نویدنو:02/11/1388                                                                    صفحه قابل چاپ است

 نویدنو

 

 

تاملات فیدل کاسترو

درس های هائیتی

فیدل کاسترو - برگردان : مهرگان

 

 13ژانویه- دو روز پیش تقزیبا ساعت 6عصر به وقت کوبا وزمانی که از نظر جغرافیایی تقریبا شب بر هاییتی سایه افکنده بود، کانال های تلویزیونی انتشار اخبار زلزله شدیدی- 7.3 در مقیاس ریشتر- را که پورتو پرنس را درهم کوبیده بود آغاز کردند. پدیده زلزله از گسل زمینی واقع دردریا تقریبا 15 کیلومتری پایتخت هائیتی سرچشمه گرفت .شهری که 80درصد ساکنان آن در خانه های ساخته شده از خشت وگل زندگی می کنند.

خبرها تقریبا  4ساعت بی وقفه ادامه داشت. هیچ تصویری وجود نداشت اما مسلم بود که بسیاری از ساختمان های عمومی ، بیمارستان ها، مدارس وتاسیسات بسیار استوارفروپاشیده بود.من خوانده بودم که  حجم زلزله ای به قدرت 7.3ریشتر با انرژی آزاد شده از انفجار 400.000تن تی ان تی برابر است.

توصیفات مصیبت بار منتشر می شد.افراد زخمی در خیابان ها برای کمک های درمانی، زیر آواری که نزدیکانشان را دفن کرده است فریاد می کشیدند.در هرحال  ساعت ها هیچ کس قادر به مخابره تصویر ساده ای از واقعیت نبود. 

اخبار همه مارا شگفت زده کرد.بسیاری از ما بارها در باره  تندبادها وجاری شدن سیل در هائیتی شنیده بودیم، اما از این واقعیت که این کشور همسایه در خطر زلزله ای مهیب قرار دارد اطلاع نداشتیم. این امر در این شرایط آشکار شد که  200سال قبل زلزله مهیب مشابهی شهر را ویران کرده بود ، که در آن زمان منزلگاه تنها چند هزار نفر بود.

تا نیمه شب ، هنوز آمار تقریبی از قربانیان منتشر نشده بود.مقامات ارشد سازمان ملل متحد و ده ها نفر از سران دولت ها از حوادث جاری صحبت کردند واعلام کردند که مایلند کمک های اضطراری ارسال نمایند.معلوم شد که سربازان مینوستاه ( ماموران حفظ ثبات در هائیتی)  درهائیتی مستقر هستند – نیروهای سازمان ملل از کشورهای مختلف- برخی از وزرای دفاع در باره امکان مصدومان در بین افرادشان در آنجا صحبت می کردند.  

تنها دیروز ، صبح روز چهارشنبه بود که اخبار بد درباره از دست رفتن عظیم جان انسان ها در بین جمعیت هائیتی   شروع به رسیدن کرد چنان  که گزارش سازمان ملل  اشاره می کرد برخی از ساختمان ها ی آنها در آن کشورویران شده اند، کلمه ای  که  به خودی خود چیزی نمی گفت اما می توانست یک دنیا معنی داشته باشد.

4ساعت، اخبار بسیار جانکاه در باره ملت برادر ادامه داشت. آمار مربوط به تعداد قربانیان مصدوم مورد بحث بود، که بنا به منابع مختلف بین 30.000تا 100.000نفرمتغیر بود. تصاویرمنتشر شده حاکی از آن است که حادثه فاجعه بار در جهان پوشش سراسری یافته وبسیاری از دولت ها، که صادقانه از این فاجعه تکان خورده اند ، بنا بر اخبار منابع آنها برای همیاری در تلاش هستند.   

فاجعه تعداد قابل توجهی از افراد به ویژه آنهایی را که در چنین وضعیت طبیعی قرار دارند تکان داده است. اما شاید تعداد اندکی از آنها برای آنکه بدانند چرا هائیتی چنین کشور فقیری است مکث کرده اند. چرا تقریبا 50درصد از جمعیت هائیتی به  حواله های ارسالی افراد خانواده از خارج کشور وابسته اند؟ وچرا واقعیت هایی را که هائیتی را به وضعیت کنونی واین مصیبت عظیم دچار کرد تحلیل نمی کنند؟

عجیب ترین نمود این حکایت آن است که هیچ کس حتی کلمه  ساده ای برای یادآوری این حقیقت که هائیتی اولین کشوری بود که 400.000آفریقایی تبار، از سوی اروپائیان به بردگی وتجارت برده گرفته شد ، واولین کشوری بود که علیه 300.000سفید پوست برده دار در کشت شکر وقهوه قیام کرد ،واز این رو اولین انقلاب اجتماعی بزرگ در نیمکره ما را بعهده گرفت ،  نگفته است. صفحات  بیاد ماندنی باشکوهی در آنجا نوشته شد. بلند پایه ترین ژنرال ناپلئون در آنجا شکست خورد. هائیتی محصول خالص استعمار وامپریالیسم است، از به کارگیری منابع انسانی آن دربدترین اشکال کارگرفته ،تا دخالت های نظامی و استخراج منابع طبیعی فراتر ازهرکشور معمولی است.

این اشتباه تاریخی نمی توانست جدی باشد اگر این حقیقت واقعیت نداشت که تاسیس هائیتی ، در جهانی که استعمار و غارت اکثریت عظیم ساکنان زمین برآن حاکم است توهینی به دوران ماست.

میلیاردها مردم در امریکای لاتین، افریقا وآسیا از کمبودهای مشابهی رنج می برند هرچند که ممکن است تا چنین درجه ای که در هائیتی جریان دارد نباشد.

شرایطی مشابه آن کشور نمی تواند در هیچ بخشی از کره زمین وجود داشته باشد، جایی که ده ها هزار شهر وروستا در شرایطی مشابه یا بدتر ،به واسطه  خاصیت نظم اقتصادی وسیاسی بین المللی تحمیل شده بر جهان محدود باشند.مردم جهان نه تنها با فاجعه های طبیعی نظیر آنچه در هائیتی رخ داد، که تنها سایه کم رنگی از آن چیزی است که می تواند در زمین بعنوان نتیجه تغییرات اقلیمی رخ دهد ، تهدید می شوند بلکه عملا در کپنهاگ مورد تمسخر، ریشخند وفریب قرار می گیرند.

عادلانه است به تمام کشورها وموسساتی که شهروندان یا پرسنل خودرا در فاجعه هائیتی از دست داده اند گفته شود: ما شک نداریم که دراین مورد بیشترین تلاش ممکن برای نجات جان انسان ها وتسکین درد این مردم رنج کشیده عملی خواهد شد. مانمی توانیم  آنها را به خاطر پدیده ای طبیعی  که در آنجا رخ داده است ملامت کنیم ، حتی اگرما با شرایط پذیرفته شده از سوی هائیتی موافق نباشیم.

اما من باید تفکری  را توضیح دهم که اکنون زمان جستجوی  راه حل های واقعی وپایا برای آن ملت برادراست.

کوبا – علیرغم کشوری فقیر ودر معرض تحریم- در عرصه مراقبت های بهداشتی وسایر موارد، با مرد م هائیتی همیاری کرده است . در حدود 400پزشک وکارشناسان بهداشت در حال ارائه خدمات  رایگان به مردم هائیتی هستند. پزشکان ما روزانه در 227محله از337 محله کشور کار می کنند. ازسوی دیگر ، حداقل 400هائیتیایی جوان بعنوان پزشک در کشور ما آموزش دیده اند. آنها اکنون خواهند توانست همراه با  گروه تقویت شده ای که دیروز برای نجات حان ها در این شرایط بحرانی اعزام شده اند همکاری کنند. بنا براین بدون انجام هیچ تلاش ویژه ای ، بیش از 1.000 دکتر وکارشناسان بهداشت می توانند بسیج شوند ، تقریبا تمام کسانی که از قبل در آنجا بودند مایلند با هر کشوری که خواهان نجات جان مردم هائیتی ودرمان زخمیها هستند همکاری کنند.  

تعداد قابل توحه دیگری از هائیتی های جوان در حال آموزش پزشکی در کوبا هستند.

ما همچنین با مردم هائیتی در عرصه های دیگری در حد توان خود همکاری می کنیم.هر چند ، هیچ شکل دیگری ازهمکاری  نمی تواند  بنا بر آن چه شرح داده شد شایسته تر از مبارزه در عرصه ایده ها وعمل سیاسی در راستای پایان دادن به مصیبت تحمل شده ازسوی تعداد کثیری از ملتی نظیر ملت هائیتی باشد.   

سرکرده گروه پزشکی ما گزارش کرد: " اوضاع دشوار است،اما نجات جان مردم را شروع کرده ایم."او این بیانات را چند ساعت پس ازرسیدن به پورتو پرنس همراه با نیروهای پزشکی تقویت کننده اضافی درپیامی کوتاه بیان کرد.

اواخر همان شب ، او گزارش داد که پزشکان کوبایی و دانشجویان فارغ التحصیل در سراسر کشور به کار گمارده شده اند. آنها پیش از این هم بیش از 1.000 بیمار را در پورتو پرنس ویزیت کرده بودند. وبیمارستان نیمه وبرانی را بلافاصله مستقر وبه کار انداخته و هر جا که  لازم بوده از بیمارستان های صحرایی استفاده کرده اند.آنها در تدارک به راه انداختن سریع مراکز اورژانس دیگری برای مراقبت های اضطراری بودند

ما برای همکاری احساس سربلندی میکنیم  ، که در این لحظه مصیبت بار ، پزشکان کوبایی وپزشکان جوان هائیتایی را که در کوبا تحصیل کرده بودند تقدیم برادران وخواهران خود در هائیتیی می کنیم.

  

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

بازگشت به صفحه نخست