|
نویدنو:
کشف داهیانه ع . سهند
مدتی ست محفل وازده گان ( با ترکیب "وا" یعنی جدا و زده از ریشه ی زدن و در
مجموع به معنای دعوا کرده و جدا شده گان) - از اخراجی های پشت پرده می
گذریم و می گذاریم تا اطلاع ثانوی همان پشت پنهان بمانند-، اولویت مبارزه ی
خود را به پاکسازی جنبش کمونیستی از به اصطلاح "رویزیونیست" ها داده اند.
حالا جنبش کمونیستی چه ربطی به این ها دارد و این ها عضو کدام بخش آنند که
ادای احزاب سیاسی را بدون داشتن هرگونه فعالیت عملی در صحنه اجتماعی حتی در
کشور محل زندگیشان در می آورند، بماند. در هر حال سایت های این گروه به هم
پیوسته با این نام و تحت چنین پرچم نخ نمایی، هر بار حمله ی تازه ای را
متوجه مواضع حزب توده ایران و دیگر سایت های مستقل چپی می کنند که در همه ی
زمینه ها مثل آن ها نمی اندیشند. این حملات بویژه با انتقاد به افراط گرایی
های احمدی نژاد که از نظر این حضرات تنها تفاوتش با چه گوارا گویا در نماز
شب خواندن دومی ست، تحریک می شود و اوج می گیرد.
کشف اخیر ع . سهند دیگر واقعا مضحک است. بیانیه دو حزب* به درستی نشان می
دهد که عقل سلیم حکم می کند که علاوه بر محکومیت سیاست های جنگ طلبانه
امپریالیستی، به نقد عملکرد نیروها ی کشوری پرداخته شود که در حوزه ی آن به
مبارزه مشغولیم. (اگر دقت شود بیانیه فاقد پشتیبانی از مواضع ج. ا. ست). و
این کاری ست که عینا و به بهترین وجه در مواضعی بازتاب دارد که ع . سهند به
آن ها می تازد.
گویا رعایت شرایط بسیار بحرانی موجود و بی پاسخ گذاشتن تفرقه افکنی های
سئوال برانگیز این محفل، آن ها را جری تر کرده است. پس به جای هر توضیحی از
ع. سهند می خواهیم حالا که اینقدر به موضوع "تفاوت" ها حساس است و دنبال
تفاوت نظرهایی می گردد که اگر هم وجود داشته باشد، امری طبیعی ست، تفاوت
نظرات خود را با مواضع رسمی جمهوری اسلامی در زمینه خطر جنگ و راه مقابله
با آن در یکی دو پاراگراف برای خوانندگان توضیح دهد (نوید نو نیز عینا درج
می کند تا خوانندگانش ارشاد شوند)، یا صادقانه بگوید تفاوت معنا داری وجود
ندارد تا تکلیف مخاطبان با شما روشن شود.
اگر تفاوت آنچنان نیست، که نیست، آنوقت این حد از نگرانی سخت مصنوعی به نظر
می رسد، چون همین مواضع شبانه روز از رسانه های وسیع و پر سر و صدای جمهوری
اسلامی که غیر مسئولانه ما را به کام توطئه های ضد بشری جنگ سالاران
جنایتکار جهانی می کشاند، به همه ی زبان ها پخش می شود و اجازه نمی دهد حد
اقل در این زمینه مردم جهان منحرف شوند؟!
خواهشمندیم جلوی این دوست گرامی کیوان نژادتان را هم بگیرید تا با چاقو کشی
های سیاسی از آن سر دنیا شهر را به هم نریزد. شعار "هر که با ما نیست بر
ماست" اخیرا توسط بوش به ثبت رسیده و مالک دارد. بالاخره افراد باید حق
داشته باشند به ما یا شما، یا هر دوی ما اندرز دهند و مواضعمان را نقد
کنند، شاید نخواهند یکی را انتخاب کنند. شما چه حقی دارید برای دیگران
تعیین تکلیف و به دیگر سایت ها فحاشی کنید؟ حمل چاقو در جمهوری اسلامی هم
پس از سال ها بالاخره ممنوع شده است.
در خاتمه این را هم بگوئیم که هتاکی و فحاشی را همه بلندند. اگر لازم شد هم
یکبار امتحان می کنیم تا معنی عمیق آن را درک کنید. سکوت ما را بد فهمیده
اید. ما ترجیح داده ایم انرژی خود را صرف وظایف مهمتری بکنیم. هر لحظه ممکن
است همه چیز به آتش جنگ کشیده شود. هر لحظه ممکن است دولت مورد حمایت شما
چپ ها را به مسلخ سرکوبی دوباره بکشد. هشدار می دهیم، این دیگر نقد و
روشنگری نیست که شما در پیش گرفته اید. دارید پا جای پای کسانی می گذارید
که به خون چپ ها تشنه اند. از این راه نادرست فاصله بگیرید.
*-لینک مقاله :http://www.edalat.org/sys/content/view/1851/1/
که عین آن در زیر به نظر خوانندگان گرامی می رسد.
تارنگاشت
عدالت
ديدگاه
اول
بيانيه مشترک حزب کمونيست يونان و حزب کمونيست اسرائيل در باره
مانور نظامی مشترک يونان- اسرائيل موسوم به «اسپارتی شکوهمند»
احزاب کمونيست يونان و اسرائيل اعتراض خود را به مانور
مشترک نيروهای هوايی يونان و اسرائيل که تحت نام رمز «اسپارتی شکوهمند
۲۰۰۸» در روزهای
۲۸ ماه مه و
۱۲ ژوئن در حوالی جزيره يونانی
کرت، با استفاده از تأسيسات ناتو و ايالات متحده در حوالی پايگاه خليج
سوُدا انجام شد، اعلام می‌دارند. در جريان تمرين‌های آموزشی گسترده،
۱٣۰
پرواز از طرف جت‌های جنگنده يونانی و ۱٣۰
پرواز از طرف جت‌های جنگنده اسرائيلی انجام شد.
اين مانورهای مشترک در دوره‌ای انچام شد که صداهای
مقامات آمريکايی و اسرائيلی برای وارد کردن يک ضربه پيشگيرانه به ايران
بلندتر می‌شود. کل فکر و برنامه مانور ثابت می‌کند که هدف آن تدارک ديدن يک
ضربه بالقوه به ايران بود.
احزاب کمونيست يونان و اسرائيل دخالت مستقيم کشورهای
خود را در تشديد تهديد عليه ايران، محکوم می‌کنند. اين طرح‌های
امپرياليستی تهديدی مستقيم برای صلح و ثبات منطقه بوده و خطرات جدی جديدی
عليه خلق‌های منطقه در بر دارند. آن‌ها ارتقاء طرح «خاورميانه بزرگ» با
گسترش بيش‌تر ناتو در سراسر منطقه مديترانه، خاورميانه و آسيای مرکزی را
دنبال می‌کنند.
● ما طبقه کارگر و مردم صلح‌دوست کشورهای خود را به
بسيج برای جلوگيری از يک ماجراجويی محتمل عليه ايران با شرکت کشورهای ما
فرا می‌خوانيم.
● ما از جنبش‌های صلح و مردمی، نيروهای مترقی ضد
امپرياليست منطقه دعوت می‌کنيم نقشه‌های امپرياليستی را محکوم نموده و
همبستگی انترناسيوناليستی بين خلق‌ها را توانمند سازند.
آتن- تل آويو،
۲۵
ژوئن ۲۰۰۸
جزب کمونيست يونان-
حزب کمونيست اسرائيل
***
ديدگاه
دوم
بازی با آتش
نامه مردم، دوره
هشتم، سال بيست و دوم، شماره
۷۹٣،
اول تيره ماه ۱٣۸۷
نشریه نیویورک تایمز روز جمعه 31 خرداد ماه (20 ژوئن) خبر مانور هوائی
گسترده دولت اسرائیل را بر فراز مدیترانه شرقی و به منظور تمرین سوختگیری
و بمباران اهداف دور دست، منتشر کرد.
به گزارش این روزنامه هدف اصلی این عملیات تمرین برای بمباران تاسیسات هسته
ای ایران بوده است. دیگر رسانه‌های گروهی آمریکا و اروپا نیز در گزارش‌های
روزهای اخیر خود با تأیید خبر این مانور، که با هماهنگی ناوگان دریایی
دولت آمریکا در منطقه صورت گرفته است، به بررسی ابعاد گوناگون سیاست دولت
اسرائیل در مقابله با سیاست‌های هسته ای ایران و عواقب آن پرداختند.
در کنار خبر این مانور گسترده نظامی که با شرکت 100 جنگنده اسرائیلی صورت
گرفت اظهارات هفته‌های اخیر ”شائول موفاز“، معاون نخست وزیر، و وزیر دفاع
پیشین اسرائیل درباره چگونگی برخورد با ”خطر برنامه هسته ای ایران“ نیز
قابل تأمل است. ”موفاز“ در مصاحبه مطبوعاتی که با عکس العملل گسترده و
شدیداً منفی محافل دیپلماتیک رو به رو شد از جمله گفت: ”برای متوقف کردن
برنامه‌های اتمی ایران، راهی جز حمله نظامی به این کشور باقی نمانده است.“
روشن است که تهاجم نظامی به ایران، با هر هدف، و با هر بهانه ای نه تنها
بر ضد صلح و مصالح عاجل و دوردست مردم ایران و منطقه خاورمیانه است، بلکه
می‌تواند اثرات وخامت باری برای کل منطقه و کشاندن آن به سمت درگیری‌های
فاجعه بار نظامی جدید و گسترده یی به همراه داشته باشد. محمد البرادعی،
مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی، در عکس العمل درست و حساب شده ای به
این اخبار نگران کننده اعلام کرد: ”به عقیده من حمله نظامی از هر کار
دیگری بدتر است و این منطقه را به آتش خواهد کشید... اگر به ایران حمله
نظامی شود باعث خواهد شد من نتوانم به کارم ادامه دهم.“ سخنگوی دولت روسیه
نیز اعلام کرد که: ”تهدید به اتخاذ زور بر ضد ایران و یا تلاش برای تشدید
تحریم‌ها خارج از چارچوب مصوبات شورای امنیت سازمان ملل می‌تواند مذاکرات
حساس با ایران را دچار مشکل کند.“ دبیر کل سازمان ملل، ”یان کی مون“، نیز
اعلام کرد: “ما تلاش داریم بتوانیم پرونده هسته ای ایران را از راه مسالمت
آمیز و گفت و گو و به دور از سخنان تحریک آمیز حل و فصل بکنیم.“
مسئله تشنج و خطر درگیری‌های جدید نظامی در منطقه خاورمیانه و تهدیدات
کشورهای امپریالیستی و دولت اسرائیل برای حمله نظامی به ایران موضوعی است
که در ماه‌های اخیر، و خصوصاً با نزدیک شدن دولت بوش به انتهای دوران
ریاست جمهوری اش، مورد بحث و بررسی جدی دولت‌های اروپایی و همچنین
نامزدهای ریاست جمهوری آینده آمریکا بوده است.
حزب توده ایران در پی روی کار آمدن دولت احمدی نژاد و تشدید تشنج سیاسی در
منطقه، خصوصاً درباره برنامه هسته ای ایران، همواره ضمن محکوم کردن
سیاست‌های نابخردانه، که اگر چه زیر پوشش شعار‌های تند و تیز ارائه
می‌گردد، در انتها تنها آب به آسیاب سیاست‌های امپریالیسم آمریکا در منطقه
می‌ریزد، همواره بر حل اختلافات از طریق صلح آمیز تأکید کرده است. ما در
عین حال بار دیگر تأکید می‌کنیم که حق مسلم ایران و دیگر کشورهای منطقه در
بهره وری صلح آمیز از انرژی هسته ای، نیازمند تأیید این یا آن کشور نیست و
هرگونه فشاری برای تضییع این حق دخالت آشکار و قلدرانه در امور داخلی
کشورهای مستقل است. بر طبل جنگ کوبیدن و مانورهای نظامی تحریک آمیز نظامی
تنها بازی با آتش است که می‌تواند عواقب فاجعه باری برای کل منطقه و جهان
به همراه داشته باشد. مخالفت و بسیج کارزاری جهانی در مخالفت و به منظور
مقابله با این سیاست‌های مخرب مسئله ای فوری و حیاتی است. محافل مدافع
صلح، دموکراسی و پیشرفت در جهان می‌توانند و ضروری است که کارزار موثری را
در مذمومیت و مقابله با سیاست‌ها و اقدامات تحریک آمیز و نهایتاٌ خطرناک
سران دولت اسرائیل و متحدان اروپایی و آمریکائی آنان سازمان دهی کنند.
شعار چنین کارزاری می‌تواند دفاع از صلح و تمامیت ارضی ایران و حمایت از
سیاست حل اختلافات از طریق گفتگو و مذاکرات سازنده باشد.
پیش گرفتن یک سیاست خارجی فعال برای بسیج افکار عمومی جهان در حمایت از حق
ایران و محکومیت دخالت‌های امپریالیستی در امور کشور ما نیازی است مبرم که
ما نشانه‌های آن را در سیاست‌های کنونی دولت احمدی نژاد و دیگر سران رژیم
نمی‌بینیم. اظهارات تحریک آمیز در جریان کنفرانس ”فائو“، در رم، درباره
محو شدن اسرائیل از صحنه جهان، و یا اظهارات غلامحسین الهام، سخنگوی دولت،
در کم اهمیت جلوه دادن (محال بودن) خطر حمله نظامی اسرائیل به ایران به
عوض اعتراض مستدل به تهدیدات اسرائیل از طریق مراجع صلاحیتدار جهانی و
کوشش در جلب نظر افکار عمومی بین المللی در مخالفت با تجاوزگری اسرائیل،
سیاست‌های کوته بینانه ای است که نمی‌تواند منافع ملی میهن ما را تأمین
کند.
تجربه سال‌های اخیر و چندین درگیری نظامی فاجعه بار در منطقه، که به قیمت
نابودی صد‌ها هزار تن انسان تمام شده است، نشان داد که دولت ایالات متحده،
بر پایه منافع امپریالیستی و برتری جویانه خود، حاضر است برای کنترل
خاورمیانه و خصوصاً کنترل منطقه استراتژیک خلیح فارس دست به هر ماجراجویی،
هر چند خطرناک و مخرب، بزند. محافظه کاران نو (نئوکان‌ها) که کنترل محوری
دولت جورج بوش را به دست دارند، در راستای کسب این برتری به صراحت اعلام
کرده اند که نباید دولت ایران و سیاست‌های آن در منطقه را، خصوصاً در
رابطه با عراق، لبنان و فلسطین و حمایت از نیروهای افراطی اسلامگرا، تحمل
کرد.
اوج گیری مواضع تهدید آمیز ایالات متحده و اسرائیل در شرایطی صورت می‌گیرد
که به نظر می‌رسد مذاکرات حساسی که در رابطه با حل اختلاف نظر دو طرف در
جریان است امکان حصول نتایج مشخصی را دارد. مسافرت
هیئت نمایندگی گروه ”5 + 1“ به ریاست
خاویر سولانا، مسئول امورخارجی و دفاعی اتحادیه اروپا، در اواسط خردادماه
به تهران و مذاکرات رسمی او با نمایندگان رژیم در رابطه با بسته‌های
پیشنهادی دو طرف، در رابطه با مسئله محدوده و ماهیت تاسیسات هسته ای کشور،
مسئله مهمی است که نباید در تحلیل شرایط کنونی بی تفاوت از کنار آن گدشت.
”ویتالی چورکین“، سفیر روسیه در سازمان ملل، در این رابطه می‌گوید: ”آنچه
ما برای اولین بار پس از مدت‌ها در دست داریم، یک حرکت دیپلماتیک است که
بدنبال سفر سولانا به تهران از طریق یک بسته بزرگتر و گسترده تر به دست
آمد.“
محافل قدرتمندی در اروپا بر پایه
منافع خود در رابطه با منابع انرژی خاورمیانه، بازار‌های وسیع این منطقه،
و دیگر ملاحظات دقیق سیاسی، اقتصادی و دیپلماتیک، که می‌تواند در رقابت با
ایالات متحده آمریکا شکل گرفته باشد، از اینکه در یک ماجراجویی جدید در
خاورمیانه گرفتار شوند، ابا دارند و درست به همین دلیل است که بسیج افکار
عمومی جهان در مخالفت با آغاز درگیری جدید نظامی می‌تواند تحقق چنین
سیاستی را با دشواری رو به رو کند.
ما تمامی محافل صلح طلب، دموکراتیک و ترقی خواه ایران و جهان را فرا
می‌خوانیم که متحد و یک صدا مخالفت خود را با هر اقدام ماجراجویانه ای از
سوی هر نیروئی در رابطه با تحولات کشور ما و منطقه اعلام
کنند.
|
می توانید نظرات خودرا اینجا ابراز نمایید . |
