اعلامیه فدراسیون
جهانی سندیکاهای کارگری (WFTU
)
به مناسبت اول ماه مه روز جهانی
کارگر
نامه مردم 841
فدراسیون
جهانی سندیکاهای کارگری همیشه در خط مقدم مبارزات کارگری فعال بوده است و
با اصول اتحاد طبقاتی و چشم انداز مبارزاتی در برابر سیاست های
انحصارطلبانه و انحصارات فراملی که برای سود کلان و به نفع اقلیت، خواهان
ایجاد فقر برای اکثریت هستند، به پیکار خود ادامه خواهد داد.
کارگران، زنان و مردان!
دورانی که ما در آن زندگی می کنیم، دوران سیاست های تهاجم امپریالیستی، ضد
کارگری- نولیبرالی و بحران اقتصادی بین المللی نظام سرمایه داری است. این
بحران گریبان گیر تمام بخش های اقتصادی، زیست محیطی، رفاه اجتماعی و فرهنگی
و تغییرات آب و هوایی شده است. بحران سرمایه داری ناشی از ماهیت و یا به
بیانی عارضه ژنتیکی سرمایه داری می باشد. و به همین دلیل بطور مداوم پدیدار
می گردد، و به دلیل خصلت سرمایه داری حل مشکلاتِ مردم جهان برای این سیستم
غیر ممکن است.
به آنچه در آفریقا می گذرد بنگرید، با وجود ثروت بی کران و منابع طبیعی،
اما مردم این قاره فقیرترین مردمان در جهان می باشند.
میانگین عمر انسان در زامبیا به طور متوسط 6\38 سال است. درنیجریه
ثروتمندترین کشور آفریقا با داشتن نفت، 4/3 جمعیت بی خانمان هستند و طبق
آمار یونیسف درسال 2010 میلادی، 42 درصد از جمعیت نیجریه به آب آشامیدنی
دسترسی ندارند و به همین دلیل بیماری اسهال دومین عامل مرگ اطفال و موجب 17
درصد از مرگ کودکان زیرِ 5 سال می باشد. در سومالی امپریالیسم باعث تشدید
اختلافات، در سودان ایالات متحده آمریکا و متحدانش برای تجزیه کشور تلاش می
کنند؛ در صحرا مشکلات همواره ادامه دارد؛ حداقل دستمزد ماهانه کارگران
کشاورزی در آفریقای جنوبی 104 یورو و در بوتسوانا حداقل دستمزد ماهانه برای
کارگران شهری 43 یورو است. در ساحل عاج حداقل دستمزد بستگی به نوع کار،
برای کارگر بخش صنعت با کمتر از 56 یورو در ماه می باشد.
در آسیا تصویر بهتری دیده نمی شود: در عراق، افغانستان و پاکستان،
امپریالیست های ایالات متحده و اروپا به اشغال نظامی خود ادامه می دهند،
ایران را تهدید می کنند، و به غارت کشورهای جدا شده از شوروی سابق ادامه می
دهند. در بنگلادش حقوق پایه کارگران 26 دلار در ماه، درسری لانکا 59 دلار و
در پاکستان 71 دلار در ماه می باشد.
در خاورمیانه حملات به خلق های قهرمان فلسطین، لبنان و سوریه ادامه دارد.
اسرائیل با حمایت قابل توجهی توسط ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و
متحدان آن به طور غیرقانونی همچنان با اشغال بلندی های جولان سوریه و
محاصره غزه، کشتار مردم در لبنان به صورت خطر برزگ برای ثبات و صلح در جنوب
شرقی دریای مدیترانه بدل شده است.
در آمریکا نیز وضعیت پیچیده است. در آمریکای شمالی، بیکاری و فقر رو به
افزایش است. نرخ بیکاری در آمریکا به 8\9 درصد رسیده است.
آمریکای لاتین، خشونت آمریکای شمالی را به اشکال گوناگون حس می کنند: تهدید
و حملات علیه انقلاب قهرمانانه کوبا، حملات برضد ونزوئلا، بولیوی، اکوادور،
اشغال هائیتی، حمایت از دیکتاتوری در هندوراس. در کلمبیا در 5 سال گذشته،
بیش از 210 عضو اتحادیه های کارگری به قتل رسیدند و این کشور در حال تبدیل
به یک پایگاه نظامی آمریکایی است.
همچنین در اروپا نیز سرمایه داری موجب تشدید مشکلات شده است. شمار کارگران
بیکار در کشورهای اتحادیه اروپا امروزه به میلیون ها نفر می رسد. خصوصی
سازی، تضعیف رفاه اجتماعی و کاهش دستمزدها و حقوق بازنشستگی، یک استراتژی
مشترک تمام دولت های اروپایی چه از نوع نولیبرال ها و چه سوسیال دمکرات ها
می باشد. پیمان لیسبون نشان دهنده خصلت ارتجاعی و واقعی اتحادیه اروپا می
باشد. در فوریه 2010 میلادی، 23 میلیون کارگر در اتحادیه اروپا بیکار
بودند. بالاترین نرخ رسمی بیکاری در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا در
لیتوانی 7/21 درصد و در اسپانیا 19 درصد بوده است.
مبارزاتِ مهم
در پاسخ به سیاست های سرمایه داری و امپریالیست ها (همانطور که تا بحال
عنوان کردیم)، طبقه کارگر راه حل هایی برای مبارزه و مقابله در سراسر جهان
طرح کرده است. تظاهرات کودکان در پاکستان علیه استثمار کودکان، مبارزات
معلمان و برق کاران در مکزیک، ماهی گیران و معدن چیان در شیلی، فلزکاران در
پرو، کارگران ساختمانی و مهاجران در فرانسه و آمریکا، کارگران حمل و نقل
زمینی و هوایی و کارگران صنعت خودرو در بسیاری از کشورها، کارگران صنعت نفت
در نیجریه، کارگران در هند، اقدامات هماهنگ اتحادیه ها در برزیل و بنگلادش،
اعتصابات پی در پی در یونان، پرتغال و ترکیه، همه و همه چارچوب مبارزه
طبقاتی کنونی را ترسیم می کنند. در میان توده های میلیونی اعتصاب کنندگان
یونان، جوانان، زنان و کارگران مهاجر با شرکت فعال و وسیع خود به اعتراضات
نفسی تازه و پیگیری محکم تری ارائه دادند.
فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری همیشه در خط مقدم مبارزات کارگری فعال
بوده است و با اصول اتحاد طبقاتی و چشم انداز مبارزاتی در برابر سیاست های
انحصارطلبانه و انحصارات فراملی که برای سود کلان و به نفع اقلیت، خواهان
ایجاد فقر برای اکثریت هستند، به پیکار خود ادامه خواهد داد.
همکاران محترم،
فدراسیون جهانی سندیکای کارگری روز اول ماه مه 2010 را، روز اعلام فراخوان
برای شانزدهمین کنگره خود که در تاریخ 9-6 آوریل 2011 میلادی در آتن برگزار
می گردد، انتخاب کرده است.
شانزدهمین کنگره یک اتحاد سندیکایی و یک رویداد اجتماعی پر اهمیت برای همه
کارگران در سراسر جهان خواهد شد.
درمورد شانزدهمین کنگره به کارگران اطلاع دهید!
در گفتگوهای دمکراتیک شرکت کنید!
پیشنهاد و انتقادات خود را بیان کنید!
ما با اتحاد خود جنبش بین المللی سندیکایی زحمتکشان را تقویت می کنیم!
زنده باد اول ماه مه!
کارگران همه کشورها متحد شوید!
فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری
26 آوریل 2010
http://www.wftu.org
مطلب را به بالاترین بفرستید:
