|
||
|
نویدنو:18/10/1386 صفحه قابل چاپ است |
||
|
گزارش به کمیته ی ملی - نوامبر 2007 نوشته ی: سام وب - برگردان: هما احمدزاده
مقابله ی مردم
با حرکت های اولیه جریان راست افراطی، جنبش گسترده ای به رهبری کارگران، حتی در همان سال های اول ریاست جمهوری ریگان، شکل گرفت و دست به مقاومت زد. فعالیت ها مختلف بود، اگرچه حرکت ها بیشتر شکلی تدافعی و واکنشی داشت. موفقیت ها کم بود و وحدت ناکافی و درک عمومی از ماهیت مبارزه محدود. اما درطول یک ربع قرن، این ائتلاف شکننده تجربه کسب کرد و اشکال و ساختارهای جدیدی از اتحاد عمل در آن ظهور یافت. آگاهی سیاسی تعمیق شد و بحش گسترده ای از مردم آمریکا را در بر گرفت و نیروی کاری بصورت یک نیروی پایدار، متحد، و با افقی روشن، از آن میان سر بلند کرد که از روزهای تشکل در سی آی او دیده نشده بود. تقریبا همه سازمان ها و جنبش ها دست به بازسازی توانائی های سازمانی و سیاسی خود زدند. درحالیکه هسته ی مرکزی این تحول جنبش طبقه ی کارگراست، ستمدیدگان از نژادپرستی، زنان، و جوانان، فعالان جدید اجتماعی، کانون های وکلا، و سایر جنبش ها، گاهی بصورت بسیار چشمگیر، در صحنه ی مبارزه حضوریافتند- برای مثال حرکت های اولیه صلح علیه حمله به عراق، و یا راه پیمائی اخیر مهاجران و متحدان آن ها.
درطول زمان، این ائتلاف متنوع از منظر سیاسی، هرچند نه از نظر سازمانی، حول خواسته ی مشترکی مبنی بر شکست قاطعانه ی جناح راست، با هم یکی شد و به آرزویی طولانی در انتخابات سال گذشته جامه عمل پوشاند. پیروزی در انتخابات نه فقط کنترل کنگره را بدست دمکرات ها داد، بلکه منجر به برداشتن گام های بلندترمردم شد، و زمینه را برای جنبش های مردمی به رهبری کارگران آماده کرد. این واقعه حاکی از آغاز مرحله ی جدیدی از مبارزه بود.
مبارزه بین نو و کهنه
در اطراف خود تصورات و واقعیت هایی را در رقابت می بینیم که حاکی از برخورد بین دو مرحله از مبارزه است، یکی انرژی صرف می کند که غالب باقی بماند، و دیگری تلاش می کند که غالب شود: درمرحله ی قدیمی، تسلط یافتن با زور ابزار مورد علاقه ی سیاست خارجی بود. در مرحله ی جدید، همکاری، چندسویگی، دیپلماسی و راه حل های صلحجویانه دارند پا می گیرند. درمرحله قدیمی، دولت زمانی بهترین بود که کمتر حکومت کند، در مرحله ی جدید، دولت یک ناظر لازم برای آموزش عمومی، بازنشستگی، مراقبت های بهداشتی، خانه سازی، و تامین عدالت ست. در مرحله ی قدیمی، گفته می شد که بازار خود تنظیم گر، کارا، و توزبع کننده ی عادلانه ی ثروت است. در مرحله جدید، گفته می شود که عملکرد بازاربه نفع شرکت های بزرگ، دامنه زننده ی نابرابری ها، بی اعتنا به محیط زیست و بطورقابل توجهی دچار شکست های پیاپی بوده است. در مرحله قدیمی، عدم برابری درآمد خوب و طبیعی بود، در مرحله ی جدید، پولداران و ثروتمندان میزان بیشتری از مالیات را باید بپردازند، حقوق و مزایای پرداختی به مدیران ارشد شرکت ها نجومی و غیر قابل قبول است، و دستمزد برای زیستن یک حق مسلم انسانی. در مرحله ی قدیمی، توافقنامه واشنگتن بر سیاست های تجاری تسلط داشت و "جهانی سازی" ورد زبان بود، در مرحله ی جدید، توافق بر وجود شکاف عظیم و جهانی سازی سرمایه دارانه با مقاومت شدید در چهارگوشه دنیا مواجه است. در مرحله ی قدیمی، دکترین و عمل نولیبرالیسم در سطح دولت و شرکت ها با هدف بدست آوردن دوباره قدرت طبقاتی و سود آوری، مقررات زدایی از بازارها، نابودی بخش های دولتی، ایجاد تسهیلات برای بین المللی شدن سرمایه، پائین آوردن سطح زندگی، نابود کردن همبستگی طبقاتی و اجتماعی، حاکم و الگوی اقتصادی و سیاسی آن عبارت از تغییرساختار در نقش و عمل دولت بود. در مرحله ی جدید چالش با آن الگو در حال اوج گیری ست، هرچند که هنوز تعریف مبهمی دارد. در مرحله ی قدیمی، جناح راست احساسات مردم را براساس نژادپرستی، مردسالاری، ضدیت با مهاجران، و ترویج نفرت بین آن ها تحریک می کرد. در مرحله ی جدید، چنین چیزهایی کمتر مورد قبول واقع می شود و با مقاومت های جدیدی روبرو ست (شاید بهترین شاهد آن واکنش شدید علیه بی عدالتی نژادی در ژنا ی، لوئیزیانا باشد). در مرحله ی قدیمی بیل اوریلی[1] و شان هانیتی[2] اخبار تلویزیون های کابلی را به خود اختصاص می دادند، در مرحله ی جدید آنها حریف های ارزشمندی چون کیت البرمن[3]، جان استوارت[4]، تاویس اسمیلی[5]، استیون کلبرت[6] و رزی ا دونل[7] دارند. در مرحله ی قدیمی، هشدار تغییرات آب و هوائی به خاطر مخالفان سازمان داده شده اش درجناح راست با شک و تردید روبرو می شد، در مرحله ی جدید، ال گوربرای فعالیتش در زمینه ی گرمایش زمین، برنده ی جایزه ی نوبل می شود. در مرحله ی قدیمی اینترنت و سایر سازمان ها یا منابع خبری آن لاین حضوری جدی نداشت، در مرحله ی جدید، تمام این ها نقش مهمی را در صحنه ی سیاسی اجرا می کنند. در مرحله ی قدیم ایدهِ ی یک " برنامه مردمی" رویایی برای متفکران خوشبین بود، اما در مرحله ی جدید این چیزی محسوب می شود که می شود برای آن جنگید و حتی پیروز شد. در مرحله ی قدیمیِِ گفته می شد که نمایندگان حزب دمکرات برای اینکه بتوانند امتیاز الکترال بدست بیاورند و پایگاه رای دهنده های خود را بیشترکنند، باید راست بزنند. در مرحله ی جدید کاندیداهای حزب دمکرات با چنین تاکتیک هایی به خود و رای دهندگان بالقوه ی خود آسیب می رسانند. |
||
|
