امنیت “ما” وامنیت “آن ها”

نویدنو

 

امنیت واژه ای جانبدار است. به محض ادای این واژه ، این سوال طرح می شود که امنیت برای که؟ کاربرد این واژه در معادلات اجتماعی نیزازچنین باری برخوردار است . یعنی با ادای کلمه امنیت اجتماعی ، باز هم بلافاصله این سوال سمج خود نمایی می نماید که امنیت اجتماعی برای که؟ و کدام اجتماع؟ این واژه در عرصه جهانی هم با چنین پرسشی مواجه است که امنیت برای کدام قدرت؟

با این مقدمه شاید بهتر باشد به تعریف امنیت هم پرداخته شود. لغت نامه دهخدا امنیت را بي خوفي و امن، فرهنگ معین  بی بیمی ، در امان بودن ولغت نامه آنندراج جای امن ، و فرهنگ وبستر نیز آن را احساس امان ، آزادی از ترس ، اضطراب، خطر، تردید و غیره تعریف می نماید. مشاهده می شود که در تمام این تعاریف به طور خودکار دو طرف در امر امنیت اثر گذارند. یک: کسی که به امنیت نیاز دارد و دو :کس یا سیستم یا نیروهایی که این امنیت را تهدید می کنند. در عرصه اجتماعی احساس عدم امنیت ریشه ها وعوامل گوناگونی دارد. اما مهمترین رکن احساس امنیت در واقع احساس امنیت از سوی نیروهایی است که حاکمیت و اداره جامعه را در اختیار دارند. امروزه، امنیت در جامعه بشری عرصه های گسترده ای از زندگی فردی واجتماعی افراد انسانی را شامل می شود. برای آن که سخنی را گفته باشی ، برای آن که ایده ای را ابراز کنی ، برای آن که در تلاش ایجاد پیوندهایی با دیگران برای انجام حرکتی جمعی باشی ، برای آن که در برابر ناملایمات دهان به اعتراض بگشایی و... به امنیت نیاز است.

در قوانین اساسی اکثر کشورهای جهان به این امر پرداخته شده و از مجموع آنها تحت عنوان حقوق بنیادی اجتماعی یاد می شود. حقوقی هم چون آزادی اندیشه ، آزادی تشکل، آزادی اطلاع رسانی و...اما از آنچه در قوانین اساسی تدوین گشته تا اجرای آنها فرسنگ ها فاصله است. همچنان که در قانون اساسی جمهوری اسلامی هم در مواد مختلفی از حقوق بنیادی مردم سخن رفته است ، اما بخش مهم آن مواد در طی سی سال پس از تاسیس جمهوری اسلامی عملا با اصطلاح میر حسین موسوی "مغفول" مانده است.

کودتای انتخاباتی رژیم اسلامی در ایران در رابطه با امنیت طرفین درگیر شرایط نوینی پدید آورده است. دست اندرکاران کودتا که باز هم به قول موسوی "بخش کوچکی از حکومت و تنها بخش کوچکی از کارگزاران اجرایی کشورند" با دست یازی به قوای سرکوب و اعمال خشونت از امنیت بسیار بالایی برای دستگیری، شکنجه و آزار واذیت افراد جامعه بر خوردار شده اند.  این امر توازن امنیت در جامعه ما را به هم زده و در مقابل، میلیون ها معترض به کودتای انتخاباتی را در شرایط کامل عدم امنیت قرار داده است . از نتایج این عدم تعادل همین بس که لباس شخصی ها و سایر همدستان جنایتکار کودتا با راحتی خیال به جولان در مجامع و خیابان ها می پردازند، دست به هر اقدامی می زنند و پروای هیچ باز خواستی از سوی هیچ نیرویی را هم ندارند.

در چنین شرایطی چه باید کرد؟ بخش مهمی از مبارزات اجتماعی را مبارزه در راه تامین امنیت اجتماعی برای مردم تشکیل می دهد. ابزارهای این مبارزه در شرایط حاکم باید باز تعریف شوند ، به پذیرش عام اجتماعی برسند و در فرازی دیگر در مبارزه و رو در رویی به صورت جمعی مورد استفاده قرار گیرند.

در این مسیر باید چشم اسفندیار توطئه کودتا را باز شناخت. یکی از اساسی ترین تلاش های کودتاچیان را کوشش برای تحریف ، دگر نمایی و وارونه نشان دادن حقایق جاری تشکیل می دهد. سیستم عظیم رسانه ای کودتا اعم از صدا وسیما ، مطبوعات و رسانه های مجازی در همین راستا عمل می کند. این نقطه چشم اسفندیار توطئه گران کودتایی است. باید برای خنثی کردن این سیستم جهنمی تلاش کرد وامنیت جاری آن ها را به سود مردم و جنبش بر هم زد.

اقدامات افشاگرانه اینترنتی در معرفی چهره مزدوران و جنایتکاران در سرکوب های خیابانی ، افشاگری های شجاعانه شیخ مهدی کروبی ، انتشار اخبار بازداشت شدگان کهریزک ، اوین و سایر بازداشتگاه ها نمونه های روشنی از این تلاش خنثی سازی سیستم جهنمی امنیت کودتا گران بوده و هست. اما این اندازه کافی نیست. رژیم کودتا در ابعاد گوناگون سیاسی، اقتصادی ، فرهنگی ، اجتماعی و هر عرصه ای که محل حضور اوست نیازمند افشاگری وبی اثر سازی است.

فعالان جنبش دموکراتیک کنونی در تمامی این عرصه ها حضور دارند. شرکت کنندگان در جنبش سبز به واسطه کار، ارتباط اجتماعی، خویشاوندی و ارتباطات دیگر در ریز وقایع جاری و عملکردهای کودتاچیان قرار دارند. این ارتباطات در شرایط کنونی ، محدود، بخشی وکم دامنه است. اما می توان با سازمان دهی ، گسترش وهمگانی کردن اطلاعات حاصله از عرصه های مختلف حیات وعملکرد کودتاچیان ، آن را به ابزار فلج سازی وکاهش امنیت کودتا چیان تبدیل کرد. در این رابطه می توان به افشاگری آقای کروبی  در باره ترانه موسوی اشاره کرد که عملا پس از افشاگری ابعاد جدیدی از ارتباطات به طور خود به خود افشا گردید. مثل رابطه آقای طائب با آقای شاهمرادی به واسطه باجناق بودن.

از این رو می توان در برابر پرسش چه باید کرد؟ به ابعاد ذیل اشاره نمود:

1-   کارکنان دولتی مدافع جنبش می توانند با دسترسی به اسناد وبایگانی ها ، با انتشارعکس های عاملین جنایت و سرکوب به امر امنیت حاکمان ضربه وارد کنند. بر سایر دست اندرکاران وهواداران جنبش است که این اسناد وعکس هارا در شمارگانی گسترده به میان توده ها ببرند. فراموش نکنیم جلب حمایت وهمدردی هرچه بیشتری از مردم فضای امنیت جنبش را فراخ تر وفضای امنیت حاکمان راتنگ تر می سازد. این امر به نوبه خود سبب ریزش نیروی کودتا و افزایش توان جنبش می گردد.

2-   بر تحلیل گران آگاه و بر احزاب و جمعیت ها است که با جمع بندی هر از گاه اسناد منتشر شده به تشریح ارتباط منطقی وقایع و دست اندرکاران آن بپردازند تا جنبش از نظر دیدگاهی هم ارتقا داده شود.

3-   بر رسانه های گوناگون طرفدار جنبش است که اصل افشاگری را بعنوان ستون فقرات اطلاع رسانی خود محوریت دهند.

4-   بر جنبش های زنان، کارگران و دانشجویان است که بعنوان وجه متشکل جنبش عام اجتماعی در حوزه های اختصاصی خویش به افشای سیاست ها وعملکردهای ارتجاعی ، ضد مردمی ومستبدانه حاکمیت کودتا بپردازند.

5-   امروزه امر تکثیر به عمومی ترین ابزار متعارف اجتماعی تبدیل شده است. تقریبا درهرخانه واداره ای در مناطق شهری دستگاه های مختلف چاپگر وجود دارد.باید از هر دستگاه چاپگر همچون ابزار انتشار آگاهی سود برد. هرشخص در هر موقعیتی که از جنبش هواداری می کند می تواند خودرا موظف سازد که از اطلاعیه ها ، افشاگری ها ،تحلیل ها ودیدگاه ها چند نسخه پرینت ودر بین  نزدیکترین افراد مورد اطمینان خود توزیع نماید. این امر می تواند ابعاد عظیمی یافته وعملا کل کشور را در اندک مدتی از رخ دادها مطلع نماید. اطلاع هر چه گسترده تر از ستم ها وسرکوب وجنایت دست اندرکاران کودتا می تواند چتر حفاظی برای امنیت شهروندان وبند عظیمی بر پای کودتاگران باشد.

نباید فراموش کنیم که امنیت جاده ای دوطرفه است. هرچه امنیت شهروندان افزایش یافته باشد ، امنیت حاکمان در معرض تحدید است. نقطه تعادل این امنیت وعدم امنیت بازگشت به موازین قانونی و  اجرای آن است. در زمانی که حاکمان کودتا از اجرای بدیهی ترین موازین قانونی سر باز می زنند و متاسفانه از حداکثر امنیت بر خوردارند، با آسیب زدن به این امنیت، اجرای موازین قانونی را تحمیل کنیم.

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: