انقلاب تونس در مطبوعات آلمان

بی خبریِ آن که می گفت:از همه چیز با خبرم!

 ترجمه رضانافعی

 

تا چند روز پیش  رژیم بن علی درتونس، چون بنائی ساخته از سیمان، سخت و تزلزل ناپذیر به نظر می آمد. ولی مردم جانشان از رژیم او به لب رسیده بود. دیکتاتور 74 ساله ، 23 سال پیش، هنگامی که زمام قدرت را بدست گرفت، وعدۀ استقرار دموکراسی داد. ولی پس از دورانی کوتاه، بن علی که در گذشته، رئیس سازمان اطلاعات تونس بود، کشور را به سرعت تبدیل به یک کشور پلیس زده کرد. مردی که تکیه کلامش در آن دوران این بود :”من از همه چیز باخبرم“.

ولی او نمی خواست باور کند که جان مردم از رژیم  او به لب رسیده است. اعتراضات وسیع و دامنه دار مردم  بالا گرفت. مردم فریاد می زدند :” بن علی گشُمو!”. نزدیک به هفتاد نفر کشته شدند و سرانجام، بن علی واکنش نشان داد. روز جمعه، کابینه را بر کنار و اعلام کرد انتخابات برگزار خواهد کرد و خود او نیز از سال 2014 از حکومت کناره خواهد گرفت. ولی جمعه شب تلویزیون تونس خبر داد که بن علی چهار سال زودتر از وعده ای که داده بود، استعفا داده و از کشور گریخت.

رژیم بن علی استبدادی بود. هر تونسی  یک شماره مخصوص داشت که در شناسنامه اش ثبت شده بود. هر وقت این شماره به بانک مرکزی اطلاعات داده می شد کلیه مشخصات فرد بر صفحۀ کامپیوتر ظاهر می شد: از مسیر شغلی او گرفته تا خطا ها و مجازات های احتمالی و اسرار حساس زندگی داخلی او.

قبل از روی کار آمدن بن علی، تونس 40 هزار پلیس داشت، وقتی او سر کار آمد تعداد افراد پلیس را به 130 هزار نفر افزایش داد. یعنی برابر با تعداد پلیس در فرانسه، با این تفاوت که جمعیت فرانسه شش برابر تونس است. حاصل سانسور شدید مطبوعات آن بود که کسی رغبتی به خواندن مطبوعات خسته کننده نداشت. در رژیم به ظاهر دموکراتیک بن علی، احزاب مخالف هم بودند، ولی مردم اعتنائی به آنها نداشتند، بطوری که رژیم برای آنها نمایده می تراشید و برایشان رای به صندوق می ریخت. گرچه اسلامیست های تونس بطور نسبی متعادل بودند، ولی همین ها می توانستند در طول زمان برای دیکتوری فردی او خطرناک شوند. از این رو بدون کمترین گذشت مورد تعقیب قرار می گرفتند، شکنجه می شدند، بقتل می رسیدند، یا به خارج فراری می شدند.

بلافاصله پس از کسب استقلال  تونس، در سال 1956 ، بن علی، به ارتش پیوست. او در آکادمی نظامی “سن سیر” فرانسه آموزش نظامی دید و در آمریکا کارشناس امور اطلاعاتی شد.  بن علی، بعنوان رئیس ضد اطلاعات ارتش تونس،  سفر های زیادی به آمریکا می کرد و با سازمان سیا ارتباط های فعال برقرار می ساخت.  شغل های بعدی  او عبارت بودند از وابسته نظامی  سفارت تونس در اسپانیا و بعد سفیر تونس در لهستان، سپس وزیر اطلاعات، بعد وزیر کشور.  رفتار او با شورش های مکرر در تونس، معروف به شورش برای نان،  رفتاری سخت و بی گذشت بود.

مسیر ترقی او از زمانی سرعت گرفت که با دختر یک ژنرال ازدواج کرد. بعد که خود ژنرال شد، با همسر دومش، لیلا طرابلسی آشنا شد. لیلا آرایشگر بود، که البته کسی اجازه نداشت در باره آن سخنی بگوید. لیلا ده برادر داشت، که همه آنها را به نان و نوا رساند. در تونس، کسی که می خواست موسسه ای بالنسبه معتبر ایجاد کند، اگر 10 تا 20 درصد از سهام  آنرا به خانواده طرابلسی واگذار نمی کرد، کارش به جائی نمی رسید. هیچ چیز بقدر ثروت اندونزی بی مرز این خاندان خشم مردم را بر نمی انگیخت. در روزهای های اخیر هر جا سوپری، خانه ای، یا هتلی به آتش کشیده می شد، اکثرا متعلق به خاندان طرابلسی  بود.

سقوط بن علی و تاثیرات آن بر منطقه

سقوط  و فرار بن علی بر سراسر منطقه اثر خواهد بخشید، آتشیَAtschy کارشناس امور آفریقا  از موسسه      Carnegie Middle East Center  in Beirutمی گوید: موفقیت تظاهرات اعتراضی در تونس باید برای دیگر رهبران خودکامه در منطقه هشدار دهنده باشد. نه الجزایر و نه مصر نمی توانند، آنچه را که اینجا رخ داده است، نادیده بگیرند.”  در هفته های گذشته در الجزائر نیز تظاهرات اعتراضی رخ داد. در آنجا نیز بیکاری شدید و گرانی مواد خوراکی بر مردم فشار می آورد. آتشی می گوید “خطر سرایت سیاسی آشکار” و بزرگ است. بویژه، در مصر که حسنی مبارک دهها سال است با خشونت بر کشور حکومت می کند. سران رژیم باید بخود آیند و فکری بکنند. “قبل از آن که مردم خود زمام کار را بدست بگیرند، باید  خود دست به اصلاحات بزنند  و آزادی هائی را ممکن سازند .”

در پائیز سال جاری، انتخابات مصر برگزار خواهد شد. هنوز معلوم نیست که حسنی میارک بار دیگر خود به میدان خواهد آمد یا پسرش جمال را به جانشینی خود منصوب خواهد کرد. در انتخابات سال گذشته رژیم با تقلب شدید راه را برای نامزد مورد نظر “فرعون” هموار ساخت. انتخابات با اعتراضات همراه بود ولی دولت با به میدان فرستادن وسیع نیروهای پلیس، دامنه اعتراض را محدود نگاه داشت. آتشی می گوید روند بیداری مصر  طولانی تر از تونس خواهد بود”. در راس اعتراضات تونس طبقه متوسط و تحصیل کرده قرار داشت. “این طبقه سیاسی فعال در مصرراه بسیار درازی در پیش دارد .

فرانکفورتر آلگماینه تساتونگ ، در پایان شرح و تفسیر وقایع، بی آنکه از مصر نام برد، می نویسد:

همه جا با هیجان، جریانات را دنبال می کنند تا ببینند آیا رویدادهای سریع در تونس در کشورهای نزدیک به تونس مانند آلجزایر، لیبی و مراکش هم تاثیر خواهد داشت؟

******

به گزارش فرانکفرتر آلگماینه : پس از فرار رئیس جمهور مخلوع به عربستان سعودی، اوضاع تونس هنوز مغشوش است. فعلا مبازا، رئبس مجلس، بعنوان رئیس جمهور موقت اعلام شده است. ارتش صدها نفر از افراد پلیس را که حامی بن علی هستند، دستگیر کرده است.

15 ژانویه 2011

در تونس نبرد برای کسب قدرت بشدت در جریان است. محمد غنوشی، نخست وزیر، که از سوی بن علی به جانشینی وی منصوب شده بود، فقط یک شب در این سمت دوام آورد. روز شنبه شورای قانون اساسی،  فوآد مبازا رئیس مجلس را به جانشینی بن علی منصوب کرد.

این که آیا مبازا، 77 ساله، که گویا هم اکنون سوگند نیز یاد کرده است، در موقعیتی هست که بتواند کشور را آرم سازد بسیار مورد تردید است. او نیز از افراد مورد اعتماد بن علی و چون خود او فاسد است. مبازا، غنوشی را مامور تشکیل ” کابینه وحدت دوران گذار “  کرده است. قرار است مبازا تدارک انتخابات را ببیند. غنوشی از سال 1999 نخست وزیر کشور است و از همدستان نزدیک بن علی است.

آنچه مسلم است اینست که بن علی که خود به تبعید رفته بازگشتنی نیست. از آنجا که پاریس، همپیمان دیرین بن علی، حاضر به پذیرفتن او نشد، وی اجبارا به پرواز خود بسوی عربستان سعودی ادامه داد. همسرش لیلا چند روز پیش به دوبی  فرار کرده بود. بقیه خویشاوندان از روزها پیش در هتل والت دیسنی در پاریس بسر می برند. بخت با دیگر خویشاوندان، برای فرار، یاری نکرد. آنها در هواپیمائی که قرار بود به لیون پرواز کند، نشسته بودند، ولی خلبان حاضر به پرواز نشد. مسافران اعضای خانواده رئیس جمهور مخلوع را آنقدر نگه داشتند تا همه دستگیر شدند.

گویا مردم خشمگین با فهرستی از نام خاندان رئیس جمهور در دست، در حومه اعیان نشین تونس در گردش و جستجوی  ویلاهای آنان و غارت هستند. آنچه چشمگیر است این است که ارتش در آعاز آرام بود. افراد پلیس بودند که به تظاهر کنندگان تیر اندازی می کردند، حتی پس از آنکه بن علی رسما فرمان داد تیر اندازی نشود. گویا فرماندهان ارتش بن علی را زیرفشار گذاشته و او را مجبور به استعفا کرده اند و بعد هم پرواز از فرودگاه را ممنوع ساختند تا راه فرار او باز باشد.

پس از فرار بن علی، پلیس آشوبگر واقعی بوده است: بویژه، گویا، گارد ریاست جهموری  در بسیاری از غارت ها و تخریب ها سهیم بوده است. بعد از ظهر ارتش صدها نفر ازسران و نخبگان  پلیس را دستگیر کرد. گویا این افراد مسئول تشدید تظاهرات چند روز گذشته نیز بوده اند.

در اثر آتش سوزی در زندان منستیر دهها زندانی کشته شده اند. طبق نخستین تحقیقات گویا زندانیان تشک های خود را آتش زده اند. آتش بسرعت گسترش یافته و به دیگرساختمانها نیز سرایت کرده است.بسیاری از زندانیان در شعله های آتش جان سپردند.هنگامی که دیگران  قصد فرار داشتند بضرب گلوله پلیس زندان کشته شدند.

ارتش با تانک ها در راه است

در همین احوال ارتش با حضور گسترده خود در پایتخت تونس می کوشد تا آرامش را بر قرار سازد. صدها سرباز عبور و مروز در خیابانهای مرکزی شهر را متوقف کرده و با تانک های خود راه ورود از خیابانهای فرعی به خیابان بورقیبه، خیابان اصلی شهر را بسته اند. این خیابانی است که روز جمعه صحنه عصیان بزرگ بود.

صدر اعظم آلمان هشدار داد

بانو مرکل، صدر اعظم آلمان، به دولت موقت تونس توصیه کرد، از فرصتی که پس از سقوط بن علی  بوجود آمده برای ایجاد تغییر در کشور استفاده کند. وی در نامه ای که روز شنبه برای غنوشی، رئیس جمهور موقت تونس نوشت، یاد آور شد که باید این رخداد اساسی در تاریخ تونس را، تبدیل به سرآغازی نوین کرد. بسوی مردم معترض بروید و یک دموکراسی واقعی را آغاز کنید،  احترام به حقوق بشر و تضمین آزادی مطبوعات و تجمعات اجتناب ناپذیر است” آلمان و اتحادیه اروپا “حاضرند برای این آغاز نو از شما حمایت کنند و در کنار شما باشند”.

  

مطلب را به بالاترین بفرستید: