بیم و سکوت حاکمان عرب؛ از دیکتاتور نوازی آل سعود تا مرثیه خوانی قذافی

محمدعلی تخت رونده

 

خبرگزاری مهر - گروه بین الملل: بررسی تحولات 24 ساعت گذشته پس از فرار رئیس جمهور مخلوع تونس نشان می دهد اکثر حاکمان عرب از بیم خروش خشم ملت سکوتی معنادار داشته و حتی برخی در این مدت کم امتیازات بی سابقه ای را به مردم خود داده اند.

بر این اساس، در برهه اخیر سکوتی معنادار از سوی رهبران عربی در مسئله خلع "زین العابدین بن علی" از قدرت در تونس دیده می شود که قابل بررسی و دقیق شدن است.

خبرگزاری رویترز امروز در گزاشی به قلم "آلیستر لیون" با عنوان "نگرانی و اضطراب حاکمان عربی پس از خلع رئیس جمهور تونس" نوشت: آنان صحنه هایی را مشاهده کردند که مردم با اعتراض و تظاهرات خود در خیابانهای تونس "بن علی" را پس از 24 سال مجبور به فرار کردند.

وی تاکید می کند: این وضعیت در جهان بی سابقه بوده است به  طوری که تاکنون سابقه نداشته حاکمان دیکتاتور با این طور حرکتهای مردمی سرنگون شوند. پیش از این اکثر این رژیم ها با کودتای نظامی، ترور و یا مرگ حاکمان تحولی این چنینی را تجربه می کردند.

به گزارش مهر، نگاه حاکمان دیکتاتور جهان عرب به وقایع 48 ساعته تونس که در آن مردم توانستند رژیمی 24 ساله را سرنگون کنند، همه آنها را در فکر نحوه مقابله با این طور حرکتها و جنبش های مردمی در کشورهای خودشان انداخته است.
 

این حاکمان هم اکنون در بیم این مسئله قرار گرفته اند که شاید هدف بعدی سرنگونی خودشان باشند. بر این اساس، مشاهده می شود که از روز جمعه که بن علی با تمام سرکوبها و خشونتهایی که علیه مردم داشت، فرار را بر قرار ترجیح داد، هیچ واکنشی از سوی این حاکمان دیده نمی شود.

در این میان شاید سکوت رژیم "حسنی مبارک" رئیس جمهور پیر مصر نشان از سردرگمی باشد که وی در آن گرفتار شده است. به واقع می توان گفت او نمی داند از این قیام مردمی در تونس حمایت کند و یا اینکه از بن علی که در بسیاری از خصوصیات مشابه خود وی است پشتیبانی کند.

بر این اساس، هرگونه اشتباهی از سوی مبارک در این زمینه می تواند آتش قیام مردم خشمگین از این رژیم 30 ساله را شعله ور کرده و داشته های آن را بر باد دهد.

اینجاست که بی موضعی و سکوت بهترین موضع سران عرب در قبال تحولات تونس می شود و آنان ترجیح می دهند از کوچکترین اشتباه در این مسئله خودداری کنند.

البته در این میان برخی از حاکمان در همین 24 ساعت پس از قیام مردمی تونس شروع به دادن امتیازات متعدد به مردم خود شده اند. بر این اساس، می بینیم که در اردن با تصمیم دولت قیمت ارزاق عمومی به یکباره کاهش پیدا می کند.

"معمر القذافی" رهبر لیبی در اقدامی بی سابقه اعلام می کند خانه هایی که سالها پیش در این کشور ساخته شده و باید به مردم واگذار می شده، حتما باید به صاحبان آن بازگردانده شود. در پی این اظهارات مردمی که خود را ذیحق می دانستند به طرف این خانه ها که از سالها پیش با وجود ساخته شدن بی استفاده مانده بود، هجوم آورده و خانه خالی ها را پر می کنند.

قذافی شب گذشته نیز در اظهاراتی جانبدارانه از بن علی که بیشتر بیانگر ترسش بود، نسبت به قیام مردم تونس که به فرار بن علی از این کشور منجر شد ابراز نارضایتی کرد. وی خطاب به تونسی ها تاکید کرد: باید تا پایان دوره ریاست جمهوری بن علی (2014) صبر می کردید، وی بهترین شخص برای حکومت بر تونس بود. قذافی که خود ظلم و ستم بسیاری بر ملت لیبی روا می دارد در ادامه افزود: هم اکنون شما در ناامنی و ترس زندگی می کنید و نباید این اشتباه را مرتکب می شدید. شما اشتباه بزرگی کردید که قابل بازگشت نیست.

همچنین مقامات یمنی با دستور "علی عبدالله صالح" رئیس جمهور این کشور که وی را "صدام دوم" جهان عرب می خوانند، از نزدیک شدن تظاهرات کنندگان خشمگین یمنی که در نظر داشتند خود را به سفارت تونس در صنعا برسانند جلوگیری کرد. مردم یمن در واقع با همبستگی با قیام مردم تونس خود را همدرد با آنان دانستند.

البته پناهندگی رئیس جمهور فراری تونس به عربستان سعودی خود مسئله ای قابل بحث است. جایی که اصلی ترین هم پیمان رژیم تونس یعنی کشور فرانسه از پذیرفتن وی سرباز زده و وی مجبور به پناه گرفتن در آغوش آل سعود می شود.

حال این سوال مطرح می شود که موضع مردم عربستان در قبال پناه دادن به این رئیس جمهور فراری چه خواهد بود؟ آنانی که پس از مشاهده سرکوب شدید مردم و قتل عام بیش از 90 نفر در تظاهرات یک هفته اخیر تونس (که اتفاقا از سوی شبکه العربیه پخش مستقیم می شد) حالا بن علی را در کشور خود می بینند. شاید نگرانی از سرکوب و برخورد شدید نیروهای امنیتی آل سعود در برهه فعلی مسئله ای را نمایان نکند اما این خشم فروخورده حتما روزی سر باز می کند.

این مسائل در واقع نشان از ترسی که در روزهای اخیر وجود تمامی حاکمان عرب را فرا گرفته و البته راه خلاصی از آنان پاسخگویی به مطالبات ملتی است که درخواستهایشان در دهه های اخیر با سرکوب جواب داده شده است. اینان خواهان تغییر و انجام اصلاحات در کشورهایشان هستند که سالهاست با این تغییرات خداحافظی کرده اند.

در اینجا تجربه سقوط بن علی اذهان دیکتاتورهای عرب را در این زمینه که در قصرهای مستحکمشان آسیبی به آنها وارد نمی شود، با سوال جدی مواجه کرده است. آنان هم اکنون به این درک رسیده اند که در صورت ارتکاب اشتباهاتی همچون بن علی مخلوع در تونس، قدرتشان از تارهای عنکبوب هم سست تر بوده و با نسیمی از بین می رود.

-------------------------

 

http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1233034

  

مطلب را به بالاترین بفرستید: