|
نویدنو 29/02/1398
کوبا
سرزمین انقلاب
11-12
کوبا، سرزمین انقلاب
۱۱
خیابان اُپیسپو
Opispo
شهرک قدیمی هاوانا را می‌توان
با اندکی اغماض یک شکل بیضی دید که توسط دو خیابان عریض به نوعی احاطه
شده است. این خیابان‌ها
نقش کمربندی
این قسمت را
دارند.
این
کمربند
قسمت
قدیمی
را از باقی شهر جدا می‌کنند.
ضلع شمالی شهرک قدیمی با «عمارت ملی» مرزبندی می‌شود
و جنوب و شرق به «شهرک مرکزی» منتهی می‌شود
و غرب را بخش «ودادو». اندکی از میدان کریستو که به طرف جنوب حرکت کنید
به
یکی از جالب‌ترین
خیابان‌های
هاوانا می‌رسید.
در اینجا از هنرنمای هنرمندان ناشی تا موزیک و رقص و بار و کافه و
فروشگاه‌هایی
با اجناس خارجی و کارهای هنری دست‌ساز
مردم بومی
به چشم می‌خورد.
این خیابان از شمال به
طرف
جنوب شهر
می‌رود
و در پایان یعنی جنوب، به «میدان کاتادرال» منتهی می‌شود
که در بخش دیگر بدان میپردازیم. دیدن این خیابان بر همگان لازم کفایی‌ست
تا نوعی از فضای توریستی و بومی هاوانا
را یکجا ببینند.
تقریبا پنج یا شش کافه در اینجاست که در هرکدام گروه موسیقی سعی در جلب
توجه عابرین و مهمان‌های
کافه دارند.
مردانی که دنبال رقص با همراهی هستند، مردانی که دلخوشند
تا با
ترنم موسیقی
تن
خویش
را
به لرزه در آورند. “تک‌نوازانی”
که با گیتاری یا سازی دیگر به تنهایی در گوشه‌ای
خیابان
پرهیاهو
نغمه‌ای
به فضا پرتاب می‌کنند
و آنهایی
تع صدایی،
آوازی هم همراه
نوای
موسیقی
خود
می‌کنند.
اگر گذرتان بدینجا افتاد از بازار
کوچک
هنرهای دستی به ویژه چوب، غافل نشوید. در خرید عجله نکنید و چانه‌زنی
را هم هرگز فراموش نکنید. آخرای خیابان سمت راست
خودتان
بنای عظیم
بانکی را می بنید.
آنجا می‌توانید
تبدیل پول کنید چون هر جا و هروقت این کار میسر نیست.
کوبا، سرزمین انقلاب
۱۲
«میدان کاتادرال»
در انتهای خیابان اُپیسپو
اگر به سمت چپ بپیچید
به میدان کاتادرال می‌رسیم
که یکی از جاهای دیدنی شهر محسوب می‌شود.
در همین میدان هم می‌توان
از
موزه‌ی
هنر بازدید کرد. شهرت و کشش این میدان برای مردم همان کلیسای سبک باروک
است که در ضلع شرقی میدان قرار دارد. دو گلدسته نامتقارن استوار در دو
سوی در ورودی بلند و چوبی آن قرار دارد. این شاید عجیبت‌ترین
امر این کلیسا
باشد.
چون در معماری آن دوره چنین چیز مرسوم نبوده است. کلیسا در نیمه‌ی
قرن هجدهم آغاز به ساخت شد اما
اتمام آن
نزدیک به سی سال به طول انجامید. چرا که
گویند
بنّاها
و معماران
سازنده این کلیسا
به جماعات
«یزوئت»ها تعلق داشتند و شاه اسپانیا در
۱۷۶۷
همگی آنها را کوچاند.
در ضلع شمالی میدان بنای بزرگی هست که اندکی به کاراوانسرا‌های
ما شباهت دارد. بنا با محوطه/حیاط داخلی وسیع و ایوانی
بزرگ که در آن
رو به میدان
است.
این بنا عملن به کافه دلنشینی تبدیل شده که معمولن از ساعت دوازده تا
شش بعدازظهر با موسیقی گرم و گوشنواز آمریکای لاتین شما را پذیرایی می‌کند.
در اینجا چند ساعت وقت باید گذاشت یا با صدای وسیع و گرم خواننده اصلی
(لئونه) آشنا شد. سرویس کافه چندان منظم و سریع نیست اما موسیقی شما را
از فکر خورد خوراک دور می‌دارد.
گروه موسیقی از پنج نوازنده و دو خواننده جوان و مسن شکل گرفته است که
یک
روز درمیان در این کافه برنامه اجرا می‌کنند.
خواننده مسن در طول مدت برنامه چندبار بیشتر نمی‌خواند،
اما در پی هر اجرای خود سبد کوچک نانی
که سی‌دی در آن است
را از بهر کمک می‌چرخاند
که
-خریدش
اجباری در کار نیست.
اما اگر می خواهید چنین کنید و ساعت‌های
آنجا بنشیند بهتر است که در همان دورچرخانی نخست
به
وی کمکی کنید که تا آخر برنامه آرامش کافی داشته
باشید.
اگر هم میخواهید خیلی محبت کنید یک سی‌دی
از گروه بخرید که اینجوری
موسیقی
آنها را هم به کشورتان
آورده‌اید.
ما خیلی زود با خواننده اصلی (لئونه) آشنا شدیم و بعد از برنامه از
محبت او در جهت شهر گردی در مسیر خانه برخوردار.
|
