نکاتی در باره انقلاب تونسی ها

نویسنده دیاب ابو جهجه

 

 از همان روز نخست آشکار بود که این انقلابی بود که صرفا برای نان نبود ، انقلابی بود علیه دیکتاتوری وفساد.انقلاب از سوی تمام بخش های جامعه مورد حمایت قرار گرفت. فقرا ، طبقه متوسط ، وحتی بخش بالایی طبقه متوسط.به ویژه طبقه متوسط چنگال خود را در روز های آخر در تونس نشان داد.بسیاری از دوستان من که در آنجا زندگی می کنندودانشجویا کارمندان دارای موقعیت خوب هستند در خیابان ها بودند وگاز اشک آور وگلوله خوردند.جوانان نقش مهمی در تمام صحنه ها بازی کردند وموبایل های ترکیب شده با فیس بوک از طریق سرویس های فیلتر شکن رسانه های انقلاب بودند. اتحادیه یوجی تی تی UGTT نقش متعادل کننده وشاخص سیاسی را بازی کرد. آشکار بود که مادامی که اتحادیه های کارگری به اعتصاب ادامه دهند جنگ ادامه دارد ، ونشانه ای بود برای مردم تا به خیابان ها بریزند. ما هنوز نمی توانیم بگوییم که اتحادیه های کارگری انقلاب را هدایت کردند ، آنها بیشتر با انقلاب همگام شده بودند ، به ویژه در دو روز تعیین کننده آخر.

در سطح سیاسی هیچ حزب منفرد یا متداولی نقش عمده ای نداشت . اپوزیسیون سنتی که بیشتر در تبعید به سر می برد برای هماهنگی وحتی تشکیل دولت در تبعید تلاش کرد. اما سرعت انقلاب بسیار سریعتر از تدارک چنین طرحی برای عملی کردن بود. مردم رهبری جز خود نداشتند. این امربه هر حال مشکلی به انقلاب در چگونگی انتقال قدرت تحمیل کرد: چه کسی کنترل را به دست خواهد گرفت . تنها سه گزینه وجود داشت: دولت در تبعید( که می توانست تنها در دراز مدت تحقق یابد)، کودتای نظامی ، یا برخی شخصیت ها از موسسات رژیم کنترل را در دست خواهند گرفت. اکنون به نظر می رسد که گزینه آخری هنوز باز است . غنوشی نخست وزیر از داخل تشکیلات است ، اما خیلی احتمال دارد که او تنها برای چند روز در قدرت باشد ، برخی ها اعتقاد دارند چند ساعت.  در حال حاضر شایعه ها در باره  قدرت گیری ژنرال عمار وانتخاب  رئیس مجلس  ال مبازا بعنوان سرپرست ریاست جمهوری تا برگزاری انتخابات در 60روز آینده در داخل صفوف ارتش وصحنه سیاسی رواج دارد .    

بعنوان تلاش احتمالی رژیم برای احیا خود، ممکن است در خیابان ها ضرب وجرح وهرج ومرج ایجاد گردد. گزارش خشونت ها ، غارت ها وایجاد حریق وسیعا در این لحظه گسترش می یابند. اما بعید می نماید که به یک احساس ضد انقلابی منجر شود ، چون مردم درک می کنند که این ها جنبه های منفی انقلاب هستند. هیچ زایش بدون دردی وجود ندارد...

بعنوان بازتابی در جهان عرب وغیر آن... تونسی ها برترین هستند. تمام دیکتاتورهای عرب اکنون در تخت هایشان می لرزند.به ویژه در کشورهای شمال افریقا ، اما مبارک هم شب بی خوابی را پشت سر خواهد گذاشت .مرد م عرب اکنون شاهدند وبا اطمینان می دانند یک ملت چه می تواند بکند. آنها خلق عرب دیگری را در حال فرود آوردن دیکتاتور خشنی در کمتر از یک ماه می بینند . تمام آنچه مورد نیاز بوداتحاد وتصمیم قاطع برای طی کردن تمام راه بود .این قطعا منجر به احیا رویا های انقلابی بین طبقات ستمدیده اعراب ( طبقه متوسط وتوده ها) خواهد شد وطلوع دموکراسی را آغاز خواهد کرد . امریکا یی ها وصهیونیست ها – ونیز فرانسه- امروز عصبی هستند: که بهترین دوست آنها در منطقه سرنگون شد...ومردم در حال نقب زدن به خودگردانی در تونس با  دستور کار مشترک با تمام عناصر ضد امپریالیست وضدصهیونیست  تونس هستند . یک تونس آزاد دموکراتیک نه تنها می تواند به مدلی برای دموکراسی برای تمام اعراب تبدیل شود ، بلکه می تواند مامن امنی برای تمام قدرت های انقلابی وجایی برای حمایت از مقاومت علیه اسرائیل وامریکا باشد .اتحاد بین المللی علیه سلطه امپریالیسم عضو دیگری خواهد داشت .

وسرانجام ، تونس کشور زیبایی است که  مردمی بسیار با تحصیلات عالی ، خیلی منتقد وخیلی دهن دریده دارد. تونسی ها هم شرقی وهم غربی هستند ، انها عرب به نظر می رسند ومثل همه اعراب سخن می گویند، آنها می توانند هسته خلق عرب برای رهایی را شکل دهند. تونسی ها می توانند نقش مصر را که دیگر نمی خواهد یا نمی تواند بازی کنند. در عصر دموکراسی وآزادی ، تونسی ها باید انقلاب خودرا صادر نمایند، اما پیش از همه تونسی ها باید آن را تحکیم بخشیده وخوشحالی آن را باساختن سیستمی مبتنی بر آزادی ، برابری، تنوع وشهروندی تکمیل نمایند.یک دولت واقعی قانون ومدلی برای دنبال کردن. من اعتقاد دارم که تونسی ها برای انجام این وظیفه در بین اعراب بهترین هستند. ما همگی نظاره خواهیم کرد وخواهیم آموخت.

  

مطلب را به بالاترین بفرستید: