نویدنو:03/03/1388                                                                     صفحه قابل چاپ است

 نویدنو

 

کارگر جهانی نیاز به انگیزش های جهانی دارد

نوشته ی: اسکات مارشال- برگردان: مینا آگاه

 

شعار " کارگران جهان متحد شوید" نه تنها خواست، بلکه نیاز همگان است.  

شرکت های چندملیتی و سرمایه ی مالی شریک آن ها بیست و چهارساعته در تلاشند که برای بحران جهانی راه حلی اقتصادی بتراشند، تا در ضمن اینکه بار بهبود را بردوش زحمتکشان می گذارند، منافع و قدرت بی نهایت خود را حفظ کنند. غیر از این هم نمی توان انتظارداشت؟

غول های سرمایه داری ماهیت خود را تغییر نداده اند. اما بسیار بزرگتر، قدرتمندتر و دارای ارتباط جهانی شده اند. نهادهای آن، بانک جهانی، صندوق بین المللی پول، و سازمان تجارت جهانی کاملا فعالند. لازم به اشاره به نشست های معروف کشورهای جی 8 و جی 20 نیست. البته هیچکدام حتی یکبار به خاطر کارگران دور هم جمع نشده اند.   

ماهیت جهانی بحران اقتصادی، و گستردگی و سطح جدید ادغام اقتصادی در سطح جهان همگی به معنای ضرورت ایجاد یک استراتژی جهانی برای طبقه ی کارگر است.

نشست اخیر رهبران کارگران جهان در واشنگتن دی سی، هم زمان با آخرین نشست فوری کشورهای جی 20، آغاز بسیار خوبی ست. ( برای اطلاع بیشتر به پیپلز ویکلی ورلد مراجعه کنید). این ملاقات رهبران کارگران جهان از سوی کشورهای دارای اقتصادهای بزرگ جهانی، سرنخ های مهمی را به دست داد که برای حفظ منافع عمومی باید در هربرنامه ای آن ها را مدنظرداشت. این کافی نیست که کارگران تنها شرایط خود را به برنامه های نشست های جهان سرمایه داری اضافه کنند، آن ها باید گام هایی بسیار فراتر از آن بردارند.

اولا بحران، اقدام کارگران جهان برای شتاب بخشیدن به رشد همکاری بین المللی کارگران و حتی ادغام سازمانی آن ها را ضروری می سازد. اولین گام مهم اتحاد کارگران جهان است. بهترین کار ادغام فدراسیون های کارگری جهانی و گروه های صنعتی بدون درنظرگرفتن شرایط سیاسی و یا ایدئولوژیکی و پایان دادن به دوران جنگ سرد است. این همچنین به معنی خلق و گسترش بیشتر ابتکارهای عملی همچون اتحادیه ی کارگران فولادکار(1) و بریتش یونایت (2) است، و ادغام اتحادیه ها در اتحادیه ی جدید جهانی ست. تمام این ها بخشی از هدف رو به رشد اتحاد کارگران متناسب با شرایط سرمایه ی جهانی موجود است. کارگران جهان باید دوباره متحد شوند!

دوما، کارگران جهان نیاز به برنامه ای جهانی دارند. و این به بحث های زیادی نیاز دارد. برای رسیدن به این هدف به فکر واداشتن همه ی ما ضروریست. واقعیت این است که تاثیر همگانی مصیبت بحران اقتصاد جهان برخانواده های کارگران درهمه جا، می تواند خواست هایی را مطرح سازد که در گذشته اتوپیا و غیرعملی به نظر می آمد، و اکنون راه حلی واقعگرانه است.

برای مثال آیا انگیزش اقتصادجهانی برای ایجادشغل ضروری نیست؟ مثلا اجرای پروژه ای توسط کشورهای جی 8 برای تهیه ی آب آشامیدنی پاک برای میلیاردها نفر که بدون آن در سراسر جهان زندگی می کنند، چطوراست؟  این نه تنها یک پروژه ی زیربنائی جهانی و اقدامی بزرگ برای بهداشت جهانی است، بلکه می تواند میلیون ها شغل آن هم در مناطقی ایجادکند که نیازمندترین اند. چنین پروژه ای به ایجاد ساختارهای زیربنائی پایدار برای توسعه ی بیشتر در مناطق فقیرجهان کمک می کند.

و یا نظرتان در موردحداقل حقوق جهانی چی است؟ به عنوان شروع چرا نباید حداقل استانداردهایی برای شرکت های چند ملیتی که دنیا را برای جستجوی کارگر ارزان زیرورو می کنند، تعیین کرد؟ آن ها می توانند چنین دستمزدهایی را پرداخت کنند. اساس چنین حداقل حقوقی باید شرایط واقعی در هر کشور باشد. حداقل دستمزد جهانی می تواند سطح زندگی کارگران کشورهای توسعه یافته را همراه با افزایش سطح زندگی در همه جا حفظ کند و حقوق و مزایا بیشتر موجب بالارفتن استانداردها در همه جا می شود.

و سرانجام ضروریست که کارگران جهان به مبارزه ی خود برای حقوق جهانی کارگران شدت ببخشند. جنبش های قوی تر کارگران مانع وحشیانه تر عمل کردن سرمایه ی جهانی می شود. ما درکشورمان برای دفاع بهتراز منافع همه ی کارگران به قانون انتخاب آزاد کارکنان (3) نیازمندیم. جنبش کارگری وسیع مانعی برای کنترل حرص و فساد شرکت ها است. همان حرص و فسادی که در وحله ی اول به ایجاد بحران اقتصادی جاری کمک کرد. توسعه مستمر اقتصادی به دمکراسی بیشتری در سیستم نیازمند است. اتحادیه ها با افزایش صدای هرچه بیشتر کارگران دراین دمکراسی خواهی مشارکت دارند.  

سازمان های قوی تر کارگری به کارگران و خانواده های آن ها در نگه داشتن هرچه بیشتر ثروتی که تولید می کنند، کمک می کند. اتحادیه ها با فشار گذاشتن برروی بالا رفتن دستمزد و بهبود هرچه بیشتر شرایط کار، سطح زندگی تمام کارگران را بالا می برند. این به نوبه ی خود موجب بالارفتن هرچه بیشتر تقاضا برای کالا و خدمات از پائین و موجب پایداری هرچه بیشتر اقتصاد می شود.

پس می توان گفت: کارگران جهان – اکنون بیش از هروقت دیگر- متحد شوید.     

 

    


 

[1] United Steelworkers

[2] Unite - the Union    اتحادیه ای بریتشی و ایرلندی است که در ماه مه 2007 با ادغام دو اتحادیه آمیکوس و اتحادیه ی کارگران عمومی و حمل نقل تشکیل شد. در دوم ژوئیه ی 2008 این اتحادیه با اتحادیه کارگران فولادکار ادغام شد تا اتحادیه ی جدید جهانی به نام اتحاد کارگران را شکل دهد. اتحادیه اتحاد کارگران نماینده ی بیش از 3 میلیون کارگر فعال و بازنشسته ی انگلیس، آمریکا، کانادا، ایرلند و جزایرکارائیب خواهد بود. 

[3] Employee Free Choice Act

 

 

بازگشت به صفحه نخست         

                            

Free Web Counters & Statistics