاک" و روز بعداز آن "روز جهانی کرۀ زمین" و بطور کلی بزرگداشت "هفتۀ زمین" می توانست بهانه و فرصت مناسبی ایجاد کند تا شاید دولت‌های بزرگ جهان، به مسئولیت تاریخی رفتارهای خود با طبیعت و نسبت به عواقب زیست محیطی آن هم‌اندیشی کنند اما جهانیان با حیرت، شاهد تشدید نقض همه توافقات و تشدید اقدامات ضد بشر و طبیعت از سوی نظام جهانی سرمایه داری در کنار ژرفش شکاف طبقاتی و تبعیض اجتماعی در راستای کسب سود حداکثری هستند. در عین حال شاهد رشد آگاهی عمومی و بحران فزایندۀ ساختاری در کشورها و دولت های جهان در کنار بحران عظیم مالی پیش رو هستیم.(برای کارشناسان، رسیدن قیمت نفت تگزاس به 37- دلار برای تحویل در ماه می از اولین نشانه‌های ظهور این بحران است).

اگر ترامپ به عنوان سردمدار جناح هار سرمایه‌داری جهانی و به دنبال او رهبران غربی، توپِ شکستِ سیستم های درمانی و اجتماعی خود را به گردن دیگران می اندازند، بودجه سالانۀ 400 میلیارد دلاری سازمان بهداشت جهانی را قطع میکند و با سیاسی کردن مشکل همه‌گیر ویروس کرونا فرمان شورشِ مسلحانه علیه فرمانداران دموکرات و قرنطینه را صادر می کند و در اظهاراتی عجیب تزریق ماده ضدعفونی به بدن بیماران کرونایی را تجویز می کند ؛ در ایران هم رفتارهای پرتناقض و غیرشفاف دولت و مسئولان و عملکرد نظام سرمایه‌داری حاکم بر ایران، هیچ تفاوت ماهوی با تفکر نئولیبرالی ترامپ و شرکای جهانی او ندارد. اگر رهبر نظام در 13 اسفند/ روز درختکاری در اظهاراتی نسنجیده خطری بزرگ و جلوی چشم را کوچک می‌شمرد (و در سرسخن پیش به آن پرداختیم)، جناب روحانی امّا در نشست اخیر شورای عالی امنیت در نقشِ "پلیس بَده" و زیر فشار سرمایه داران و بازار ظاهر می‌شود و "خطر" را آن‌چنان نزدیک می بیند که می‌گوید: "کشته شدن 2 میلیون نفر بهتر از شورش 30 میلیون گرسنه است...!". اکنون و به ویژه پس از پاندمی مرگبار ویروس کرونا، اکثریت مردم ایران و جهان به درک این واقعیت ملموس نائل شده‌اند که با ادامۀ سیاست‌های خانمان‌برانداز نئولیبرالی در جوامع سرمایه‌داری، جان و مال و سلامت محیط زیست همۀ ساکنان کرۀ زمین بیش از پیش به خطر خواهد افتاد و پرسشِ "انقراض یا سوسیالیسم؟"، تا محوِ کامل مناسباتِ سرمایه داری در هر شکل و در پسِ هر قبا و عبایی از سیمای زندگی 8 میلیارد انسان، مهم‌ترین پرسشِ فلسفی بشرِ قرنِ حاضر خواهد بود.

سِیُّمْ: یادآوری یادمان‌ها و روزهای بزرگداشت بزرگان علم و هنر و ادب ایران، می تواند ما و نسل‌های جوان را با چگونه‌گی زندگی و تلاش‌های دوران‌سازِ این گوهرهای ناب آشنا کند که ما به اشاره‌ای به برخی از آن‌ها بسنده می‌کنیم: 1 اردیبهشت(زادروز محمد مختاری و درگذشت اقبال لاهوری و سهراب سپهری)/ 2 اردیبهشت (زادروز قیصر امین‌پور)/ 3 اردیبهشت (زادروز شیخ بهایی)/ 5 اردیبهشت(درگذشت بیژن ترقی)/ 6 اردیبهشت (درگذشت حسین منزوی)/ 7 اردیبهشت (زادروز تورج نگهبان)/ 8 اردیبهشت (زادروز سیمین دانشور)/ 9 اردیبهشت (زادروز محمد معین و درگذشت احسان طبری)/ 10 اردیبهشت (زادروز رهی معیّری)/ 12 اردیبهشت (درگذشت محمدرضا لطفی)/ 14 اردیبهشت (درگذشت خواجه عبدالله انصاری)/ 15 اردیبهشت (زادروز غلامحسین بنان)/ 16 اردیبهشت (زادروز ذبیح‌الله صفا)/ 19 اردیبهشت (زادروز جبار باغچه‌بان)/ 21 اردیبهشت (درگذشت غزاله علیزاده)/ 21 اردیبهشت (زادروز شهره آغداشلو)/ 22 اردیبهشت (زادروز مریم میرزاخانی)/ 24 اردیبهشت (زادروز پرویز مشکاتیان)/ 29 اردیبهشت (زادروز محمد مصدق)/ 30 اردیبهشت (زادروز احمدرضا احمدی)/ و 31 اردیبهشت (زادروز محمدرضا شجریان که عمرشان دراز باد...)/ و یک آسمان ستارۀ تابناکِ دیگر و این نکته که: "بی پای‌پوش می‌توان از کویر گذشت، بی ستاره هرگز!"   

                                                                                                                 تحریریۀ ارژنگ      

برای دریافت ارژنگ شماره 6 کلیک کنید

 

از این قلم :

 

Share

Comments System WIDGET PACK

ادامه:

آرشیوماهانه

نقل مطالب نوید نو با ذکرمنبع آزاد است

 

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست