|
نویدنو
مترهای
متفاوت
نویدنو: دست اندرکاران
حاکمیت تلاش بسیاری برای حماسه قلم داد کردن راهپیمایی چهارشنبه گذشته از
خود نشان دادند. ما پیش از این در مطلبی به این موضوع پرداختیم. این بار هم
به نقل دو مقاله مندرج در نشریات داخلی می پردازیم که ابعاد جدیدی از این
ماجرا را به نمایش می گذارد.
یك پرسش ساده از وزیر كشور درباره راهپیمایی 3.5میلیونی
!
امروز:به گزارش خبرنگار «آینده»، اگرچه راهپیمایی بزرگ
چهارشنبه گذشته آثار خوبی در تقویت نظام و حمایت از رهبری داشته است، اما
ارائه آمار متناقض وبزرگنمایی موجب شده اصل این راهپیمایی تحت الشعاع
حاشیه‌ها قرار گیرد.
در سه روز اخیر كیهان جمعیت راهپیمایان در تهران را 4 میلیون، وزیر كشور
3.5 میلیون، آیت الله جنتی 3 میلیون و البته حجت الاسلام علم الهدی سخنران
مراسم كه در میان آنها حاضر بوده تعداد را 2.5میلیون نفر اعلام كرده اند.
اما به دلیل آنكه وزیر كشور و رییس شورای امنیت تنها مقام رسمی است كه
اعلام آمار در حوزه وی قرار دارد، «آینده» آمار وزارت كشور را مبنا قرار
می‌دهد.
براساس تصاویر هوایی پخش شده از سیمای جمهوری اسلامی، جمعیت راهپیمایی روز
چهارشنبه، از تقاطع خیابان قریب در خیابان آزادی تا میدان انقلاب، سپس
خیابان انقلاب تا میدان فردوسی حضور داشته و در تصویر دیگری جمعیت پراكنده
ای نیز در روی پل روشندلان مشاهده گردید.
با توجه به آنكه فاصله میان تقاطع قریب- آزادی و ابتدای پل روشندلان حدود
4200 متر است و جمعیت حاضر در تصاویر هوایی در بخشهایی كل عرض خیابان را
اشغال كرده و در بخش های كمتری تنها در خط ویژه اتوبوس و پل روگذر حضور
داشتند و نیز این كه عرض متوسط خیابان آزادی و انقلاب در این محدوده 30 متر
می باشد، در صورتی كه تظاهر كنندگان در دو سوم این مسیر در كل خیابان و
تنها در یك سوم مسیر در خط ویژه و پل هوایی حضور داشته باشند، كل مساحت زیر
پوشش راهپیمایی در این منطقه معادل صد هزار متر مربع برآورد می شود و اگر
جمعیتهای حاضر بر محورهای عمودی نظیر كارگر، وصال شیرازی، ولیعصر، فردوسی
را در هر محور معادل 200 متر در نظر بگیریم، این مساحت نیز حدود 20 هزار
مترمربع می شود و سطح تحت پوشش كل راهپیمایی به عدد 108 هزار متر مربع بالغ
می شود.
در صورتی كه جمعیت حاضر در سایر مناطق را كه پیش از رسیدن به این جمعیت
بازگشته اند را معادل 12هزار متر مربع یعنی فاصله خط ویژه از خیبان قریب تا
یادگار امام در نظر بگیریم، عدد مساحت جمعیت به 120 هزار متر مربع بالغ می
شود.
اكنون پرسش از وزیر محترم كشور این است كه در این سطح محدود كه با توجه به
تصاویر سیمای جمهوری اسلامی محاسبه شده است، تراكم انسانی را چند نفر در
مترمربع در نظر گرفته اند كه به عدد3.5 میلیون نفر رسیده اند. البته یك
تقسیم ساده تراكم لازم برای این تعداد را سی نفر برهر متر مربع نشان می
دهد.
در محاسبات برای راهپیمایی معمولی یك نفر در مترمربع، برای تجمع فشرده دو
نفر در متر مربع و برای ازدحام سه نفر در متر و برای فشردگی بیش از حد 4
نفر در متر محاسبه می شود كه با این حساب در تجمع روز چهارشنبه بین 240 تا
480 هزار نفر شركت داشته اند.
اگر همین تراكم برای راهپیمایی 25 خرداد كه در همین مسیر و با حضور افراد
میان میدان آزادی و میدان امام حسین(ع) انجام شد، بدون در نظر گرفتن سطح 8
برابر میدان آزادی نسبت به میدان انقلاب، سطح پوشش جمعیت حاضر در تظاهرات
بیش از 480 هزار متر مربع بود كه حتی اگر تراكم دو تظاهرات مساوی در نظر
گرفته شود، با محاسبه وزیر محترم كشور جمعیت حاضر در تظاهرات 25 خرداد
معادل 14 میلیون نفر برآورد می شود كه در شهر 10 میلیون نفری تهران عملا
غیرممكن است.
گفتنی است برخی مطبوعات اصلاح طلب، پس از برگزاری این راهپیمایی به نقل از
شهردار تهران در جلسه شورای شهر، جمعیت حاضر در راهپیمایی 25 خرداد را 3
میلیون نفر اعلام كردند كه پس از تكذیب دكتر قالیباف محاسبات نشان داد
جمعیت راهپیمایی 25 خرداد بین 1 تا 1.5 میلیون نفر بوده است.
مترهای متفاوت
روزنامه آفتاب
پس از دوره‌اي نسبتا كوتاه از توقف چالش ميان حاميان و
منتقدان دولت درخصوص »وحدت ملي« در كشور و نحوه پيگيري آن، حوادث تاثرانگيز
روز عاشورا و بازتاب‌هاي آن، بار ديگر اين موضوع را در كانون توجهات
قرارداد. دور جديد اظهارنظرها پيرامون وحدت و طرف هاي آن، پس از آن آغاز شد
كه تصاوير نمايش داده شده از برخي ناآرامي‌ها در روز عاشورا اغلب فعالان
سياسي كشور را دچار نگراني كرد و موجي از محكوميت »حرمت شكني«ها آغاز شد.
در اين مرحله، عده‌اي از حاميان افراطي دولت، تلاش كردند آنچه را كه هتك
حرمت مي‌دانستند به رقباي انتخاباتي نسبت دهند و محاكمه سران جبهه اصلاحات
را خواستار شوند. در اين ميان، حتي هاشمي رفسنجاني هم از حملات، هتاكي‌ها و
»اعدام‌خواهي« ها مصون نماند؛ در حالي كه به جرئت مي‌توان گفت تنها اشتراك
فعلي رفسنجاني با جنبش سبز و سران جبهه اصلاحات، مخالفت او با برخي
سياست‌ها و اقدامات دولت نهم و دهم است. البته گسترده سازي طيف كساني كه
محاكمه و مجازات آنها مورد درخواست حاميان دولت مي‌باشد، در اين مرحله به
آنها كمك نكرد به طوري كه عليرغم حساسيت بسيار شديد مراجع تقليد و علماي
بلاد نسبت به حرمت عاشورا و نيز مخالفت آنها با بعضي ساختار‌شكني‌ها ، برخي
از آنها همچون حضرات آيات مكارم شيرازي و سبحاني، در بيانيه‌هاي خود به
صراحت جداسازي حساب معترضان انتخاباتي از هتاكان را خواستار و بر لزوم
مذاكره با معترضان تاكيد نمودند. پس از آن، تجمعات اعتراضي گسترده كه براي
محكوميت حرمت شكني در عاشورا برگزار شد، فرصت‌ديگري در اختيار برخي مخالفان
جبهه اصلاحات قرار داد تا شعارها و حملات عليه سران اين جبهه را با چاشني
هتاكي عليه رفسنجاني همراه و اعدام كروبي، خاتمي و موسوي و مجازات رفسنجاني
را خواستار شوند. اما در اين مرحله نيز تعدادي از چهره‌هاي شاخص جبهه
اصولگرايي، به صراحت مخالفت خود با حملات شديد عليه مقامات سابق نظام را
اعلام و باز هم بر تلاش براي وحدت تاكيد كردند. سومين حادثه كه موجب
شدتفاوت »معيار« و »متر« بسياري از فعالان سياسي كشور با گروهي از افراد،
تشكل‌ها و رسانه‌هاي حامي دولت به خوبي آشكار شود، صدور بيانيه ميرحسين
موسوي بود. نگارنده فعلا بنا ندارد در خصوص محتواي بيانيه به اظهارنظر
بپردازد. اما بازتاب‌هاي متفاوت اين بيانيه در ميان اصولگرايان، نشانه
ديگري از وجود »متر«هاي مختلف براي ارزيابي مهمترين حوادث و تحولات كشور
حتي در داخل يك جناح سياسي كشور است. محسن رضايي كه سوابق او در دفاع از
انقلاب و نظام، به هيچ وجه با بسياري از مدعيان امروزي قابل مقايسه نيست،
به استقبال بيانيه ميرحسين رفت و تلويحا خواستار پيگيري بعضي از دغدغه‌هايي
شد كه در بيانيه موسوي به آنها اشاره شده است. هم زمان با اظهارنظر رضايي،
گروهي از حاميان سرشناس دولت، حملات شديد و غيرمنصفانه خود را نصيب او
كردند زيرا »متر« آنها براي وحدت، هيچ شباهتي با »معيار« فرمانده جنگ و
كانديداي آرام انتخابات اخير نداشته است.
هم‌زمان با اين مسئله، تعدادي از رسانه‌هاي حامي دولت، بارديگر »متر« خاص
خود را به دست گرفتند و آمار و ارقامي ارائه نمودند كه اگر چه صحت آنها
مي‌تواند همه علاقه‌مندان به انقلاب و نـظـام را خوشحال كند اما اولاصحت
آماردهي بعضي از اين روزنامه‌ها محل تامل است و ثانيا هدف از ارائه اين
آمارها، به جاي تلاش براي افزايش وحدت در كشور، خنثي سازي هرگونه تلاش وحدت
خواهانه مي‌باشد. ديروز يكي از روزنامه‌هاي حامي دولت با اعلام حضور 4
ميليون تهراني در راهپيمايي بزرگ روز چهارشنبه، تلاش كرد يكي از اهداف اين
راهپيمايي - و شايد هدف اصلي آن - را درخواست مجازات موسوي، كروبي و خاتمي
معرفي‌كند. اين روزنامه در حالي ادعاي حضور 4 ميليون نفر در تجمع اخير را
مطرح كرد كه كمتر از دو هفته قبل، همين روزنامه با انجام محاسبات رياضي،
ثابت كرده بود شركت كنندگان در مراسم تشييع جنازه مرحوم آيت الله منتظري
5000 نفر بوده است. استدلال روزنامه مزبور براي پنج هزار نفري دانستن تشييع
جنازه، آن بود كه طول خيابان برگزاري تشييع، 150 متر و عرض آن تنها بيست
متر بوده است. اگر »متر« اين روزنامه در محاسبه تعداد شركت كنندگان در
تشييع جنازه مرحوم منتظري درست باشد و در فضاي سه هزار متر مربعي (به ادعاي
آن روزنامه) تنها امكان حضور پنج هزار نفر وجود داشته باشد، شرط حضور چهار
ميليوني در تجمع روز چهارشنبه، وجود فضايي به مساحت دو ميليون و چهار صد
هزار متر مربع است. عرض خيابان انقلاب و خيابان‌هاي منتهي به ميدان انقلاب،
حدود سي متر است و با »متر« روزنـامـه اصـولگـرا، شرط حضور چهار ميليون نفر
در تجمع چهارشنبه، آن است كه طول جمعيت حدود 80 كيلومتر باشد*! بديهي است
كه هر مسلمان عاشق اباعبدالله‌الحسين (ع) و حامي نظام ولايتي، از افزايش
تعداد كساني كه عاشقانه به امام خود ابراز ارادت مي‌كنند،خوشحال خواهد شد
اما اگر »متر« روزنامه اصولگرا در تخمين تشييع كنندگان مرحوم منتظري صحيح
باشد، ادعاي اخير در مورد تجمع روز چهارشنبه و نتايجي كه آن روزنامه به
دنبال آن بوده است با واقعيت، فاصله زيادي دارد.
نگارنده يقين دارد كساني كه در تهران مايلند از حرمت عاشورا و اصول مورد
احترام مردم و نظام حمايت كنند اگر از چهارميليون نفر بيشتر نباشد كمتر از
آن هم نيست و اگر جمعيت حاضر در روز چهارشنبه بسيار كمتر از رقم ادعايي
روزنامه اصولگرا بود علت آن را بايد در نگراني بسياري از متدينان از همين
گونه استفاده‌هاي ابزاري و جناحي از حساسيت‌هاي مذهبي و انقلابي مردم جستجو
كرد.
اما نكته‌مهمي كه بايد به آن اشاره كرد اين است كه اگر كساني واقعا نگران
آينده كشور هستند و »وحدت« واقعي را براي رسيدن به آينده‌اي هر چه روشن‌تر
ضروري مي‌دانند بايد براي ايجاد يك »متر« استاندارد در تعريف دوست و دشمن،
وحدت و تفرقه، كارآمدي و شعارگرايي، سعه‌صدر و انتقادناپذيري و ... تلاش
كنند و در تعريف اين معيار، تنها از نظرات كساني استفاده كنند كه »متر«
آنها بنابر مصالح فردي و جناحي، كوتاه و بلند نمي‌شود.
* پي‌نويس:
فاصله ميدان فردوسي تا ميدان انقلاب، حدود 2600 متر و طول خيابان انقلاب
و آزادي - از ميدان امام حسين (ع) تا ميدان آزادي - دقيقا ده كيلومتر
مي‌باشد.
مطلب را به بالاترین بفرستید:
|
